ชาย-ชาย,ดราม่า,รัก,พระเอกโบ้,ความรัก,นิยายวาย,ดราม่า,แต่งงาน,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ปัฐวีมองอีกฝ่าย เขาวางกระเป๋าตังลง และจับแก่นกายของตนเองถูขึ้นลงที่รูรักสีหวาน จากนั้นค่อย ๆ ดันเข้าไปในช่องทางรักของอีกฝ่ายอย่างช้า ๆ เพราะความคับแน่นจนทำให้ปัฐวีข่มกรามแน่นจนขึ้นสันนูน
"อ๊ะ…อื้อ"
"ไหวไหม"
"วะ…ไหว ใส่เข้ามาเลย"
"อย่าอวดดีไปหน่อยเลยยัยตัวแสบ ตอนนี้รัดฉันจนแทบแตก"
แก่นกายที่ขยับเข้ามาได้เพียงแค่ส่วนปลายหัวบาน ก็ถูกตอดรัดจนปัฐวีต้องเชิดหน้าคราง
ปัฐวีก้มลงมาจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม ก่อนจะกดยัดแก่นกายเข้าไปในช่องทางจนมิดลำ
"อื้อ~~"
เกื้อจิกเล็บลงแขนแกร่งทั้งสองด้วยความเจ็บที่แล่นผ่านร่างกายโดยไม่ทันตั้งตัว เพราะกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสจูบที่ปัฐวีมอบให้ แก่นกายที่ถูกแช่เอาไว้สักพัก พอให้เกื้อในได้ปรับตัว สะโพกหนาค่อย ๆ เริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะมากขึ้น
ปัฐวีเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ และจับขาของเกื้อขึ้นพาดไหล่ และกระแทกจังหวะที่หนักขึ้น
"อ๊ะ อ๊าาา"
"เป็นไงบ้างชอบไหม"
"ชะ…ชอบ เสียวมาก"
ปัฐวีกระตุกยิ้มชอบใจ พร้อมกับกระแทกแก่นกายแรงขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน พวกเขาเริ่มบนรักที่เร่าร้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ
"อ๊า…เฮียปัฐ"
เกื้อเสียวกระสันไปทั้งตัว เมื่อปัฐวีได้เพิ่มจังหวะกระแทกมากขึ้นเหมือนไม่กลัวเหนื่อย และยังกดลำแก่นเข้าไปลึก จนหัวปลายบานใหญ่ได้กระแทกเข้าผนังภายในย้ำ ๆ จนจุกท้องน้อยไปหมด
ปัฐวียังเพิ่มแรงกระแทกไม่มีท่าทีจะหยุดลง เกื้อจิกเล็บลงแผ่นหลังหนาของอีกฝ่าย และส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษา ปัฐวีนึกแกล้งกระแทกจุดนั้นย้ำ ๆ แต่รู้สึกว่าจะแกล้งจะเองไปด้วย เพราะแรงตอดรัดมากขึ้น จนทำให้เสียวไปทั้งแก่นกาย
"อ๊ะ…อ๊าา"
"สะ…เสียวจัง…อื้อ"
ปัฐวียังคงกระแทกอย่างหนักหน่วง ก่อนจะเอาขาทั้งสองข้างลงจากไหล่ของตนเอง และก้มจูบริมฝีปากบาง และเลื่อนลงมาที่หัวนมสีอมชมพู
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา"
แต่ถึงอย่างนั้นท่อนเอ็นยังคงทำงานอยู่ ด้วยการกระแทกเข้าสุดออกสุด กดเน้นที่จุดเสียวย้ำ ๆ
