ด้วยใบหน้าที่สวยงามไม่มีใครเทียบได้ เซียวเฟยจึงคู่ควรที่จะชนะใจผู้ชายทุกคนในใต้หล้า แต่เธอกลับตกหลุมรักเจ้าชายผู้ชั่วร้ายอย่างโง่เขลา จนในที่สุดเธอก็ต้องตายด้วยน้ำมือของคนรัก
ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,รัก,ดราม่า,จีนโบราณ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"เฟยเอ๋อ!"
หลี่เซียวเหมิงตกใจมากเมื่อเขาเห็นนางรีบวิ่งไปหากระจก และเมื่อได้ยินเสียงดังดังลั่นและเห็นเศษกระจกแตกอยู่บนพื้น ความกังวลของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
อย่างไรก็ตาม นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเรียกชื่อหลานสาวของเขาอย่างกะทันหัน หลังจากที่เขาเห็นกระจกแตกบนพื้น ในไม่ช้าเขาก็เห็นหลี่เซียวเฟยล้มลง และถ้าเขาไม่เคยฝึกวรยุทธตั้งแต่สมัยเป็นทหาร หลานสาวของเขาก็คงจะตกลงไปบนเศษกระจกแล้ว หลี่เซียวเฟย นอนบนแขนของเขาอย่างหมดสติ ริมฝีปากของนางที่ปกติจะเป็นสีแดงตอนนี้ซีดและขาว และผิวสีขาวเหมือนหิมะของนางก็ซีดลงเช่นกัน เมื่อเวลาผ่านไป หลี่เซียวเหมิงเรียกคนรับใช้ให้มาช่วยเขาทันที
"ใครอยู่ข้างนอก รีบมาช่วยข้าหน่อย เฟยเอ๋อร์เป็นลม!” เขาตะโกนจนสุดปอดขณะที่เขาเขย่าหลานสาวในอ้อมแขนเบาๆ แต่ดวงตาของหลานสาวกลับปิดแน่น
.........
“หมอหวงหลานสาวของข้าเป็นเช่นไรบ้าง?” หลี่เซียวเหมิงถามอย่างกังวลขณะที่หมอหวงล้างมือบนอ่างน้ำก่อนที่จะเช็ดออกด้วยผ้าเช็ดมือจากคนรับใช้ที่ยืนให้เขา
หมอหวงเป็นแพทย์ประจำตระกูลหลี่และมีความรู้ที่ดีในโลกแห่งการแพทย์ หลายคนพยายามจะเป็นลูกศิษย์ของเขาแต่เขาก็ไม่ยอมรับใครเลยแม้แต่คนเดียว
เขาเป็นนักเดินทางก่อนที่เขาจะกลายเป็นหมอประจำตระกูลหลี่ เขาเดินทางไปยังแคว้นต่างๆ เพื่อรักษาโรคมากมาย และยังได้รับการเสนอให้เป็นแพทย์ประจำตัวของฮ่องเต้อีกด้วย แต่เขาปฏิเสธข้อเสนอนี้เพราะเขาสัญญากับเพื่อนที่ดีและผู้มีพระคุณของเขาไว้ หลี่เซียวเหมิง ว่าเขาจะตอบแทนหลี่เซียวเหมิงด้วยชีวิตของเขา และจะรับใช้เขาและตระกูลหลี่เท่านั้น หลี่เซียวเหมิงพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา เพราะเขาก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมหลี่เซียวเฟยถึงตกใจมากเมื่อนางเห็นหน้าของตัวเองในกระจกจนนางหมดสติไป
นางเห็นอะไร? หลี่เซียวเหมิงอดไม่ได้ที่จะถามตัวเอง แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบในขณะที่เขามองไปที่หลานสาวที่หมดสติอยู่
“เช่นนั้นขอขอบคุณท่านหมอหวงที่มาที่นี้ และโปรดอยู่ที่นี่จนกว่าพายุจะหายไป และจนกว่าสุขภาพของหลานสาวของข้าจะดีขึ้น” หลี่เซียวเหมิงพูดก่อนจะหันไปหาหัวหน้าคนรับใช้ซวนเหยา “ไปจัดห้องให้หมอหวงพักสิ”
พ่อบ้านซวนเหยาพยักหน้าและจากไปพร้อมกับคนรับใช้อีกสองคน ขณะที่หลี่เซียวเหมิงดึงหมอหวงออกจากห้องเพื่อสอบถามเกี่ยวกับอาการของหลานสาวของเขามากขึ้น
เมื่อไม่มีใครอยู่ในห้อง จู่ๆ หญิงสาวบนเตียงก็ลืมตาขึ้นมา ดวงตาสีดำสนิทที่มั่นคงและสงบคู่หนึ่งจ้องมองไปข้างหน้า ก่อนหน้านี้นางตกใจมากกับความจริงที่ได้เจอและการได้เกิดใหม่ภายในร่างของหญิงสาวแห่งตระกูลหลี่จนนางล้มหมดสติ หลังจากตื่นขึ้นมาและรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเรื่องจริง นางก็ไม่กล้าแสดงความตกใจที่นางรู้สึกได้และพูดไม่ออกว่า
มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?
นางเสียชีวิตหลังจากถูกทรมานเป็นเวลาหลายเดือนในคุกใต้ดิน ดังนั้น เซียวเฟยจึงเชื่อว่าอีกไม่นานนางคงไปสู่ชีวิตหลังความตาย แต่ใครจะคิดว่าเมื่อนางลืมตาขึ้นมา นางจะกลายเป็นหลี่ เซียวเฟย
หลี่ เซียวเฟย เปรียบเสมือนไข่มุกแห่งตระกูลหลี่ ไม่มีเหตุผลใดที่นางจะต้องตายเว้นแต่จะมีบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังจนทำให้นางเสียชีวิตโดยไม่มีใครสงสัย
แต่สิ่งที่น่าสงสัยที่สุดคือเหตุใดวิญญาณของตัวนางเองจึงเข้ามาอยู่ในร่างกายของหลี่ เซียวเฟยได้ หรือเป็นเพราะพวกนางใช้ชื่อเดียวกันหรือไม่? เซียวเฟยยอมรับการตายของนางแล้วและไม่ต้องการอะไรนอกเหนือจากการจากไป แต่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะเล่นตลกกับนางและย้ายจิตวิญญาณของนางไปไว้ในร่างที่ไร้วิญญาณของหลี่ เซียวเฟยแทน
สวรรค์เบื้องบนเกลียดชังนางมากขนาดนั้นเชียวหรือ?
ตอนนี้นางควรจะใช้ชีวิตเป็น หลี่ เซียวเฟย หรือไม่?
เซียวเฟยกัดริมฝีปากตัวเองและขมวดคิ้ว
...........
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ไป๋จูมองดูคุณหนูของตัวเองที่กำลังจ้องมองไปที่สวนด้านหลังลานอย่างว่างเปล่า ไม่กี่วันที่ผ่านมา ในฐานะคนรับใช้ของ หลี่ เซียวเฟย ที่คอยดูแลนางอย่างใกล้ชิด ไป๋จู สามารถบอกได้ว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป
ครั้งนั้นเมื่อนางตื่นขึ้นมาหลังจากหมดสติ หลี่ เซียวเฟยเริ่มถามคำถามแปลกๆ จากคนรับใช้ที่ทำงานใกล้ชิดกับเจ้าของร่างคนก่อน นางอยู่กับใคร นางทำอะไร และนางใช้คำพูดแบบไหน สาวใช้ที่รับใช้นางไป๋จู และ อินซู ก็สับสนกับคำถามของนางเช่นกัน แต่ก็ยังคงตอบนางไปตามหน้าที่
สาวใช้ทั้งสองรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและรู้สึกว่าจำเป็นต้องบอกผู้เฒ่าหลี่ ชั่วโมงต่อมา หมอหวงก็ถูกเรียกให้มาตรวจดูคุณหนูของพวกเขา แต่น่าเสียดายที่หมอหวงไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าหลี่ เซียวเฟยยังคงประพฤติตัวแปลกๆ เขาเคยได้พบกับคุณหนูแห่งตระกูล หลี่ และรู้ว่านางมีนิสัยที่หยาบคายและมองทุกคนราวกับว่าพวกเขาเป็นคนที่ด้อยกว่านาง แม้แต่หมอหวงที่ได้รับความเคารพนับถือจากตระกูลก็หนีไม่พ้นจากความหยาบคายของนาง แต่แล้วสภาพของนางในตอนนี้ดูเหมือนนางจะกลายเป็นคนอื่นไปแล้ว นางไม่เพียงแต่นั่งเงียบๆ ในขณะที่เขาตรวจดูอาการและไม่ได้เอะอะอะไร แต่ดวงตาของนางเป็นสิ่งที่ทำให้หมอหวงรู้สึกราวกับหัวใจเขาถูกบีบไว้แน่น หลี่เซียวเหย รู้ผลการวิเคราะห์อาการของตัวเองจากหมอหวงแล้ว ท้ายที่สุด ไม่ว่าหมอหวงจะมีความรู้มากแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถมองผ่านจิตวิญญาณของคนๆ หนึ่งได้ และบอกได้ว่ามีคนอื่นอาศัยอยู่ภายในร่างของหลี่ เซียวเฟย
“คุณหนู ท่านผู้เฒ่าได้ส่งเสื้อคลุมมาให้เพื่อไม่ให้คุณหนูเป็นหวัด” ไป๋จูพูดขณะที่นางสวมเสื้อคลุมบนไหล่ของหลี่ เซียวเฟย แต่หลี่เซียวเฟยก็ไม่ตอบสนองและยังคงมองไปข้างนอกเท่านั้น
นอกหน้าต่าง หิมะตกลงมา และบ่อน้ำทั้งหมดในสวนก็กลายเป็นน้ำแข็งจนแม้แต่แมวจรจัดก็ไม่กล้าเดินขึ้นไปบนนั้น
หลี่ เซียวเฟย มองดูทิวทัศน์ตรงหน้านิ่งเงียบ แต่มือของนางกำหมัดแน่น เล็บของนางเจาะลงไปและสร้างรอยคล้ายพระจันทร์เสี้ยวบนฝ่ามือของนาง
“ชาตินี้ข้าจะทำให้ทุกคนต้องชดใช้”
