รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,ตลก,โรแมนติก,nc,แอบรัก,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กิ่งแก้วรู้สึกเหมือนเพิ่งถูกตบหน้าเข้าฉาดใหญ่ ที่เขาตามมาถึงนี่ก็เพราะชอบรตาหรอกหรือ
ปกติเธอไม่เคยรู้สึกอิจฉาเพื่อนขนาดนี้มาก่อน แต่คราวนี้ห้ามไม่ได้จริง ๆ ทำไมเขาถึงต้องมองแต่รตาด้วยนะ
ช่างเถอะ คนไม่ใช่ทำอย่างไรก็ไม่ใช่อยู่ดี ผู้ชายน่ะมีมากมายให้เลือก แต่เพื่อนดี ๆ หาได้ยากกว่า
“คุณไม้เป็นหลานชายเจ้าของปางไม้ที่นี่น่ะค่ะ กำลังตามจีบตาอยู่”
“แล้วคุณรตาคิดยังไงครับ ชอบเขาไหม”
“ฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน” เธอไม่อยากพูดให้ความหวังเขานัก แต่ก็ไม่อยากโกหก
“อย่างนั้นหรือครับ”
“ค่ะ คือว่าดูเหมือนตาจะไม่ได้คิดอะไรเกินเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจที่คุณไม้มอบให้”
กิ่งแก้วเห็นเขาก้มหน้าก้มตาพิมพ์บางอย่างใส่โทรศัพท์ ในใจชักนึกสงสัยว่านี่อยากรู้คำตอบจริงหรือเปล่า
“คุณคะ”
“ครับ” เขาเหลือบมองเธอแวบหนึ่งก่อนพิมพ์ต่อ “ขอผมคุยกับนายก่อนนะครับ”
พูดอย่างนี้แล้วเธอจะทำอะไรได้เล่า นอกจากนั่งแอบมองคนหล่อต่อไป
ผมสีน้ำตาลทองตัดสั้น เปิดเผยโครงหน้าหล่อเหลาตามแบบฉบับฝรั่ง ไรเคราเข้ม ๆ ช่วยขับเน้นให้ดูคมคายยิ่งขึ้น ไหนจะลูกกระเดือกใหญ่ ๆ ที่ขยับขึ้นลงยามกลืนน้ำลายนั่นอีก
ให้ตาย เส้นเลือดบนหลังมือนั่นดูเซ็กซี่ชะมัดยาด
เธอยังจำสัมผัสตอนที่แผ่นหลังแนบกับแผงอกกำยำได้อยู่เลย นึกแล้วก็อยากดมกลิ่นน้ำหอมผู้ชายอ่อน ๆ นั่นอีกสักรอบ
“เอ่อ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ ตาสีอ่อนมองร่างบางที่จับจ้องราวกับจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว “ผมไม่รบกวนคุณแล้วดีกว่า”
“ได้ค่ะ” กิ่งแก้วอดทำหน้าเสียดายไม่ได้ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีตีกันยุ่งเหยิงไปหมด รู้ตัวอีกทีคำพูดก็หลุดปากไปแล้ว “ขอฉันรบกวนนายบ้างได้ไหม”
“อะไรครับ” คนตัวโตเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม แต่เพียงเท่านั้นอีกคนก็โถมเข้าหา
“ขอสนุกกับนายสักรอบนะ”
ชายหนุ่มถึงกับเบิกตากว้าง ในหัวสบถเป็นภาษาอังกฤษไปสามล้านแปดร้อยรอบ
เขาตามเจ้านายมาอยู่เมืองไทยตั้งหลายปีดีดัก แต่เพิ่งเจอคนเสนอให้อย่างตรงไปตรงมาขนาดนี้
“มะ...หมายถึง...” เขาเอานิ้วชี้สองข้างจิ้ม ๆ กัน สีหน้ายังไม่อยากจะเชื่อ
เท่าที่ตามดูมาหลายวัน ผู้หญิงคนนี้ก็ค่อนข้างหวงเนื้อหวงตัวจะตาย ไม่ใช่แนวรักสนุกแต่ไม่ผูกพันสักหน่อย ไหงจู่ ๆ มารุกใส่เขาเช่นนี้เล่า