"ไม่ไหว…จะเสร็จ"
"เสร็จเลยค่ะ"
เสียงที่ดูอบอุ่นกระซิบข้าง ๆ หูของเกื้อ จนทำให้หัวใจได้เต้นโครมครามเหมือนจะหลุดออกจากอก
ปัฐวียันตัวขึ้นและกระแทกจังหวะถี่และเน้น จนเกื้อต้องจิกเล็บลงหลังแกร่งอีกครั้ง เมื่อรับรู้ได้ว่ากำลังจะถึงจุดสุดยอด แก่นกานขนาดพอดีน่ารักปลดปล่อยน้ำรักออกมา แต่ก็ต้องครางออกมาเหมือนปัฐวีกระแทกซ้ำเข้ามาไม่หยุด
เมื่อร่างกายพึ่งเสร็จสมไปสั่นระรัว เกื้อเสร็จสมไม่ได้หยุดพักก็โดนปัฐวีแกล้งกระแทกเข้าจุดนั้นซ้ำ ๆ และเพิ่มจังหวะที่หนักหน่วงขึ้นลง
"เฮีย…เดี๋ยวก่อน"
"หนูพึ่งเสร็จนะ อ๊าาา"
"แต่ฉันยังไม่เสร็จนะยัยตัวแสบ"
เกื้อลอยหวือเพราะถูกปัฐวีอุ้มขึ้นในท่าลิงอุ้มแตง ร่างบางตกใจรีบกอดคอแกร่งเพราะกลัวตก
"กินอะไรบ้างไหม"
"ทำไมตัวถึงได้เบาขนาดนี้"
ปากหนาพ่นคำใส่อีกฝ่าย ขายาวก้าวออกมาที่ระเบียง และปล่อยร่างบางลง ทำไมแก่นกายได้หลุดออกจากช่องทาง
ปัฐวีล็อกตัวเกื้อเอาไว้ และจับหันให้แผ่นหลังบางเข้าหาตน มือหนาส่งเข้าไปบีบท้ายทอย และกดลง แก่นกายขนาดใหญ่ถูกจับมาฟาดที่รูรัก
"อ๊ะ"
เกื้อร้องครางเสียงหลง เมื่อปัฐวีออกแรงบีบที่ท้ายทอยของตนเอง ก่อนที่แก่นกายขนาดใหญ่จะเข้าไปมาภายในรูรักของตนเอง โดยไม่ทันตั้งตัวตั้งตัว
"อ่าา" ปัฐวีส่งเสียงครางต่ำออกมา
ปัฐวีไม่ปล่อยจังหวะไว้นาน เขาแหวกก้อนลูกพีชออก และกดแก่นกายให้เข้าไปลึกกว่าเดิม และบีบขย้ำจนเกิดรอยแดงตามนิ้ว ปัฐวีสาวสะโพกถี่รัว เหมือนว่าอดอยากปากแห้งมานาน ไม่มีท่าทีจะเสร็จสมเลยสักนิด ยาที่เกื้อโดนก็ไม่หมดฤทธิ์
ตับ ตับ ตับ
"อ๊า…เฮีย…เสียว"
ขาเรียวสั่นเทาจับราวระเบียงแน่น และแอ่นสะโพกรับแรงกระแทกที่ถูกส่งมาอย่างไม่ลดละ
"ครางออกมาดัง ๆ สิ"
"อื้อ~"
"เสียวพอไหม"
"เสียว แต่ไม่ได้มากขนาดนั้น กลัวเอวเฮียจะหักมากกว่า"
"ยัยตัวแสบเธอว่าฉันแก่หรือไง"
"หรือไม่จริง อายุจะเข้าสี่สิบแล้วนิ เมียก็ยังไม่มี คิดว่าเสื่อมสภาพไปแล้วซะอีก"
"ลองดีกับฉันมากนะเกื้อ เธอไม่ใช่เหรอที่จะมาแต่งงานเป็นเมียฉัน"
"ตอนแรกก็อยาก ตอนนี้ขอคิดก่อนแล้วกันว่าคนที่จะมาเป็นผัวเกื้อ จะทำให้เกื้อเสียวได้มากขนาดไหน"
"จำคำเธอเอาไว้ อีกอย่างเป็นเมียฉันเธอต้องทนได้ทุกอย่าง อย่ามาทำตัวสำออย น่ารำคาญก็แล้วกัน"
