รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,ตลก,โรแมนติก,nc,แอบรัก,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลูคัสจูงร่างบางขึ้นลิฟท์กลับเพนท์เฮ้าส์สุดหรู โดยมีบอดี้การ์ดทั้งสองหิ้วข้าวของเต็มทั้งสี่มือเดินตามหลัง
รตาแอบมองแล้วมองอีก สุดท้ายก็ทนไม่ไหวเอ่ยถาม
“พี่ๆ ซื้ออะไรกันเยอะแยะเลยคะ”
“ของคุณรตาทั้งหมดครับ” ธีโอตอบกลับ
“แต่ฉันไม่ได้...”
“เป็นคำสั่งนายครับ”
ร่างบางหันขวับไปจ้องใบหน้าคมคายแต่อีกฝ่ายยังนิ่งเฉย รอจนเข้าไปในห้องนั่งเล่นแล้วถึงยอมพูด
“หรืออยากให้ป้าไหมต้องมานั่งซักรีดเสื้อผ้าชุดนี้ให้ทุกวัน”
ทั้งคู่ยืนจ้องตากันไปมา ส่วนอีกสองคนเอาของขึ้นไปไว้ในห้องแต่งตัวอย่างรู้หน้าที่ ก่อนรีบกลับลงไปแยกย้ายห้องใครห้องมัน รตามองตามหลังบอดี้การ์ดพลางส่งเสียง
“เอ่อ...”
“ไม่ได้”
“ยังไม่ได้ถามเลยนะคะ”
ลูคัสยกมือขึ้นกอดอก “จะถามอะไรล่ะ”
“ขอหนูเข้าไปดูของที่คุณซื้อให้ได้ไหมคะ”
“ได้สิ”
“ขอบคุณค่ะ” คนตัวเล็กคลี่ยิ้มวิ่งขึ้นบันไดอย่างร่าเริง ปกปิดความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่แล้ว
กลางห้องแต่งตัวมีแต่ถุงกระดาษวางกองละลานตา เลือกไม่ถูกเลยว่าจะหยิบอันไหนขึ้นมาดูก่อน
แค่โลโก้แบรนด์บนถุงก็ทำให้ขนคอลุกชันได้แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าราคาไม่ใช่ถูก ๆ แน่ ก่อนนี้ทำได้แค่มองเท่านั้น ไม่นึกว่าจะมีวันที่ได้แตะต้องด้วย
ร่างบางเที่ยวเดินสำรวจในถุงไปทั่ว มีทั้งเครื่องสำอาง เครื่องประทินผิว กระเป๋า รองเท้า ชุดลำลอง ชุดทำงาน ชุดชั้นใน และที่ขาดไม่ได้คือชุดนอนที่ไม่รู้จะใส่ทำไม เพราะพลิกดูอย่างไรก็เหมือนจะปิดได้แค่พุงเท่านั้น
“ชอบไหม” ร่างสูงยืนกอดอกพิงกรอบประตู จ้องมองคนที่เอาแต่ยิ้มไม่หุบ
“ของหนูทั้งหมดเลยเหรอคะ”
“คิดว่าฉันจะใส่บราหรือไง”
“ก็เผื่อคุณซื้อมาให้ผู้หญิงคนอื่น”
“ลองใส่ดูสิว่าฉันซื้อไซส์ของใครมา”
ลูคัสหยิบถุงกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา เขาเคยไปชมแฟชั่นโชว์ชุดชั้นในของแบรนด์นี้มาครั้งหนึ่ง เวลาที่เห็นนางแบบสวมก็คิดว่าเซ็กซี่ดี แต่ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะนึกอยากซื้อมาให้ใครบางคนลองใส่
“มาสิ จะได้รู้ว่าฉันกะไซส์ถูกหรือเปล่า”
“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ”
รตาปฏิเสธเสียงสั่นพลางหาทางหนี แต่อีกคนเดินแหวกกองข้าวของเข้ามาถึงตัวแล้ว
