เธอถูกจ้างมาเป็นเจ้าสาวแค่เพียงในคืนแรก ตามสัญญาจากชายหนุ่มทายาทของบริษัทที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ด้วยสัญญาที่ให้ไว้เธอจึงจากลาด้วยรอยอาลัยให้เขาถวิลหา ทั้งที่หัวใจอยากสลัดรักออกไปนับแต่คืนแรกนั้น
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,อีโรติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
การแต่งงานเหมือนฝันฮันนีมูน ที่คนสองคนกำลังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน
--------------------------------
กังสดาลถูกสามีในนามอุ้มเธอมาที่เตียงนอนของเขา เขาพยายามจะทำให้เธอระงับความเศร้าสร้อย
“คืนนี้นอนกับผมบนเตียงนี้เถอะ” น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้ม ทำให้เธอยังสะอื้นต่อเบาๆ
“อย่าร้องไห้... ผมยิ่งรู้สึกทุเรศใจมาก” เขาเอานิ้วรีดน้ำตาของเธอที่ไหลเป็นสาย
เขาพยายามกอดเธอไว้แน่นเอาหน้าซุกตรงหัวไหล่ของหญิงสาว เขารับรู้จากแรงสั่นสะท้านของตัวเธอ จึงมองหารีโมทเพื่อปรับอุณหภูมิไม่ให้เธอหนาวเหมือนคืนวาน
“นอนเถอะ...คุณคงเหนื่อยมาก กินข้าวน้อยอีก”
“ไม่ค่ะ...อยากทำต่อตามสัญญาก็ได้นะ” เสียงเธอยังสะอื้นเบาๆ
“อย่าเลย...บรรยากาศไม่เอื้อแล้วล่ะ”
เธอเพลียมากหลับปุ๋ยไปจนถึงเช้าบนเตียงนอนของเขา ไม่รู้สึกตัวเลยว่าเขาลุกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ มาสะดุ้งอีกทีตอนชายหนุ่มกระซิบข้างหูเบาๆ
“ผมอยากให้ชีวิตเหมือนฝัน...” เสียงของเขาดูมีชีวิตชีวาแต่เช้า
“ยังไงคะ”
“คุณพ่อส่งข้อความมา...”
“เราต้องไปซิดนีย์อาทิตย์หน้า จำได้ไหม”
“ค่ะ...เรื่องนั้นรึ”
“เพื่อนของคุณอาแนะนำหมอคนหนึ่งให้ได้แล้ว” ชายหนุ่มจ้องแววตาเธออย่างปรีดา
“ยินดีด้วยนะคะ”
“เรามาต่อกันดีไหม...”
“อย่าเลยค่ะ”
“เอ้า...เห็นบอกจะต่อตั้งแต่เมื่อคืน” เขากระซิบเบาๆ
“สว่างแล้ว...ไม่ค่อยดีนัก”
“อะไรกัน...เลือกเวลาด้วยรึ”
“ใช่สิ...โบราณนี่ถือฤกษ์เลยล่ะ” คำตอบของกังสดาลทำเขาหัวเราะก๊าก
“เบล...คุณเป็นคนน่าสนใจ อย่างที่พอลพูดถึง”
“จับได้แล้วว่า...ต้องเป็นเขาที่จับฉันยัดมาให้คุณ”
“ผมไม่ดีตรงไหน...”
“ดีสิ...ดีมากเลย แบบเอากระดาษยัดใส่มือ แล้วเขียนบ้าอะไรไม่รู้”
“เหมือนฝันล่ะสิ...”
“ใครบอก...scammer ...ล่ะไม่ว่า ทำเอาตกใจ”
เขาไม่ยอมให้เธอพูดต่อ...ริมฝีปากเขากดลงที่ริมฝีปากเธออย่างคลอเคลียเนิ่นนานจนเธอหลับตาเหมือนสลืมสลือหลับต่อ เธอถูกใบหน้าของเขาซุกไซ้ไล่จากริมฝีปากไปยังพวงแก้มเรื่อยไปทั่วใบหน้าอย่างเย้ายวน และเขาค่อยไซ้ไล่ไปทุกอณูของกายจนเซลล์เต้นระริกไปทั่วร่าง เสียงร้องครางเบาๆ ของเธอทำหัวใจของชายหนุ่มเต้นอย่างเร่าร้อน ความดื่มด่ำเช่นเช้าวันวานยังไม่จางหายไป แต่มันยิ่งยั่วยวนย้ำความน่าหลงใหลในตัวของหญิงสาวขึ้นอีกในขณะนี้ ทำให้เขาลุ่มหลงในตัวของสาวน้อยฝึกงานจนยากที่จะทำเป็นเฉยเมยอีกต่อไป
“อย่าปล่อยให้ผม...ปวดร้าว อย่างเดียวดายอีกต่อไปนะ...เบล”
“เอ้า...บอกว่าครบปี ไม่ต่อสัญญาก็ได้นี่” เธอจำได้กับข้อตกลง
“จะกลับไปคบแฟนเก่ารึ”
“แล้วคุณล่ะ...ดิษยายังรออยู่นะ”
“รู้ได้ยังไง...”
