เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น,เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“โรสพี่ว่าข้อเสนอนี้จักรพรรดินีก็ตอบตกลงอย่างแน่นอน”
ทั้งสองแต่งชุดเดรสที่ดูเรียบง่ายพวกเธอนั้นปลอมตัวออกไปจากคฤหาสน์อย่างเงียบๆ
“พี่แบบนี้ว่าจะดีหรอ”
“ดีสิ แต่งชุดนี้อยากออกไปคนเฝ้าประตูคิดว่าเป็นสาวใช้ แล้วก็ปิดใบหน้าด้วยนะ”
เเฝดพี่มองน้องสาวของตนและยิ้มออกมา
“อะไรหรอ? น้องดูเเปลกขนาดนั้นเลย”
โรสถามเขาเป็นพี่สาวพร้อมนำฝ่ามือจับเเก้มทั้งสองข้าง
“เปล่าหรอก แต่งชุดแบบนี้แล้วนึกถึงสมัยก่อนตอนนั้นมันลำบากกันมาก พวกเราโตขึ้นมาเยอะเลยนะจนตอนนี้อายุ7ปีเเล้วสินะ”
แฝดผู้น้องยิ้มตอบและตอบผู้เป็นพี่สาว
“นั่นสินะ เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ”
ทั้งสองเราจะถึงเวลากลางคืน พวกเธอนั้นมัดผ้าต่อกันให้ยาวที่สุด ปลายผ้าด้านหนึ่งมัดไว้ที่เตียงนอนของพวกเธอ ส่วนปลายผ้าอีกด้านปล่อยลงทางหน้าต่าง
ไอริสเเฝดพี่ค่อยๆ โรยตัวลงมาจากชั้นสองของคฤหาสน์ ตามด้วยแฝดผู้น้อง โชคดีที่ว่าฉันโสดของคฤหาสน์ไม่สูงเท่าไหร่พวกเธอนั้นจึงไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย
ทั้งสองลงถึงพื้นอย่างปลอดภัยพวกเธอพยักหน้าให้ซึ่งกันและกันพร้อมค่อยๆ ย่อมเดินออกจากประตู แฝดผู้พี่เดินพ้นประตูตามด้วยแฝดผู้น้องแต่ทว่าก่อนที่แฝดน้องจะออกไปก็ได้มีเสียงตะโกนดังขึ้นจากด้านหลัง
“เดี๋ยว!”
เสียงชายร่างใหญ่ดังขึ้น เขาทำสองเเฝดด้วยความสงสัย
“จะไปไหนทำไมต้องทำตัวลับๆ ล่อๆ เธอเป็นใครกัน ดูท่ายังเด็กอยู่เลยคฤหาสน์นี้มีสาวใช้แบบนี้ด้วยหรอ”
แฝดผู้น้องชะงักเล็กน้อยแต่เธอก็พยายามดัดเสียงเต็มที่เพื่อไม่ให้ยามนั้นจำเสียงเธอได้
“คือว่าพี่ชาย เราเป็นสาวใช้คนใหม่ที่คุณหนูโรส เเละคุณหนูไอริสรับมาค่ะ”
“งั้นหรอ แล้วจะไปไหนล่ะ?”
“คือว่า..”
โรสที่กำลังจะตอบกลับทหารยาม ก็ได้หันหน้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมโปรยผงยานอนหลับทำให้เขานั้นสลบลงโดยทันที ตอนนั้นแม้ช่วงวินาทีแต่สีของดวงตาของเธอเป็นสีแดงก่ำราวกับสัตว์ที่ดุร้าย
“โทษทีนะ หลับสักพักเดี๋ยวก็ตื่นขึ้นมา”
พูดจบแฝดน้องรีบตามผู้เป็นพี่สาวไปอย่างรวดเร็ว
“ขอโทษทีพี่ เมื่อกี้เจอยามที่หน้าประตูก็เลยจำเป็นต้องใช้ผงยานอนหลับ”
“ไม่เป็นไรใช่ไหม”
โรสเเฝดน้องพยักหน้า บ่งบอกถึงว่าเธอไม่เป็นอะไร แฝดพี่เห็นดังนั้นจึงรีบไปต่อ
ท้าวกาวยางแบบบนเส้นทางที่มืดมิดมีแต่เพียงแสงจันทร์ที่สะสมมาบนเส้นทางนั้น สองเเฝดเดินไปในตรอกเล็กๆ ที่มีรถม้าจอดรออยู่
“พี่จ้างรถม้ามาด้วยหรอ”
“ใช่ คฤหาสน์ออทิสลี่ค่อนข้างไกลจากที่นี่ถ้าเดินต้องใช้เวลานานอาจจะทำให้คนผิดสังเกตได้ถ้าเรากลับไปช้า”
เเฝดน้องพยักหน้าตอบรับพร้อมขึ้นรถมา เสียงฝีเท้ากรุบกรับของเกือกม้ากระทบกับถนนหิน ม้าค่อยๆ เดินสลับวิ่งมุ่งหน้าไปยังจุดหมาย
เวลาผ่านไปไม่นานสักเท่าไหร่ เสียงคนขับรถมาก็ได้ดังขึ้น บ่งบอกว่าถึงจุดหมายแล้ว
“ท่านทั้งสองถึงแล้วครับ เดี๋ยวผมจะจอดรออยู่แถวนี้”
แฝดทั้งสองพยักหน้าตอบรับ ใช่ขับรถม้า พวกเธอก้าวเดินเข้าไปในคฤหาสน์ที่ดูมืดมิด
“ที่นี่ไม่มีหลอดไฟเวทหรอ?”