“ก็นั่นแหละค่ะ” ร่างบางบดเบียดเข้าหากายแกร่ง ผ้าขนหนูที่คลุมไหล่ค่อย ๆ เลื่อนหล่นลง เผยให้เห็นผิวนวลเนียนตาน่าลูบไล้
คนมองถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เพียงแค่นี้เลือดก็สูบฉีดไปทั่วร่าง ตัวตนผงาดง้ำอัดแน่นอยู่ในกางเกงแล้ว
พอเผลอสบตาสีเข้มหวานเยิ้มเขาก็ห้ามใจไม่อยู่อีกต่อไป ก้มลงประกบจูบปากนิ่มอย่างเร่าร้อนไม่มีออมแรง
หลายสิบวันนี้ต้องวิ่งวุ่นตามหานายหญิงเลยไม่ได้ปลดปล่อยมานาน และถ้ามีของดีเช่นนี้มาป้อนให้ถึงปากก็ต้องรีบงับไว้ก่อน เพราะเขามันสายกินเนื้ออยู่แล้ว
อีกคนก็หาได้กลัวเกรง เผยอปากสอดลิ้นเข้าเกี่ยวกระหวัดสู้กลับไม่มีถอย สองมือช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนตัวโตอย่างรวดเร็ว
“อู้ว” ทันทีที่เห็นแผงอกกำยำสาวน้อยถึงกับอุทานชอบใจ มือไม้ลูบไล้ไม่หยุด “โอ้ว แข็งจัง”
“ตรงอื่นแข็งกว่านี้อีก”
คนตัวโตสะกิดปมผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายเธอออก ไม่รู้มันเรียกว่าอะไรแต่ถอดง่ายถูกใจชะมัด
“หืม สวยมาก”
คราวนี้เป็นคนตัวโตที่ตื่นตะลึงบ้าง เห็นตัวเล็กนิดเดียวแต่สัดส่วนไม่ได้เล็กตามเลย
มือหนาฉุดร่างบางขึ้นคุกเข่า ก่อนก้มลงฟัดสองเต้างามอย่างเมามัน ทิ้งทั้งรอยฟันและน้ำลายเปรอะเปื้อนทั่วเต้านวล
ก็ยิ่งเขาทำหนักเท่าไหร่เธอก็ยิ่งแอ่นใส่อย่างนี้ ใครจะไปห้ามอารมณ์ได้เล่า
มือหนาไล้ลงไปบีบก้นนุ่มเด้งที่น่าฟัดไม่แพ้กัน ก่อนลากนิ้วเรียวกรีดผ่านกลางกายสาว ทำไปไม่กี่ครั้งน้ำใสก็เยิ้มติดมือมาแล้ว
“แฉะไวดีจัง”
“ช่วยไม่ได้ ก็นายน่ากินขนาดนี้”
เหมือนกลัวอีกคนไม่เชื่อ กิ่งแก้วจึงงับคอแกร่งเล่นไปสองสามที แล้วแลบลิ้นเลียไปตามเส้นเลือดสวยข้างลำคอ เรื่อยลงถึงไหปลาร้าสุดเท่
“อื้อ โอ้ย เบาหน่อยสิ” พอถูกนิ้วยาวสอดเข้าความสาวร่างบางก็ร้องระงม แถมยกกำปั้นทุบแขนแกร่งไปอีก “บอกให้เบาไง”
“แค่นี้ยังบ่น เจอของจริงไม่ร้องลั่นป่าเหรอ”
“ขะ...ขนาดนั้นเชียว”
“ใช่ ถ้ากลัวเจ็บก็เป็นเด็กดี อ้าขาอีกหน่อย”
ชายหนุ่มกดศีรษะเล็กพาดบนไหล่ นิ้วมือรับรู้ได้ถึงความคับแน่นที่บีบรัดไม่หยุด เขาเลยต้องข่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านไว้ก่อน ค่อย ๆ เตรียมให้อีกคนพร้อมรับจะดีกว่า
เพราะดูแล้วห้องพักที่นี่ไม่ได้เก็บเสียงอะไรนัก เกิดคนตัวเล็กร้องอย่างกับถูกเชือดขึ้นมาคงเป็นเรื่องใหญ่แน่
มือหนาข้างหนึ่งปรนเปรอด้านล่าง อีกมือก็บีบอกนุ่มป้อนใส่ปากเพื่อช่วยกระตุ้นอีกทางหนึ่ง นานเข้าร่างบางก็ดิ้นเร่าไม่หยุด
“นาย...นาย...”
