"ที่พี่บอกว่าจ่ายหนัก หนักแค่ไหนคะ" "หึ...ก็อยู่ที่ว่าเธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน"
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,nc,มาเฟีย,เมียเด็ก,ดราม่า,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อุปถัมภ์รักเมียเด็ก"ที่พี่บอกว่าจ่ายหนัก หนักแค่ไหนคะ" "หึ...ก็อยู่ที่ว่าเธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน"
บทที่ 6 ลิ้มลองความบริสุทธิ์ NC
“เจ้าขาวันนี้กลับกับรินไหม?” รินหันมาเอ่ยถามในขณะที่ทั้งคู่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวเลิกงาน
“วันนี้เราคงไม่ได้กลับด้วยอีกแล้วขอโทษนะพอดีต้องไปหาเพื่อนมีธุรนิดหน่อยน่ะ” เธอปฏิเสธรินเสียงแผ่วเบารู้สึกผิดไม่น้อยที่ไม่ได้กลับบ้านกับเธอตามที่บอกไว้เมื่อวาน
“ไม่เป็นไร ทำไมต้องทำหน้ารู้สึกผิดขนาดนั้นไว้วันไหนอยากกลับกับรินก็บอกได้เลย งั้นรินไปก่อนนะ” รินเอ่ยร่ำลาก่อนจะเดินออกจากคลับไป
เจ้าขายืนสูดหายใจเข้าลึกพ่นลมหายใจออกทางปากทำใจอยู่นานจริง ๆ เธอทำใจมาทั้งวันแล้ว ก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายและเดินไปออกทางหน้าคลับ
เจ้าขาเดินมาหยุดอยู่ที่รถ BMW M4 สีเทาคันหรูที่คุ้นตาราคาเหยียบสิบล้าน เจ้าของของมันได้สตาร์ทเครื่องยนต์นั่งรอเธออยู่ก่อนแล้ว ก่อนแขนเรียวจะเอื้อมมือไปเปิดประตูรถและรีบหย่อนสะโพกเข้าไปนั่งในรถอย่างรวดเร็ว มองซ้ายมองขวากลัวพนักงานในคลับจะผ่านมาเห็น
“หึ…กลัวคนเห็นหรอ?” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถาม เมื่อเห็นการกระทำที่ระแวดระวังตัวของเธอ
“ค่ะ ใครมาเห็นเข้าคงจะดูไม่ดี” เจ้าขาตอบกลับตามตรง
เขาไม่ได้ตอบอะไรนอกจากขับรถออกจากคลับมุ่งตรงไปที่ใดสักแห่งซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เพราะเขาไม่ได้บอก ในรถมีเพียงความเงียบงัน มือเล็กจิกกระเป๋าแน่นตลอดทั้งทาง เริ่มประหม่าที่เตรียมใจมาทั้งวันไม่ได้ช่วยอะไรเธอได้เลย
ไม่นานนักรถ BMW M4 คันหรูก็มาถึงที่หมาย คฤหาสน์หลังใหญ่ราคาเกือบห้าร้อยล้าน ดวงตาเป็นประกายวิบวับตื่นตาตื่นใจไปกับบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าที่ชาตินี้เธอทำงานทั้งชีวิตก็ไม่สามารถซื้อบ้านหลังนี้ได้ เธอตื่นเต้นจนลืมความรู้สึกก่อนหน้าที่จะมาถึงที่นี่ว่าเธอต้องมาทำอะไรก่อนจะดึงสติกลับมาได้ว่าเธอมาที่นี่ทำไม
“ลง”ทันทีที่รถยนต์จอดดับสนิท เสียงเข้มเอ่ยบอกเพียงสั้น ๆ เจ้าขาก็รีบเปิดประตูลงจากรถเดินตามหลังแกร่งไปติด ๆ สายตากลมกวาดมองไปรอบบริเวณบ้านมีแต่ชายฉกรรจ์ร่างบึกบึนยืนตามจุดของบ้านเต็มไปหมด
เขาเป็นใครกันนะได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ ทำไมถึงต้องมีคนคอยยืนดูแลรักษาความปลอดภัยเยอะขนาดนี้ แถมยังมีปืนเหน็บอยู่ที่เอวกันทุกคน
สายฟ้าเดินนำเธอขึ้นไปยังชั้นสองของคฤหาสน์ตรงไปที่ห้องนอนที่ให้แม่บ้านจัดเตรียมไว้ตั้งแต่เช้า เจ้าขาเดินตามเข้ามาในห้องนอน ใหญ่มากใหญ่กว่าห้องนอนที่บ้านเธอสามเท่า เธอได้แต่คิดในใจ
ก่อนร่างสูงจะปรายตามองเธอนิ่งแววตาฉายรังสีร้ายกาจ “จะยืนอ้ำอึ้งนานไหม” เขาเอ่ยถามเสียงราบเรียบ
“หนูต้องทำอะไรบ้างคะ” ดวงจิ้มลิ้มไร้เดียงสา เอ่ยถามออกมาตรง ๆ อย่างไม่รู้
“แก้ผ้า แล้วนอนลง” ก้อนเนื้ออกข้างซ้ายกระตุกวูบไรขนลุกซู่ไปทั้งตัว เมื่อได้ยินคำตอบกลับของร่างสูงตรงหน้า
“.......” เจ้าขายืนตัวแข็งทื่อ เธอกำลังจะสูญเสียทุกอย่างไป ทั้งความบริสุทธิ์ ทั้งร่างกายและอิสระในระยะเวลาหนึ่งปีเต็ม ๆ
