สาดน้ำเปียกกาย สาดกายใส่กัน อย่างนั้นถึงอร่อย

สาดขยี้ - 4 ปลอบขวัญ โดย Sozoren @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ครอบครัว,ไทย,รักวัยรุ่น,18+,nc,ลูกสาวเพื่อน,เซ็กส์จัด,คลั่งเซ็กส์,มั่วเซ็กส์,แอบแซ่บ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

สาดขยี้

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ครอบครัว,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักวัยรุ่น,18+,nc,ลูกสาวเพื่อน,เซ็กส์จัด,คลั่งเซ็กส์,มั่วเซ็กส์,แอบแซ่บ

รายละเอียด

สาดขยี้ โดย Sozoren @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

สาดน้ำเปียกกาย สาดกายใส่กัน อย่างนั้นถึงอร่อย

ผู้แต่ง

Sozoren

เรื่องย่อ

🔥🔥🔥Nc18+ แทกทุกตอน🔥🔥🔥


และ

💓ฉากกุ๊กกิ๊กให้หัวใจสั่นไหวของพระนางให้ติดตาม💓



🥳แนะนำให้กดเข้าคลังไว้อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ



[ติน]

ชายหนุ่มรักสนุกที่ไม่คิดจะยึดติด แต่เมื่อมีเธอเข้ามาความคิดของเขาเริ่มเปลี่ยนไป



[มล]

สาวมั่นที่ชอบแซ่บ แต่ต้องปิดบังผู้เป็นแม่



ตินชายหนุ่มรักสนุกมัวสาวไปทั่ว เข้าไปหยอดมลในขณะที่เธอกำลังเล่นน้ำสงกรานต์แล้วได้แซ่บกับเธอ โดยมารู้ที่หลังว่ามลเป็นลูกสาวเพื่อนแม่ เขาจึงได้ใช้เรื่องนี้เพื่อมาแบล็คเมล์ให้เธอทำตามที่ตนต้องการ แต่แล้วความรู้สึกของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เรื่องราวของทั้งสองจึงเริ่มขึ้น








สารบัญ

สาดขยี้-1 แซ่บกับนวลนาง,สาดขยี้-2 สาดน้ำเปียกกาย,สาดขยี้-3 สาดกายใส่กัน,สาดขยี้-4 ปลอบขวัญ,สาดขยี้-5 ปลอบกาย,สาดขยี้-6 ความรู้สึกเริ่มก่อตัว,สาดขยี้-7 เท่าไร่ก็ไม่พอ,สาดขยี้-8 ถึงห้ามก็ไม่อาจหยุด,สาดขยี้-9 ผู้ชายปากร้าย 1/2,สาดขยี้-9 ผู้ชายปากร้าย 2/2,สาดขยี้-10 นี่หรือคือความหึง,สาดขยี้-11 เห็นอย่างนี้ก็อ่อนแอเป็นน่ะ 1/2,สาดขยี้-11 เห็นอย่างนี้ก็อ่อนแอเป็นน่ะ 2/2,สาดขยี้-12 ความลับไม่มีในโลก 1/2,สาดขยี้-12 ความลับไม่มีในโลก 2/2,สาดขยี้-13 ชีวิตนี้เป็นของกันและกัน 1/3,สาดขยี้-13 ชีวิตนี้เป็นของกันและกัน 2/3,สาดขยี้-13 ชีวิตนี้เป็นของกันและกัน 3/3,สาดขยี้-ตอนพิเศษ เมื่อไหร่พิธีมันจะจบสักที,สาดขยี้-ตอนพิเศษ สะกดคำว่ารักด้วยริมฝีปาก

เนื้อหา

4 ปลอบขวัญ


“ยัยมล!!! ฉันปลุกแกเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองถึงเมื่อไร?”

เสียงของแม่ปลุกให้เธอต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่รุ่งสาง ไอ้เช้าของแม่กับเช้าของมลมันต่างกัน ถึงจะลืมตาตื่นก่อนฟ้าสางแต่การจะขยับร่างกายให้ออกจากเตียงนอนนั้นมันไม่ง่ายเอาเสียเลย กว่าที่รวีจะลากลูกสาวให้ออกจากที่นอนได้ให้เวลาไปมากโข จนตอนนี้แสงของดวงตะวันสาดส่องเข้ามา

“รีบไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวเราจะไปบ้านป้าพรกัน”

“แล้วทำไมหนูต้องไป รู้จักก็ไม่รู้จัก”

“อ้าว! อีนี่! มึงไม่ไปแล้วจะรู้จักหรือ?” รวียกมือขู่เตรียมจะตีลูกสาวตัวดีที่มาต่อล้อต่อเถียงกับเธออยู่ได้ แต่ฝ่ายนั้นกับไวกว่าหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ

“อาบเสร็จก็ลงมาช่วยแม่” รวีบอกก่อนเดินออกไปจากห้องนอนลูกสาวกลับไปจัดเตรียมสิ่งของที่ต้องนำไปบ้านกนกพร