“เสื้อเลอะขนาดนี้ ต้องถอดไปซัก”
ปากพูดไปมือก็ทำงานอย่างรวดเร็ว ทำเอาอีกคนคิดค่อนขอดในใจว่าประสิทธิภาพในการเปลื้องผ้าของเขานี่มันของจริง
ลูคัสเอื้อมไปปลดตะขอถอดเสื้อในตัวเก่าออก ก่อนหยิบตัวใหม่ขึ้นมาสอดเข้าแขนเล็ก
“คุณลูซ หนูว่ามันเซ็กซี่เกินไปไหมคะ” เธอไม่เคยใส่ลูกไม้สีดำทรงครึ่งเต้าอย่างนี้มาก่อน “แต่นิ่มดีจัง”
“จริง” เสียงทุ้มเอ่ยเห็นด้วยทันที แต่บางอย่างบอกให้คนฟังรู้ตัวว่าเขาไม่ได้หมายถึงสิ่งเดียวกัน
“เลิกบีบนมหนูได้แล้วค่ะ”
“งั้นเลีย”
“ไม่ได้ค่ะ ขอหนูอาบน้ำก่อน”
“ไม่เอา ฉันจะเก็บเกี่ยวสิ่งที่จ่ายไปแล้ว”
มือหนาเชยคางมนขึ้นรับจูบลำลึก ปลายลิ้นร้อนแทรกเกี่ยวกระหวัดดุดัน เรียกร้องให้อีกคนคล้อยตามอย่างเอาแต่ใจ
บราที่เพิ่งลองถูกถอดเหวี่ยงทิ้งไปไกล เปิดทางให้คนตัวโตพรมจูบไล่มาตามลำคอเนียน ก่อนซุกหน้าฟัดกับอกคู่งามอย่างมันเขี้ยว บอกแล้วว่านุ่มจริง ๆ
“คุณลูซ เบาค่ะ หนูเจ็บ”
“เดี๋ยวนวดให้” ลูคัสจับคนตัวเล็กขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เบียดตัวยืนแทรกกลางหว่างขาเรียว สองมือก็ทำตามคำพูดไม่หยุด “ถอดเสื้อให้ฉันสิ”
ปลายนิ้วเล็กเคลื่อนไปตามสาบเสื้อสีเข้ม ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมอง ดูเย้ายวนจนคนมองต้องก้มลงตักตวงความหวานในปากนุ่มอีกรอบ
เอวสอบบดเบียดกลางกายเข้าหา ต่อให้เสียดสีผ่านเนื้อผ้า แต่ก็ปลุกเร้าแรงปรารถนาในกายคนทั้งคู่ให้ลุกโชนได้
ตอนที่เห็นเด็กดื้อสู้คนก็ทำให้เขาตื่นตัวแล้ว ใจนึกอยากจับกินตั้งแต่เดินออกจากชั้นสิบเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องอดทนไว้ตั้งหลายชั่วโมง ยามนี้จึงไม่คิดจะรีรออีกต่อไป
ลูคัสดึงกางเกงทั้งสองตัวลงไปกองที่หน้าขา มือหนึ่งหงายขึ้นประกบกลางเนินสาว สอดนิ้วเร่งเร้าเรียกตัวช่วยให้โพรงนุ่ม อีกมือก็สาวรูดผ่อนคลายตัวตนที่พองจนแทบระเบิดไปด้วย
รตาก้มมองแล้วรู้สึกหายใจติดขัดเหลือเกิน แต่สองมือก็ลูบไล้ไปตามแผงอกกำยำอย่างที่ชอบทำ
“คุณลูซคะ”
“หืม” คนตัวโตกระซิบตอบเสียงแหบพร่า
“จะให้หนูเอาของพวกนี้ไว้ที่ไหนเหรอคะ”
“ในตู้พวกนี้ไง ที่ว่างตั้งเยอะแยะ พอให้เราเอากันได้เลย ซี้ด”
แก่นกายร้อนผ่าวชำแรกเข้าสู่ความอบอุ่น ร่างบางผวากอดคอหนาไว้แน่น นิ้วทั้งสิบจิกเข้าบนแผ่นหลังแน่นหนัด สองขาเรียวอ้ากว้างเปิดรับให้เขาเข้ามาได้ลึกขึ้น
“คนบ้า พูดอะไรก็ไม่รู้”
