เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น - ตอน16 ข้อเสนอที่น่าสนใจ โดย ละอองหมึก @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น,เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ตะวันตก,แอคชั่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

เเก้เเค้น,เลือด,ราชวงศ์,ละอองหมึก,ขุนนาง,ปีศาจ,เเฝด,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี

รายละเอียด

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น โดย ละอองหมึก @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก

ผู้แต่ง

ละอองหมึก

เรื่องย่อ

เด็กเเฝดดวงตาสีเเดงผมสีเทานั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยาก ลำบากถูกขายให้เป็นทาส เเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก


ณ  จักรวรรดิออสติน ความเชื่อนี้ได้ถูกสืบทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น ในตระกูลออทิสลี่และคำทำนายจากวิหารศักดิ์สิทธิ์

ลูกแฝดถือเป็นความเชื่อที่ว่าเป็นสัญญาณของโชคร้าย มันเหมือนกับเสียงระฆังที่ดังขึ้นเพื่อเตือนถึงความทุกข์ทรมานที่กำลังจะมาถึง โดยเฉพาะลูกแฝดเป็นหญิงที่มีผมและตาสีเทา จะนำพาความทุกข์ระทม

เด็กอายุเพียง 5 ขวบต้องถูกขายมาเป็นทาส จนพวกเธอต้องทุกข์ทรมานแสนสาหัส จนกระทั่งมีชายคนหนึ่งได้ช่วยพวกเธอเอาไว้ จนสองเเฝดได้เป็นบุตรบุญธรรมของตระกูล ดยุกโอเรียน แต่เส้นทางนั้นกลับไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

“เราจะเลี้ยงพวกเขาไปจนถึงอายุห้าขวบ จากนั้นจะขายเป็นทาส!!”

สารบัญ

ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน1 ขายทาส,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน2 ข้อเสนอ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน3 ไร้นาม,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน4 เสียงหัวเราะเเละความอบอุ่น,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน5 ชายใส่ชุดดำ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน6 บาดเจ็บหนัก,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน7 ราชวัง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน8 โอบกอด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน9 ยาพิษ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน10 ตระกูลผู้ให้กำเนิด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน11 จักรพรรดินี,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน12 คนอยู่เบื้องหลังการรอบสังหาร,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน13 ความสงสัยที่อยู่ในใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน14 ผิดหวัง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน15 ในคุกใต้ดิน,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน16 ข้อเสนอที่น่าสนใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน17 กำจัดพ่อค้าทาส,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน18 เสียบประจานข้างกำแพง,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน19 วันเกิด,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน20 ต่างคนต่างวางแผน,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน21 มิตรภาพ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน22 งานเดบูตองส์ ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน23 การตัดสินใจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน24 ยาพิษ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน25 ความจริงเเละพลังปีศาจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน26 การต่อสู้กับปีศาจ,ลูกเเฝดบุญธรรมตระกูลดยุกจะกลับมาเเก้เเค้น-ตอน27 ประชุมขุนนาง

เนื้อหา

ตอน16 ข้อเสนอที่น่าสนใจ

“โรสพี่ว่าข้อเสนอนี้จักรพรรดินีก็ตอบตกลงอย่างแน่นอน”



ทั้งสองแต่งชุดเดรสที่ดูเรียบง่ายพวกเธอนั้นปลอมตัวออกไปจากคฤหาสน์อย่างเงียบๆ 

“พี่แบบนี้ว่าจะดีหรอ”

“ดีสิ แต่งชุดนี้อยากออกไปคนเฝ้าประตูคิดว่าเป็นสาวใช้ แล้วก็ปิดใบหน้าด้วยนะ”

เเฝดพี่มองน้องสาวของตนและยิ้มออกมา

“อะไรหรอ? น้องดูเเปลกขนาดนั้นเลย”

โรสถามเขาเป็นพี่สาวพร้อมนำฝ่ามือจับเเก้มทั้งสองข้าง 

“เปล่าหรอก แต่งชุดแบบนี้แล้วนึกถึงสมัยก่อนตอนนั้นมันลำบากกันมาก พวกเราโตขึ้นมาเยอะเลยนะจนตอนนี้อายุ7ปีเเล้วสินะ”