“ผมชื่อธีโอ เรียกชื่อผมสิ ผมชอบ”
“ทะ...ธีโอ” เสียงหวานครางกระซิบ มือเล็กเกาะไหล่กว้างไว้แน่น “อือ ธีโอ ไม่ไหวแล้ว”
“ไหน ขอดูหน้าตอนเสร็จหน่อย”
เขาจับใบหน้าสวยขึ้นจากไหล่ นิ้วโป้งบดคลึงเม็ดเรียวเต่งตึงเร็วขึ้น พร้อมกับส่งอีกสองนิ้วเข้าออกระรัว
จนกระทั่งน้ำใสไหลทะลักเต็มอุ้งมือ ร่างบางตัวกระตุกเงยหน้าตาปรือ ฟันขบริมฝีปากล่างดูเย้ายวนกระตุ้นอารมณ์ไม่น้อย ผิวเนียนขึ้นสีน่าลูบไล้ชะมัด
ธีโอคลี่ยิ้มมุมปากชอบใจ ยกมือข้างที่เปื้อนขึ้นเลียช้า ๆ สายตากระหายอยากของเขาปลุกเร้าความอยากในกายคนถูกมองอีกครั้ง
กิ่งแก้วช่วยถอดเสื้อผ้าที่เหลือบนร่างสูง แท่งลำอวบขาวดีดผึงออกมาชูชันล่อหูล่อตาทันใด
“รูดให้หน่อย” ธีโอจับมือเล็กมากอบกุมตัวตนไว้ สอนให้ขยับข้อมือขึ้นลง “ห้องนี้ไม่เก็บเสียงใช่ไหม”
“อือ” สาวน้อยตอบพลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อีกคนถึงกับยิ้มเอ็นดู มือช่วยจับปอยผมทัดใบหูบางให้
“รู้ได้ไง เคยแอบฟังข้างห้องเหรอ”
“ก็พี่โชติห้องข้าง ๆ ชอบพาสาวมาทำแทบทุกคืน ฉันนอนไม่ได้เลย”
“เพราะเสียงดังหรือเพราะเสียวล่ะ”
“ตอนอยู่คนเดียวก็เพราะเสียง พอมีนายอยู่ด้วยก็เสียวเลย”
กิ่งแก้วขยิบตาให้ คนมองอดไม่ไหวโน้มคอเข้ามาหอมแก้มไปหลายฟอด
“อยากลองยัง จะได้รู้ไงว่าทำไมเขาถึงชอบทำกันนัก”
ปากถามไปอย่างนั้นเอง แต่มือประคองคนตัวเล็กให้นอนลงบนฟูกแล้ว
“อ้าขากว้าง ๆ เจ็บหน่อยนะ”
อีกคนพยักหน้ารับ แต่เขาเห็นความหวาดกลัวในตาคู่นั้นก็ใจอ่อน คุกเข่าก้มหน้าเข้าหากลางกายสาวสดสวยก่อน
ธีโอแตะปลายลิ้นเขี่ยติ่งแดงเบา ๆ พอมันแข็งสู้กลับก็จัดการลงโทษ ขบดูดจนเอวร่างร่อนไม่ติดพื้น มือเล็กสอดเข้าใต้กลุ่มผมสีอ่อน กดศีรษะคนตัวโตแนบชิดติดร่องหนักเข้าไปอีก
“ตรงนั้น พี่จ๋า ตรงนั้น”
คนถูกอ้อนตามใจจนสาวน้อยสุขสมไปอีกรอบ ก่อนขยับตัวขึ้นมาแนบชิดพลางจับกลางกายถูไถกันไปมา แต่แค่นี้ก็เสียวจนต้องสูดปากแล้ว
“กัดไหล่ผม”
