ความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
ดราม่า,เล่าประสบการณ์,สะท้อนปัญหาสังคม,ครอบครัว,ลึกลับ,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,ลึกลับ,วรรณกรรม,รักวัยรุ่น,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ดราม่า,ครอบครัว,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Adjustment disorderความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
ฉันหมอบลงเพื่อดูใบหน้าของฉันที่สะท้อนอยู่ในแอ่งน้ำ
ความปรารถนาและสัญชาตญาณที่ถูกดูดเข้าไปใน ภาพสะท้อนเเอ่งน้ำที่บ้าคลั่ง ฉันทำลายมันด้วยรองเท้าบูทสีแดงของฉัน ดังนั้นฉันจึงทำได้ดีมาก ความฝันที่ฉันอยากจะยอมแพ้ด้วยความสิ้นหวัง ฉันมาถึงวัยที่ฉันไม่สามารถวิ่งหนีจากมันได้ โลกนี้
การเดินทางไกลเพียงลำพังช่างเปล่าประโยชน์ ถึงอย่างนั้น ถ้าฉันไม่รักเธอต่อไป ฉันก็จะไม่เติบโต
บางทีโลดที่ฉันโหยหาอาจเต็มไปด้วยคนงานปกขาวที่ยากจนและมีใบหน้าเศร้าหมอง
ฉันคิดถึงความรู้สึกของชีวิตที่ฉันอยากอยู่ที่นี่ตอนนี้ โลกคำรามใส่ฉัน บอกฉันว่าอย่าตาย แต่โชคร้าย หากขีดจำกัดไม่หยุดเหมือนระเบิดเวลา
หยุดและผ่านแข่งกัน แต่ฮัลเลลูยา ฝนจะชะล้างน้ำตาเหมือนสึนามิ ยิ้มเข้าไว้ เพราะมันแค่วนไปวนมา
ถ้าเราสามารถผ่อนย่างก้าวหนักๆ ของเรา โดยหวังว่าพรุ่งนี้เราจะเบาเหมือนนก ฝนจะชำระใจ ที่สกปรกของเรา การเดิน สิ่งที่เปลี่ยน สิ่งที่ไม่เปลี่ยน ก็เหมือนพยากรณ์อากาศ
ในดินแดนทางตอนเหนือที่ไม่มีฤดูฝนเพียงแค่ต่อสู้อย่างหนักในแนวหน้า ฤดูร้อนนี้จะร้อนอีกหรือไม่?
ผู้คนและผู้คนคือกระจกเงา เมื่อคุณหัวเราะ พวกเขาหัวเราะ เมื่อคุณร้องไห้ พวกเขาร้องไห้