แฝดผู้น้องยิ้มตอบและตอบผู้เป็นพี่สาว

“นั่นสินะ เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ”

ทั้งสองเราจะถึงเวลากลางคืน พวกเธอนั้นมัดผ้าต่อกันให้ยาวที่สุด ปลายผ้าด้านหนึ่งมัดไว้ที่เตียงนอนของพวกเธอ ส่วนปลายผ้าอีกด้านปล่อยลงทางหน้าต่าง 

ไอริสเเฝดพี่ค่อยๆ โรยตัวลงมาจากชั้นสองของคฤหาสน์ ตามด้วยแฝดผู้น้อง โชคดีที่ว่าฉันโสดของคฤหาสน์ไม่สูงเท่าไหร่พวกเธอนั้นจึงไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย 

ทั้งสองลงถึงพื้นอย่างปลอดภัยพวกเธอพยักหน้าให้ซึ่งกันและกันพร้อมค่อยๆ ย่อมเดินออกจากประตู แฝดผู้พี่เดินพ้นประตูตามด้วยแฝดผู้น้องแต่ทว่าก่อนที่แฝดน้องจะออกไปก็ได้มีเสียงตะโกนดังขึ้นจากด้านหลัง

“เดี๋ยว!”

เสียงชายร่างใหญ่ดังขึ้น เขาทำสองเเฝดด้วยความสงสัย

“จะไปไหนทำไมต้องทำตัวลับๆ ล่อๆ เธอเป็นใครกัน ดูท่ายังเด็กอยู่เลยคฤหาสน์นี้มีสาวใช้แบบนี้ด้วยหรอ”

แฝดผู้น้องชะงักเล็กน้อยแต่เธอก็พยายามดัดเสียงเต็มที่เพื่อไม่ให้ยามนั้นจำเสียงเธอได้

“คือว่าพี่ชาย เราเป็นสาวใช้คนใหม่ที่คุณหนูโรส เเละคุณหนูไอริสรับมาค่ะ”

“งั้นหรอ แล้วจะไปไหนล่ะ?”

“คือว่า..”

โรสที่กำลังจะตอบกลับทหารยาม ก็ได้หันหน้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมโปรยผงยานอนหลับทำให้เขานั้นสลบลงโดยทันที ตอนนั้นแม้ช่วงวินาทีแต่สีของดวงตาของเธอเป็นสีแดงก่ำราวกับสัตว์ที่ดุร้าย 

“โทษทีนะ หลับสักพักเดี๋ยวก็ตื่นขึ้นมา”

พูดจบแฝดน้องรีบตามผู้เป็นพี่สาวไปอย่างรวดเร็ว 

“ขอโทษทีพี่ เมื่อกี้เจอยามที่หน้าประตูก็เลยจำเป็นต้องใช้ผงยานอนหลับ”

“ไม่เป็นไรใช่ไหม”

โรสเเฝดน้องพยักหน้า บ่งบอกถึงว่าเธอไม่เป็นอะไร แฝดพี่เห็นดังนั้นจึงรีบไปต่อ 

ท้าวกาวยางแบบบนเส้นทางที่มืดมิดมีแต่เพียงแสงจันทร์ที่สะสมมาบนเส้นทางนั้น สองเเฝดเดินไปในตรอกเล็กๆ ที่มีรถม้าจอดรออยู่ 

“พี่จ้างรถม้ามาด้วยหรอ”

“ใช่ คฤหาสน์ออทิสลี่ค่อนข้างไกลจากที่นี่ถ้าเดินต้องใช้เวลานานอาจจะทำให้คนผิดสังเกตได้ถ้าเรากลับไปช้า”

เเฝดน้องพยักหน้าตอบรับพร้อมขึ้นรถมา เสียงฝีเท้ากรุบกรับของเกือกม้ากระทบกับถนนหิน ม้าค่อยๆ เดินสลับวิ่งมุ่งหน้าไปยังจุดหมาย



เวลาผ่านไปไม่นานสักเท่าไหร่ เสียงคนขับรถมาก็ได้ดังขึ้น บ่งบอกว่าถึงจุดหมายแล้ว

“ท่านทั้งสองถึงแล้วครับ เดี๋ยวผมจะจอดรออยู่แถวนี้”

แฝดทั้งสองพยักหน้าตอบรับ ใช่ขับรถม้า พวกเธอก้าวเดินเข้าไปในคฤหาสน์ที่ดูมืดมิด

“ที่นี่ไม่มีหลอดไฟเวทหรอ?”