บ้านหลังใหญ่เบื้องหน้าพาให้มลตกตะลึง มองซ้ายมองขวาสำรวจความสวยงามจนเข้ามาถึงตัวบ้านเจอหญิงวัยกลางคนรอต้อนรับอยู่ที่ห้องรับแขกอยู่ก่อนแล้ว

“สวัสดีค่ะพี่พร” รวีหันไปมองลูกสาวที่ยกมือไหว้ตามอย่างนอบน้อม

“วันนี้พาลูกมาด้วยหรือ? ทุกทีเห็นมาคนเดียว”

“นี่ป้าพร” รวีจัดการแนะนำให้รู้จักก่อนบอกชื่อลูกสาว “นี่มลค่ะ พี่”

ทั้งหมดต่างโยกย้ายไปยังโซฟาก่อนที่ผู้ใหญ่ทั้งสองจะเริ่มพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติแต่นั่นไม่ได้อยู่ในความสนใจของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งกนกพรเรียกลูกชายตัวดีที่กำลังจะเดินผ่านไปให้ต้องหยุด

“ตาติน! จะไปไหน?”

“ก็จะมาหาแม่ไง คร๊าบบ” ตินจำใจต้องเดินเข้ามาอย่างช่วยไม่ได้ซึ่งตอนนี้ในห้องมีแขกของผู้เป็นแม่นั่งอยู่ก่อนแล้ว เขาไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำจนเดินมาเห็นหน้าหญิงสาวว่าเป็นใคร

“คุณ” ทั้งคู่ต่างก็ร้องออกมาพร้อมกัน

“รู้จักกันด้วยหรือ?” รวีเป็นฝ่ายถามแทนกนกพร มลจ้องหน้าชายหนุ่มส่งสายตาดุประมาณว่า ถ้านายเอาเรื่องฉันมาพูด นายตาย! นั่นทำให้ตินต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก

“เปล่าครับ แค่เหมือนเคยเห็น”

“ใช่ค่ะ”

มลเห็นว่าอยู่นานคงจะไม่ดี ไม่รู้ว่าอีตานี้จะหลุดเรื่องของเธอเมื่อไหร่ เพื่อเป็นการตัดไฟเธอต้องรีบพาแม่กลับโดยเร็ว แล้วจะทำไงล่ะ คิดสิคิด! จนนึกได้ถึงจุดประสงค์ของการมาที่นี่

“แม่! วันนี้เรามารดน้ำดำหัวป้าพรนิคะ”

“จริงด้วย! เกือบลืมแน่ะ”

หญิงสาวจัดเตรียมข้าวของแล้วลงไปคุกคลานเข้าหากนกพรตามแบบวัฒนธรรมแล้วยกของในมือส่งให้ ก่อนจะนำสลุงมารองน้ำที่ใช้รดมือของกนกพร โดยตินก็ต้องลงมานั่งในระดับเดียวกันกับมล มองหน้าหญิงสาวไม่วางตาก่อนที่จะถึงคิวของตนที่แตกต่างจะมีเพียงอย่างเดียวคือเขาไม่ได้นำสิ่งของมาให้ผู้เป็นแม่ กนกพรยิ้มรับและอวยพรให้ทั้งสาม จนมลคิดว่าอีกไม่นานจะได้กลับเสียที แต่มันไม่เป็นไปตามที่หวัง

“ดูหนูมลจะเบื่อนะ ตาตินพาน้องออกไปก่อนก็แล้วกัน แม่กับรวีคงคุยกันอีกนาน”

“ครับผม” ชายหนุ่มตอบรับพร้อมหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ ขนแขนของหญิงสาวลุกซู่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกราวกับว่ามันเป็นลางร้ายที่เธอจะต้องพบเจอ



“โลกมันกลมหรือแคบกันแน่ ที่คุณดันมาเป็นลูกของเพื่อนแม่ฉัน”

“ผมก็ว่าไม่ต่างกัน” ตินลากนิ้วเกลี่ยใบหน้าของเธอแล้วมองมาอย่างมีอารมณ์ ผิดกับหญิงสาวที่กลัวแม่จะจับได้ เธอรีบปัดมือเขาออก ไม่อยากจะยุ่งกับคนรู้จักเพราะเดี๋ยวมีเรื่องวุ่นวายตามมา

“กลัวแม่หรือ?”

“เปล่า” มลตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย เพียงเท่านี้เขาก็รู้แล้วว่าหญิงสาวตรงหน้ากลัวผู้เป็นแม่ถึงปากจะบอกว่าไม่ก็ตาม นั่นจึงเป็นช่องว่างที่เขาจะได้เล่นสนุกกับเธอ

“จริงหรือ? ถ้าผมนำเรื่องของคุณไปบอกน้ารวีจะเป็นไงนะ?” ชายหนุ่มทำท่าที่จะเดินกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง