รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,ตลก,โรแมนติก,nc,แอบรัก,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“อย่าดื้อก็แล้วกัน”
ลูคัสกดศีรษะเล็กเกยบนไหล่ก่อนวางมือแนบกลางหลังบาง อีกมือไล้ตามเอวคอด ไล่บีบเนื้อนุ่มอย่างมันเขี้ยว เลื้อยลงไปหงายมือล้วงเข้าทักทายความสาวสะพรั่ง
ท้องนิ้วโป้งบดคลึงจุดอ่อนไหวด้านบน ปลายนิ้วกลางแตะวนอยู่ปากโพรงชุ่ม พอได้ยินเสียงหวานครางอืออาอยู่ข้างหูก็สอดนิ้วเข้าไปทักทายลึกขึ้น
สะโพกกลมยกหนีทันใด ลูคัสรีบเอาอีกมือกดยึดไว้ เอียงหน้าขบใบหูบางที่ขึ้นสีแดงก่ำก่อนกระซิบเสียงแหบพร่า
“ปล่อยไป อย่าฝืน”
“หนูไม่ได้ฝืน” รตาเถียงกลับเสียงสั่น สองมือบีบต้นแขนล่ำไว้แน่น บางคราวเผลอกระดกเอวเข้าใส่มือร้ายเองเสียด้วย
คนตัวโตนึกรำคาญจึงปล่อยให้เด็กน้อยเถียงชนะ เดี๋ยวค่อยไปเอาเปรียบเรื่องอื่นแทนก็ได้
“จูบเป็นไหม”
“ยะ...ยังไงคะ”
“หันหน้ามา”
คนตัวเล็กถูกแรงปรารถนาครอบงำไปเรียบร้อย จึงเอียงหน้าประกบริมฝีปากนุ่มตามคำสั่ง ปล่อยให้ลิ้นร้อนแทรกซึมเกี่ยวกระหวัด เริ่มสอนบทเรียนจูบแสนวาบหวามให้
พอร่องชื้นเริ่มลื่นมากขึ้นลูคัสก็เพิ่มเป็นสองนิ้ว ตั้งใจเร่งเร้าให้คนตัวเล็กทะยานขึ้นฝั่งฝันไปก่อน ต่อไปจะได้บอกถูกว่าใกล้หรือยัง
“คุณ...มันแปลก ๆ ค่ะ ไม่ไหวแล้ว”
“อืม” มือหนาขยับพริ้วไหวเร็วขึ้น จนกระทั่งร่องเล็กตอดขมิบถี่รัว ร่างบางกระตุกสั่นซุกซบพิงไหล่กว้าง ตาปรือฉ่ำ ส่งเสียงครางแว่วหวานน่าฟัง
ลูคัสขบเม้มซอกคอเนียนจนขึ้นสี ก่อนลุกขึ้นอุ้มอีกคนเดินออกจากห้องน้ำตรงไปยังเตียงกว้าง
รตานั่งยกมือปิดตรงนั้นตรงนี้ สองขาหนีบแน่น ผิวขาวแดงระเรื่อคล้ายผลไม้สุกได้ที่ น่าเด็ดมากัดกินชะมัด
ร่างสูงยืนมองด้วยสายตาพราวระยับก่อนคลานเข่าขึ้นไปหา อีกคนถอยหนีจนชนเข้ากับหัวเตียง หันมาอีกทีก็เจออาวุธน่าเกรงขามจ่ออยู่ตรงปากนุ่ม
“อม”
“อะไรนะ...อุ้ก”
“ดูดแล้วเลียเบา ๆ เก็บฟันด้วย” มือหนากดศีรษะเล็กตรึงไว้ “อย่างนั้น เด็กดี หัวไวมาก”
ไหน ๆ มันก็อยู่ในปากแล้ว รตาจึงพยายามทำเต็มที่ ห่อลิ้นดูดดุนเหมือนที่เคยกินตัวดูดสองบาทตามตลาดนัด ส่วนที่เกินก็ใช้มือช่วยจับเอาไว้
เกิดมาเพิ่งเคยกินปลาช่อนสด ๆ ก็คราวนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำได้ดีไหม แต่ในเมื่อเขาไม่ด่าก็แสดงว่าคงพอใช้ได้