แรงบีบที่ท้ายทอยมากขึ้น จนเกื้อรู้สึกว่าคิดผิดที่ท้าทายปัฐวีแบบนั้นไป เพราะแค่ต้องการกวนประสาทก็แค่นั้น แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้ว
ปั่ก ปั่ก ปั่ก
แรงกระแทกที่หนักหน่วงมากขึ้นทวีคูณ พร้อมกับแรงบีบท้ายทอย จนเกื้อแทบหายใจไม่ออก ดวงตาโตด้วยความตกใจ
"เฮียปะ…ปัฐ อ๊าาา"
"เธอกล้าลองดีกับฉัน ลองดูได้เลย"
พูดให้เขาดูแย่มากขนาดนี้ เตรียมลุกขึ้นจากเตียงไม่ได้เลยแล้วกัน จะมาเป็นเมียเขาแต่ปากดีใช้เล่น แบบนี้ต้องสั่งสอนให้หลาบจำ จะได้ไม่ต้องมาเก่งกับผัวอย่างเขา
ปัฐวีหมุนควงแก่นกายในรูรักและกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วง จนขาเรียวเริ่มสั่นเทาแรงมากขึ้น แรงที่จะพยุงตัวเองแทบหมดลง ไม่น่าปากดีใส่อีกฝ่ายเลย
"เฮีย…เกื้อไม่ได้ตั้งใจ เกื้อไม่ไหวแล้ว"
"มันสายไปแล้ว…เกื้อ เธอปากดีใส่ฉัน ปากล่างของเธอก็ต้องเก่งให้ได้เหมือนปากบนสิ"
"อื้อ…อ๊าา สะ…เสียว"
ปัฐวีสาวความเสียวซ่าน และกระแทกแก่นกายเข้าสุดออกสุด และหมุนควงไปมา จนใกล้จะเสร็จสม ล็อกเอวบางแน่น และกระแทกถี่ ๆ เกร็งกระตุก ฉีดน้ำรักเข้าไปในโพรงเข้า เกื้อเองปล่อยน้ำรักออกมาเช่นกัน
ลมหายใจที่ถูกปล่อยออกมาด้วยความเหนื่อย แต่ก็ไม่ทันได้ตั้งใจ ปัฐวีจับตนนั้นหันไปหาอีกฝ่าย ก่อนจะแย่งชิงลมหายใจของเขา ริมฝีปากทั้งสองดูดดื่มกัน ปัฐวีอุ้มร่างบางลอยหวืออีกครั้ง ดึงเข้าเอวตัวเอง ขาเรียวรีบเกี่ยวเอวแกร่งทันที
ผละจูบออกและมองใบหน้าสวยอย่างพิจารณา
"ต่อไปเธอต้องเป็นทำ"
"ตะ…แต่เกื้อไม่ไหวแล้ว"
"ฉันไม่สน"
เหมือนว่ายาที่โดนเริ่มคลายลง แต่ก็ไม่ได้มาก เพียงเพราะเกื้อกลัวว่าปัฐวีจะไม่หยุด จึงเอ่ยว่าไปต่อไม่ไหว แต่เหมือนว่าจะไม่เป็นผล
ปัฐวีสาวเท้าเข้าไปในห้องอีกครั้ง โดยอุ้มเกื้อไปในท่าลิงอุ้มแตง เกื้อต้องยอมชะตากรรมของตนเอง เพราะนั้นปากดีใส่ปัฐวี
เมื่อถึงเตียงนอน ปัฐวีวางร่างบางลง ก่อนที่ตนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงมองร่างบางที่ทำท่าลังเล
"ขึ้นมา"
"อยากให้เกื้อนั่งทับหรือไง"
"ไม่อยากจะบอกให้ขึ้นมาทำไม"
เกื้อยังคงลังเล และลอบกลืนน้ำลายจ้องมองแก่นกายขนาดใหญ่ ก่อนที่จะขึ้นคร่อมร่างหนาทันที
"เอามันใส่เข้าไปในรูเธอ"
ร่างบางจับแก่นกายขนาดใหญ่ตั้งขึ้น และจ่อไปที่ช่องทางของตนเองและค่อย ๆ นั่งทับลงเรื่อย ๆ จนหัวปลายบานใหญ่เข้าไป ปัฐวีล็อกเอวบางและสวนกระแทกเข้าไปในช่องทาง
"อ๊ะ!"
