น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกรำคาญ แต่ถามว่าจะหยุดไหม ก็...ไม่จ้ะ! //ฉันก็รักของฉันเข้าใจบ้างไหม~~
รัก,ตลก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แกล้งจุ๊บให้รู้ว่ารัก (1)
"หม่าม้าจะไปกี่วันอะคะ"
"สามวัน ศุกร์เสาร์อาทิตย์ แล้วขากลับม้าก็จะกลับมาพร้อมกับพี่เกื้อไง"
"อ่อ งั้นก็โอเค"
"อยากได้อะไรฝากพ่อยอดรักยอดดวงใจคนนั้นไหมล่ะ"
"อ๋อย~ หม่าม้าอ่าาาา"
"ฮึ ๆ เอายังไง รีบบอกมาม้าจะออกไปร้านแล้ว"
"เอาทุเรียนกับมังคุดเยอะ ๆ ก็ได้ค่ะ"
"โอเค น่าจะได้มาหลายอย่างถ้าป๋าแกเขาไม่ขายออกหมด รายนั้นห้ามทุกคนกินจะเก็บไว้ขายอย่างเดียว"
"ช่วยไม่ได้หนิ ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทอง สำคัญคือป๋าเขากินจนเบื่อแล้วไง"
"นั่นสิ เอา ๆ ม้าไปนะ เจอกันวันจันทร์ รักแกนะกุ๋งกิ๋ง"
"ค่าาาาา รักหม่าม้าเหมือนกัน"
ฉันตามออกไปส่งหม่าม้าที่หน้าบ้าน สวัสดีวันพฤหัสบดีนะคะคุณผู้ชม ทันหม่าม้าออกไปร้านพอดี เย็นนี้เดินทางไประยองเพื่อพบปะใช้เวลากับสามีสุดที่รัก ส่วนฉันอยู่เฝ้าบ้านอีกตามเคย
โบกมือลาก่อนกลับเข้ามาจัดอาหารใส่กล่อง เมนูวันนี้น่ากินอีกแล้ว เส้นหมีไก่ฉีกกับซุปหมูเด้งใส่สาหร่าย ล้างปากด้วยพอนเดอริงเคลือบช็อกโกแลต อันนี้เพื่อนของหม่าม้าเอามาฝาก
เพราะเข้าหน้าฝนอย่างเต็มรูปแบบแล้วทำให้ต้องพักการขี่มอเตอร์ไซค์ฮ่างคู่ใจไปก่อนชั่วคราว เปียกด้วย อันตรายด้วย แล้วก็ลุยน้ำท่วมไม่ไหว
เลยเปลี่ยนมาขับรถยนต์แทน เป็นรถเก๋งทั่วไปนี่แหละค่ะ มือสองตกทอดมาจากพี่ชายอีกที ซ่อมแล้วซ่อมอีก
ชีวิตรันทดดีแท้ มีอะไรเป็นของตัวเองบ้างนอกจากหัวใจ... เอ๊ะ! ไม่สิ หัวใจก็ยกให้คนอื่นไปแล้วเหมือนกันนี่นา
ฮ่า ๆ ๆ แกล้งบ้าดีกว่า
แบร่!! เขินนนนนน
ไม่ค่อยได้ขับรถยนต์ก็จะเกร็ง ๆ หน่อย แต่ก็ทำได้ดีพาตัวเองมาถึงยังลานจอดรถคณะวิศวะได้อย่างปลอดภัย
ถือถุงอาหารยืนรอข้างรถ ชุดที่ใส่เป็นไปรเวทสบาย ๆ เสื้อยืดสายเดี่ยวลายทางสีน้ำเงินครีมกับกางเกงยีนส์ขากระบอก แล้วก็รองเท้าผ้าใบธรรมดา ก็จะใส่สลับกับชุดนักศึกษาหากวันไหนเรียนทฤษฎี ผมเพ้าก็ยังคงหยิกฟูจัดทรงยากเหมือนเดิมจ้า
ถามว่าพันธุกรรมนี้ท่านได้แต่ใดมา คำตอบ! ได้มาจากหม่าม้านั่นเอง ส่วนพี่ชายนั้นหล่อเหลาเอาการได้ป๋ามาหมดทุกอย่าง สูงยาวเข่าดี หุ่นนี่ถึงกับต้องยกนิ้วให้ ล่ำบึ๊ก! ถูกใจสาวน้อยสาวใหญ่ตลอดจนเพศเดียวกัน
รอไม่นานหรอกค่ะ เขาตรงเวลาเสมอ เลี้ยวเข้ามาแล้วนั่นไง วันนี้ขับ Ford Ranger สีส้มมาเลย เพื่อใช้ลุยน้ำโดยเฉพาะ ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่ากรุงเทพเมืองเทพสร้างเนี่ยน้ำชอบรอการระบาย
ฉันเดินไปหาพร้อมรอยยิ้ม ความหล่อของเขาทำเอาตาพร่าเบลอจนเผลอสะดุดขาตัวเองล้มหน้าคะมำ คิดว่าต้องเจ็บตัวเป็นแน่แท้แต่ไม่ค่ะ ยอดดวงใจเขาพุ่งมารับไว้ทันทำให้ใบหน้าของฉันซุกอยู่ที่อกของเขาแทน
