เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น,เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“แต่ว่าเหมือนท่านดยุกจะบอกว่ามีข้อมูลเกี่ยวกับการลอบสังหารว่ามีใครมาเกี่ยวข้องนะครับ”
สิ้นสุดคำพูดของพ่อบ้านไอริสยิ้มมุมปาก เหอะ! ไอริสเธอส่งเสียงหัวเราะอย่างเยื่อยิ่ง
“นายคิดว่าพวกเราจะเชื่อคำพูดนั้นจริงๆ หรอ?”
“คุณหนู อย่างน้อยๆ ก็ไปพบท่านดยุกเถอะครับ”
ผู้ช่วยทำน้ำเสียงที่ออดอ้อนและดูน่าสงสาร แต่ทว่าแฝดผู้พี่ก็ตอบกลับทันที อย่างไม่ลังเลใจ
“ไม่ไป!”
คำพูดของแฝดของพี่จบลง ใช้บริการคนที่อยู่ตรงหน้าประตูมีใบหน้าที่ผิดหวังและเดินคอตกกลับไปยังที่ห้องอาหาร
เขาค่อยๆเดินฝีเท้าเบากลับไปหาดยุก
“คะ..คือว่าคุณหนูทั้งสองไม่ยอมมาพบครับ”
เห้อ ดยุกถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ เขาวางเอกสารที่อยู่บนมืออย่างแรง
“ไม่มาก็ไม่เป็นไร นายไปอีกรอบเอาเอกสารนี้ไปให้ สองเเฝดให้ได้”
ผู้ช่วยคนนั้นพยักหน้าตอบรับอย่างทันที เขาค่อยๆ หยิบเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะ จากนั้นตึงรีบก้าวเดินไปห้องสองเเฝดอีกครั้ง
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูบานใหญ่ดังขึ้นรอบที่สอง สองแฝดหันหน้ามองซึ่งกันและกัน โรสผู้น้องตะโกนบอกผู้ช่วยที่อยู่หลังประตู
“พี่สาวของฉันไล่นายไปแล้ว จะกลับมาทำไม”
“ท่านดยุกให้นำเอกสารมาส่งให้คุณหนูทั้งสองครับ”
สิ้นสุดคำพูดนั้นประตูนั้นบานใหญ่ก็ได้เปิดออก เผยให้เห็นไอริสเเฝดผู้พี่ยืนอยู่หลังบ้านประตู
ไอริสเธอยื่นมือคว้าเอกสารที่อยู่ในมือผู้ช่วยอย่างรวดเร็ว ถ้าจะดูเอกสารเล็กน้อย
ปัง! เสียงปิดประตูอย่างแรงดังขึ้น เเฝดพี่ปิดประตูเสร็จรีบเข้าไปยื่นเอกสารให้ผู้เป็นน้องสาวดูปล่อยให้ผู้ช่วยส่วนตัวของดยุกต้องยืนอยู่หน้าประตูอย่างงงงวย
“โรสเธอดูเอกสารพวกนี้สิ”
เเฝดพี่ยื่นเอกสารให้ผู้เป็นน้องสาวอ่าน ด้านในเขียนถึงคำสารภาพของฮันเเละจดหมายที่ฮันกำลังจะส่งถึงตระกูลออทิสลี่ เเต่ก็จับตัวฮันมาก่อนที่จะส่งจดหมายนั้น
โรสไม่รอช้ารับจดหายจากผู็เป็นพี่สาวเเละเปิดอ่านจดหมายนั้นทันที ในเอกสารเขียนเป็นจดหมายที่เขียนขึ้นวันก่อน
[ถึงนายท่านเลียน ออทิสลี่ ผมได้รับจดหมายลับนั้นเเล้วผมได้ยินข่าวมาว่าดยุกจะทำการปลอมการลอบสังหาร เพื่อจะให้คิดว่าจักรพรรดินั้นไม่ถูกกับตระกูลในดยุก ผมจึงจะใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ฆ่าสองแฝด ผมจะลงมาในคืนนี้]
นี้คือจดหมายที่ฮันเขียนขึ้นก่อนจะลงมือลอบสังหาร แต่ถ้าว่ากลับมาพลาดจนโดนจับได้ก็จึงไม่ได้ส่งจดหมายฉบับนี้
“เเละนี่คือคำสารภาพของฮัน”
ผู้ช่วยยื่นจดหมายฉบับที่สองมาให้ทั้งสองเเฝด จดหมายฉบับสอง เขียนถึงคำสารภาพของฮัน
[ผมทำตามคำสั่งของตระกูลออทิสลี่ผู้อยู่เบื้องหลังในครั้งนี้ก็คือไวเคาน์เลียน และจักรพรรดินี เนื่องจากจักรพรรดินีหวาดกลัวคำทำนายเพราะนางอยากให้ผู้เป็นลูกสาวได้ขึ้นเป็นจักรพรรดินีองค์ถัดไป]
สองเเฝดอ่านจบสองเเฝดได้อ่านแล้วทำหน้าพินิจพิเคราะห์
“พี่เรื่องนี้มันเชื่อได้จริงๆ หรอ?”