“ถ้าไม่ทำก็ออกไป” สายฟ้าพูดน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ตวัดมือไล่เธอที่เอาแต่ยืนตัวแข็งไม่ทำอะไรสักอย่างมันจะคุ้มกับเงินสามล้านห้าที่ต้องเสียไปหรือเปล่า
“หนูขออาบน้ำก่อนได้ไหมคะ ทำงานมาเหงื่อเต็มตัวเลย” เธอถ่วงเวลาออกไปอีกนิด
“ฉันให้เวลาเธอแค่สิบนาทีแล้วฉันจะกลับมา” เขาเดินหันหลังปึงปังออกจากห้องไป ปิดประตูเสียงดังทำให้รู้ถึงอารมณ์คนกระทำสิ่งนั้นกำลังหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย
เจ้าขาจัดการวางกระเป๋าสะพายลงบนโซฟาที่ตั้งอยู่กลางห้อง ในนั้นมีชุดนอนที่เธอเตรียมมานอนสำหรับคืนนี้เพราะเขาบอกกับเธอเองว่าให้เอามาด้วย เจ้าขาเดินเข้าไปสำรวจภายในห้องน้ำพบว่ามีอุปกรณ์สำหรับอาบน้ำวางไว้บนเคาน์เตอร์อ่างล้างมือครบเซ็ตเหมือนถูกเตรียมไว้สำหรับเธอโดยเฉพาะ
เธอจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ที่สวมใส่อยู่ให้พ้นตัวจนร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนจะเดินเข้าไปยังโซนที่มีฝักบัวอาบน้ำจัดการเปิดให้สายน้ำไหลผ่านเส้นผมลงมายันลำตัว น้ำอุ่นกำลังได้ที่ทำให้ร่างกายเธอที่กำลังตึงเครียดรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาได้บ้าง เจ้าขาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานเกือบยี่สิบนาทีเลยเวลาที่สายฟ้าได้กำหนดเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว
ร่างบางเดินก้าวออกจากห้องน้ำก็ชะงักไป เมื่อเห็นร่างสูงที่คุ้นเคยนั่งอยู่ปลายเตียงในสภาพที่ท่อนบนเปลือย ท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูสีดำผืนใหญ่ที่พันเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่
เจ้าขาเผลอมองร่างกายกำยำซิกแพคเป็นมัด ๆ ถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หัวใจกระหน่ำเต้นอย่างบ้าคลั่งเป็นครั้งแรกที่ได้อยู่ในห้องกับผู้ชายสองต่อสองในสภาพนี้ มือเล็กกำเข้าที่ผ้าขนหนูของตัวเองแน่น เธอพลาดท่าลืมเอาชุดนอนของตัวเองเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำต้องเดินออกมาในสภาพที่ล่อแหลม
“มานี่” เขากดเสียงเรียกเธอ ให้เดินเข้าไปหาเขาใกล้ ๆ เจ้าขาค่อย ๆ เดินอย่างอิดออดแต่ก็ยอมทำตามคำสั่งของเขา ไม่มีอะไรจะเสียมาถึงขั้นนี้แล้ว
เธอเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขาที่นั่งอยู่ปลายเตียง “ถอดผ้าขนหนูออก” น้ำเสียงเข้มบอกเธอ
“ปิดไฟได้ไหมคะ” เจ้าขาถามเสียงแผ่วเบา รู้สึกเขินอายขึ้นมาทันทีที่ต้องแก้ผ้าต่อหน้าคนที่พึ่งรู้จัก
“จิ๊!” มาเฟียหนุ่มหน้าตี๋จิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ยอมลุกไปปิดไฟเหลือเพียงแต่แสงไฟสลัว ๆ จากโคมไฟหัวเตียงก่อนร่างสูงจะกลับมานั่งที่ปลายเตียงเช่นเดิม
“ถอด” เขากดเสียงบอกเธออีกครั้ง เจ้าขาเลื่อนมือขึ้นไปปลดปมผ้าขนหนูออกตามคำสั่งของสายฟ้า ผ้าขนหนูหล่นลงกองกับพื้น
สายฟ้านั่งพิศมองผิวขาวไร้ที่ติ หน้าอกใหญ่เกินขนาดตัวเจ้าของเอวคอดกำลังพอดี ก้นงอนงามดีไปทุกสัดส่วน นัยน์ตาดำสนิทประกายวาววับอารมณ์ภายในกำลังก่อตัวขึ้นมา
เจ้าขายืนตัวแข็งทื่อหัวใจเต้นแรงผิดจังหวะ ทำตัวไม่ถูกเมื่อถูกสายตาคมกริบของสายฟ้ามองสำรวจเรือนร่างของเธอด้วยสายตาที่โลมเลีย
เขากระตุกยิ้มมุมปากอย่างพอใจกับร่างกายที่สมบูรณ์แบบของเจ้าขา ยอดประทุมถันสีชมพูระเรื่อ กลีบกุหลาบปิดสนิทไม่เคยมีใครได้แตะต้องมัน ความเป็นชายใต้ผ้าขนหนูสีดำเริ่มผงาดแข็งขึ้น
เจ้าขาสวยไร้ที่ติ ตั้งแต่ใบหน้าของเธอยันเรือนร่าง….
