ชาย-ชาย,ดราม่า,เรื่องสั้น,#BL,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คุณจะอยู่กับผมตลอดไป และผมก็จะอยู่กับคุณตลอดไป” ชายหนุ่มร่างกายบอบบางกำลังนั่งพร่ำเพ้ออยู่เพียงตัวคนเดียว พร้อมกับจ้องมองรูปใบหนึ่งที่อยู่ในฝ่ามือ และในขณะเดียวกันน้ำใสไร้สีก็กำลังเอ่อล้นออกมาไหลอาบแก้มสีขาวนวนจนเลอะเต็มไปหมด
- “คุณทานอะไรมาหรือยัง” เขากำลังเอ่ยถาม คนตรงซึ่งหน้าอันเป็นที่รัก พร้อมกับแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม
“...” แต่ก็ไร้การตอบกลับจากอีกฝ่าย
- “เราอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน คุณยังจำชื่อผมได้ไหม” เจ้าของร่างบอบบางถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงทะเล้น
“...” แต่ก็ได้เพียงความเงียบ ตอบกลับมา
- “คุณไว้ไปเที่ยวกันนะ” เขานั่งตั้งตารอคำตอบจากอีกฝ่าย ด้วยท่าทางอารมณ์ดี
“...” แต่ก็เป็นเหมือนกับทุกครั้ง ที่ไร้เสียงลมปากตอบกลับ
ร่างบอบบางตะเกียกตะกายออกจากผ้าห่ม จะลุกขึ้นจากเตียงนอนในตอนเข้าตรู่ แต่ก็ได้พบกระดาษใบหนึ่ง ที่กำลังปลิวว่อนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อเอากระดาษใบนั้นมาให้ได้
ไม่นานเขาก็ได้กระดาษใบนั้นมาอยู่กับตัวเอง ทว่ากระดาษใบนั้น หากดูด้วยตาเปล่าแล้ว คงจะเห็นว่ามันดูโทรมราวกับมีอายุไขมานานพอประมาณแล้ว
เขาเปิดกระดาษใบนั้นแล้วอ่านข้อความที่ได้เขียนบันทึกไว้ “คุณยังร้องไห้เหมือนทุกคืนอยู่ไหม หยุดได้แล้วนะ ผมยังอยู่ตรงนี้ผมไม่ได้ไปไหน”
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเริ่มมีน้ำใสไหลออกมาเอ่อล้นอาบแก้ม เพราะเขารู้ตัวแล้วว่าเขาได้ฝันไปอีกแล้ว
เมื่อเขาได้ตื่นขึ้นจากความฝัน ได้เข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง ในความเป็นจริงนั้น ทุกอย่างมันว่างเปล่า มีเพียงเขาผู้เดียวที่อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ แห่งนี้
แต่ไม่นานเขากลับลนลาน พยายามหาสิ่งของสักอย่างในครัว และสิ่งที่ต้องการมันได้อยู่ในมือของเขาแล้ว เขากำสิ่งนั้นไว้แน่นและไม่มีท่าทีจะปล่อย
เขาตัดสินใจเพียงเสี้ยววิ แล้วนำสิ่งที่อยู่ในมือ สิ่งนั้นคือของมีคมอย่างมีดปอกผลไม้
ของมีคมสิ่งนั้นได้ไปปักอยู่กลางหน้าอกของชายหนุ่มที่มีอาการทางจิต ของเหลวสีแดงเริ่มริ่นไหลออกมาเรื่อย ๆ จนที่บริเวณพื้นตรงนั้นเป็นสีแดงราวกับกลีบกุหลาบเป็นร้อยๆดอกมาโปรยไว้เต็มไปหมด
ก่อนที่เขาจะตัดสินใจจบชีวิตตัวเองเขาพูดเพียงแค่ว่า “ผมกำลังไปหาคุณนะ เราจะได้เจอกันแล้ว”เขาผู้นั้นยิ้มออกมาเล็กๆที่มุมปาก ถึงแม้มันจะเจ็บปวดขนาดไหน ถึงใครจะหาว่าเขามันบ้าไปแล้วที่ทำลงไป แต่มันก็คงเป็นทางเดียวในตอนนั้นที่เขาจะทำได้
และแด่ทุกคน และทุกตัวละครก็ต้องมีเหตุผลเป็นของตนเอง อย่างกับชายคนนี้ที่ตัดสินใจจบชีวิตตนเอง เป็นเพราะคนที่รักของเขานั้นได้จากไป เนื่องจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ จนผ่านไปได้ราวๆสองถึงสามเดือน ชายคนนี้เริ่มมีอาการพูดคนเดียว เพ้อและเก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหน
เขาคงเสียใจกับเหตุการณ์ที่คนรักต้องจากไปอย่างกระทันหัน จึงต้องสร้างคนรักของเขาขึ้นมาในจินตนาการและอยู่กับเขาในจินตนาการมาเรื่อยๆ
เกือบทุกครั้งที่เขามักจะฝันถึงกระดาษใบนั้น แต่ทุกครั้งที่เขาได้เปิดอ่าน ข้อความที่ถูกเขียนบันทึกไว้จะไม่เหมือนกันสักครั้ง และทุกครั้งเขาจะรู้ตัวว่าเขาได้ฝันขึ้นอีกแล้ว จนเขาอาจจะทนไม่ไหวจึงอยากไปหาคนที่รัก จึงเลือกที่จะจบชีวิตตนเอง
I LOVE YOU SO.