“เมื่อวาน...เห็นเต็มสองตา” เสียงพูดขึ้นเบาๆ อย่างใจหาย
“หัวเราะต่อกระซิก รู้แล้วว่าความสัมพันธ์คุณสองคนมันเลยไปถึงไหนแล้วล่ะ” กังสดาลเอ่ยลอยๆ
“ทำนายได้เก่งมาก” ใบหน้าอมยิ้มเหมือนชื่นชม
“หรือว่าไม่จริง...”
“ให้ F…ประเมินแย่ขนาดนั้นเชียว”
“เอ้า...คุณย่ายังพูดถึง... ทั้งแหม่มเมืองนอก ทั้งดิษยา” สายตาของเธอค้อนขวับทันที
“แหม่มนั่นคือคำพูดที่ผมบอกท่าน ส่วนดิษยานั่น คุณอาแนะนำ” น้ำเสียงของเขาขำเบาๆ
เขาก้มลงจ้องแววตาของสาวน้อยอย่างเปิ่นๆ
“มีคนที่ชื่อ...เบล คนเดียว ที่รู้ดีว่า ผมไม่เอาไหน”
“เฮ้ย...กล่าวหากัน จะฟ้องนะ” สีหน้ากังสดาลดูจริงจัง
“ได้...ลงโทษเลย... ผมอยากถูกลงโทษ”
“ยังไงดี...” เธอทำเสียงอิดออด
เขาจับมือเธอลูบไล้น้องน้อยของเขา ให้เธอเรียนรู้โดยเคล้าคลึงไปมา เธอรับรู้ว่าบริเวณต้นขาของเขาเริ่มกระตุกตื่นตัว
“คุณจะไปทำงานสาย...ลุกเถอะ”
“ไม่มีใครเขายุ่งกับคนที่เพิ่งแต่งงาน...” เขาหัวเราะเยาะเธอ
“ยังไปทำงานทำไม...คนเพิ่งจะแต่งงาน เขาลางานไปฮันนีมูนทั้งนั้น...มีแต่ท่านรองประธานคนนี้” กังสดาลเอานิ้วชี้จิ้มที่หน้าอกเขาอย่างแรง
“งั้น...วันนี้ผมไม่ไปทำงาน จะกอดคุณทั้งวัน”
หญิงสาวลุกเข้าไปที่ห้องน้ำ...อ่างน้ำมีน้ำเปิดไว้ปริ่มๆ ชายหนุ่มคงจะเตรียมแช่น้ำก่อนไปทำงาน
“แช่น้ำอุ่นๆ อยากผ่อนคลาย เมื่อคืนหดหู่เครียดจนนอนไม่ค่อยหลับ” เขาตรงมาที่อ่างน้ำ พูดตัดพ้อก่อนลงไปแช่ก่อน
“สายๆ ค่อยไปลงสระกันนะ...” เขาชวนเธอ
สามีในนามดึงมือของหญิงสาวให้ลงไปนั่งคร่อมตัวเขา ตอนนี้น้ำอุ่นกำลังดีไม่ลวกผิวของเธอ
“ไม่มีประชุมรึคะ”
“ผมไลน์ไปบอกยกเลิกหมดแล้ว”
“โห...ไม่จำเป็นต้องเสียงานการเลย”
“อาทิตย์หน้าคุณก็ไม่อยู่เกือบสองอาทิตย์”
“ไปทำงานเถอะ...”
“เบล...สมัยนี้ประชุมออนไลน์ ไม่ยุ่งยาก อยู่ตรงนี้ยังประชุมได้”
“บ้า!...คนทั้งตึกคงแอบนินทาไปทั่ว ที่เห็นเราทำอะไรกัน”
กังสดาลลุกออกจากห้องน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปเตรียมอาหารมื้อเบาๆ ให้เขา ส่วนตัวเธอแอบกินข้าวมื้อหนัก ทั้งผลไม้ ผัก ไข่ นม และข้าวผัดไส้กรอก พอวิชพันธ์ลงมาส่งเสียงตกใจ เพราะเขาบอกว่าสายๆ จะไปลงสระ เธอจะอึดอัดว่ายน้ำไม่ได้
ย่าพูดขึ้นทันทีที่ได้ยินเขาส่งเสียงดัง
“ยัยเบล...ตอนเช้ากินแหลก...มื้ออื่นแค่ดมๆ”
“คุณย่าครับ...หลานสาวคนนี้ดีดผมแรงมากเมื่อคืน”
“จัดการเลย...”
