ด้วยใบหน้าที่สวยงามไม่มีใครเทียบได้ เซียวเฟยจึงคู่ควรที่จะชนะใจผู้ชายทุกคนในใต้หล้า แต่เธอกลับตกหลุมรักเจ้าชายผู้ชั่วร้ายอย่างโง่เขลา จนในที่สุดเธอก็ต้องตายด้วยน้ำมือของคนรัก
ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,รัก,ดราม่า,จีนโบราณ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อสาวใช้พูดจบ นางก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองและมองไปที่คุณหนูสี่แห่งตระกูลหลี่ที่มีข่าวลือมากมาย
นางสงสัยเกี่ยวกับคุณหนูผู้ทำลายชื่อเสียงของตระกูลหลี่ผู้นี้ ด้านหน้าของนางคือเด็กสาวอายุเพียงสิบหกหรือสิบเจ็ดปีสวมชุดเดรสสีดำเรียบๆ ซึ่งทำให้ผิวขาวของนางดูขาวยิ่งขึ้น มันไม่ได้ทำให้นางดูน่ากลัว แต่มันทำให้นางดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีตัวตนที่ลงมาจากสวรรค์ ผมของหลี่เซียวเฟยถูกมัดเป็นมวยเรียบๆ โดยมีปิ่นเพียงอันเดียวยึดไว้ ในขณะที่ผมครึ่งหนึ่งของนางถูกปล่อยให้ยาวไปทางด้านหลังดวงตารูปอัลมอนด์ของนางดูลึกลับ และไฝใต้ตาขวาก็ทำให้ทุกคนที่มองดูไม่สามารถละสายตาได้
ว่ากันว่าคุณหนูสี่ของตระกูลหลี่นั้นมีท่าทางที่แข็งทื่อ แต่เมื่อเห็นนางอย่างใกล้ชิด สาวใช้หญิงคนนี้ก็รู้สึกเหมือนกับว่านางกำลังมองขึ้นมาจากภูเขาที่เต็มไปด้วยหินแหลมคมที่นางไม่สามารถปีนได้ ใช่!คุณหนูผู้ที่ทำตัวน่ารังเกียจเช่นทุกคนว่ากันซะที่ไหน
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ายืนหลังตรงและประสานมือไว้ที่หน้าอกของตัวเอง ความสง่างามที่นางทำนั้นแทบจะไม่เห็นจากคุณหนูคนอื่นๆ และแม้แต่คุณหนูอีกสามคนในตระกูลหลี่ก็ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของความงดงามและความสง่างามที่นางแสดงออกมา
หลี่ เซียวเฟยเห็นสาวใช้กำลังจ้องดูนางอยู่แต่ไม่ได้พูดอะไร
เซียวเฟยต้องการออกไปข้างนอกแต่นางทำไม่ได้หากไม่ได้รับอนุญาตจากหลี่เซียเหมิง นางรู้สึกอึดอัดและน่าเบื่อเกินไปที่ต้องอยู่ในห้องตัวเองตลอดทั้งสัปดาห์โดยที่ไม่มีอะไรทำ เซียวเฟยเห็นความลังเลใจของสาวใช้และท่าทางที่ตกใจเมื่อเห็นนาง แม้ว่านางจะได้รับปฏิบัติแบบนั้นอยู่บ่อยครั้งจากคนรับใช้ เมื่อครั้งที่เซียวเฟยตัดสินใจออกจากห้องนอนเพื่อไปเดินเล่นในสวน แต่การแสดงออกที่น่าตกใจที่นางได้รับน่าจะลดลง หลังจากที่อาการของหลี่เซียวเฟยดีขึ้นเล็กน้อย ทำให้คนรับใช้ทุกคนตกใจมาก หลังจากนั้นเซียวเฟยก็เริ่มออกไปที่สวนดอกไม้และพักผ่อนที่นั่น พวกเขาไม่เคยเห็นหลี่เซียวเฟยออกมาที่สวน และขังตัวเองอยู่ในเรือนนอนของตัวเองเป็นเวลาสามปี ทุกคนต่างคุ้นเคยกับการไม่เห็นนาง ดูเหมือนว่าคุณหนูสี่ของพวกเขาเปลี่ยนไปและพร้อมที่จะออกจากโลกส่วนตัวของนาง
“ท่านตาไปพบแขกนานเท่าไรแล้ว แล้วจะใช้เวลานานไหม?” หลี่เซียวเฟยถาม
“บ่าวไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหน แต่สีหน้าท่านผู้เฒ่าดูไม่สู้ดีเมื่อเดินจากไปเจ้าค่ะ”