“พี่ก็ไม่อยากจะเชื่อ..”
“พี่พวกเราไปที่คุกใต้ดินกัน”
คำพูดของผู้เป็นน้องสาวทำให้พี่ยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ เธอรับพยักตอบรับโดยทันที ทั้งสองเเฝดค่อยๆ ก้าวลงบันไดพื้นที่มีแต่ฝุ่นจับลงไปที่คุกใต้ดินที่มืดไม่มีแสงสองเข้ามาแม้แต่น้อย
สองแฝดค่อยๆ เดินเข้าไปในคุกได้ดีที่ฮันถูกขังอยู่ แต่ทว่าพวกเธอก็ต้องหยุดลงเมื่อได้กลิ่นที่เหม็นสาบคละคลุ้งไปทั่วพื้นที่
“กลิ่นอะไรน่ะ?!”
โรสพูดพร้อมรีบนำมือมาปิดจมูกของตน
“ท่าทางจะไม่ดีเเล้วโรสน้องรอพี่อยู่ที่นี่เถอะ”
โรสได้ยินดังนั้นจึงเรียกสายหัวทันที
“ไม่เอาน้องจะไปด้วย”
“ ก็ได้..”
สองเเฝดค่อยๆ ก้าวเดินอย่างช้าๆ พวกเธอยิ่งก้าวเข้าไปใกล้ห้องขังกลิ่นเหม็นนั้นยิ่งนั้นยิ่งเเรงขึ้นเลื้อยๆ
“!!!”
เตือน:เนื้อหานี้มีการบรรยายถึงร่างกายที่ไร้ชีวิต อาจจะทำให้ผู้อ่านไม่สบายใจได้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
ทั้งสองเเฝดเปิดดวงตากว้างขึ้นด้วยความกลัว ในห้องขังเผยให้เห็นศพชายสูงใหญ่วัยกลางคนนั่งพิงกำเเพง ร่างกายอืดเน่าบางส่วนของหนังหลุดลอกออกมาอย่างน่าเวทนา ร่างกายของฮันส่งกลิ่นเหม็นอย่างน่าสะอิดสะเอียน
“ฮันตะ..ตายเเล้ว!!”
สองเเฝดรีบนำมือมาปิดปากปิดจมูกเพราะกลิ่นที่เหม็นสาบอย่างรุนเเรงทำให้พวกเธอนั้นกระอักกระอ่วน
“ออกไปกันก่อนเถอะพี่”
โรสพูดเเละจับมือผู้เป็นพี่สาวเร่งรีบให้ออกจากที่นี่ ทั้งสองก้าวย่างออกจากคุกใต้ดินโดยทันที หลังจากพวกเธอทั้งสองออกมาจากคุกใต้ดิน
แค่กๆ เสียงไอจากทั้งสองดังขึ้น
“พี่จะเข้าไปตรวจสอบอีกรอบ โรสรอพี่อยู่กับที่นี่เถอะ”
ไอริสพี่สาวรีบวิ่งกลับเข้าไปในคุกใต้ดิน น้องสาวเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งตามผู้พี่โดยทันที
“น้องจะไปด้วย!” โรสพูด
เเฝดพี่ชะงักทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น
“เเต่ว่ามัน..”
