เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น - ตอน13 ความสงสัยที่อยู่ในใจ โดย ละอองหมึก @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น,เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี

รายละเอียด

เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก

ผู้แต่ง

ละอองหมึก

เรื่องย่อ

เด็กเเฝดดวงตาสีเเดงผมสีเทานั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยาก ลำบากถูกขายให้เป็นทาส เเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก


ณ  จักรวรรดิออสติน ความเชื่อนี้ได้ถูกสืบทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น ในตระกูลออทิสลี่และคำทำนายจากวิหารศักดิ์สิทธิ์

ลูกแฝดถือเป็นความเชื่อที่ว่าเป็นสัญญาณของโชคร้าย มันเหมือนกับเสียงระฆังที่ดังขึ้นเพื่อเตือนถึงความทุกข์ทรมานที่กำลังจะมาถึง โดยเฉพาะลูกแฝดเป็นหญิงที่มีผมและตาสีเทา จะนำพาความทุกข์ระทม

เด็กอายุเพียง 5 ขวบต้องถูกขายมาเป็นทาส จนพวกเธอต้องทุกข์ทรมานแสนสาหัส จนกระทั่งมีชายคนหนึ่งได้ช่วยพวกเธอเอาไว้ จนสองเเฝดได้เป็นบุตรบุญธรรมของตระกูล ดยุกโอเรียน แต่เส้นทางนั้นกลับไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

“เราจะเลี้ยงพวกเขาไปจนถึงอายุห้าขวบ จากนั้นจะขายเป็นทาส!!”

สารบัญ

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน1 ขายทาส,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน2 ข้อเสนอ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน3 ไร้นาม,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน4 เสียงหัวเราะเเละความอบอุ่น,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน5 ชายใส่ชุดดำ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน6 บาดเจ็บหนัก,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน7 ราชวัง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน8 โอบกอด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน9 ยาพิษ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน10 ตระกูลผู้ให้กำเนิด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน11 จักรพรรดินี,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน12 คนอยู่เบื้องหลังการรอบสังหาร,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน13 ความสงสัยที่อยู่ในใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน14 ผิดหวัง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน15 ในคุกใต้ดิน,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน16 ข้อเสนอที่น่าสนใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน17 กำจัดพ่อค้าทาส,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน18 เสียบประจานข้างกำแพง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน19 วันเกิด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน20 ต่างคนต่างวางแผน,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน21 มิตรภาพ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน22 งานเดบูตองส์ ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน23 การตัดสินใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน24 ยาพิษ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน25 ความจริงเเละพลังปีศาจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน26 การต่อสู้กับปีศาจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน27 ประชุมขุนนาง

เนื้อหา

ตอน13 ความสงสัยที่อยู่ในใจ

“แสดงว่าจักรพรรดินีคิดจะกบฏ!!?”

แฝดผู้น้องถามจักรพรรดิด้วยน้ำเสียงที่มีความตื่นตระหนกตกใจ 

“ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด กว่าจักรพรรดินีมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ แต่ว่าเราสองคนไปตรวจสอบแล้วพบว่าเนื่องจากการค้าอัญมณีได้ถูกส่งไปสั่งกองทัพจริงๆ”

หันหน้ามามองกันและกัน แฝดผู้พี่ลูกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา 

“งั้นก็เป็นไปตามที่ฝ่าบาทต้องการเลยเพคะ การลอบสังหารทั้งสองครั้งนั้นสามารถเป็นเหตุผลที่จะกำจัดตระกูลออทิสลี่ได้ แต่ว่าหม่อมฉันและน้องสาวไม่อยากเป็นหมากให้ใครอีก”

ไอริสพูดจบทั้งสองแฝดพรวดพราดลุกขึ้นมา แต่ทว่าก่อนจะก้าวเดินพวกเธอทั้งสองโน้มตัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการเคารพต่อพระจักรพรรดิ

“ทูลลาเพคะ”

สองแฝดเดินออกจากห้องโถงด้วยท่าทีที่ฉุนเฉียว สองแฝดเดินจ้ำอ้าวอย่างรวดเร็ว



สองเเฝดเดินมาได้สักพักฝีเท้าค่อยๆหยุดลง

“พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าดยุกจะซื่อสัตย์ระดับที่ทำตามคำสั่งของจักรพรรดิขณะนั้น...ทุกๆ คนนั้นเป็นหมาของจักรพรรดิ”