แขนแกร่งกระตุกรั้งเอวบางเข้าหาตัวสายฟ้าประกบจูบบดคลึงแนบชิดโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้ตั้งตัว เรียวลิ้นสากสอดเข้าไปตักตวงความหวานในโพรงปาก มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกใหญ่
“อื้อ…” เสียงครางเจ้าขาดังเล็ดลอดออกมาจากลำคอเมื่อถูกรุกล้ำตรงเนินอก ปากอวบอิ่มเริ่มเผยอให้เขาสอดเรียวลิ้นเข้าไปได้ง่ายดาย ร่างกายอ่อนระทวยให้กับจูบเร่าร้อนที่เขากำลังมอบให้เธอ
พรึ่บ ! แขนแกร่งตวัดตัวเธอนอนราบลงบนเตียงก่อนมือหนาจะกระตุกผ้าขนหนูที่พันเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่โยนทิ้งไปข้างเตียง เจ้าขาเผลอกัดริมฝีปากแน่นเมื่อเห็นความเป็นชายที่มันผงาดชี้หน้าเธออยู่ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
สายฟ้าเคลื่อนตัวไปขึ้นคร่อมร่างบางก่อนจะก้มลงไปซุกไซ้ลำคอระหงกลิ่นตัวของเธอเจือสบู่อ่อน ๆ ทำให้สายฟ้ากัดฟันกรามแน่นอารมณ์ภายในพลุ่งพล่าน
มือหนาแตะไปที่ใจกลางสาวนิ้วเรียวสะกิดถูร่องเบา ๆ แปรเปลี่ยนเป็นแรงถี่ขึ้น
“อ๊ะ!” คนตัวเล็กส่งเสียงร้องเมื่อถูกร่างสูงฝังเขี้ยวขบเม้มลงบนเนินอก ทว่าอีกมือก็บดขยี้ใจกลางสาวของเธอแรงขึ้น “เจ็บ พี่เบา ๆ ได้ไหม” เสียงเล็กเริ่มอ้อนวอน ไร้เสียงตอบกลับจากอีกฝ่าย
“อ๊ะ…อึก!” นิ้วเรียวถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักอย่างไม่ทันตั้งตัว กลีบกุหลาบที่ไม่เคยมีใครได้รุกล้ำเข้าไป ความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่ใจกลางสาวของเธออย่าวรวดเร็ว เธอกัดฟันกรามแน่นเพื่อระงับความเจ็บปวด เดี๋ยวคืนนี้ก็ผ่านพ้นไป
นิ้วกลางเสียดสีเข้าออกช่องทางรักเพื่อเปิดทาง เรียวลิ้นสากตวัดเลยยอดประทุมถันสลับกับขบเม้มเนินอกของเจ้าขา ผิวขาวไร้ที่ติกำลังแดงจากความร้อนรุ่มภายในกาย เจ้าขาเริ่มสั่นเกร็งในบางช่วงจังหวะ
“หนูเจ็บ…มันเจ็บ” สายฟ้าดันนิ้วกลางเข้าไปในช่องทางรักจนสุด
“เจ็บก็ต้องทน อย่าทำให้หงุดหงิด”
สายฟ้าถอดถอนนิ้วกลางออกจากช่องทางรักนิ้วเปียกชุ่มน้ำหวานเจือสีแดงเลือดบริสุทธิ์ ก่อนมือหนาจับเลื่อนไปชักรูดแก่นกายยักษ์ เจ้าขาเผลอกัดริมฝีปากแน่นมองการกระทำของร่างสูงที่นั่งแทรกอยู่กลางระหว่างขาของเธอ เขาจับปลายหัวเห็ดไปรูดถูกับติ่งเกสร เจ้าขาขนลุกซู่ไรขนตั้งทั้งตัว เริ่มหอบหายใจถี่ขึ้นความรู้สึกหวาดกลัวเริ่มตีตื้นขึ้นมาในจิตใจ ขนาดของท่อนเอ็นตรงหน้าใหญ่กว่าข้อมือของเธอเสียอีก