รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,ตลก,โรแมนติก,nc,แอบรัก,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“ตื่นได้แล้ว”
เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ปลุกรตาให้ลุกขึ้นนั่งขยี้ตาอย่างงัวเงีย
“หนูนอนไปนานแค่ไหนคะ ปวดตัวจัง”
“ชั่วโมงกว่า ป้าไหมทำข้าวต้มเสร็จแล้ว” ลูคัสจับมือเล็กให้อยู่นิ่ง ๆ “ขยี้อะไรขนาดนั้น เดี๋ยวตาก็อักเสบหรอก”
“คุณลูซ” รตาเอ่ยเรียกเสียงเล็กเสียงน้อย “ขอหนูกินข้าวตรงนี้ได้ไหมคะ หนูเดินไม่ไหวแล้ว”
แม้จะถูกพาตัวมาอย่างไม่เต็มใจ แต่พอเห็นเขาอ่อนโยนใจดีด้วย เธอก็เผลอทำตัวอ้อนไปโดยอัตโนมัติ
“เรื่องมากจริง ๆ” ร่างสูงลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในครัว ก่อนถือถาดใส่ข้าวต้มกลับมา “เอ้า ป้าไหมเตรียมไว้ให้แล้ว”
“ขอบคุณค่ะ” คนตัวเล็กคลี่ยิ้มกว้างส่งให้ พลางยื่นมือไปรับถาด แต่อีกคนวางลงบนตักให้เลย
“กินดี ๆ ถ้าหกต้องเช็ดเองนะ คืนนี้ป้าไหมกลับบ้านไปนอนกับหลาน” ปากบ่นแต่มือยังช่วยจับถาดให้มั่นคงอยู่
รตาพยักหน้ารับหงึก ๆ มือยกช้อนตักข้าวต้มปลากะพงเข้าปาก กลิ่นหอมของข้าวกับต้นหอมและขิงช่วยกระตุ้นความอยากอาหารได้ดีมาก
ลูคัสมองคนตัวเล็กตักกินไปสองสามคำ พอเห็นว่ากินเองได้ก็ลุกขึ้นไปยกชามของตัวเองมานั่งกินบ้าง
“คุณลูซก็ยังไม่ได้กินข้าวเหรอคะ”
“มัวแต่เช็ดตัวให้เด็กน้อยอยู่ เป่าก่อนสิ มันร้อน”
“อ้ะ ปากพองแล้ว ๆ” เธอมัวแต่เขินกับประโยคแรกจนลืมเป่า เลยถูกผู้ใหญ่เอ็ดเข้าให้
“ยุ่งยากจริง ๆ น่าเอาไปคืนให้ไอ้พวกนั้นชะมัด” ร่างสูงลุกขึ้นไปเติมน้ำเปล่าให้อีกรอบ พอเดินกลับมาก็เจอแววตาอ้อนวอนรออยู่ “อยากได้อะไรอีกล่ะ”
“เปล่าค่ะ” ร่างบางพูดปฏิเสธ แต่ไม่กี่อึดใจก็ถอนคำพูด “อย่าเอาหนูไปให้พวกนั้นเลยนะคะ ถ้าคุณรำคาญก็แค่ปล่อยหนูไป หนูสัญญาว่าจะไม่ไปแจ้งตำรวจ ไม่เอาผิด ไม่มาวุ่นวายกับคุณอีก”
“เลิกพูดแล้วกินข้าวกินยาสักที”
“ได้ค่ะ ๆ”
รตารีบทำตามคำสั่ง พอกินเสร็จก็อาสาเก็บจานชามใส่เครื่องล้างจานให้ ส่วนคนตัวโตหายเข้าห้องทำงานไปอีกแล้ว
เธอรู้สึกไม่สบายตัวเลยขึ้นไปอาบน้ำ ระหว่างที่กำลังถูสบู่เหลวไปตามเนื้อตัว ร่างกำยำเปลือยเปล่าก็เข้ามายืนเบียดแนบชิด
“คุณลูซ หนูป่วยอยู่นะคะ”
“รู้แล้ว ฉันเลยจะวัดไข้ให้นี่ไง” มือหนาลูบไปตามข้างเอวคอด พาฟองโฟมขึ้นไปหาสองเต้ากลมกลึงนุ่มนิ่ม “ป้าไหมแค่บอกว่าอย่าหนักมือ แต่ไม่ได้ห้ามทำสักหน่อย”
เขาจะพยายามรังแกเบา ๆ ก็แล้วกัน
รตาแหงนมองใบหน้าคม ท่าทางไม่เชื่อว่าคนอย่างเขาจะเบาเป็น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่จับไข้ขนาดนี้ ครั้งแรกของเธอแท้ ๆ
“เธอคงไม่คิดว่าฉันใจดีถึงขนาดที่ลงทุนดูแลแล้วจะไม่เก็บค่าแรงคืนหรอกนะ”
“อ้ะ อย่าเขี่ยสิคะ” คนตัวเล็กพยายามแกะมือหนาที่เขี่ยยอดเนินนุ่มออก แต่พอปล่อยจากนมเขาก็ตะปบเข้าเนินสาวทันที “หนูรู้ว่าคุณใจร้าย”
“อ้าขา ” ริมฝีปากหนาขบติ่งหูบาง ก่อนไล้ลงตามลำคอนวล “ถ้าเธอไม่แฉะฉันจะไม่ทำ ตกลงไหม”
“ฮือ คุณมันเจ้าเล่ห์ด้วย” มาถามอะไรตอนนี้ เล่นบี้กันขนาดนี้ไม่เยิ้มสิแปลก “คุณลูซเบาค่ะ นิ้วเดียวก็พอมั้ง”
“ดูขนาดฉันก่อน ถ้าใช้แค่นิ้วเดียวจะไปช่วยเบิกทางอะไรได้”
ปากพูดมือก็สาวเข้าออกช้า ๆ นิ้วยาวงอครูดไปกับผนังถ้ำนุ่ม พอควานหาจุดสำคัญภายในจนเจอก็ขยี้ระรัว ทำเอาร่างบางแอ่นก้นงอนถูไถไปกับความเป็นชายที่เติบโตพร้อมสู้ศึกแล้ว
คนไร้ประสบการณ์ย่อมตกเป็นรอง รตาเงยหน้าหอบกระเส่า ช้อนดวงตาฉ่ำวาวขึ้นมองอ้อนวอน
“คุณลูซ หนูแพ้แล้ว”
“ยอมรับง่ายดีนะ อยู่เป็นนี่เรา”
ลูคัสเปิดฝักบัวล้างตัวให้คนป่วย อีกฝ่ายจึงช่วยอาบน้ำคืนให้บ้าง แต่ติดลูบหน้าท้องแกร่งไม่เลิกจนถูกเอ็ดอีกรอบ
“ถ้าไม่รีบอาบจะจับยัดตรงนี้แหละ”
“เสร็จแล้วค่ะ ๆ”
“เสร็จอะไร ยังไม่ได้ทำเลย” คนตัวโตยกยิ้มมุมปาก คว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่มาเช็ดตัวให้ “ไม่ต้องห่วง ยังไงก็ได้ทำแน่”
“หนูเปล่าห่วงเรื่องนั้นสักหน่อย”
รตาบ่นอุบอิบ แต่ก็ปล่อยให้เขาลากไปโยนขึ้นเตียงกว้าง
“ไหน อ้าขามาดูก่อน”
ร่างบางรีบทำตามอย่างว่าง่าย เพราะถึงไม่ทำเองก็ถูกจับทำอยู่ดี
“นี่ไง แฉะแล้ว แต่ให้เยิ้มอีกสักนิดดีกว่า”
ขาดคำเขาก็ฝังใบหน้าลงปาดเลีย ไฟราคะที่ถูกจุดไว้ก่อนหน้ายังไม่ทันมอดดี เอวเล็กจึงกระดกสวนเข้าหา
“เร็วอีกค่ะ ตรงนั้น ๆ”
เหอะ เด็กนี่ทำเป็นกลัวเชื่อฟังดี แต่ที่จริงแอบสั่งเก่งเหลือเกิน รอให้หายป่วยก่อนเถอะ พ่อจะเอาอะไรอุดปากไว้ไม่ให้พูดเลย
ลูคัสห่อลิ้นแยงเข้าร่องชื้น ดูดดึงจนเกิดเสียงวาบหวิวน่าอาย แต่กระตุ้นให้ทั้งคู่ไต่ทะยานสู่ห้วงกามารมณ์หนักขึ้น
พอเห็นว่าคนตัวเล็กน่าจะพร้อมแล้ว ร่างสูงก็หยัดกายขึ้นทาบทับ ประกบจูบบดขยี้จนปากนุ่มบวมเจ่อ มือจับปลายแท่งร้อนถูไถไปมา ก่อนกดแทรกเข้าวัดไข้ให้ลึกสุดโคน
“อา...อืม”
เอวสอบขยับเนิบนาบ แต่ก็เรียกเสียงครางแว่วหวานในลำคอออกมาได้ เพราะทุกครั้งที่เข้าออกเส้นเลือดรอบลำก็ครูดสีไปกับผนังนุ่ม ไหนจะปลายหัวที่แทงลึกถึงจุดเสียวด้านในสุดอีก
