เมื่อสิ่งที่ตามองเห็นไม่เป็นอย่างที่สมองคิด ความเป็นจริงจึงอยู่เหนือการคาดเดา
ผู้แต่ง
นะกรเรื่องย่อ
รวมเรื่องสั้นระทึกขวัญ...หักมุมตอนจบหลายรูปแบบ เช่น ฆาตกรรมซ่อนเงื่อน ผีและวิญญาณ โลกต่างมิติ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด หลอกหลอน...ซ่อนผวาจนขนหัวลุก
เมื่อสิ่งที่ตามองเห็นไม่เป็นอย่างที่สมองคิด ความเป็นจริงจึงอยู่เหนือการคาดเดา
ลึกลับ,ระทึกขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กระจกเงาห้องตรงข้าม (รวมเรื่องสั้นระทึกขวัญ...หักมุมตอนจบ)
เมื่อสิ่งที่ตามองเห็นไม่เป็นอย่างที่สมองคิด ความเป็นจริงจึงอยู่เหนือการคาดเดา
รวมเรื่องสั้นระทึกขวัญ...หักมุมตอนจบหลายรูปแบบ เช่น ฆาตกรรมซ่อนเงื่อน ผีและวิญญาณ โลกต่างมิติ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด หลอกหลอน...ซ่อนผวาจนขนหัวลุก
“ผมไม่รู้ชื่อถนนครับคุณตำรวจ มันเปลี่ยวมากเลย ดีนะที่ยังมีสัญญาณมือถืออยู่บ้าง เพื่อนผมเหรอ ตายสนิทคาพวงมาลัยรถเลยครับ ส่วนผมไม่เป็นอะไร แค่ปวดเนื้อปวดตัวเฉยๆ” ธันวาตอบปลายสายเสียงเนือยๆ ไม่มีแรงแม้แต่จะพาตัวเองออกจากซากรถมรณะ
“ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าจะต้องติดอยู่ตรงนี้อีกนาน” ธีร์ภพถอนหายใจในร่างแหลกเหลวของตัวเองเฮือกใหญ่ แต่นั่นมันทำให้ธันวาสะดุ้งโหยงสุดตัว มันได้ยินเสียงหายใจของเขาด้วยเหรอ???
“พ่อหนุ่มก็… อย่าแกล้งเพื่อนสิ ยิ่งนั่งอยู่กับศพคนตายใหม่ๆ แบบนี้ อย่าลืมว่าวิญญาณเรายังไม่ออกจากร่างนะ ระวังตัวหน่อยละกัน เดี๋ยวเพื่อนได้ยินอีกรอบก็คงหัวใจวายตายกันพอดี แต่อย่าดีใจนะว่าจะมีเพื่อนช่วยหาตัวแทน เพราะถ้าไม่ใช่ตายโหงแบบเรา ถ้าทำบุญมามากก็ได้ไปเกิดใหม่เลย หรือถ้าทำบาปไว้เยอะแทนที่จะทำบุญ ก็คงได้ไปชดใช้กรรมในนรกแหละ” ชายชราแกล้งแหย่วิญญาณใหม่ หลังจากที่เห็นอาการขวัญหนีดีฝ่อของเขา ธาตุกายหยาบของมนุษย์ยังไม่ตัดขาด มันยังคงหลงเหลืออยู่ในวิญญาณไปสักพักหนึ่ง
“โธ่...ลุง ใครจะไปแกล้งเพื่อนรักได้ลงคอ เห็นมันสภาพนี้ก็สงสารเต็มทีแล้ว อย่าให้ต้องเสียสติเป็นบ้าเพราะเห็นผีเลย” ธีร์ภพตอบชายชราอย่างเสียไม่ได้ เขาไม่ใช่สัมภเวสีชั้นต่ำที่คิดจะหลอกหลอนคนไม่เลือกหน้าหรอกนะ...
“ไอ้ธีร์... ตื่นๆๆๆ จอดแวะปั๊มน้ำมันแป๊บเดียว พ่อหลับฝันถึงสาวอกตู้มไปกี่คนแล้วล่ะ ข้าขอดูเป้ากางเกงหน่อยสิวะ เปียกไปถึงไหนๆ แล้วมั้ง” เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น ก่อนเจ้าของเสียงจะจับหลอดจากแก้วกาแฟยัดเข้าปากดูดไปซวบใหญ่
ธีร์ภพงัวเงียขึ้นจากพวงมาลัยรถเหมือนเด็กน้อยเพิ่งตื่นนอน อะไรที่ทำให้เขาฝันได้เป็นตุเป็นตะขนาดนี้ แต่มันเป็นความฝันที่เหมือนจริงมาก เหมือนจนคิดว่าตัวเองได้ตายไปแล้วจริงๆ ให้ตายเถอะ...!!!
“ข้าว่าแกนี่ไม่ไหวแล้วว่ะ มาเปลี่ยนให้ข้าขับแทนดีกว่า จะไปงานแต่งแฟนเก่าเพื่อจะให้เขาเห็นว่าตัวเองตัดใจได้แล้ว แต่เมื่อคืนกลับกินเหล้าซะเยอะจนแทบโงหัวไม่ขึ้น นี่ข้าคิดว่าแกกินเหล้าย้อมใจที่เมียเก่าไปแต่งงานกับผัวใหม่มากกว่าจะทำใจได้นะเนี่ย” ว่าแซวเพื่อนจนถูกมองตาเขียวปั๊ด แต่ก็ไม่วายอมยิ้มในความดื้อด้าน ปากอย่างใจอย่างของเขา
“แกหุบปากไปเลยไอ้ธันวา จะขับแทนก็มาเลย เดี๋ยวข้านอนเอาแรงแป๊บ อีก 30 โล เรียกข้าละกัน” ธีร์ภพตวาดเพื่อนชุดใหญ่ พูดความจริงขนาดนี้เขาก็อายเป็นนะ
“โห...สภาพนี้เนี่ยนะ ช่วยดูสารรูปตัวเองด้วยครับเพื่อน ไม่ใช่ว่าพอถึงงานแต่ง ไปยืนร้องไห้ฟูมฟายตอนเขารดน้ำสังข์คู่บ่าวสาวล่ะ ทางใครทางมันเลยนะแบบนั้น ขายขี้หน้าคนอื่นเขา” ธันวายิ่งว่าซ้ำให้ได้สำนึกเป็นสองเท่า ไม่รู้ว่าที่ธีร์ภพหน้าร้อนผ่าวตอนนี้ เป็นเพราะฤทธิ์จากแอลกอฮอล์เมื่อคืนที่ยังค้างอยู่ในเส้นเลือด หรือเพราะความอายในพฤติกรรมลืมแฟนเก่าไม่ได้ของตัวเองกันแน่
รถแล่นออกจากปั๊มน้ำมันมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ธีร์ภพกำลังจะปิดตาลงเพื่อหวังจะก้าวเข้าสู่ห้วงเวลาแห่งการหลับใหล ในวินาทีที่กำลังจะดำดิ่งสู่ความไร้สติสัมปชัญญะ แรงเหวี่ยงของรถที่เหมือนกำลังตีโค้งหรือหักเลี้ยวเข้าสู่ถนนเส้นใหม่ก็ปลุกให้เขาลืมตาตื่นขึ้นมาโดยฉับพลัน
และพลันนั้นเองเขาก็นึกอะไรขึ้นได้ จะมาหลับตอนนี้ไม่ได้นะ เพราะถ้าขืนข่มตาลงคงไม่ได้ลืมตาอีกเลยตลอดชีวิต เขายังมีอะไรต้องทำมากมายหลายอย่าง สาวๆ ที่รอเขาไปพลอดรักหลายต่อหลายคนคงจะฝันค้างถ้ารู้ว่าเขากลายเป็นศพไปเสียแล้ว
นั่นเพราะป้ายบอกทางริมถนนเขียนกระแทกตาเขาอยู่ตอนนี้ว่าอีก 3 กิโลเมตร จะถึงทางโค้งหักศอก...!!!