เกื้อร้องครางออกมาทันทีเมื่อปัฐวีกระแทกแก่นกายเข้ามาจนรู้สึกจุกท้องน้อยเล็กน้อย แต่ก็ยังมีความรู้สึกเสียวไปด้วย ปัฐวีเร่งจังหวะกระแทกถี่ ๆ ตามอารมณ์ ก่อนจะหยุดลงและมองร่างบางที่นั่งบนแก่นกายตัวเอง
เซ็กซี่เป็นบ้าเลย
อย่าหลงกลยัยตัวแสบนี้เด็ดขาด
"ทำสิ"
สิ้นเสียงของปัฐวี ร่างบางขยับขึ้นลงบนแก่นกายขนาดใหญ่อย่างเชื่องช้า และเริ่มเร่งจังหวะขึ้น
"ซี๊ด…อ่า"
มือหนาแหวกก้อนลูกพีชออกให้แก่นกายได้เข้าไปลึกมากที่สุด และบีบนวดคลึงก้อนลูกพีชอย่างเอาใจ
"อ๊าา…เสียว"
เกื้อขยับขึ้นสุดลงสุด และควงอย่างที่ปัฐวีนั้นทำตน จนทำให้ปัฐวีต้องมองเกื้อ และส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ เกื้อพอจับทางได้ จึงทำอีกครั้ง จนปัฐวีเลื่อนมือมาล็อกเอวเขาเอาไว้ และยกขึ้น จนเกือบหลุดออกจากแก่นกาย จากนั้นสวนเข้าจนเกื้อจะเสียงส่งครางออกมาลั่นห้อง
ตับ ตับ ตับ
ปัฐวียังคงกระแทกสวนแก่นกายใส่ในรูรักไม่ยั้งแรง กระหน่ำใส่อย่างเอาแต่ใจ
"อ๊ะ อ๊ะ สะ…เสียว"
"แม้งเอ่ย!"
ปัฐวีหัวเสียสบคำหยาบออกมา และกระหน่ำกระแทกแก่นกายใส่รูรักจนเกื้อต้องงิ้วหน้า เพราะรู้สึกจุกท้องน้อยจนแทบไม่ไหว
"เฮียปัฐ เกื้อจุก เบาหน่อย"
ได้ยินแต่ทำหูทวนลมไม่สนใจคำขอของอีกฝ่าย แก่นกายขนาดใหญ่ที่ผุดเข้าผุดออกอย่างรวดเร็วกับแรงกระแทกที่ปัฐวีส่งไป
ปัฐวีดันแก่นกายออกจากรูรัก และจับร่างบางพลิกตัวลงกับเตียง จับให้อยู่ในท่าคลานเข่า จากนั้นจับแก่นกายจ่อและกระแทกเข้าไปอย่างรวดเร็ว
"อ๊ะ!"
เกื้อส่งเสียงครางจนแสบพร่า ไม่มีแรงจะรับไหวอีกแล้ว เมื่อตัวเหมือนจะล้ม แต่ก็ถูกมือหนาล็อกเอาไว้ และกระแทกแก่นกายใส่
"อื้อ…อ๊า"
ตับ ตับ ปั่ก ปั่ก
ถ้าเอาจนเตียงหักได้ เขาก็จะเอา แต่เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายคงไม่ไหวถึงขนาดนั้นหรอก เพราะแค่ตอนนี้ก็สั่นระริกไปทั้งตัวแล้ว ปัฐวีได้พรมจูบบนหลังขาวเนียน และกระแทกกระทั่นในสุด เพื่อเสร็จสมในครั้งสุดท้ายนี้
"อ่าา ซี๊ด"
"จะเสร็จแล้ว"
ปัฐวีถอนแก่นกายออกมาจนเกือบจนปลายหัว และกระแทกเข้าไปพร้อมหมุนควงด้านใน จากนั้นสวนแก่นกายใส่ เร่งจังหวะสาวความเสียวให้ถึงที่สุด
"อ๊ะ อ๊ะ…จะเสร็จ"
"พร้อมกัน"
แรงกระแทกเพิ่มขึ้นทวีคูณ เกื้อและปัฐวีก็ได้ปลดปล่อยของเหลวออกมา เกื้อฟุบลงกับเตียงในทันที หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู ตอนนี้เป็นเวลาตีสามแล้ว พวกเขาเอากันมานานขนาดนี้เลยเหรอ
ปัฐวีวางโทรศัพท์และอุ้มร่างบางเข้าไปในห้องน้ำ และวางลงบนอ่างเพื่อล้างตัวในขณะที่ตอนนี้เกื้อไม่มีแรงอะไรแล้ว ตาสวยพร่ามัวจนปิดลง
ปัฐวีทำความสะอาดทั้งตัวเองและเกื้อจนเสร็จ อุ้มอีกคนออกมาจากห้องน้ำ หยิบชุดอาบน้ำมาใส่ก่อน จากนั้นวางลงบนเตียง