มือหนาแตะบนหน้าผากมน เพราะรู้สึกได้ว่าในนั้นจะอุ่นร้อนกว่าเมื่อคืน
“ไหวไหม”
“ไหวค่ะ คุณลูซขอแรงอีก”
“แน่ใจนะ”
รตาโน้มคอคนพูดมาประกบจูบ เอวเล็กร่อนรับทุกจังหวะที่เขากระแทกลงมา
ความเร่าร้อนทะยานสูง เร่งเร้าจนคนที่อดกลั้นเริ่มฝืนทนต่อไปไม่ไหว หยัดกายขึ้นตอกอัดถี่ยิบ ตั้งใจรีบทำรีบปล่อยคนป่วยไปนอนพักผ่อน
แต่ร่างบางที่ดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างช่างยั่วเย้าเหลือเกิน น่าจับกดให้จมเตียงไม่ต้องลุกไปไหน
มือหนานวดเค้นอกนุ่มระบายความเสียดเสียว ก่อนจับขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่ากว้าง เปิดอ้ารับตัวตนใหญ่โตที่วิ่งเข้าออกไม่มีสะดุด
“คุณลูซ”
หัวเล็กยกขึ้นดูจุดที่เชื่อมต่อกัน พอได้เห็นภาพชัดเต็ม ๆ ตาก็ยิ่งต้องการมากขึ้น จับเอามือคนตัวโตมาดูดเลียนิ้วยาวเล่น
“เด็กซน”
“ลงโทษสิคะ”
ลูคัสดึงร่างบางขึ้นนั่งตัก จับเอวคอดกดรับแท่งร้อนที่เด้งเสยขึ้นหาเป็นจังหวะ
รตายกแขนโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้ ก้มจูบแลกลิ้นพัลวันจนหายใจแทบไม่ทัน แต่ก็ไม่คิดจะหยุดไว้แค่นี้
ร่องชื้นขมิบรัดจนเขาแทบแตก แต่ยังอดทนไว้จนได้ยินเสียงครางแสนผ่อนคลายน่าฟัง จากนั้นค่อยทะยานตามคนตัวเล็กไป
สองร่างนั่งตระกองกอดแนบชิด ต่างคนต่างหายใจหอบถี่ เอียงหน้าซุกซบกับไหล่อีกคน
“ยังมีไข้อยู่เลยนะ”
“แต่เหงื่อออกแล้วนะคะ”
“เชื่อฉันสิ ในนี้ของเธอร้อนมาก”
“คุณลูซ!” รตาเขินจนลุกหนี แต่ก็ถูกเขาอุ้มเดินเข้าห้องน้ำไป
“อาบน้ำอีกทีก่อน จะได้นอนสบายตัว”
ตอนแรกเธอยังไม่ไว้ใจนัก เพราะเขาชอบเริ่มที่ใต้ผักบัวแล้วไปจบบนเตียงตลอด แต่คราวนี้ลูคัสข่มความต้องการไว้ได้ รีบอาบน้ำเช็ดตัวให้คนป่วย ก่อนพามานอนซุกใต้ผ้านวมอย่างรวดเร็ว
“หนาวไหม” ร่างสูงที่นอนตะแคงกอดอยู่ด้านหลังกระซิบถาม
“นิดหน่อยค่ะ แอร์มันเย็น”
“งั้นไปนอนที่ระเบียงไหม จะได้ไม่หนาว อากาศข้างนอกน่าจะร้อนสมใจเธอ”
รตาทำหน้าเหวอทันใด ไอ้เราก็นึกว่าจะเพิ่มอุณหภูมิแอร์ให้อะไรอย่างนี้ คนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูทนได้”
“งั้นก็ดี” คนตัวโตเอ่ยเสียงเรียบ ท่อนแขนโอบกระชับเอวคอดรั้งเข้าหาตัวมากขึ้น “นอนสิ พอหลับก็ไม่หนาวแล้ว”
เธออยากเถียงว่าไม่จริงสักนิด แต่ก็กลัวว่าจะได้ไปนอนริมสระว่ายน้ำแทน จึงเลือกข่มตาหลับตามคำสั่งดีกว่า
ลูคัสรอจนลมหายใจของอีกคนช้าลงสม่ำเสมอ ถึงได้พลิกตัวไปคว้ารีโมทมาเร่งอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศเพิ่มขึ้นอีกหน่อย
น่ารำคาญจริง ๆ