โรสเเฝดน้องยิ้ม เธอรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนหนาขึ้นมา ผูกติดปิดไว้ที่ส่วนล่างของใบหน้าส่วน
“เเบบนี้น่าจะช่วยได้นะ”
เเฝดน้องพูดพลันหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนหน้าอีกอันขึ้นมาปิดจมูกของผู้เป็นพี่สาว
ทั้งสองก้าวลงบันไดไปสู่คุกใต้ดินอีกครั้ง กลิ่นเหม็นถึงเเม้จะมีผ้าผืนหนาปิดไว้อยู่ก็ยังทะลุผ่านเข้ามาได้ เเฝดผู้พี่ค่อยๆ เปิดประตูห้องขังออกอย่างมาอย่างเบามือ เธอก้าวเดินอย่างช้าๆเข้าไปใกล้ศพของฮัน ไอริสเเฝดผู้พี่สำรวจรอบๆ ศพ เธอจ้องมองไปที่ลำคอที่ยังมีรอยของเชือกอยู่
“เขาไม่ได้ตายอย่างธรรมชาติ”
“จริงหรอพี่!?”
เเฝดผู้น้องถามด้วยน้ำเสียงตื่นตกใจพลันมองหน้าผู้เป็นพี่สาว เเต่ทว่าเเฝดผู้พี่รีบหันหน้ากลับด้วยสีหน้าที่พะอืดพะอม
“ออกไปจากที่นี่ก่อนเถอะ”
สองเเฝดก้าวเดินออกจากคุกใต้ดิน ระหว่างเดินกลับไปที่ห้องของตนเเฝดผู้พี่ทำสีหน้า ครุ่นคิดอยู่ตลอด
“พี่? โอเครไหม”
“ไม่มีอะไรเราไปคุยกันที่ห้องดีกว่านะ”
เเฝดผู้พี่พูดพลันมองไปที่ริมทางเดินด้วยหางตา ว่ามีคนเเอบตามทั้งสองอยู่ สองเเฝดจองหน้ากันเ้ละกันโดยไม่พูดสิ่งใดเเละเดินต่อไปยังห้องของตน
ชายริมทางเดินที่เเอบฟังอยู่นั้นรีบก้าวฝีเท้าด้วยความรวดเร็วตรงไปทางห้องโถงที่ดยุกนั้นนั่งทำงานอยู่
เกาะๆ เสียงเคาะประตูสีน้ำตาลบานใหญ่ดังขึ้น
“เข้ามา”
ประตูสีน้ำตาลบานใหญ่ค่อยเปิดออกเผยให้เห็นผู้ช่วยของดยุก เขาเดินเข้ามาโค้งกล้มหัวเล็กน้อย
“ท่านดยุกเหมือนว่าคุณหนูทั้งสองเหมือนจะไปที่คุกใต้ดินเเละเห็นฮันเเล้วครับ”
“อืม ออกไปเถอะ”
“ครับท่านดยุก”
ณ ห้องนอนของสองเเฝด
“พี่..เมื่อกี้มันน่าจะเป็นผู้ช่วยของดยุก”
“เเบบนั้นเเสดงว่าเขารู้ว่าเราจะไปตรวจสอบที่คุกใต้ดิน ฮันน่ะไม่ได้ตายอย่าธรรมชาติหรอก เเละเขาน่าจะตายประมาณสี่วันได้”
“เพราะงั้นเขาเลยไม่มีคนเฝ้าเพื่อให้เราเข้าไปง่ายๆ หรอ”
ชิ! เสียงอุทานจากเเฝกผู้พี่ดังขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจ
“ไม่ชอบใจเลยเหมือนทุกๆอย่างเป็นไปตามที่ดยุกต้องการเลย!”
ไอริสพูดพลันกำมือแน่นด้วยความโมโห เธอค่อยๆนั่งลงพร้อมครุ่นคิดหาวิธีที่ไม่ให้เป็นไปตามแผนของดยุก
“ถ้าเราไปที่ตระกูลออทิสลี่อีกครั้งละ”
แฝดผู้น้องแสดงสีหน้าที่เป็นห่วงทันทีไม่ได้กินคำพูดของผู้เป็นพี่สาว
“พี่จะไปทำไมกัน ที่นั่นจักรพรรดินีคอยปกป้องอยู่ตลอด”
“ไม่ได้จะไปทำอะไร ก็แค่ไปยื่นข้อเสนอ”
แฝดผู้พี่ทำหน้าฉงนสงสัย แต่พวกพี่นั้นกลับยังไม่ตอบอะไรเธอยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ราวกับปีศาจ
“โรสพี่ว่าข้อเสนอนี้จักรพรรดินีก็ตอบตกลงอย่างแน่นอน”