กิ่งแก้วรีบทำตามเพราะเคยได้ยินว่าครั้งแรกจะเจ็บมาก แถมของเขายังใหญ่โตเสียขนาดนั้น
เธอนี่มันห้าวจริง ๆ พออยากโดนก็ริจัดของนอกเลย
“อื้อ อ้า แหกหมดแล้ว โอ้ย เบาหน่อยพี่จ๋า”
กิ่งแก้วกระซิบบอกเสียงสั่น กลัวว่าถ้าเสียงดังแล้วห้องข้าง ๆ จะได้ยิน เกิดรตามาเคาะประตูขัดจังหวะคงหงุดหงิดไม่น้อย
“ทนหน่อย ยังเหลืออีกนิด กัดผมแรง ๆ ก็ได้นะ” ธีโอขบกรามแน่น ตัดสินใจแทงทีเดียวให้มันรู้เรื่องกันไป “โอเคครับคนเก่ง”
เขาขยับจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็ก กลั้นใจอดทนรอจนกว่าเธอจะหายสั่นกลัวและบีบรัดตัวตนของเขาจนแทบบ้าอย่างนี้
แต่ไม่ทันไรร่างบางก็หันมาจ้องหน้าเขาอย่างตกใจมาก
“เดี๋ยวก่อน นายชอบรตาไม่ใช่เหรอ แล้วเรามาทำแบบนี้กันได้ยังไง”
“เสียบแล้วเพิ่งนึกขึ้นได้เนี่ยนะ”
ธีโอนึกอยากจะเขกหัวน้อย ๆ นี่เหลือเกิน แต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นลูบปลอบใจแทน เอวก็ขยับช้า ๆ สร้างความคุ้นเคยให้ด้วย
“ผมไม่ได้ชอบคุณรตา แค่มาทำงานให้เจ้านายเท่านั้น”
“เจ้านายเหรอ”
“พักเรื่องคนอื่นไว้ก่อนเถอะ มาสนใจเรื่องของเรากันดีกว่า”
เอวสอบขยับเร็วขึ้นตามไฟสวาทที่ลุกโชน พอได้ที่ร่างสูงก็หยัดกายขึ้นคุกเข่ากระแทกกระทั้น สายตาจ้องมองส่วนที่เชื่อมต่อกันอย่างถูกอกถูกใจมาก ไม่นึกว่าจะได้ชิมของดีจริง ๆ
สาวน้อยคนนี้มีความอดทนดีเหลือเกิน ขนาดลูกชายของเขามันธรรมดาเสียเมื่อไหร่ ทั้งยังเป็นครั้งแรกของเธออีก คงจุกและเจ็บไม่น้อยแต่ก็ไม่บอกให้เอาออกสักคำ ทั้งยังให้ความร่วมมือดีเหลือเกิน
“พี่จ๋า”
“ครับ” เขาชักจะชอบคำเรียกขานนี้เสียแล้วสิ “ต้องการอะไร”
สองแขนเล็กยื่นขึ้นหา ธีโอจึงดึงขึ้นมานั่งคร่อมบนตักไว้ อาศัยจังหวะนี้สอนให้รู้จักออนท็อปเสียเลย
มือหนาจับเอวบางร่อนควงไปมาเบา ๆ “ตรงไหนโดนแล้วเสียวก็ย้ำตรงนั้นนะ”
“ไม่รู้อ่ะ มันเสียวไปหมดเลย”
กิ่งแก้วกอดร่างหนาไว้แน่น แต่ยังขยับสะโพกขย่มตามที่อีกคนสอน ส่วนคนตัวโตยิ้มหน้าบานไม่หุบไปแล้ว
