เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น,เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“พวกเธอก็มาด้วยกันสิ ไม่เเน่นะอาจจะมีคำตอบที่เธอต้องการก็ได้นะเด็กน้อย”
สองเเฝดเมื่อได้ยินคำพูดนั้นก็ตอบรับคำเชิญโดยทันที สองเท้าย่างก้าวเดินตามจักรพรรดินีโดยไม่มีท่าทีที่ไม่เกรงกลัวเเม้เเต่น้อย เเอนที่ท่าทางลังเลเเต่ทว่าก็ต้องตามสองเเฝดไป
ในคฤหาสน์
ชุดน้ำชาได้จัดวางบนโต้ะอย่างสวยงาม จักรพรรดินีไม่รีรอเร่งรีบเข้าประเด็นหลักโดยทันที
“เธออยากรู้ใช่ไหมใครอยู่เบื้องหลัง”
เเฝดผู้พี่หุบยิ้มที่มุมปากทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น พลันทำสีหน้าที่จริง
“หม่อนฉันอยากรู้ใครบอกไวเคานต์ว่าพวกเราอยู่ที่ตระกูลดยุก”
“อายุน้อยเเค่นี้เเต่ฉลาดจริงนะหนูน้อย เอาเป็นว่าฉันจะบอกเท่าที่รู้เเล้วกัน ที่เหลือเธอคงต้องหาคำตอบเอง คนที่บอกไวเคานต์ออทิสลี่ให้รู้เรื่องพวกเธอก็เป็นพ่อค้าทาสนั้นเเหละ”
สองเเฝดเปิดตากว้าง พลันหันไปจ้องมองใบหน้าของกันเเละกันด้วยสีหน้าที่ตื่นตกใจ
“เป็นไปไม่ได้ก็เขาโดนดยุกยิงตายไปเเล้ว”
“เเน่ใจนะ ว่าเธอเห็นเขาตาย”
ไอริสผู้พี่ทำใบหน้าครุ่นคิด ขมวดคิ้วนึกถึงตอนที่ดยุกมาช่วยตนในป่ากลางหิมะที่เหน็บหนาว ไอริสเธอนั่งคิดเเละพึมพำ
“ตอนนั้นดยุกยิ่งมันไปเเล้วหรือว่ารอดมาได้?”
จักรพรรดินีส่งสายตาจ้องมองไปที่เอียนนั้นคือสัญญาณว่าให้ตอบคำถามนั้นเเทนตน เอียนทำท่าทางที่ดูอึดอัดใจ เเต่ว่าเขาก็เอ่ยปากตอบคำถามนั้น
“ตะ.. ตอนนั้นพ่อค้าทาสเจ็บหนักเลย เเต่ก็หอบร่างกายที่สาหัสนั้นมาที่นี่เเละบอกฉันเรื่องเกี่ยวกับพวกเธอ เเต่ว่าตอนนี้เขาตายไปเเล้ว”
ไอริสมองเอียนผู้เป็นพ่อด้วยสายตาที่ดุร้ายเเต่ทว่าเธอก็ควบคุมพลังไม่ให้ดวงตาสีเเดงราวกับปีศาจที่หิวกระหายนั้นออกมาต่อหน้าจักรพรรดินี้
จักรพรรดินีเห็นบรรยากาศไม่ดีจึงรีบตัดบท
“เอาเถอะวันนี้ก็สายมากเเล้วพวกเธอกลับไปก่อนเถอะอีกสองสามวัน ฉันจะเชิญมาที่วังยังไงก็มาเล่นกับลูกสาวฉันได้นะ อายุก็พอๆกับพวกเธอนั้นเเหละ”
“เป็นเกียรติมาเพคะ”
โรสเเฝดผู้น้องพูดพลันจับมือไอริสผู้เป็นพี่สาว ส่งสัญญาณทางสายตาให้กลับได้เเล้ว ไอริสจึงจำใจต้องออกไปก่อน
ทั้งสองเเฝดยืนขึ้นเเละโค้งเล็กน้อยเเละเดินออกไปจากห้อง โรสเเฝดน้องจับมือผู้พี่เร่งฝีเท้าจนเเอนตามไม่ทัน ทำให้ทั้งสองพูดคุยกันเเค่สองคน
“โรสทำไมถึงให้ออกมาละ พี่ยังถามไม่จบเลย”