อ้าาา หอมมาก
กลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้ให้ความรู้สึกสดชื่น สะอาดอย่างกับเพิ่งอาบน้ำมาใหม่ ๆ กลิ่นไม่แรงดมได้ทั้งวันอะบอกเลย
"เป็นอะไรหรือเปล่า" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถามพลางจับฉันยืนดี ๆ มองสำรวจลงไปที่ขา
"ไม่เป็นไรค่ะ เราเดินไม่ระวังเอง เกือบเจ็บตัวแล้วดีนะที่เธอช่วยทัน"
"อืม งั้นก็ดีแล้ว" พูดจบก็ขยับออกห่างไปหนึ่งก้าว
"เอานี่จ้ะ ทานให้อร่อย"
"ขอบใจ" เขารับไปถือไว้แล้วมองหน้ากันเงียบ ๆ
"วันหยุดว่างไหมคะ"
"ถามทำไม"
"ไปเที่ยวกันเถอะ เธออยากไปไหนเราตามใจหมดทุกอย่าง"
"ทำไมผมต้องเอาเวลาไปทิ้งให้เสียเปล่า"
อ๋ายยยย เตย์เนี่ยจริงจังกับชีวิตเกินไปแล้ว
"ผ่อนคลายบ้างไงคะ นะ ๆ ไปเที่ยวกัน"
ไอเราก็ใช่ว่าจะว่างแต่ใครสนล่ะ ฉันอยากเจอหน้าเขา อยากอยู่กับเขานี่นา
"นะคะ ๆ" กระพริบตาปิ๊งเว้าวอน เรียกได้ว่าออดอ้อนสุด ๆ เนียนดึงมือเขามาจับเอาไว้
"เสาร์ไม่ว่างแต่อาทิตย์ได้ ไปเจอที่คอนโดแล้วกัน"
กรี๊ด!!!
เขาตอบรับค่ะคุณผู้ชม
ไม่รู้ว่าตัวเองหน้าบานเป็นจานดาวเทียมขนาดไหน รู้แค่ว่าใจเต้นแรงมาก แรงจนเผลอบีบมือเขาแน่น
สำหรับเขามันคืออะไรไม่รู้ล่ะ แต่สำหรับฉันมันคือการให้ความหวัง! ค่าความหวังที่มีตอนนี้พุ่งปรี๊ดทะลุปรอทแตกไปแล้ว
"โอเค ได้เลย!"
ตะเบ๊ะรับทราบ
"ถ้าไม่ติดว่ากลัวเธอโกรธเรากระโดดจุ๊บไปแล้ว น่ารักเกิ๊น! ลองจับดูไหมใจเราเต้นแรงไม่หยุดเลยเนี่ย"
จะเอามือเขามาแนบที่หน้าอกตัวเอง เขาเลยดึงมือออกมาดีดหน้าผากฉันซะเลย แล้วดีดแรงมากเสียงดังเป๊าะเซถอยหลังแถด ๆ
"ซี๊ด! โอ๊ยยย กระโหลกแตกแล้วช่วยด้วย" กุมหน้าผากด้วยความเจ็บ
"เว่อร์" เขาว่าพลางมองจ้องมา
"เจ็บจริงนะคะ เธอดูสิ แดงไหมล่ะ" ยื่นหน้าให้เขาดู ยังจี๊ด ๆ อยู่เลยเนี่ย
"ฮึ!"
เขายกมุมปากขึ้นคล้ายจะยิ้ม ยื่นมือมาลูบตรงที่เจ้าตัวดีด
"ผมตลก"
"แว้ก! มาแนวบลูลี่ซะแล้ว"
โอเว่อร์แอคติ้งเพื่อให้เขาตลก จับผมตัวเองที่หยิกฟู ซึ่งมันเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของยัยน้องกุ๋งกิ๋งเลยนะ
"ไม่ใช่" เขาบอก "ดูเข้ากับเธอดี"
"อ้าว! ตบหัวลูบหลังนี่นา"
"....." ละบทจะเงียบก็เงียบไปดื้อ ๆ
"เฮ้อ! จะถือซะว่าผู้ชายแกล้งแปลว่าผู้ชายรักก็แล้วกัน" ทำหน้าทะเล้นใส่
"เอางั้นเลย?" เขาถามกวน ๆ
"ช่ายยยย แค่ทานของที่เราทำให้ทุกวันก็แปลว่ามีใจแล้ว" ยักคิ้วหงึกหงัก
"เหอะ! ไปได้แล้ว"
เอ้า! พอสู้ไม่ได้ก็ไล่กันเฉยเลย
"โอเค ๆ งั้นเราไปแล้ว ฝนตกทุกวันยังไงระวังเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยนะคะ เราเป็นห่วงเธอม๊ากมาก"
"อืม"
โบกมือลาแล้วเดินกลับมาขึ้นรถ วันนี้ดีมากเลย กำลังใจในการใช้ชีวิตเต็มเปี่ยม
.