ไอริสพูดเอาด้วยสีหน้าที่ข่มขื่น น้องสาวเห็นดังนั้นจึงจับมือผู้เป็นพี่สาวแน่น

“ไม่เป็นไรถึงแม้จะไม่มีคนที่สามารถเชื่อใจได้ก็ตาม แต่อย่างน้อยพี่ก็มีน้องนะ ตอนเด็กๆพี่นะเป็นที่พึ่งให้กับน้องกอดน้องยามหิมะโปรย ตอนนี้น้องจะเป็นคนปกป้องพี่เอง”

สองแฝดกอดกันตัวกลม แต่ทว่าก็รีบมีเสียงหนึ่งทำให้ทั้งสองแฝดนั้นต้องหยุดชะงัก ก๊อปแก๊ป เสียงกิ่งไม้หักจากพุ่มไม้ข้างๆดังขึ้น

“เสียงอะไรนะ!?”

ทั้งสองหันมามองหน้ากันแฝดผู้น้องพยักหน้าเพื่อส่งสัญญาณ เธอค่อยๆ เดินเข้าไปทีละก้าวทีละก้าว จนเข้าใกล้พุ่มไม้นั้น ไอริสผู้เป็นพี่สาวค่อยๆ แหวกพุ่มไม้นั้นออกหลังพุ่มไม้ปรากฏเด็กผู้หญิงใส่เดรสหรูหราฟูฟ่อง ชุดเดรสเหมือนดังขนมเค้กที่ตกแต่งหน้าอย่างสวยงามด้วยครีมที่ดูล่ะสีและสวยงาม

ผมสีแดงราวสีกุหลาบสดที่พึ่งผลิบาน ดวงตาสีเขียวดั่งใบไม้หลังฝนตกที่เขียวชอุ่ม

“สวัสดี?”

เธอกล่าวคำทักทายทั้งสองแฝดพร้อมมองมาด้วยความสงสัย 

“ผมสีแดงเช่นนี้ต้องเป็นราชวงศ์แน่เลย พี่น้องว่าเรารีบกลับกันเถอะ”

แฝดผู้น้องพูดด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวล

“ นั่นสินะ โรส พวกเรากลับกันเถอะ”

สองแฝดจับมือซึ่งกันและกันและหันหลังกำลังจะเดินจากไป แต่ทว่าก็โดนหยุดไว้ด้วยเด็กหญิงผมแดงคนนั้น

“เดี๋ยวก่อนสิ รอก่อน!? เรามีนามว่า เลโอเนียร์ เดอ ออสติน”

ทั้งสองแฝดหยุดชะงักเล็กน้อยและหันกลับไป

“ที่แท้ก็องค์หญิงหม่อมฉันและน้องสาว ขอถวายพระพรดวงดาวที่ส่องสว่างเพคะ”

สองแฝดก้มตัวเล็กน้อยพลันนำมือขวาแนบชิดที่หน้าอก เพื่อเป็นการเคารพต่อราชวงศ์

“ตามสบายเถอะเราไม่ชอบวิธีรีตองอะไรขนาดนั้น พวกเธอคงเป็นแขกของท่านพ่อใช่ไหม”

“ใช่เพคะหม่อมฉันไอริส โอเรียน และนี่ก็คือน้องสาว”

เเฝดผู้ที่ผายมือไปยังที่น้องสาว

“หม่อมโรสเเมรี่ โอเรียนเพคะเป็นเเฝดพี่เพคะ..ไอริส โอเรียน”

เเม้เลโอเนียร์ได้ยินว่าโรสเเละไอริสเป็นเเฝดเธอมองด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็นเเละไม่มีท่าทีที่หวาดกลัวเเม้เเต่น้อย

“ปกติเเล้วทุกคนที่เห็นพวกเราจะต้องหวาดกลัวไม่ก็ดูหมิ่น องค์หญิงอายุเท่าเราเเท้ๆ เเต่ทรงมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่มากเลยนะเพคะ”

เลโอเนียร์ยิ้มด้วยความเป็นมิตร เธอยื่นมือซ้ายที่กำช่อดอกไม้อยู่เข้าหาสองเเฝด 

“เราให้หวังว่าพวกเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ”

เเฝดผู้น้องเปิดตากว้างดวงตาสีเทาเปล่งประกายพลันรับดอกไม้ไว้

“ขอบพระทัยเพคะ”

ตุบตับ เสียงฝีเท้าวิ่งมาอย่างรวดเร็ว เสียงตะโกนมาจากไกลๆ

“องค์หญิง! ทรงหายตัวไปหม่อมฉันเป็นห่วงเเทบเเย่”

สาวใช้หยุดอยู่ตรงหน้าพลันหอบเหนื่อย เธอค่อยๆมองมายังที่เด็กเเฝดทั้งสอง สาวใช้สายตาเปิดกว้างด้วยความตกใจ ขาของเธอไร้เรี่ยวเเรงทันที

“ดะ..เด็กเเฝด..เเถมมีลักษณะตามคำทำนาย!”

