ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ครอบครัว,ไทย,รักวัยรุ่น,18+,nc,ลูกสาวเพื่อน,เซ็กส์จัด,คลั่งเซ็กส์,มั่วเซ็กส์,แอบแซ่บ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“ยัยมล!!! ฉันปลุกแกเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองถึงเมื่อไร?”
เสียงของแม่ปลุกให้เธอต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่รุ่งสาง ไอ้เช้าของแม่กับเช้าของมลมันต่างกัน ถึงจะลืมตาตื่นก่อนฟ้าสางแต่การจะขยับร่างกายให้ออกจากเตียงนอนนั้นมันไม่ง่ายเอาเสียเลย กว่าที่รวีจะลากลูกสาวให้ออกจากที่นอนได้ใช้เวลาไปมากโข จนตอนนี้แสงของดวงตะวันสาดส่องเข้ามา
“รีบไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวเราจะไปบ้านป้าพรกัน”
“แล้วทำไมหนูต้องไป รู้จักก็ไม่รู้จัก”
“อ้าว! อีนี่! มึงไม่ไปแล้วจะรู้จักหรือ?” รวียกมือขู่เตรียมจะตีลูกสาวตัวดีที่มาต่อล้อต่อเถียงกับเธออยู่ได้ แต่ฝ่ายนั้นกับไวกว่าหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ
“อาบเสร็จก็ลงมาช่วยแม่” รวีบอกก่อนเดินออกไปจากห้องนอนลูกสาวกลับไปจัดเตรียมสิ่งของที่ต้องนำไปบ้านกนกพร
บ้านหลังใหญ่เบื้องหน้าพาให้มลตกตะลึง มองซ้ายมองขวาสำรวจความสวยงามจนเข้ามาถึงตัวบ้านเจอหญิงวัยกลางคนรอต้อนรับอยู่ที่ห้องรับแขกอยู่ก่อนแล้ว
“สวัสดีค่ะพี่พร” รวีหันไปมองลูกสาวที่ยกมือไหว้ตามอย่างนอบน้อม
“วันนี้พาลูกมาด้วยหรือ? ทุกทีเห็นมาคนเดียว”
“นี่ป้าพร” รวีจัดการแนะนำให้รู้จักก่อนบอกชื่อลูกสาว “นี่มลค่ะ พี่”
ทั้งหมดต่างโยกย้ายไปยังโซฟาก่อนที่ผู้ใหญ่ทั้งสองจะเริ่มพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติแต่นั่นไม่ได้อยู่ในความสนใจของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งกนกพรเรียกลูกชายตัวดีที่กำลังจะเดินผ่านไปให้ต้องหยุด
“ตาติน! จะไปไหน?”
“ก็จะมาหาแม่ไง คร๊าบบ” ตินจำใจต้องเดินเข้ามาอย่างช่วยไม่ได้ซึ่งตอนนี้ในห้องมีแขกของผู้เป็นแม่นั่งอยู่ก่อนแล้ว เขาไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำจนเดินมาเห็นหน้าหญิงสาวว่าเป็นใคร
“คุณ” ทั้งคู่ต่างก็ร้องออกมาพร้อมกัน
“รู้จักกันด้วยหรือ?” รวีเป็นฝ่ายถามแทนกนกพร มลจ้องหน้าชายหนุ่มส่งสายตาดุประมาณว่า ถ้านายเอาเรื่องฉันมาพูด นายตาย! นั่นทำให้ตินต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก
“เปล่าครับ แค่เหมือนเคยเห็น”
“ใช่ค่ะ”
มลเห็นว่าอยู่นานคงจะไม่ดี ไม่รู้ว่าอีตานี่จะหลุดเรื่องของเธอเมื่อไหร่ เพื่อเป็นการตัดไฟเธอต้องรีบพาแม่กลับโดยเร็ว แล้วจะทำไงล่ะ คิดสิคิด! จนนึกได้ถึงจุดประสงค์ของการมาที่นี่
“แม่! วันนี้เรามารดน้ำดำหัวป้าพรนิคะ”
“จริงด้วย! เกือบลืมแน่ะ”
หญิงสาวจัดเตรียมข้าวของแล้วลงไปคุกเข่าคลานเข้าหากนกพรตามแบบวัฒนธรรมแล้วยกของในมือส่งให้ ก่อนจะนำสลุงมารองน้ำที่ใช้รดมือของกนกพร โดยตินก็ต้องลงมานั่งในระดับเดียวกันกับมล มองหน้าหญิงสาวไม่วางตาก่อนที่จะถึงคิวของตนที่แตกต่างจะมีเพียงอย่างเดียวคือเขาไม่ได้นำสิ่งของมาให้ผู้เป็นแม่ กนกพรยิ้มรับและอวยพรให้ทั้งสาม จนมลคิดว่าอีกไม่นานจะได้กลับเสียที แต่มันไม่เป็นไปตามที่หวัง
“ดูหนูมลจะเบื่อนะ ตาตินพาน้องออกไปก่อนก็แล้วกัน แม่กับรวีคงคุยกันอีกนาน”
“ครับผม” ชายหนุ่มตอบรับพร้อมหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ ขนแขนของหญิงสาวลุกซู่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกราวกับว่ามันเป็นลางร้ายที่เธอจะต้องพบเจอ
“โลกมันกลมหรือแคบกันแน่ ที่คุณดันมาเป็นลูกของเพื่อนแม่ฉัน”
“ผมก็ว่าไม่ต่างกัน” ตินลากนิ้วเกลี่ยใบหน้าของเธอแล้วมองมาอย่างมีอารมณ์ ผิดกับหญิงสาวที่กลัวแม่จะจับได้ เธอรีบปัดมือเขาออก ไม่อยากจะยุ่งกับคนรู้จักเพราะเดี๋ยวมีเรื่องวุ่นวายตามมา
“กลัวแม่หรือ?”