“ไอ้ธันวา แกกลับรถเลี้ยวออกไปทางหลักเลยนะ แกก็เห็นว่าทางมันเปลี่ยวมาก และก็ใกล้ค่ำแล้วด้วย ข้าไม่อยากเจอดีกับโจรข้างทางตอนนี้นะโว้ย” ธีร์ภพละล่ำละลักบอกคนขับเป็นการใหญ่ แต่มันกลับดันกระทืบคันเร่งจนแล่นฉิวราวกับจะบึ่งบินขึ้นฟ้าเสียเดี๋ยวนั้น
“ก็ตอนที่เป็นคนขับ แกพูดเองไม่ใช่เหรอวะว่าจะขับเข้าทางลัดเส้นนี้ ข้าก็ขับตามที่แกอยากให้ไปไง แล้วไหงตอนนี้มาบ่นกลัวนั่นกลัวนี่ได้ไงวะ” ไวกว่าปาก ความเร็วรถตอนนี้น่าจะประมาณ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเข้าไปแล้ว จะบังคับให้เลี้ยวรถกลับมันก็คงไม่ยอม เลยได้แต่นั่งนิ่งอย่างสงบเสงี่ยม ถ้าตอนนี้เขาไม่ขยับโยกหัวไปมาตามจังหวะรถที่พุ่งทะยาน ร่างกายคงเหมือนปูนปั้นไม่มีชีวิตในอนุสาวรีย์ที่ไหนสักแห่ง
นี่ตัวเองคิดว่าเหตุการณ์ในความฝันมันจะเป็นความจริงขึ้นมาหรืออย่างไรกัน ถึงได้พูดพล่ามอะไรไปแบบนั้น คิดแล้วก็ละอายใจให้กับความขี้ขลาดของตัวเอง แต่พอนึกขึ้นได้ เขากับมันสลับตำแหน่งที่นั่งกันแล้วนี่ ถ้ามันเกิดขึ้นจริง คนที่ตายก็คงเป็นไอ้ธันวา แต่ใครจะทนเห็นเพื่อนสนิทขาดใจตายคาที่ต่อหน้าต่อตาแทนเขาได้ล่ะ
รถแล่นเข้าไปใกล้จะถึงทางโค้งหักศอกอีกไม่เกิน 300 เมตร ธีร์ภพเอื้อมมือไปจับแขนเพื่อนเป็นเชิงปรามว่า ช่วยลดความเร็วรถลงให้มันช้ากว่านี้หน่อยเถอะเพื่อน กูขอร้อง… นั่นมันทางโค้งหักศอกนะโว้ย จะไม่เลี้ยวขวาตามทางข้างหน้าหรือไง ทำให้ธันวาหันมาพยักหน้าให้เขาทำนองว่ารู้แล้วน่าเพื่อน
จากแสงไฟหน้ารถที่สาดส่องไปข้างหน้านั้น ธีร์ภพมองเห็นร่างของชายหญิงสองคนยืนโบกรถอยู่ตรงทางโค้งใต้ต้นไทรใหญ่ต้นนั้น เขาขยี้ตาเพ่งมองอีกครั้ง แต่ร่างพวกนั้นก็ไม่หายไปจากการมองเห็นของเขาเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม… มันกลับชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อธันวาเหยียบคันเร่งแรงขึ้นแทนที่จะลดความเร็ว
“ไอ้ธันวา แกทำอะไรน่ะ นั่นมันทางโค้งนะโว้ย แกเป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ เดี๋ยวก็ได้ตายโหงกันหมดหรอก” ธีร์ภพตะโกนใส่หน้าเพื่อนที่ตั้งหน้าตั้งตาพารถพุ่งทะยานไปข้างหน้าเหมือนคนไม่มีสติ
ธีร์ภพอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด กระบะสี่ล้อแล่นเข้าชนโคนต้นไทรใหญ่ตรงทางโค้งอย่างเหมาะเหม็งราวกับจับไปวาง ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงแรงปะทะมหาศาลที่เกิดขึ้น กระจกหน้ารถแตกหลุดมาเสียบตรงคอหอยแล้วทะลุไปปักกับเบาะหลังรถแบบฝังแน่น ราวกับจะสตัฟฟ์ (Stuff) คอเขาเอาไว้ตลอดกาล หน้าแหงนมองเพดานรถหมดทางขยับเขยื้อน
นี่ขนาดเขามานั่งแทนที่ไอ้ธันวาแล้ว ไอ้กระจกบ้านี่มันก็ดันตามมาเสียบคอเขาจนได้ หรือเขาคงเป็นคนที่ถึงคราวเคราะห์อยู่คนเดียวจริงๆ
ธีร์ภพใช้มือขวาเปื้อนเลือดจับเศษกระจกชิ้นเขื่องที่ปักลึกคาอยู่ที่คอหอย จากนั้นก็ออกแรงดึงมันออกจากลำคอช้าๆ เป็นผลให้เลือดกลุ่มใหญ่พุ่งกระฉูดออกจากลำคอราวกับท่อน้ำประปาปริแตก
“ไอ้ธันวา แกเป็นไงบ้างวะเพื่อน ตื่นเถอะข้าขอร้อง” หันหน้าไปสนทนากับร่างของคนข้างๆ ที่นั่งสงบนิ่งกับเบาะ ก้มหน้าฟุบกับพวงมาลัยรถไม่ไหวติง ธีร์ภพคิดว่ามันคงสลบไปมากกว่า เพราะร่างกายของมันไม่มีบาดแผลหรือสิ่งแปลกปลอมภายนอกอื่นใดเข้าไปทิ่มแทงเลยแม้แต่น้อย ต่างจากเขาที่โดนเศษกระจกหน้ารถเสียบเข้ากลางลำคอจนสุด ดีที่มีบางส่วนโผล่ออกมาให้เขาได้จับดึงมันออกจากคอได้ง่ายๆ ...
“ไอ้ธีร์โว้ย ตื่นๆๆ แกจะจากข้าไปแบบนี้ไม่ได้นะ แกสัญญากับข้าว่าจะไปงานแต่งแฟนเก่าโดยไม่ติดใจอะไรไงเพื่อน...” ธีร์เหมือนเห็นภาพซ้ำจากม้วนวิดีโอที่กรอกลับมาให้ดูอีกรอบ เพียงแต่สลับบทบาทตัวละครที่แสดง
“ไอ้ธีร์... ตื่นๆๆๆ จอดแวะปั๊มน้ำมันแป๊บเดียว พ่อหลับฝันถึงสาวอกตู้มไปกี่คนแล้วล่ะ ข้าขอดูเป้ากางเกงหน่อยสิวะ เปียกไปถึงไหนๆ แล้วมั้ง” เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น ก่อนเจ้าของเสียงจะจับหลอดจากแก้วกาแฟยัดเข้าปากดูดไปซวบใหญ่
อ้าว...ฝันอีกแล้วหรือนี่ มันฝันซ้อนฝันหรืออย่างไรกัน ชายหนุ่มจะบ้าตาย นี่ก็ยังไม่ออกไปจากปั๊มน้ำมันอีก...
“ข้าว่าแกนี่ไม่ไหวแล้วว่ะ เมื่อคืนกินเหล้าย้อมใจเพราะทำใจไม่ได้ที่เมียเก่าแต่งงานกับผัวใหม่เหรอวะ งั้นข้าว่าแกไปนั่งเบาะหลัง แล้วให้ไอ้วุธมันมานั่งหน้าแทนแกก็แล้วกัน บอกให้อยู่บ้านก็ยังดื้อด้านจะไปด้วย ไปสภาพนี้กลัวใครไม่รู้หรือไงว่าแกยังรักมันอยู่” ธันวาว่าด่าเพื่อนชุดใหญ่ไฟกระพริบ จนคนถูกว่าอ้าปากตอบแทบไม่ทัน
(จบตอนที่ 2)