หลี่เซียวเฟยถอนหายใจ นางต้องรอให้เขากลับมาหรือ? แต่เซียวเฟยไม่คิดเช่นนั้น แม้ว่านางจะอยู่ในร่างของหลี่เซียวเฟยแต่นางก็ไม่มีความปรารถนาที่จะใกล้ชิดกับบุคคลอื่นและทำแปลกแยกออกไปเพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ
หลี่ เซียวเฟย คนเดิมไม่มีความรู้สึก นิสัยเสีย และหยิ่งผยอง ลักษณะประเภทนี้เหมาะสำหรับเซียวเฟยและแผนการของนาง
เมื่อเห็นว่าหลี่เซียวเหมิงต้องใช้เวลาสักพักจึงจะกลับมา หลี่เซียวเฟยจึงตัดสินใจเดินออกไป แต่ทันทีที่นางหันหลังกลับ นางก็เห็นฮูหยินรองยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกนาง
“คุณหนูสี่จะไปแล้วหรือ?” อู๋ซิงเยียนยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“ใช่ ท่านตาไม่อยู่ที่นี่” หลี่ เซียวเฟย ตอบอย่างเรียบง่ายและกำลังจะเดินจากไปโดยไม่สนใจนาง
“คุณหนูสี่ไม่ต้องรีบจนเกินไป ท่านพ่อตาเพิ่งไปพบกับฮูหยินใหญ่ตระกูลซู หรือไม่พวกเขาอาจพูดคุยเรื่องที่เกี่ยวกับเจ้าก็ได้” อู๋ซิงเยียนเดินมานั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่งและให้สาวใช้คนหนึ่งยกน้ำชาให้นาง
ในช่วงเวลาสั้นๆ โต๊ะข้างๆอู๋ซิงเยียนก็มีกาน้ำชาและขนมกุ้ยฮวาวางอยู่ สาวใช้ของนางทำหน้าที่อย่างพิถีพิถัน หลี่เซียวเฟยมองดู พวกเขาทำให้ดูเหมือนว่าอู๋ซิงเยียนเป็นเจ้านาย และนางก็เป็นเพียงหญิงสาวที่ไม่มีอำนาจ
คำพูดของอู๋ซิงเยียนดึงดูดความสนใจของหลี่เซียวเฟย ดังนั้นเซียวเฟยจึงจะไม่พูดอะไรที่ต่อต้านนางในทันที เซียวเฟยอยากรู้ว่าตระกูลซู มีจุดประสงค์อะไรในตระกูลหลี่ ที่แม้แต่ใบหน้าของหลี่เซียวเฟยก็ยังรังเกียจ
เท่าที่เซียเฟยจำได้ ตระกูลซูอยู่ฝ่ายองค์ชายสามและมีตำแหน่งที่มั่นคงในราชสำนัก พวกเขายังเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีชื่อเสียงในแคว้นเจิ้งและมีชื่อเสียง ในหมู่คนทั่วไปในเรื่องการให้ความช่วยเหลือ
เจิ้งหมู่เฉินเคยเล่าให้นางฟังเกี่ยวกับความลับของตระกูลซูว่าตระกูลซูได้ช่วยเหลือคนธรรมดาสามัญ แต่พวกเขาก็ทำสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นกันเมื่อได้ยินจากปากของเจิ้งมู่เฉินเป็นครั้งแรก นางก็หายใจไม่ออกด้วยความตกใจ และรู้ว่าตระกูลซูนั้นตีสองหน้า
เมื่อเห็นว่าหลี่เซียวเฟยต้องการฟังคำพูดของนางโดยยืนอยู่นิ่วและไม่เอะอะ ดูเหมือนหลี่เซียเฟยจะสนใจมากกับสิ่งที่นางกำลังจะพูด
อู๋ซิงเยียนเลิกคิ้ว “คุณหนูสี่ไม่รู้จริงๆ หรือว่าทำไมตระกูลซูถึงมาที่จวน?”
“ข้าคงไม่เสียเวลาอยู่ห้องเดียวกับท่าน ถ้าข้ารู้” ความเยือกเย็นและน้ำเสียงของเซียวเฟยชัดเจนดุจคริสตัล
คำพูดที่หยาบคายของหลี่เซียวเฟยทำให้สาวใช้ของอู๋ซิงเยียนมองนางด้วยความโกรธ พวกเขาไม่ชอบหลี่เซียวเฟยเลยตั้งแต่แรก แต่น้ำเสียงแบบนี้ราวกับว่าหลี่เซียเฟยไม่เคารพต่อนายหญิงของพวกนางถือเป็นการดูถูกอย่างมาก
อู๋ซิงเยียนก็รู้สึกเช่นกัน แต่นางไม่ได้แสดงความไม่พอใจต่อหลี่เซียวเฟยเหมือนสาวใช้ของนาง
“ถ้าเช่นนั้น ข้าหวังว่าคุณหนูสี่จะรับฟังอย่างตั้งใจ” อู๋ซิงเยียนกล่าวว่า “ตระกูลซูไม่ได้มาเพียงเพื่อทักทายท่านพ่อตาเท่านั้น แต่ยังมาเพื่อยุติการหมั้นหมายที่ผูกมัดทั้งสองตระกูลด้วย”