“เปล่า” มลตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย เพียงเท่านี้เขาก็รู้แล้วว่าหญิงสาวตรงหน้ากลัวผู้เป็นแม่ถึงปากจะบอกว่าไม่ก็ตาม นั่นจึงเป็นช่องว่างที่เขาจะได้เล่นสนุกกับเธอ
“จริงหรือ? ถ้าผมนำเรื่องของคุณไปบอกน้ารวีจะเป็นไงนะ?” ชายหนุ่มทำท่าที่จะเดินกลับเข้าไปในด้านในอีกครั้ง
“อย่านะ” เธอรีบดึงแขนเขาไว้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ มันยิ่งทำให้ขนแขนของเธอลุกยิ่งกว่าเดิม หัวใจเริ่มเต้นระรัว
“คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ขอเพียงอย่าเอาเรื่องของฉันไปบอกแม่เลยนะ”
“แน่ใจ?” หญิงสาวหยุดชะงักไปชั่วครู่ก่อนตอบเขา
“แน่!”
“งั้นก็จูบสิ” มลตกตะลึงเบิกตากว้างมองเขาอย่างไม่เข้าใจ เธอยังคงนิ่งจนเขาพูดเป็นครั้งที่สองอย่างชัดถ้อยชัดคำเพื่อให้แน่ใจว่าเธอได้ยินไม่ผิด “จูบ-ผม-สิ”
“ไม่”
“งั้นผมก็จะไปบอกน้ารวี” เขาตั้งท่าจะเดินไปอีกครั้ง แต่หญิงสาวคว้าตัวของเขามาจูบทันที ลิ้นร้อนของชายหนุ่มเริ่มแทรกเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวตวัดรับรสหวานจนเธอเริ่มคล้อยตาม มือหนาดึงเอวบางมาแนบชิด จวบจนหญิงสาวได้สติก็ผลักเขาออก แต่ก็ไม่อาจหลุดจากอ้อมแขนเขาไปได้
“พอใจคุณแล้วนะ!” เธอจ้องเข้าไปในดวงตาคมเข้ม
“ยัง!” คำนั้นทำหัวใจหญิงสาวหล่นวูบ ชายหนุ่มดันช่วงล่างเข้าไปแนบชิดมากขึ้นจนเธอรับรู้ถึงสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงที่มันคับแน่น มลก้มลงดูเพื่อความแน่ใจ ชัดเลย! แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองเขาอีกครั้ง
“คุณคิดจะเอาเรื่องนี้มาแบล็กเมล์ฉันหรือ?”
“ถ้าตอบว่า ‘ใช่’ แล้วจะทำไม?”
หญิงสาวไปต่อไม่เป็นเลยจริง ๆ เธอรู้แล้วว่าตนทำเรื่องที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ และจะหนีจากเขามันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย คงมีเพียงแต่ต้องทำตามที่เขาต้องการเพียงอย่างเดียว มลถอนหายใจใส่หน้าเขา
“ก็ได้” คำนั้นมันทำให้ตินยิ้มกว้าง
“แต่ไม่ใช่ตรงนี้” หญิงสาวยื่นคำขาด ชายหนุ่มพยักรับเห็นด้วย เขาเองก็ไม่อยากให้ผู้เป็นแม่รับรู้เรื่องนี้เช่นกัน ถึงเขาจะมั่วสาวไม่เลือกหน้า แต่ถ้าเป็นคนรู้จักชายหนุ่มก็ไม่อยากจะยุ่งด้วยเท่าไหร่ ยกเว้นแต่…เธอดันถูกใจเขามากยิ่งกว่าสาวคนไหนที่ผ่านมา
“คุณต้องปลอบใจผม เพราะคุณดันเป็นลูกคนรู้จัก”
อีตานี่! อย่างให้ฉันรู้ความลับของนายขึ้นมาบ้างล่ะ จะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู
