เมื่อสิ่งที่ตามองเห็นไม่เป็นอย่างที่สมองคิด ความเป็นจริงจึงอยู่เหนือการคาดเดา
ลึกลับ,ระทึกขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กระจกเงาห้องตรงข้าม (รวมเรื่องสั้นระทึกขวัญ...หักมุมตอนจบ)เมื่อสิ่งที่ตามองเห็นไม่เป็นอย่างที่สมองคิด ความเป็นจริงจึงอยู่เหนือการคาดเดา
รวมเรื่องสั้นระทึกขวัญ...หักมุมตอนจบหลายรูปแบบ เช่น ฆาตกรรมซ่อนเงื่อน ผีและวิญญาณ โลกต่างมิติ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด หลอกหลอน...ซ่อนผวาจนขนหัวลุก
ธีร์ภพค่อยๆ ผงกศีรษะอันหนักอึ้งขึ้นจากพวงมาลัยรถที่บิดเบี้ยวไม่เป็นรูปร่าง มือขวาที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวยกขึ้นมาลูบคลำที่หน้าผากอย่างยากเย็น ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงของเหลวอุ่นร้อนที่ไหลจากกลางกระหม่อมลงมาฉาบทาใบหน้าแทบมิด เขาปาดมันออกแล้วสะบัดไปสาดซัดที่กระจกรถด้านข้างจนเต็มเหนี่ยว
แสงไฟนีออนยามค่ำคืนที่สาดส่องเข้ามาทำให้มองเห็นของเหลวกลุ่มนั้นเป็นสีดำ แทนที่จะเป็นสีแดงของเลือดคาวข้นคละคลุ้ง มือซ้ายเคลื่อนขึ้นลูบไล้ท้ายทอยโหนกนูนที่เหมือนมีกระดูกพยายามจะดันออกมาข้างนอก แต่มันทำไม่สำเร็จ
ธีร์ภพใช้มือขวาเปื้อนเลือดจับเศษกระจกชิ้นเขื่องที่ปักลึกคาอยู่ที่คอหอย เขาคิดว่าปลายมันคงพุ่งทะลุไปทางต้นคอด้านหลัง เพราะจากที่คลำท้ายทอยแล้วเจอกระดูกเมื่อกี้นี้ มือสัมผัสได้กับอะไรแหลมๆ อยู่ข้างกัน จากนั้นก็ออกแรงดึงมันออกจากลำคอช้าๆ เป็นผลให้เลือดกลุ่มใหญ่พุ่งกระฉูดราวกับท่อน้ำประปาปริแตก
“ไอ้ธันวา แกเป็นไงบ้างวะเพื่อน ตื่นเถอะข้าขอร้อง” หันหน้าไปสนทนากับร่างของคนข้างๆ ที่นั่งสงบนิ่งกับเบาะ แหงนหน้าขึ้นบนเพดานรถไม่ไหวติง ธีร์ภพคิดว่ามันคงสลบไปมากกว่า เพราะร่างกายของมันไม่มีบาดแผลหรือสิ่งแปลกปลอมภายนอกอื่นใดเข้าไปทิ่มแทงเลยแม้แต่น้อย ต่างจากเขาซึ่งถูกเศษกระจกหน้ารถเสียบเข้ากลางลำคอจนสุด ดีที่มีบางส่วนโผล่ออกมาให้เขาได้จับดึงมันออกจากคอได้ง่ายๆ ...
อะไรนะ...!!! เศษกระจกเสียบคอหอยทะลุด้านหลัง แล้วมีกระดูกหักนูนในตรงท้ายทอยด้วย แต่เขากลับรู้สึกตัวตื่นก่อนมันอย่างงั้นเหรอ เขาควรจะถูกกระแทกตายคาที่เสียมากกว่า
เร็วเท่าสมองคิด นี่เขาตายแล้วหรือนี่ ไม่นะ... แต่ว่าเขาเพิ่งดึงกระจกออกจากคอเมื่อกี้เองนะ คนตายไปแล้วที่ไหนจะรู้สึกตัวได้ดีขนาดนี้ ว่าแต่ว่าเศษกระจกคงตัดหลอดลมเขาขาดไปแล้วล่ะ
ร่างข้างๆ ขยับเขยื้อนเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาบนหน้าที่แหงนค้างไว้กับเบาะมาเคลื่อนมองตรงหน้าเป็นอันดับแรก ต่อมาก็หันหน้ามาทางเบาะคนขับอย่างไม่ยากเย็นนัก เพราะเรียกได้ว่าแทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย
ตรงกันข้าม เพื่อนคนขับของเขาถูกกระจกหน้ารถเสียบคอตายคาที่ ธันวามั่นใจว่าอย่างนั้น แต่ก็ยังฝืนร้องเรียกคนขับแทบไม่เป็นภาษาคนอยู่แล้ว
“ไอ้ธีร์โว้ย ตื่นๆๆ แกจะจากข้าไปแบบนี้ไม่ได้นะ แกสัญญากับข้าว่าจะไปงานแต่งแฟนเก่าโดยไม่ติดใจอะไรไงเพื่อน แล้วมาทำแบบนี้กับตัวเอง แสดงว่าแกทำใจไม่ได้ที่จะเห็นหน้ามันอีกใช่มั้ย แล้วทำไมแกไม่บอกข้าแต่แรก จะได้ไม่พาแกมาตายแบบนี้” ธันวาละล่ำละลักเอ่ยกับร่างแน่นิ่งของธีร์ภพแทบจะเป็นบ้าเป็นหลัง ร่ำไห้กับศพเพื่อนรักปานใจจะขาด
ธีร์ภพนั่งมองภาพของธันวาที่ฟูมฟายเหมือนคนเสียสติอย่างคัดค้าน ไอ้บ้าธันวาเอ๊ย... ข้าไม่ได้เป็นแบบที่แกว่าสักหน่อย ผู้หญิงคนนั้นข้าหมดรักมันไปตั้งนานแล้วโว้ย จะมาโยนตราบาปว่าฆ่าตัวตายเพราะผู้หญิงไปมีคนใหม่มาให้ข้าแบบนี้ไม่ได้นะ รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่น ผู้หญิงในโลกมีตั้งมากมาย ดันมาจบชีวิตเพราะผู้หญิงหลายใจแค่คนเดียว มันไม่คุ้มกันที่ไหนเล่า
ชายหนุ่มรู้ว่าเพื่อนรักเขามากขนาดไหน ถ้ารู้ว่าเขาจะมาตายแบบนี้คงห้ามทั้งเขาและตัวเองสุดฤทธิ์ การไปร่วมงานแต่งงานแฟนเก่าโดยการเผชิญหน้ากับผู้ชายคนใหม่ของเธอ จะมีสักกี่คนที่อยากทำแบบนั้น แต่เขาต้องการให้เธอรู้ว่าเขาลืมเธอได้จริงๆ ถึงแม้ว่าอยากจะตะบันหน้าไอ้ผู้ชายคนนั้นให้เลือดกบปากคามือใจแทบขาดก็ตาม
“หลับให้สบายนะไอ้ธีร์ เดี๋ยวข้าจะมาทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้บ่อยๆ แกจะได้ไปผุดไปเกิดเร็วๆ บอกแล้วตอนเป็นคนให้ทำบุญเยอะๆ จะได้ไม่ต้องมาตายเป็นสัมภเวสีผีตายโหงเร่ร่อนแบบนี้” เพื่อนรักยังมีกะใจจะทำบุญให้ แต่มันจะพอล้างบาปที่เคยทำตอนเป็นมนุษย์ได้สักแค่ไหนกัน กินเหล้า เล่นยา ปาร์ตี้ การพนัน แต่ไม่รู้ว่าซื้อหวยทุกงวดนี่นับเป็นอบายมุขอย่างหนึ่งหรือเปล่านะ...
“เออ... ขอบใจมากโว้ยเพื่อน ถ้าชาติต่อไปมีจริงข้าขอเกิดเป็นเพื่อนกับแกอีกก็แล้วกันนะ” ธีร์ภพตอบรับความมีน้ำใจของเพื่อนสนิท แม้ว่ามันจะไม่ได้ยินเสียงเขาเลยก็ตาม นี่สินะ ที่เขาเรียกว่าเพื่อนตาย แม้ตายจากกันไปก็ยังห่วงหากันอยู่ตลอดไป
ว่าแต่เมื่อไหร่วิญญาณของเขาจะออกไปร่างอุจาดตาของตัวเองนี่เสียที เท่าที่รู้มาตอนยังเป็นคน วิญญาณจะต้องออกจากร่างหลังจากที่ตายคาที่แบบนี้ไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมเขายังนั่งแกร่วเล่นตรงเบาะนั่งคนขับนี่อยู่ได้
“ตายใหม่ๆ แบบนี้ วิญญาณยังไม่ออกจากร่างทันทีหรอกพ่อหนุ่ม อย่างลุงนี่กว่าจะออกจากร่างตัวเองได้ก็ต้อง 3 วัน นู่นแน่ะ ต้องรอให้คนมาเก็บศพออกไปก่อนถึงจะเป็นอิสระจากร่างของตัวเองได้ แถวนี้มันเปลี่ยว กว่าจะมีคนมาเห็นก็หลายวันดีดัก แต่ถ้าไม่มีใครมาเก็บศพ ก็ต้องรอจนกว่าศพเราจะเน่านั่นแหละถึงจะออกจากร่างได้” เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นด้านข้างกระจกที่เขาเอาเลือดตัวเองสาดใส่เมื่อครู่นี้
“ตกลงใจหมดเลย นึกว่าผี อะไรนี่ลุง มาเงียบๆ ไม่บอกไม่กล่าว เดี๋ยวผมหัวใจวายตายอีกรอบจะทำยังไง” ธีร์ภพว่าปรามชายชราเจ้าของเสียงจนแกยิ้มเยาะอย่างหมั่นไส้
“แหม... ทำยังกับไม่ใช่ผีเหมือนกัน ดูสารรูปตัวเองซะบ้าง หล่อเหลาเอาการแค่ไหน สุดท้ายตายมาก็เอาร่างตัวเองไปไม่ได้” แกว่าประชดคนหนุ่มสาวสมัยนี้ คบกันแค่ฉาบฉวยเพราะเห็นว่ารูปร่างหน้าตาดี แต่ข้างในเน่าเฟะเป็นฆาตกรฆ่าคนจิตใจโหดเหี้ยมมานักต่อนักแล้ว
“โธ่...ลุง ผมขอโทษ ดูสิงอนใหญ่เลย ว่าแต่นอกจากลุงแล้ว มีคนอื่น เอ๊ย...มีวิญญาณอื่นอยู่แถวนี้อีกมั้ย หรือว่ามีแค่เราสองคน” ธีร์ภพสงสัย ถนนสายเปลี่ยวแบบนี้ นานๆ จะมีรถแล่นผ่านมาสักคัน ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาขับรถมาเส้นทางสายนี้เพื่อไปงานแต่งแฟนเก่า ได้ตายสมใจไหมล่ะคราวนี้ หลังจากตอนที่เป็นคนเคยพูดเล่นๆ ว่าอยากตายๆ อยู่นั่นแหละ
“ก็มีลุงกับเมียอยู่ที่นี่เมื่อ 3 เดือนก่อนแล้ว ตอนนี้เหลือลุงอยู่คนเดียว” ชายชราตอบธีร์ภพก่อนจะเสมองไปทางอื่นเหมือนจะกลบเกลื่อนอาการบางอย่าง
“อ้าว...แล้วเมียลุงไปไหนแล้วล่ะ ไม่มาสิงอยู่ที่นี่ด้วยกัน”
“ก็...ก็เพิ่งไปเมื่อกี้นี้ไง ตอนที่รถพ่อหนุ่มแหกโค้งชนกับต้นไทรใหญ่ต้นนี้น่ะ” แกยังทำท่าทีน่าสงสัย เหมือนผู้ร้ายที่ทำความผิดแล้วกำลังหนีการจับกุมของตำรวจอยู่
“อย่าบอกนะว่าลุงกับเมียเป็นคน เอ๊ย...เป็นผีที่ทำให้รถผมชนตายคาที่อยู่ตรงนี้น่ะ” ชายหนุ่มเริ่มจับทางได้แล้ว มิน่าถึงทำลอยหน้าลอยตาไม่กล้ามองเขาเต็มๆ
“แหม...พ่อหนุ่มก็ ใครๆ เขาก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ เสียดายเพื่อนที่นั่งมาด้วยไม่ตายโหงไปด้วยกัน ไม่งั้นลุงคงได้ไปพร้อมกันกับเมียแล้วล่ะ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอรถคันใหม่ก็ได้ ตามเมียไปเกิดอีก 3 เดือน ก็คงทันอยู่หรอก มอซงมอไซค์สักคันคงหลงมากันบ้างแหละ” แกตอบมองบนอย่างน่าหมั่นไส้ แต่ก็เข้าใจแหละ การหาตัวตายตัวแทนมาแทนที่สักคนก็ยากเย็นเต็มที และเมื่อมีโอกาสก็ต้องคว้าเอาไว้ แต่ถ้าโชคดีหน่อยเจอรถทัวร์แหกโค้งมาสักคันนี่หวานหมูเลย...
“แล้วผมจะต้องติดอยู่ตรงนี้จนกว่าศพจะเน่าจริงๆ เหรอลุง ถึงจะออกไปวิ่งเล่นดักรอรถที่ขับผ่านมาอย่างลุงได้” ชายหนุ่มบ่น เขาไม่อยากเห็นสภาพศพตัวเองเละเทะไปกว่านี้แล้ว แค่นี้ก็ทุเรศตัวเองเต็มที ไม่เจริญหูเจริญตาเอาเสียเลย ดูตับไตไส้พุงสิ ถูกกิ่งไม้ปักทะลุจนไหลออกมากองอยู่ที่เป้ากางเกงน่าสะอิดสะเอียน ถ้าตอนนี้ไม่เป็นผี เขาคงจะอ้วกแตกอ้วกแตนที่เห็นสภาพของตัวเองแทนไอ้ธันวาไปแล้ว
“ก็เพื่อนพ่อหนุ่มยังไม่ตายสักหน่อย นั่นไง เขากำลังกดมือถือแจ้ง 191 หรือโทรหาใครสักคน เดี๋ยวคงมีคนมาเก็บศพคุณไปอยู่หรอก ไม่ต้องเป็นห่วง ได้ออกจากร่างตัวเองสมใจแน่” ชายชราตอบชายหนุ่มพลางเหลือบไปมองเพื่อนของเขาที่กำลังยกมือถือขึ้นโทรขอความช่วยเหลือจากปลายสาย โชคดีที่โทรศัพท์มือถือยังไม่พังยับไปกับซากรถของเขา
(จบตอนที่ 1)