“อยู่ไปก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดีนั้นเเหละ พี่ไอริสน้องคิดว่าเรื่องนี้มันเเปลกๆ ต้องเกี่ยวข้องกับจักรพรรดินีเเน่ ตอนที่คุยน้องรู้สึกว่าเหมือนนางเก็บซ้อนความลับอะไรไว้”
“พี่ก็คิดว่าจักรพรรดินีเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เเต่เราไม่มีหลักฐาน ค่อยๆสืบไปก่อนจะดีกว่า”
โรสพยักหน้าตอบรับผู้เป็นพี่สาว สองพี่น้องเดินก้าวออกจากคฤหาสน์ของตระกูลที่ให้กำเนิดตน ใจในต่างมีเเต่ความทรงจําที่เเย่ๆมากมายเเต่ว่าพวกเธอก็ต้องเดินหน้าต่อไป
สองเท้าก้าวขึ้นรถม้าสองเเฝดนั่งลงบนเบาะรองนั่งสีเเดงหม่น เเต่ทว่าก่อนรถม้าจะออกเสียงฝีเท้าวิ่งมาทางรถม้าอย่างรวดเร็ว เเฮกๆ เสียงหอบเหนื่อยของเเอนที่วิ่งตามรถด้วยความเหนื่อยล้า
“คุณหนูไม่รอดิฉันเลยนะคะ!”
“ตายจริง! เเอนขอโทษทีพวกเราคุยกันเพลินไปหน่อย”
โรสตอบพลันยิ้มด้วยความสดใส เเต่ผู้พี่นั้นกลับกลั้นขำไว้จนใบหน้านั้นเเดง เเอนรีบขึ้นมานั่งบนรถม้าด้วยความเหนื่อย เธอเคาะรถเบาๆส่งสัญญาณให้ออกตัว
คฤหาสน์ดยุกโอเรียน
สองเเฝดก้าวเท้าลงจากรถม้า ทันทีที่ลงจากรถม้าหิมะสีขาวที่สวยเเต่เหน็บหนาวได้ค่อยตกลงมา สองเเฝดเข้าไปยังคฤหาสน์
“กลับมาเเล้วหรอ?”
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทำโอ่อ่าเเฝดค่อยๆ สาดสายตาไปมองยังต้นเสียงนั้นพลันทำใบหน้าสีประหลาดใจ เพราะสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือดยุกที่ยืนรออยู่ เขาเหงื่อท่วมตัว ปากสีซีด
“ท่านดยุก!? ลุกขึ้นเเบบนี้เดี๋ยวอาการก็เเย่กว่าเดิมนะครับ”
พ่อบ้านรีบวิ่งตามดยุกมาด้วยท่าทีที่รีบร้อน
“กลับมาเเล้วเเละอีกสองสามวันจักรพรรดินีจะส่งคำเชิญมาให้เข้าวัง”
เเฝดผู้พี่ตอบด้วยสายตาที่เย็นชา เธอเดินไปหาดยุกดวงตาสีเทาเปลี่ยนเป็นสีเเดงฉานราวกับเลือด
“ไอริสเป็นอะไรไป หรือว่าไปเจอจักรพรรดินีนางทำให้เธอลำบากใจหรือ”
เเฝดทั้งสองไม่ตอบสิ่งใดๆกับดยุกเธอก้าวเดินไปยังห้องตน
สามวันต่อมา การ์ดเชิญได้ถูกส่งมายังคฤหาสน์ตระกูลดยุก
ในห้องของสองเเฝดเหล่าสาวใช้ต่างพากันวิ่งวุ่นสวนกันไปมาซ้ายขวา
“คุณหนูอาจจะเช้าหน่อย แต่พวกเราต้องรีบแต่งตัวกันนะคะเพราะว่าวันนี้ต้องเข้าวัง”
แอนพูดพลันหยิบชุดเดรสมาให้สองแฝดเลือก สองแฝดแต่งตัวอย่างเร่งรีบ
ชุดเดรสแขนฟูสีครีมกระโปรงฟูฟ่องยาวจนถึงพื้นประดับด้วยอัญมณีสีน้ำเงินและสีดำตัดกับสีขาวทั้งสองปลายผมที่ยาวสลวยสีดำ สองแฝดงดงามจนทุกคนที่เดินผ่านจะต้องหันมาอย่างแน่นอน