.
.
[ เตย์ ทมโภลี ]
B1 (ผับที่พบพานเป็นเจ้าของ)
22 : 50 น.
ผมวางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะก่อนจะลุกขึ้นยืน
"จะกลับแล้วเหรอวะ" เป็นหนึ่งถามพลางดันหญิงสาวที่เมื่อครู่จูบอยู่ออกห่าง
เรานั่งสังสรรค์กันอยู่ในห้องส่วนตัวตั้งแต่ทุ่มกว่า ๆ จนเวลานี้ก็ดึกมากแล้วครับ
"อืม จะกลับไปเคลียร์งาน" ผมบอกให้รู้ทั่วกัน
"ให้น้องเบ๊บบี้ติดรถไปด้วยดิวะ น้องเขาพักอยู่อพาร์ทเมนท์ในเครือของมึงน่ะ"
ไอ้เจ้านี่เหมือนพ่อเล้าเข้าไปทุกที จัดแจงหาผู้หญิงมาให้แต่ละคนไม่เคยขาด พวกมันก็ลากกลับอย่างเต็มใจไม่มีปฏิเสธ แต่ยกเว้นผมไว้คนนึงก็แล้วกัน
"ขอเบ๊บกลับด้วยคนนะคะพี่เตย์" น้องหน้าตาน่ารักนะ ลุกขึ้นมากอดแขนออดอ้อน ทำให้นึกถึงใครบางคนที่เมื่อเช้าชวนไปเที่ยวเล่นวันหยุด
ดึกแล้ว... ผู้หญิงกลับบ้านคนเดียวมันอันตราย แล้วน้องก็พักอยู่อพาร์ทเมนท์ใกล้คอนโด ให้ติดรถกลับไปด้วยก็ไม่เห็นเป็นไร
"ไม่ล่ะ ใครพามาก็พากลับไปส่งเอง" พูดจบก็เดินออกมา ปล่อยให้ไอ้เจ้าพวกนั้นบ่นไล่หลัง
ผมแค่รู้สึกไม่อยากทำแบบนั้น ไม่ได้กลัวใครจะเห็นหรือเข้าใจผิดอะไรนะ
ขณะเดินลัดไปทางด้านหลังผับซึ่งเป็นลานจอดรถสำหรับวีไอพี ก็เจอเข้ากับจันทร์เจ้า เหมือนรถของเธอจะมีปัญหา
บังเอิญเสียจริง
"จันทร์เจ้า" ผมจึงเอ่ยทัก
"อ้าว! เตย์... มาเที่ยวเหมือนกันเหรอ" เธอหันมามองอย่างดีใจ
"อืม รถเป็นอะไร"
"ไม่รู้เลย ตอนขับมาก็ปกติดีทุกอย่าง พอจะกลับดันสตาร์ทไม่ติดซะงั้น"
ผมจึงขอเธอเช็คดู พบว่าเครื่องยนต์น่าจะมีปัญหาเลยแนะนำให้โทรเรียกรถยกมายกไปที่ศูนย์
"ลมแบบนี้ฝนกำลังจะตกชัวร์" เธอทำหน้าเหนื่อยพลางเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
"เรียกแกร็บสิ" ผมบอก
"โหย เวลานี้เนี่ยนะ บอกตรง ๆ เรากลัวอะ ไปส่งหน่อยสิ ...ถ้าไม่ไหวงั้นขอไปค้างที่คอนโดด้วยก็ได้ เคย ๆ กันอยู่แล้ว"
ใช่ครับ เคยให้ไปค้างตอนที่ยังทำงานให้มหา'ลัยด้วยกันแต่ตอนนั้นค้างหลายคน
"ไม่ดีหรอก เดี๋ยวไปส่งก็แล้วกัน"
"โอเค เราได้หมดอะ"
จากนั้นก็ขับรถไปส่งจันทร์เจ้าที่คอนโดซึ่งอยู่คนละฝั่งกับคอนโดของผม
---50%---