“เดี๋ยวลองให้ดูไหม” มือหนาบีบบั้นท้ายกลมกลึงดันเข้ารับทุกจังหวะ
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่เบาหน่อยได้ไหมคะ” รตาถูกกระแทกจนตัวโยกคลอนไปหมด “ทำไมวันนี้คุณใจร้อนจัง”
“ถ้าฉันใจร้อนจริงคงจัดเธอคาห้องอาหารไปแล้ว”
ลูคัสจับขาเรียวเกี่ยวเอวสอบไว้ ก่อนจะอุ้มขึ้นตอกอัดถี่ยิบ
“เสื้อเปียกจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน แต่ยังยืนโชว์ให้พวกนั้นดูอยู่ได้”
“หนูไม่ได้สนใจ อ้า...ตรงนั้น” พอถูกโจมตีจุดที่ลึกที่สุดไม่หยุด ปากเล็กก็งับเข้าไหล่กว้างเต็มแรง “เบาก่อนค่ะ”
“ทำไม”
“หนูจะทนไม่ไหว”
“ก็ไม่ต้องทน” เขาวางคนตัวเล็กลงยืนกับพื้น จับขาข้างหนึ่งยกขึ้นสูง ก่อนย่อตัวเคลื่อนขยับเต็มแรง
เสียงครางกระเส่าหลุดจากปากนุ่มเป็นระยะ ใบหน้าสวยซบกับอกกว้าง พอเหลือบเห็นจุกเล็ก ๆ ก็สงสัยใคร่รู้ว่าอีกคนจะรู้สึกเหมือนกันไหม
ไวเท่าความคิด ปากเล็กประกบลองดูดเลียดู ทำเอาร่างกำยำเกร็งเขม็งสั่นสะท้าน เร่งเร้าให้เอวสอบตอกอัดไวขึ้นอีก จนได้ยินเสียงลามกดังชัดเจน
“ซนนักนะเรา”
“ไม่ชอบเหรอคะ” ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมอง ปลายลิ้นยังเขี่ยจุกเล็กอย่างท้าทาย
ดวงตาสีอ่อนดูร้อนแรงขึ้นหลายส่วน มือจับพลิกร่างบางหันหลังแอ่นรับความแข็งขืน เสียงครางแว่วหวานคลอไปกับเสียงคำรามต่ำในลำคอเป็นระยะ
ลูคัสจับขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดขอบเคาน์เตอร์ มืออ้อมไปบดบี้แคนดี้สีหวานเต่งตึง โหมไฟสวาทอีกคนให้พุ่งสูงตาม เพราะรู้ตัวดีว่าอีกไม่นานคงทนไม่ไหวแล้ว
รตาจ้องมองเงาสะท้อนในกระจก ใบหน้าหล่อเหลาเหยเก ขบฟันแน่นจนเห็นสันกรามคมชัด กล้ามเนื้อสวยเปียกเหงื่อเงาวับ ดูเซ็กซี่มากจนเธอไม่อยากละสายตาเลย
แรงตอกอัดกระชั้นถี่อยู่เป็นนาน จนร่างบางเริ่มอ่อนระทวยไหลไปกับเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า
“คุณลูซ หนูไม่ไหวอีกแล้ว”
“ปล่อยไป”
ร่างสูงเร่งจังหวะส่งคนตัวเล็กให้ถึงฝั่งฝันไปอีกรอบ น้ำรักสีใสไหลทะลักตามจังหวะเคลื่อนเข้าออก อึดใจต่อมาก็มีน้ำขาวขุ่นผสมอยู่ด้วย
ลูคัสปัดผมหางม้าไปข้างหนึ่ง ก่อนก้มลงจูบหลังคอสวยไล่ไปจนถึงไหล่ลาด เป่าลมหายใจหนักหน่วงใส่ผิวกายร้อนผ่าว
“ไปต่อที่อ่างอาบน้ำกัน”
“ยังจะทำอีกเหรอคะ” เธอยังเหนื่อยอยู่เลยนะ
“มองของก่อนถาม” มุมปากคนตัวโตยกยิ้มบาง ก่อนอุ้มร่างบางเดินเข้าห้องอาบน้ำ
