ความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
Adjustment disorder - บทที่17 บทกวีหยาดฝน โดย Mention disorder @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ดราม่า,เล่าประสบการณ์,สะท้อนปัญหาสังคม,ครอบครัว,ลึกลับ,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,ลึกลับ,วรรณกรรม,รักวัยรุ่น,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ดราม่า,ครอบครัว,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Adjustment disorder
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
ความเจ็บปวด ที่ไม่มีใครเคยรู้ ยกเว้นตัวเราเอง
ผู้แต่ง
Mention disorder
เรื่องย่อ
บทประพันธ์ที่สอดแทรกไปด้วยจิตวิทยา
ความรู้สึกของผู้เขียน เป็นบทประพันธ์ สอดแทรกในทุกๆด้านเกี่ยวกับการใช้ชีวิตและสังคมในปัจจุบันนี้ผู้อ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ให้มาก
เรียนรู้ความเจ็บปวด ในแต่ละช่วงของชีวิตไปด้วยกัน
...................
สารบัญ
Adjustment disorder-บทที่1 ช่วงเวลา,
Adjustment disorder-บทที่2 ปกป้อง,
Adjustment disorder-บทที่3 จิตวิญญาณ,
Adjustment disorder-บทที่4 ภาพลวงตา,
Adjustment disorder-บทที่5 ความเยาว์,
Adjustment disorder-บทที่6 เวลาที่จะมาถึง,
Adjustment disorder-บทที่7 ฉันไม่เข้าใจเลย,
Adjustment disorder-บทที่8 ความเมตตา,
Adjustment disorder-บทที่9 อย่าได้อยู่คนเดียว,
Adjustment disorder-บทที่10 ยังไงก็ตาม,
Adjustment disorder-บทที่11 คำว่ารัก,
Adjustment disorder-บทที่12 คนโง่เอาชีวิตรอด,
Adjustment disorder-บทที่13 แสงสว่างในความมืด,
Adjustment disorder-บทที่14 หยุดการฆ่าตัวตาย,
Adjustment disorder-บทที่15 กระจกสะท้อนน้ำ ,
Adjustment disorder-บทที่16 ไม่มีอะไร,
Adjustment disorder-บทที่17 บทกวีหยาดฝน,
Adjustment disorder-บทที่18 ฉันเกลียดมัน,
Adjustment disorder-บทที่19 มีชีวิตอยู่ในอดีต
เนื้อหา
บทที่17 บทกวีหยาดฝน
คุณกำลังจะไปไหน
เดินผ่านเมืองท่ามกลางสายฝน
โดนฝนอันหนาวเหน็บ
เดินโดยไม่มีร่ม
เดินในคืนที่เงียบสงบ
มันอาจจะรู้สึกดีอย่างน่าประหลาดใจ
ตามหลังคุณ
ไม่ว่าฉันจะเรียกชื่อคุณกี่ครั้งก็ตาม
ฉันมาทะเลฤดูร้อนที่หนาวเย็น
ฝนตกและคลื่นกำลังกลิ้ง
ฉันวางมันไว้บนหาดทรายที่ชื้น
ดอกไม้ที่คุณรัก
สัมผัสกับสายฝนอันหนาวเย็น
ช่อดอกไม้จะเปียก
คุณกำลังร้องไห้
ฉันเดาว่าไม่เป็นเช่นนั้น
ให้สายฝนชะล้างน้ำตาของคุณทั้งหมด
ฉันอยากจะฝันถึงคุณ
ทั้งใบหน้าที่ยิ้มแย้มและใบหน้าที่ร้องไห้
เพราะฉันจำทุกอย่างได้