โรสถามด้วยความสงสัย
“ถ้าไม่ใช่ตระกูลสมศักดิ์จริงๆไม่น่าจะมีนะ”
ในขณะที่พวกเธอกำลังเดินหาเส้นทาง สาวใช้ที่เห็นดังนั้นจึงรีบเดินมารับทั้งสองคน
“คุณหนูทั้งสองจักรพรรดิที่ดีกำลังรออยู่ค่ะ เดี๋ยวดิฉันนำทางให้นะคะ”
สาวใช้เดินนำในเมืองถือเพียงเล่มเล็กๆ เป็นแสงสว่างส่องนำทาง
สาวใช้ชุดอยู่ที่ประตูบานใหญ่หน้าห้องรับแขก ค่อยๆ เเง้มประตูด้านในห้องเผยให้เห็นจักรพรรดินีสวมชุดเดรสสีแดงที่ดูเรียบง่าย
ทั้งสองฝ่ายเดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าจักรพรรดินีค่อยๆ โค้งตัวเพื่อทำความเคารพ
“ถวายบังคมดวงจันทร์แห่งจักรวรรดิ”
“ไม่ต้องมากพิธีไป นัดเรามากลางดึกแบบนี้มีธุระอะไรหรอ?”
จักรพรรดินีค่อยๆ นั่งลงเเละจิบชาสมุนไพรที่กลิ่นหอมไปทั่วห้อง เธอส่งสัญญาณมือให้สองแฝดนั่งลงบนเก้าอี้ที่เธอเตรียมให้
“หม่อมฉันมายื่นข้อเสนอเพคะ”
ไอริสพูดพร้อมยิ้มมุมปาก และน้องสาวค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้
“รู้จักท่าทางแล้วน่าจะเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ ไหนลองบอกมาสิข้อเสนอนั้นคืออะไร”
“หม่อมฉันขอแค่เรื่องเดียวขอตัวพ่อค้าทาส แลกกับพวกเราสองเเฝดสนับสนุนองค์หญิงเลโอเนียร์เป็นจักรพรรดินี”
จักรพรรดินีชะงักเล็กน้อยไม่เห็นเขาพูดกัน แต่เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินคำพูดนั้น
“พวกเธอเป็นคนในคำทำนายนั้น ฉันรู้อีกไม่นานดยุกลูอัน โอเรียน ก็จะขึ้นเป็นจักรพรรดิ และฉันยังรู้อีกว่าความสัมพันธ์ของดยุกกับจักรพรรดินั้นไม่ได้ขัดแย้งกัน”
“เราจะสนับสนุนองค์หญิง แลกกับพ่อค้าทาสและก็คำถามอีกเล็กๆน้อยๆ”
“ถามมาสิ ฉันจะตอบเท่าที่รู้”
“การลอบสังหารเป็นฝีมือดยุกจริงไหม แล้วก็คุณต้องการหาผลประโยชน์จากเรื่องนี้จริงหรือไม่”
จักรพรรดินีชะงักเมื่อได้ยินคำถามนั้น แต่เธอก็ตอบอย่างตรงไปตรงมา
“ลอบสังหารนั้นเป็นฝีมือของดยุกจริงๆ และฉันก็คิดหาผลประโยชน์จริงๆ เพื่อได้ฆ่าเธอที่จะขัดขวางลูกฉันให้เป็นจักรพรรดินี”
“แล้วไวเคาน์เลียนละ เกี่ยวข้องกับการลอบสังหารจริงไหมเพคะ?”