เขานั่งลงพิงอ่างอย่างสบายอารมณ์ ตัวตนน่าครั่นคร้ามยังผงาดง้ำขู่ขวัญคนมอง ไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงสักนิด
รตาเหลือบมองแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ พอสบตากับคนตัวโตเพียงแวบเดียว เธอก็ต้องก้าวเข้าไปนั่งคร่อมทับอย่างรู้งาน
“เด็กดี แอ่นเข้ามาใกล้ ๆ หน่อย”
คนตัวเล็กแอ่นอกป้อนให้ตามคำสั่ง เพียงไม่นานเนินนุ่มก็เปื้อนน้ำลายไปทั่ว ไหนจะรอยแดงที่มือหนาบีบเค้นทิ้งไว้อีก
แต่ทุกสัมผัสของคนตัวโตกระตุ้นให้เธอยกสะโพกควบขี่ไม่หยุดหย่อน ลอบตักตวงความหฤหรรษ์จากการได้เป็นฝ่ายควบคุม
ร่างบางเงยหน้าหลับตาพริ้ม ลูคัสมองตามแล้วอดฝากรอยแดงไว้ตามลำคอเนียนไม่ได้
พอได้ที่สองมือก็จับข้างเอวคอดยึดไว้ เสยเอวสอบกระแทกขึ้นไม่ยั้ง ความเสียดเสียวจ่ออยู่ปลายทาง เตรียมพร้อมแตกกระสันพร่างพรายทันทีที่ถูกแรงรัดรึงจู่โจม
รตากระตุกเอวรูดรีดน้ำรักที่คั่งค้างโดยไม่รู้ตัว หัวสมองขาวโพลนไปหมด สิ่งเดียวที่จำได้คือความสุขสมที่แผ่ซ่านไปทั่วกาย
ศีรษะเล็กทิ้งลงซุกซบกับซอกคอแกร่งอย่างหมดท่า ร่างสูงเอื้อมไปเปิดน้ำใส่อ่าง ก่อนกดสบู่เหลวมาลูบไล้ทั่วกายงาม
สัมผัสนั้นอ่อนโยนเกินคาด จนหัวใจดวงน้อยเผลอหวั่นไหวไปกับความเอาใจใส่ที่ได้รับ
แต่เดี๋ยวก่อนนะ ดูเหมือนเขาจะเอาใจใส่มากไปหน่อย
“คุณลูซคะ ตรงนั้นหนูล้างเองได้”
“อืม” เสียงทุ้มเอ่ยตอบรับ แต่นิ้วยาวยังสอดเข้าไปเกี่ยวเอาน้ำรักออกมาไม่หยุด
“คุณลูซ”
“หืม”
“หนูไม่ได้ขายตัวนะคะ” รตาปล่อยวางกับเรื่องที่สู้ไม่ได้ หันไปพูดเรื่องที่คิดว่าสำคัญกว่าแทน
“ฉันรู้แล้ว”
“แต่คุณซื้อของแพง ๆ ให้ พาไปกินอาหารหรู ๆ ด้วย”
“ไม่ชอบเหรอ”
“ค่ะ”
“ทำไม” นิ้วยาวเปลี่ยนมาถูล้างข้างนอกบ้าง
“หนูรู้สึก อื้อ...รู้สึกเหมือนเป็นอีหนูที่มีเสี่ยเลี้ยงเลย”
“แล้วไม่ดีเหรอ”
“ไม่ค่ะ”
“ทำไม”
“เพราะสักวันคุณคงเบื่อแล้วโยนหนูลงจากชั้นที่เจ็ดสิบ”
“เจ็ดสิบสอง”
“นั่นแหละค่ะ” รตาเอ่ยเถียงไป มือก็พยายามดันแขนล่ำให้ออกห่างจากตัวเธอสักที “สะอาดพอแล้วค่ะ”
“งั้นก็ดีเลย”
ลูคัสกดศีรษะเล็กขึ้นรับจูบ เพียงไม่นานสองร่างก็ถูกดึงดูดเข้าหากันอีกครั้ง ก่อนไปจบลงบนเตียงกว้างเช่นเคย
“คุณลูซ อย่าเลียสิคะ”
“ก็เธอบอกว่าสะอาดแล้ว”
“หนูไม่ได้หมายความอย่างนี้”
ลิ้นร้ายโจมตีแคนดี้สีหวานไม่เลิก สะโพกเล็กถึงกับแอ่นร่อนไม่ติดเตียง ร่างบางทำได้เพียงรอรับการปรนเปรอแสนเร้าใจเท่านั้น
เธอไม่น่านึกยินดีกับของนอกกายพวกนั้นเลยจริง ๆ