“เสียวก็ขย่มแรง ๆ เลย”
“จะไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วนะ”
“งั้นเสร็จไปก่อนเลยครับ”
ธีโอกดจูบขมับเล็กชื้นเหงื่อ พลางเด้งเอวสวนขึ้นส่งร่างบางให้ถึงฝั่งฝันไปอีกรอบ แต่เขาไม่ได้ใจดีหยุดไว้แค่นั้น เพราะอยากจะปลดปล่อยเต็มที่แล้วเหมือนกัน
บอดี้การ์ดหนุ่มจับคนตัวเล็กกดลงบนที่นอน อาศัยเสียงหวานที่ครางแผ่วอยู่ข้างหูเป็นเชื้อเพลิงให้เร่งสาวเอวถี่ยิบ
คาดไม่ถึงว่าเธอจะกระตุกเสร็จสมขึ้นมาอีกรอบ คราวนี้คนถูกตอดเองก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยตามไป ต่างคนต่างรู้สึกเบาสบายตัวเรียบร้อย
สองร่างเปลือยเปล่ากอดรัดคลอเคลีย ตัวตนใหญ่โตยังฝากฝังไว้ในร่างนุ่มนิ่มไม่ยอมถอดถอน
“อา ดีจังเลย มิน่าล่ะผู้หญิงที่พี่โชติพามาถึงชอบร้องว่าเอาอีก ๆ อยู่เรื่อย”
ตอนแรกที่ได้ยินคำชมธีโอก็ยกยิ้มภูมิใจ แต่ประโยคหลังกลับทำให้หัวคิ้วขมวดมุ่น
อย่าบอกนะว่าหลังจากนี้เธอจะไปลองกับไอ้คนข้างห้องแทน
“เธอ...นี่...หึ หลับซะแล้ว”
ชายหนุ่มปล่อยร่างบางออกจากอ้อมกอด ลุกขึ้นเดินเข้าไปอาบน้ำอาบท่า ก่อนจะถือผ้าเปียกมาช่วยเช็ดตัวให้คนที่หลับลึกไปเรียบร้อย
ตอนแรกเห็นใจกล้าเหลือเกิน ทำราวกับเป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่ที่จริงก็แค่ลูกแมวน้อยที่ริอ่านอยากกินเสืออย่างเขา นิสัยคล้ายกันแบบนี้เองถึงสนิทสนมกับนายหญิงได้
บอดี้การ์ดหนุ่มคิดพลางดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งตัวเองและร่างเล็กที่นอนเบียดไว้ไม่ห่าง
เนื้อแนบเนื้อนี่แหละดีที่สุดแล้ว
เพราะรู้อย่างนี้เขากับเอริคถึงไม่เคยเปิดห้องเจ้านายสุ่มสี่สุ่มห้า เห็นเงียบ ๆ แต่ลูคัสเป็นคนขี้หวงมาก ขนาดไซส์เสื้อผ้าของรตายังไม่บอกให้พวกเขารู้เลย แม้แต่ของใช้ส่วนตัวก็ต้องไปซื้อให้เอง
ธีโอเหลือบมองผมนุ่มสีดำสนิทก่อนยกมือลูบช้า ๆ
อืม แต่ก็พอเข้าใจได้อยู่นะ