ลูคัสก้มมองปากเล็กครูดไปกับท่อนลำ มือหนาลูบหัวทุยเบา ๆ หน้าท้องแกร่งเกร็งเครียดเสียดเสียว
“เลียหัวหน่อย”
ลิ้นเล็กปาดเสยทันใด เห็นหัวบานกระดิกตามก็แอบชอบใจ รีบอาศัยโอกาสนี้เอาคืนคนชอบสั่งการเสียเลย
สายตาเหลือบไปเห็นหน้าท้องแกร่งก็ยื่นมือไปลูบตามกล้ามเนื้อสวย ปากก็ปรนเปรอไม่หยุด สมองเริ่มคิดวิธีเอาชีวิตรอดด้วยการทำให้เขาพอใจ
เอวสอบกระทุ้งเข้าหนักขึ้น ความใหญ่โตอัดแน่นเล่นเอาเจ็บปาก รตาฝืนอดทนจนน้ำตาซึม
จนกระทั่งปลาช่อนตัวเขื่องกระตุกงึก ๆ อยู่หลายที ก่อนจะถอยหนีออกไป เหลือไว้เพียงน้ำข้นเหนียวเต็มปาก
เธอไม่รู้จะทำอย่างไรจึงกลืนลงคอไปทั้งอย่างนั้น กลัวว่าถ้าคายอีกคนอาจโมโหขึ้นมา
แต่ลูคัสถือทิชชูคาไว้ในมือ นิ่งมองคนตัวเล็กใช้หลังมือเช็ดน้ำรักที่ไหลย้อยลงมาตามคาง
สีหน้าของเขาทำให้อีกคนประหม่า “ขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่าต้องทำยังไงก็เลย...ว้าย คุณจะทำอะไรคะ”
มือหนาแหวกเข่าเล็กสองข้างออกกว้าง รตาเฝ้ามองใบหน้าหล่อเหลาก้มลงหาเนินอวบช้า ๆ หัวใจสาวสั่นหวิวระริก
แม้จะไม่แน่ใจว่าเขาจะทำอะไร แต่ภายในร่างกลับกระตุกรอรับสัมผัสนั้นแล้ว
ไม่นะ เธอไม่ควรยอมเขาง่าย ๆ อย่างนี้สิ
แต่บางทีก็เกลียดความขี้สงสัยของตัวเองเหมือนกัน เพราะตอนนี้อยากรู้เหลือเกินว่ามันเป็นอย่างไร ทำไมผู้จัดการกับรุ่นพี่คนนั้นถึงชอบทำกันนัก
“คุณ...อื้อ”
ทันทีที่ปลายลิ้นร้อนปาดเสยจุดอ่อนไหว เอวบางก็เด้งขึ้นรบเร้าเข้าหา มือหนารีบกดยึดต้นขาเล็กเอาไว้ ซุกหน้าเลียลิ้มชิมรสความสาวสะพรั่งตามที่เจ้าตัวประกาศเอาไว้
ตอนแรกที่ได้ยินก็ไม่อยากจะเชื่อนัก แต่อย่างไรความสวยตรงหน้าก็ชวนชิมจริง ๆ
นิ้วยาวสอดเข้าเร่งเร้า ทำงานสอดประสานกับลิ้นร้ายเป็นอย่างดี แต่ใจยังนึกอยากให้น้ำหวานหลั่งออกมาเร็วกว่านี้ เขาชักจะหมดความอดทนแล้ว
ลูคัสประกบปากกับทางเข้าชุ่มฉ่ำ เสียงดูดเลียเฉอะแฉะฟังดูน่าอาย เล่นงานคนตัวเล็กจนดิ้นพล่าน สองมือต้องกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น
เธอควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ใจอยากหนีไป แต่ร่างกายกลับเรียกร้องขออีกเรื่อย ๆ
“คุณ”
“หืม” คนตัวโตเหลือบตาขึ้นมอง ก่อนจรดปลายลิ้นสะบัดใส่แคนดี้สีหวานระรัว ใบหน้าสวยสัดส่ายตาม
“ไม่ ไม่นะ”
“ไม่เอาฉันเหรอ จะเอาพวกมันว่างั้น”
“เอาคุณ หนูจะเอาคุณ เร็วอีกค่ะ อะ อ้า...”
ร่างบางกระตุกเกร็งเสร็จสม น้ำใสไหลทะลักเปียกชุ่ม
ลูคัสแลบลิ้นเลียริมฝีปาก ขยับตัวเคลื่อนขึ้นเข้าชิดใกล้ จับแก่นกายถูไถอาบน้ำใสชโลมหัวบาน
“คราวนี้เป็นของจริงแล้ว”
รตากรีดร้องลั่นทันทีที่ปลาช่อนมุดเข้ารูแคบ ปลาตัวนี้ดุมาก ต่อให้ถูกแรงบีบรัดจนต้องถอยไปตั้งหลัก แต่ก็ยังฝืนดันกลับเข้ามาใหม่อยู่ดี
“เจ็บนะ ออกไป”
“ไม่ออก” ลูคัสจับเอวคอดไว้มั่น กัดฟันสอดใส่เป็นจังหวะเนิบช้า บางคราวก็แช่ค้างไว้อย่างอดทน
เขาช่างใจเย็นเหลือเกิน ก้มลงดูดเลียยอดเนินนุ่ม นิ้วโป้งบดคลึงเม็ดแคนดี้ด้านล่างกระตุ้นอีกแรง จนขาเรียวยอมอ้ากว้างยกขึ้นกอดเกี่ยวเอวสอบไว้
“เด็กดี เจ็บทีเดียว ตกลงไหม”
รตาพยักหน้าระรัว ไม่อยากค้างคาอีกต่อไป
ร่างสูงกัดฟันกระทุ้งเข้าใส่จนสุด รู้สึกได้ว่าคนใต้ร่างตัวสั่นสะท้าน “ทนไว้ อย่าเกร็ง”
มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตา ปากก็พูดบ่นงอแง “ของหนูแหกหมดแล้ว คุณต้องทายาให้ด้วย”
ลูคัสยกยิ้มมุมปาก ก้มขบปากนุ่มอย่างมันเขี้ยว แกล้งเด็กซนที่แลบลิ้นรอจูบอย่างเงอะงะ สะโพกผายลอยหวือตามแท่งร้อนที่ขยับถอยไป
“ไม่ต้องกลัวขนาดนั้น ฉันให้อีกแน่”
เสียงทุ้มเอ่ยหยอกล้อ ก่อนเร่งเอวสอบกระแทกกระทั้นเข้าหา ปากพรมจูบไปตามผิวเนียน ฝากร่องรอยไว้ตามอารมณ์ ไม่สนว่าเป็นที่ใดบ้าง
เสียงตอกอัดสั่นสะเทือนไปถึงก้านสมอง คนตัวโตหยัดกายคุกเข่า จับเอวบางแอ่นร่อนขึ้นรอรับความใหญ่โต
เสียงครางแว่วหวานเริ่มดังนานขึ้นเรื่อย ๆ รตารู้สึกอายไม่น้อยที่เผลอไผลไปได้ขนาดนี้ แต่มันห้ามไม่ได้จริง ๆ
ลูคัสจับร่างบางพลิกคว่ำ ก้นเนียนโก่งสูงรับแรงกระแทกถี่ยิบ จนต้นขาขาวขึ้นสีแดงเป็นปื้น
ท่านี้ทำคนตัวเล็กครางกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา
“จุกเกินไปแล้ว คุณคะ หนูไม่ไหวแล้ว พอได้ไหม กรี๊ด”
ร่องชื้นตอดรัดถี่รัว ทำเอาคนตัวโตแทบหน้ามืด
มือหนากดร่างบางนอนคว่ำราบไปกับพื้น ร่างสูงโหย่งตัวอัดกระแทกถี่ยิบ ความเสียดเสียวแล่นพล่านไปทั่วร่าง น้ำรักจ่อปากทางใกล้ปลดปล่อยเต็มที
“คุณ...อีกแล้ว มันมาอีกแล้ว”
“อืม” ลูคัสเร่งเน้นย้ำหนักหน่วง ก่อนปล่อยน้ำข้นใส่เต็มร่องสาว เยอะจนไหลย้อนออกมาเปรอะเปื้อนหว่างขาสวย
ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนทาบทับคนตัวเล็กที่คว่ำหน้าหมดแรง กดหอมแก้มนุ่มไปครั้งหนึ่งก่อนกระซิบบอก
“เป็นเด็กดีมาก อยากได้อะไรไหม”
“หนูอยากรู้ว่าคุณชื่ออะไร”
คนตัวโตหัวเราะในลำคอ นึกว่าจะขอให้ปล่อยไปเสียอีก
“ลูคัส”
“คะ”
“ฉันชื่อลูคัส เรียกลูซก็ได้”
“ลูคัส ลูคัส” เสียงเล็กพึมพำแผ่วเบา ฟังคล้ายกระซิบบอกอยู่ในความฝัน แต่ไม่ทันไรก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะเจ้าปลาช่อนตัวเขื่องเริ่มดิ้นอีกแล้ว “คุณลูซ! หนูไม่ไหวแล้วนะคะ”
“ต้องไหว” เสียงเข้มเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ พลางจับคนตัวเล็กพลิกกลับนอนหงาย
สองแขนแกร่งค้ำยันเหนือร่างบาง เอวสอบเคลื่อนขยับเข้าใส่ เนินหน่าวชนกันเสียงดังตับ ๆ ไม่หยุดหย่อน
ราตรีนี้ยังอีกยาวนานนัก