“เอ้า...ย่า...! กังสดาลตกใจ
“อาทิตย์หน้าเราจะไปต่างประเทศ คุณย่าจะเหงาไหมครับ”
“ไม่เลย...ไปเที่ยวกันเถอะ จะได้มีหลานให้ย่าไวไว” คำพูดของย่าทำสีหน้าของเขาเจื่อนไปทันใด
สายๆ ขณะอยู่ที่สระน้ำ ชายหนุ่มเล่าถึงอาอุมา
“เอ่อ...อาอุมา ไม่ใช่ญาติ แต่ท่านก็เหมือนญาติ” เขาเอ่ยถึงสาวใหญ่เจ้าของร้านสตูดิโอชุดแต่งงาน โดยไม่มีประเด็น
“กิ๊กคุณพ่อ...ใช่ไหม”
“เอ้า...ทำไมรู้” เสียงของเขาตกใจเล็กๆ
“นึกว่า...ฉันโง่รึคะ...ท่าน” เธอทำเสียงล้อเลียน
“ผมดูคุณไม่ผิด...”
“แต่ให้ F วันประเมินครั้งแรกเลย ทำฉันกลับบ้านร้องไห้ทั้งคืน”
“ฝันร้ายเลยสิ” เขาหัวเราะเบาๆ
“ในฝัน...เหมือนกำลังต่อสู้กับสิงโต น่ากลัวมาก” เธอทำหน้าหวาดกลัว
“ก็ขี่สิงโตไปเลย จะได้หายกลัว” เขาหัวเราะหึหึ
“คุณขา...สองแง่สองง่ามอีกแล้ว”
“มันแปลว่าอะไร ผมเห็นคนพูดสองครั้งแล้ว”
“Ambiguous! และ dirty ด้วย”
“เราอยู่กันแค่สองคน ไม่มีคนอื่นๆ”
“เอ่อ...คุณระพี นั่น กิ๊กคุณอาคุณใช่ไหม”
“โอะ...โอ นี่รู้ไปหมด”
“แค่มองตาสองคนก็รู้แล้ว”
“ดิษยา...นี่อีกคน เธอจะกลายเป็นกิ๊กคุณนะเนี่ย” เธอพูดติดตลก
ชายหนุ่มกระโดดลงสระ เสียงดังตูม คงไม่อยากฟังคำวิจารณ์ต่อไปของเธอ อาอนุพันธ์มีภรรยาอยู่ที่บ้าน แต่เธอเป็นคนมีความรู้น้อยเลยเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านหลังเดียวกับย่าศรีนวล
กังสดาลยังรู้รายละเอียดไม่มากนัก ครอบครัวของเขามีความยุ่งเหยิงอย่างที่ย่าลำดวนพูดถึง แล้วใครกันคือต้นตอทั้งหมดของปัญหาในครอบครัวนี้ ย่าศรีนวลเป็นบุคคลแรกที่หญิงสาวพาดพิงว่าความผิดพลาดทั้งมวลน่าจะลามมาถึงวิชพันธ์สามีในนามของเธอ
กังสดาลเริ่มวางแผนในใจว่า เธอต้องอาศัยความใกล้ชิดของชายหนุ่มที่เธอกำลังจะช่วยให้เขาหลุดพ้นจากบาดแผลที่มันฝังลึกในใจของเขา ตราบาปที่คนรุ่นก่อนได้สร้างไว้ต้องจบลงที่คนรุ่นหลังอย่างพวกเธอและเขา สามีในนามคนนี้น่าสงสารมากที่ถูกคนในครอบครัวตนเองสร้างบาดแผล จนกลายเป็นความเจ็บปวดร้าวลึกอย่างไม่น่าให้อภัย
“เบล...มาแข่งดำน้ำกัน” เสียงสามีของเธอตะโกน ทำท่าพยักหน้า
“ค่ะ...” เธอกระโดดลงสระดำดิ่งลงไปทันที เห็นเขานั่งอยู่ก้นสระมองมาที่เธอ
กังสดาลแหวกว่ายไปมาตรงหน้าเขา ยั่วให้ชายหนุ่มว่ายตามเธอ ในใจขณะนี้อยากให้เขาผ่อนคลายจากเรื่องบนเตียงที่เขาหมกหมุ่นเครียดหลังจากแต่งงานกันแค่ไม่กี่วัน ซึ่งมันผิดธรรมชาติที่เคยได้ยิน
‘การแต่งงานเหมือนฝันฮันนีมูน ที่คนสองคนกำลังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน’แต่เขาและเธอกลับเสียใจเรื่องความสัมพันธ์ทางร่างกายที่ไม่เป็นธรรมชาติ