สาวใช้พูดด้วยความหวาดกลัว เธอค่อยๆคานถอยหลังออกห่างทางเด็กเเฝด เเต่ทว่ามีเสียงที่คุ้นเคยทำให้เธอหยุดลง

“มีอะไรกัน อย่าทำให้เเขนของเราต้องลำบากใจสิ”

ทุกคนหันไปทางต้นเสียงเผยให้เห็นจักรพรรดินีเเละหญิงรับใช้จำนวนมาก เธอค่อยๆ เดินมาที่สาวใช้ผู้นั้น สายตาที่ดูอ่อนโยนเเละสูงส่งกลับเเปลเปลี่ยนเป็นสาวตาที่เย็นชาเเละเยือกเย็น

“มะ..หม่องฉันเพียงแค่ตกใจเท่านั้นเพคะ พะ..พอเห็นเด็กตามคำทำนายหม่อมฉันก็ทำตัวไม่ถูก”

“งั้นหรอ..ถ้าเธอกลัวขนาดนั้นเธอก็กลับไปพักเถอะ กลับไปพักที่ไกลๆอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก เด็กๆเอานางไปขังคุก”

จักรพรรดินีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก พลันส่งสัญญาณมือให้เราหญิงรับใช้ที่ตามเธอมา หญิงรับใช้ที่ตามจักรพรรดินีมาโค้งรับคำสั่งและค่อยๆเดินไปหาสาวใช้ที่เสียมารยาท

“ขออภัยเพคะจักรพรรดินี ทรงเมตตาหม่อมฉันด้วย”

แต่ทว่าก่อนที่หญิงรับใช้ของจักรพรรดินีจะลากตัวสาวใช้ไป โรสแฝดผู้น้องเห็นดังนั้น เธอทำสีหน้ากังวลด้วยความสงสารจึงขอความเมตตาแทนสาวรับใช้ 

“จักรพรรดินีเพคะ สาวใช้คู่นี้เพียงแค่หวาดกลัวหม่อมฉันและพี่สาว อาจจะลงโทษนางเล็กน้อยไม่จำเป็นต้องถึงขั้นขังคุกก็ได้นะเพคะ”

จักรพรรดินีมองแฝดคู่น้องด้วยสายตาที่เบิกโพลงเมื่อได้ยินคำพูดของโรสแฝดผู้น้อง จักรพรรดินีเธอทำท่าทางที่สนอกสนใจมากกว่าเดิม

“เอาเถอะ ในเมื่อเจ้าตัวขอ เราก็ยอมให้อภัได้ ตัดเงินเดือน 1 เดือน แค่นั้นพอ”

สาวใช้ที่เสียมารยาทผู้นั้นร้องไห้ด้วยความน่าสงสาร เธอคลานเข่ามาหาสองพี่น้องเพื่อขอบคุณ

“ ขอบพระคุณค่ะคุณหนู พรุ่งนี้เมตตาทั้งสอง”

เรื่องนี้ได้สิ้นสุดลงด้วยดี หลังจากนั้นจักรพรรดินีก็ได้ชวนสองแฝดไปยังที่เรือนกระจกแม้ฤดูหนาวก็ยังสามารถปลูกดอกไม้ที่สวยงามและหายากได้

กลิ่นหอมของดอกไม้นานาชนิด ฟรุ้งทั่วเรือนกระจก ความสวยงามอย่างไร้ที่ติของดอกไม้นานาพันธุ์ ของหวานที่ดูหรูหราและน้ำชาสีน้ำตาลอ่อนที่มีกลิ่นหอมหวนได้ถูกวางไว้ที่โต๊ะอย่างประณีต สองแฝด จักรพรรดินีและองค์หญิงค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้ที่ดูหรูหรา พวกเธอนั้นเริ่มพูดคุยเรื่องต่างๆ นานา เสียงหัวเราะคึกคักดังด้วยความลื่นล้ม จนกระทั่งบทสนทนาถึงเรื่องการค้าอัญมณี สองแฝดพูดพลันเสแสร้งแกล้งทำสีหน้ายิ้มแย้มแต่ภายในใจกับขุ่นมัว

“จะว่าไปการค้าอัญมณีกับตระกูลออทิสลี่เป็นอย่างไรบ้างเพคะ”