"ทำไมต้องเป็นเธอด้วยยัยตัวแสบ"
"เธอคงไม่อยากอยู่กับคนที่ทำให้เธอซ้ำไปทั้งตัวขนาดนี้หรอกใช่ไหม"
ปัฐวีอยู่คนเดียวมาตลอดจนชิน และการที่จะมีใครเข้ามาในชีวิต เป็นสิ่งที่ไม่ชอบ เพราะเคยเห็นว่ามันดูวุ่นวายไปหมด จนทำให้ไม่อยากผูกมัดกับใครอีกเลย ถ้าการที่เขานั้นอยู่คนเดียวมานานแล้วต้องมีภรรยาในวันข้างหน้า ปรับมันก็อยากสำหรับเขามาก
"เธอต้องเสียใจที่อยากแต่งงานกับฉัน…เกื้อ"
เช้าวันต่อมาเกื้อหรี่ตาเล็กน้อย แสงแดดในยามเช้าสาดส่องเข้ามา ร่างบางที่พยายามจะดันตัวขึ้น แต่เพราะความเจ็บแล่นผ่าน จนทำให้นอนลงกับเตียงอีกครั้ง
"ตื่นแล้วเหรอ"
"เฮียปัฐ…"
"ตกใจอะไร"
"คิดว่าเฮียกลับไปแล้ว"
"เห็นฉันเป็นคนประเภทแตกแล้วแยกทางหรือยังไง"
เกื้อเม้มปากแน่น ภาพในหัวกำลังไหล่เข้ามาไม่หยุด จนต้องมองหน้าหล่อคมอีกครั้ง
"รู้ใช่ไหมเมื่อคืนโดนยา"
"ครับ"
"ฉันแค่ช่วย ไม่ได้พิศวาสอะไรเธอหรอกนะ"
"ครับ เกื้อรู้"
ปัฐวีมองอีกคนที่หน้าซีดเผือด มีเหงื่อไหลออกจากกรอบหน้าหวาน แอร์ในห้องไม่ได้ร้อนอะไรเลย
"เป็นอะไรไป"
"ป่าวครับ"
ปัฐวีคิ้วขมวด เดินดุ่ม ๆ เข้ามาหาเกื้อที่นอนบนเตียง จากนั้นใช้หลังมือทาบลงหน้าผากมน ไออุ่นกระทบหลังมือ ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายป่วย
ครืด ครืด
เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ได้ดังขึ้น ปัฐวีหันมองเป็นมารดาของเขาที่โทรมา
"ครับ"
"ตาปัฐอยู่ไหน…โร้หม้ายน้องเกื้อยังไม่กลับบ้าน พ่อแม่เขาโทรหาก็หม้ายติด หาน้องให้แม่ที"
"อยู่กับผมครับ"
"ไสไปอยู่ด้วยกัน"
"เมื่อคืนเจอกันครับ ไม่ต้องห่วงตอนนี้เขาอยู่กับผม"
"อืม…แลน้องกันนะ ทำความโร้จักกันไว้ วันนี้แม่อิไปหาหลวงพ่อให้แลฤกษ์ให้"
"ครับ แค่นี้ใช่ไหม"
"จ๊ะ"
ปลายสายกดวางไป ปัฐวีวางโทรศัพท์ลง และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าขนหนู จากนั้นเดินมาหาร่างบางที่บนเตียงอีกครั้ง
ไม่มีบทสนทนาใด ๆ เพราะเกื้อยังคงสับสนกับการกระทำของปัฐวีอยู่ มือหนาจับผ้าที่ชุบน้ำมาเช็ดตัวในกับร่างบาง
"ฉันพึ่งไปซื้อยามา มียาพารานิดหน่อยกินแล้วก็พักซะ ตอนเที่ยง ๆ บ่าย ๆ ฉันจะพาไปส่งที่บ้าน"
"ขอบคุณครับ"
"อย่าคิดว่าฉันทำแบบนี้ แล้วฉันจะรักจะหลงในตัวเธอ ยังไงเธอมันก็ตัวทำลายความสุขของฉัน"
"..."
เกื้อเงียบไม่ได้ตอบอะไร มองร่างหนาที่เดินออกจากห้องไป เขาไม่เคยคิดอยู่แล้วว่าปัฐวีจะรักตัวเอง การแต่งงานครั้งนี้ เขายังไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เขาไปตัวทำลายชีวิตเฮียปัฐขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมกันนะ ทำไมเขาต้องรักเฮียปัฐมากขนาดนี้