“คุณหนูทั้งสองวันนี้ก็งดงามมากเลยนะคะ เราไปหาท่านดยุกกันเถอะค่ะ”
แอบพูดพร้อมยืนมือซ้ายขวาจับมือทั้งสองแฝด ทั้งสามคนย่างก้าวไปตามทางเดินจนถึงหน้าประตูของห้องโถงใหญ่ที่เป็นห้องทำงานของ ดยุก
เมื่อสองเเฝดเเละเเอนเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานดยุก สองเเฝดเปิดตากว้างอย่างตกตะลึงเคาะด้านหน้าก็คือดยุกลูอันที่แต่งตัวเต็มยศกางเกงสีดำครับเนกไทสีดำและเสื้อสูทยาวพอมีสร้อยเพชรประดับที่หัวไหล่ทำให้ดูแปลกตาและน่าหลงใหล เขาดูดีมากกับการใส่ชุดนี้ สองเเฝดได้แต่เพียงคิดในใจ ทั้งสองแฝดยืนอึ้งกับความรู้ดีของดยุกอยู่นั้น ดยุคก็หันมา ทันทีเห็นทั้งสองแฝดเขาจึงย่างก้าวเข้ามาต่อหน้าทั้งสองแฝดคุกเข่าลงให้เท่ากับระดับความสูงของทั้งสองแฝดพร้อมพูดสิ่งที่เป็นคำเตือน
“โรส ไอริส มาแล้วหรอวันนี้พวกเธอต้องเข้าวัง สิ่งที่ควรจำเอาไว้เลยก็คืออย่าได้เชื่อใจคำพูดของเชื้อพระวงศ์เด็ดขาด”
“ไม่ต้องห่วงหรอก พวกเราไม่เชื่อใจใครง่ายๆ อยู่แล้วรวมถึงคนใกล้ตัว..”
ผู้เป็นพี่ตอบ
“คำพูดนั้นมีความหมายแฝงอยู่สินะ แสดงว่าไอริสเธอยังไม่ไว้ใจฉันใช่ไหม”
ดยุกพูดด้วยทำหน้าเศร้าพลันถอนหายใจ สองแฝดไม่ตอบอะไรโดยเฉพาะเเฝดพี่ไอริสพันธุ์เบือนหน้าหนี
“เอาเถอะพวกเธอเคยเจอเรื่องร้ายๆมาก่อนเรื่องพวกนี้มันต้องใช้เวลา”
ทั้งหมดเดินไปยังรถม้าที่โอ่อ่าได้ใหญ่โตกว่าที่เคย สองแฝดย่างก้าวขึ้นรถมาตามด้วยเหลือดยุกลูอัน ส่วนแอนนั้นขึ้นรถมาอีกคัน
กรุบกริบๆ เสียงฝีเท้าของม้ากระทบกับพื้นดินเหยียบย่ำแต่ทนพื้นดินที่มีน้ำขัง รถม้าออกตัวตามเส้นทางมุ่งหน้าไปที่พระราชวัง
ถึงพระราชวัง
“หยุดด” เสียงของคนควบคุมม้าบอกให้มาหยุดมือทั้งสองข้างดึงเชือกสายบังเหียนเพื่อบังคับให้มาหยุด
รถม้าจอดนิ่งสนิท ดยุกลูอันค่อยๆก้าวเท้าออกจากรถมาก่อน ตามด้วยสองแฝดที่กำลังจะลงจากรถม้า เขายื่นมือขวาขึ้นมาให้แฝดจับแฝนผู้พี่ครุ่นคิดเล็กน้อย แต่เธอนั้นพลันยื่นมือทางด้านซ้ายออกไปจับพยุงตัวเองลงจากรถ แต่เเฝดน้องลงตามแต่เเฝดพี่มา แอนที่รถม้ามาถึงทีหลังรีบลงจากรถม้าตามสมทบทั้งสามคน
เบื้องหน้าของทั้งทั้งสี่คนนั้นก็คือจักรพรรดินีที่ใส่ชุดเดรสสีแดงราวสีของเลือดกวางที่บริสุทธิ์ มีเครื่องเพชรที่ประดับมากมายและมีเครื่องทองที่ประดับบนหัวบ่งบอกถึงสถานะที่สูงศักดิ์
“ยินดีต้อนรับท่านดยุกเเละบุตรบุญธรรมทั้งสอง”
