ความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
Adjustment disorder - บทที่13 แสงสว่างในความมืด โดย Mention disorder @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ดราม่า,เล่าประสบการณ์,สะท้อนปัญหาสังคม,ครอบครัว,ลึกลับ,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,ลึกลับ,วรรณกรรม,รักวัยรุ่น,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ดราม่า,ครอบครัว,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Adjustment disorder
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
ความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
ผู้แต่ง
Mention disorder
เรื่องย่อ
บทประพันธ์ที่สอดแทรกไปด้วยจิตวิทยา
ความรู้สึกของผู้เขียน เป็นบทประพันธ์ สอดแทรกในทุกๆด้านเกี่ยวกับการใช้ชีวิตและสังคมในปัจจุบันนี้ผู้อ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ให้มาก
เรียนรู้ความเจ็บปวด ในแต่ละช่วงของชีวิตไปด้วยกัน
...................
สารบัญ
Adjustment disorder-บทที่1 ช่วงเวลา,
Adjustment disorder-บทที่2 ปกป้อง,
Adjustment disorder-บทที่3 จิตวิญญาณ,
Adjustment disorder-บทที่4 ภาพลวงตา,
Adjustment disorder-บทที่5 ความเยาว์,
Adjustment disorder-บทที่6 เวลาที่จะมาถึง,
Adjustment disorder-บทที่7 ฉันไม่เข้าใจเลย,
Adjustment disorder-บทที่8 ความเมตตา,
Adjustment disorder-บทที่9 อย่าได้อยู่คนเดียว,
Adjustment disorder-บทที่10 ยังไงก็ตาม,
Adjustment disorder-บทที่11 คำว่ารัก,
Adjustment disorder-บทที่12 คนโง่เอาชีวิตรอด,
Adjustment disorder-บทที่13 แสงสว่างในความมืด,
Adjustment disorder-บทที่14 หยุดการฆ่าตัวตาย,
Adjustment disorder-บทที่15 กระจกสะท้อนน้ำ ,
Adjustment disorder-บทที่16 ไม่มีอะไร
เนื้อหา
บทที่13 แสงสว่างในความมืด
ใจดวงนี้ปวดร้าวในใจโศกศัลย์
พระเจ้า ขอทรงพระสิริแก่เราผู้ยากไร้
แม้ว่าฉันจะตะโกนออกไปอย่างไร คำตอบก็จะไม่กลับมา
และคนตายไม่มีวันกลับมา มีแต่คนที่รักฉัน คนที่จากไปแล้ว
ส่องแสงในความมืดชั่วนิรันดร์เพียงแห่งเดียวของจักรวาล เฝ้าดูเรา หากเรื่องราวเกิดในตอนเช้าและกลางคืนที่ห่อหุ้มด้วยแสงและความมืด ความเจ็บปวดนี้ไม่มีใครรับรู้
เพลงและหนังสือนับไม่ถ้วนที่เตือนใจฉัน ยังคงเป็นกำแพงสูงที่เราปีนขึ้นไปไม่ได้
ถ้าคุณละสายตา คุณจะกลายเป็นอาวุธสงครามที่ไร้หัวใจ
คนตายที่ฝากอนาคตไว้กับเรา ฉันขอบคุณที่มีชีวิตจริงๆ ฉันรู้ว่าทิศทางของลมเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อมันเริ่มเคลื่อนที่ไปในทางใดทางหนึ่ง ฉันแพ้การต่อสู้มากมายจนไม่สามารถแม้แต่จะหลั่งน้ำตาได้ ความหงุดหงิดมันเป็นแนวการสูญเสีย
ถึงอย่างนั้น ฉันก็อยากจะบอกว่าความเศร้าสามารถเยียวยาได้ด้วยน้ำตา ความสุขสามารถเติมเต็มได้ด้วยรอยยิ้ม นั่นคือความหมายของชีวิตไม่ใช่หรือ?
มันไม่ได้เกี่ยวกับความเจ็บปวดทั้งหมด แต่เราอยู่ในยุคที่แม้แต่ความอุ่นใจก็หามาไม่ได้หากไม่จ่ายเงินจำนวนมาก
ฉันรู้สึกสงบและอิจฉาที่ได้เห็นอนาคตในชีวิตขของคนรอบข้างตัวฉัน
แม้ว่าฉันจะตายและไปอยู่ในโลงศพ ฉันเชื่อว่าจะมีชีวิตอยู่และเปล่งประกายแม้จะอยู่ในความมืดมิดนั้น ไม่ ฉันจะปล่อยแสงในความมืดอย่างแน่นอน ผลงานชิ้นเอกที่วาดด้วยสี ที่สดใส ราวกับหงส์ขาวที่ กำลังสยายปีกบิน