โรสถามด้วยความสงสัย

“ถ้าไม่ใช่ตระกูลสมศักดิ์จริงๆไม่น่าจะมีนะ”

ในขณะที่พวกเธอกำลังเดินหาเส้นทาง สาวใช้ที่เห็นดังนั้นจึงรีบเดินมารับทั้งสองคน

“คุณหนูทั้งสองจักรพรรดิที่ดีกำลังรออยู่ค่ะ เดี๋ยวดิฉันนำทางให้นะคะ”

สาวใช้เดินนำในเมืองถือเพียงเล่มเล็กๆ เป็นแสงสว่างส่องนำทาง 

สาวใช้ชุดอยู่ที่ประตูบานใหญ่หน้าห้องรับแขก ค่อยๆ เเง้มประตูด้านในห้องเผยให้เห็นจักรพรรดินีสวมชุดเดรสสีแดงที่ดูเรียบง่าย

ทั้งสองฝ่ายเดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าจักรพรรดินีค่อยๆ โค้งตัวเพื่อทำความเคารพ

“ถวายบังคมดวงจันทร์แห่งจักรวรรดิ”

“ไม่ต้องมากพิธีไป นัดเรามากลางดึกแบบนี้มีธุระอะไรหรอ?”

จักรพรรดินีค่อยๆ นั่งลงเเละจิบชาสมุนไพรที่กลิ่นหอมไปทั่วห้อง เธอส่งสัญญาณมือให้สองแฝดนั่งลงบนเก้าอี้ที่เธอเตรียมให้

“หม่อมฉันมายื่นข้อเสนอเพคะ”

ไอริสพูดพร้อมยิ้มมุมปาก และน้องสาวค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้

“รู้จักท่าทางแล้วน่าจะเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ ไหนลองบอกมาสิข้อเสนอนั้นคืออะไร”

“หม่อมฉันขอแค่เรื่องเดียวขอตัวพ่อค้าทาส แลกกับพวกเราสองเเฝดสนับสนุนองค์หญิงเลโอเนียร์เป็นจักรพรรดินี”

จักรพรรดินีชะงักเล็กน้อยไม่เห็นเขาพูดกัน แต่เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินคำพูดนั้น

“พวกเธอเป็นคนในคำทำนายนั้น ฉันรู้อีกไม่นานดยุกลูอัน โอเรียน ก็จะขึ้นเป็นจักรพรรดิ และฉันยังรู้อีกว่าความสัมพันธ์ของดยุกกับจักรพรรดินั้นไม่ได้ขัดแย้งกัน”

“เราจะสนับสนุนองค์หญิง แลกกับพ่อค้าทาสและก็คำถามอีกเล็กๆน้อยๆ”

“ถามมาสิ ฉันจะตอบเท่าที่รู้”

“การลอบสังหารเป็นฝีมือดยุกจริงไหม แล้วก็คุณต้องการหาผลประโยชน์จากเรื่องนี้จริงหรือไม่”

จักรพรรดินีชะงักเมื่อได้ยินคำถามนั้น แต่เธอก็ตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ลอบสังหารนั้นเป็นฝีมือของดยุกจริงๆ และฉันก็คิดหาผลประโยชน์จริงๆ เพื่อได้ฆ่าเธอที่จะขัดขวางลูกฉันให้เป็นจักรพรรดินี”

“แล้วไวเคาน์เลียนละ เกี่ยวข้องกับการลอบสังหารจริงไหมเพคะ?”