“ไวเคาน์เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยหรอ!? เรื่องนี้ฉันไม่รู้นะ”
สิ้นสุดคำพูดของจักรพรรดินี สองพี่น้องหันหน้ามองกัน ในใจนั้นมีคำถามมากมายแต่ทว่าพวกเธอนั้นก็มีเวลาไม่มากนัก
“นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกเราต้องขอตัวก่อนส่วนเรื่องพวกค้าทาสส่งมาที่ตระกูลดยุกได้เลยนะเพคะ”
สองเเฝดเดินออกมาด้วยสินะที่คุณคิดอยู่ในใจ แต่พวกเธอนั้นกลับไม่ได้พูดอะไรออกมาหรือถามจักรพรรดินีต่อแต่อย่างใด
สองเท้าก้าวขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่หน้าคฤหาสน์ สองข้างทางมีแต่ความมืดมิดและเงียบงันไม่มีแม้แต่เสียงพูดคุยของทั้งสองเเฝด
เมื่อถึงคฤหาสน์ตระกูลดยุก พวกเธอนั้นก็รีบแอบเข้าประตูเดิม สองเเฝดปีนขึ้นทางหน้าต่างที่ยังมีปลายผ้าห้อยลงมา พวกเธอเปลี่ยนฉันไปกลับเข้าไปในห้องนอน
เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดที่สดใสอากาศที่เริ่มอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิที่กำลังจะเข้ามา
สองพี่น้องลืมตาตื่นขึ้นมาสองพี่น้องลืมตาตื่นขึ้นมาไปหน้างัวเงียขอบตาดำคล้ำ
“พี่นอนไม่หลับเพราะคิดเรื่องเมื่อคืนใช่ไหม”
“ใช่ พี่เอาแต่คิดเรื่องเมื่อคืนจนนอนไม่หลับ”
เฮ้อ~ สองเเฝดถอนหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่ทว่าความสงบในยามเช้านั้นก็ได้หมดไป
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูอย่างป้าข้างจากแอนที่เป็นสาวใช้
“เข้ามาสิ”
ประตูบานใหญ่ค่อยๆ เปิดออกแอนที่เข้ามาด้วยสีหน้าของเธอตื่นตกใจ เธอหอบเหนื่อยเธอนำแค่เสื้อของเธอเช็ดเหงื่อที่ไหลท่วมไปทั้งตัว
“คุณหนูคะ! มีคนบอกว่าจากตระกูลออทิสลี่มาส่งตัวพ่อค้าทาสค่ะ!”
สองเเฝดได้ยินดังนั้นพวกเธอยิ้มมุมปากเรากับปีศาจตัวน้อยที่พึ่งได้ของเล่นใหม่
“ให้คนคนนั้นเข้ามารอในคฤหาสน์ เดี๋ยวฉันกับน้องขอเตรียมตัวก่อน”
สองพี่น้องฝาเเฝดเธอรีบแต่งตัวและก้าวย่างอย่างรวดเร็วไปที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์
ประตูบานใหญ่สีน้ำตาลของห้องรับแขกได้เปิดออก เผยให้เห็นคนที่อยู่ด้านในที่นั่งรออยู่นั้นเป็นสาวรับใช้ที่เมื่อคืนเธอนำทางให้ไปหาจักรพรรดินี สองฝ่ายเข้าไปนั่งบนโซฟา
“แอนน้ำชา”
โรสเเฝดน้องพูดสั่งเเอนสาวใช้ แอนโครงเล็กน้อยเพื่อตอบรับคำสั่ง
สักพักเธอยกกาน้ำชาและแก้วสีขาวนวลมาวางไว้บนโต๊ะไม้สีน้ำตาลอ่อน
“เสร็จแล้วออกไปก่อนนะ ฉันมีธุระส่วนตัวที่ต้องคุย”
“แต่ว่า..เธอคนนี้มาจากตระกูลออทิสลี่ อาจจะทำอันตรายต่อคุณหนูได้นะคะ”
ไอริสได้ยินดังนั้นสายตาสีแดงยิ่งกว่าเลือดมองแอนด้วยห่างตา แอนชะงักเล็กน้อยน้องค่อยๆเดินออกไปยังไม่มีทางเลือก
“มาหาฉันแบบนี้แสดงว่าจักรพรรดินีสนใจในข้อเสนอนั้นใช่ไหม”