“ไวเคาน์เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยหรอ!? เรื่องนี้ฉันไม่รู้นะ”

สิ้นสุดคำพูดของจักรพรรดินี สองพี่น้องหันหน้ามองกัน ในใจนั้นมีคำถามมากมายแต่ทว่าพวกเธอนั้นก็มีเวลาไม่มากนัก

“นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกเราต้องขอตัวก่อนส่วนเรื่องพวกค้าทาสส่งมาที่ตระกูลดยุกได้เลยนะเพคะ”

สองเเฝดเดินออกมาด้วยสินะที่คุณคิดอยู่ในใจ แต่พวกเธอนั้นกลับไม่ได้พูดอะไรออกมาหรือถามจักรพรรดินีต่อแต่อย่างใด 

สองเท้าก้าวขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่หน้าคฤหาสน์ สองข้างทางมีแต่ความมืดมิดและเงียบงันไม่มีแม้แต่เสียงพูดคุยของทั้งสองเเฝด

เมื่อถึงคฤหาสน์ตระกูลดยุก พวกเธอนั้นก็รีบแอบเข้าประตูเดิม สองเเฝดปีนขึ้นทางหน้าต่างที่ยังมีปลายผ้าห้อยลงมา พวกเธอเปลี่ยนฉันไปกลับเข้าไปในห้องนอน



เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดที่สดใสอากาศที่เริ่มอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิที่กำลังจะเข้ามา

สองพี่น้องลืมตาตื่นขึ้นมาสองพี่น้องลืมตาตื่นขึ้นมาไปหน้างัวเงียขอบตาดำคล้ำ

“พี่นอนไม่หลับเพราะคิดเรื่องเมื่อคืนใช่ไหม”

“ใช่ พี่เอาแต่คิดเรื่องเมื่อคืนจนนอนไม่หลับ”

เฮ้อ~ สองเเฝดถอนหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่ทว่าความสงบในยามเช้านั้นก็ได้หมดไป

ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูอย่างป้าข้างจากแอนที่เป็นสาวใช้

“เข้ามาสิ”

ประตูบานใหญ่ค่อยๆ เปิดออกแอนที่เข้ามาด้วยสีหน้าของเธอตื่นตกใจ เธอหอบเหนื่อยเธอนำแค่เสื้อของเธอเช็ดเหงื่อที่ไหลท่วมไปทั้งตัว

“คุณหนูคะ! มีคนบอกว่าจากตระกูลออทิสลี่มาส่งตัวพ่อค้าทาสค่ะ!”

สองเเฝดได้ยินดังนั้นพวกเธอยิ้มมุมปากเรากับปีศาจตัวน้อยที่พึ่งได้ของเล่นใหม่

“ให้คนคนนั้นเข้ามารอในคฤหาสน์ เดี๋ยวฉันกับน้องขอเตรียมตัวก่อน”



สองพี่น้องฝาเเฝดเธอรีบแต่งตัวและก้าวย่างอย่างรวดเร็วไปที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์ 

ประตูบานใหญ่สีน้ำตาลของห้องรับแขกได้เปิดออก เผยให้เห็นคนที่อยู่ด้านในที่นั่งรออยู่นั้นเป็นสาวรับใช้ที่เมื่อคืนเธอนำทางให้ไปหาจักรพรรดินี สองฝ่ายเข้าไปนั่งบนโซฟา

“แอนน้ำชา”

โรสเเฝดน้องพูดสั่งเเอนสาวใช้ แอนโครงเล็กน้อยเพื่อตอบรับคำสั่ง

สักพักเธอยกกาน้ำชาและแก้วสีขาวนวลมาวางไว้บนโต๊ะไม้สีน้ำตาลอ่อน

“เสร็จแล้วออกไปก่อนนะ ฉันมีธุระส่วนตัวที่ต้องคุย”

“แต่ว่า..เธอคนนี้มาจากตระกูลออทิสลี่ อาจจะทำอันตรายต่อคุณหนูได้นะคะ”

ไอริสได้ยินดังนั้นสายตาสีแดงยิ่งกว่าเลือดมองแอนด้วยห่างตา แอนชะงักเล็กน้อยน้องค่อยๆเดินออกไปยังไม่มีทางเลือก

“มาหาฉันแบบนี้แสดงว่าจักรพรรดินีสนใจในข้อเสนอนั้นใช่ไหม”