นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
จีน,ชาย-หญิง,รัก,ย้อนยุค,นางเอกเก่ง,อนาคต,อดีต,จีนโบราณ,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
ผู้แต่ง
หัตถ์หทัย
เรื่องย่อ
‘ไป๋อี้โยว’ หัวหน้าองครักษ์ประจำตัวฮ่องเต้แห่งราชวงศ์หลิน
ได้รับคำสั่งให้ออกตามหาชินอ๋องผู้เป็นอนุชาอันเป็นที่รักยิ่งของฮ่องเต้
“หากเจ้าดูดวงแม่นจริง เช่นนั้นเจ้าบอกได้หรือไม่เล่าว่าคนที่ข้าตามหาอยู่ที่ใด”
‘เยว่ซิน’ หมอดูที่ร่ำลือกันว่าแม่นอย่างกับตาเห็น แท้จริงแล้วนั้นนางไม่ได้ดูดวงเป็นแต่อย่างใด หากแต่นางมีสัมผัสสวรรค์ที่ผู้อื่นไม่มี ทั้งยังมีบริวารผีทั้งหลายที่คอยสอดแนมเรื่องราวชาวเมืองมาให้นางต่างหากล่ะ
“คิดมิถึงว่าท่านองครักษ์ผู้เกรียงไกรก็เป็นทาสแมวกับเขาด้วย”
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ ทั้งตัวละครและสถานที่ต่างๆเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
“ถ้าอย่างนั้นท่านก็อยู่ส่วนท่าน ข้าก็อยู่ส่วนข้าอย่าได้ยุ่งเกี่ยวกันเลยนะเจ้าคะ”
“ได้อย่างไรเล่า ข้ารอคอยที่จะได้พบคนเช่นเจ้ามานานแสนนาน ในที่สุดข้าก็พบแล้วจะให้แยกกันอยู่ได้อย่างไร ไหนๆแล้วมารดาของเจ้าก็มิใยดีพวกเจ้า ข้าจะทำหน้าที่แทนนางเองดีหรือไม่”
“เอ่อ..มิเป็นไรเจ้าค่ะ”เยว่ซินรีบปฏิเสธ
“เอาเถอะๆ เจ้ามิต้องการก็ไม่เป็นไร แต่หากเจ้าต้องการข้าเมื่อใดก็เรียกหาข้าได้ทันที จำชื่อข้าไว้ให้ดีๆล่ะ..ไฉ่ฮวา ”เสียงนั้นดังแว่วมาตามสายลม คาดว่าคงรู้สึกได้ว่าดรุณน้อยตรงหน้ารู้สึกเช่นไร จึงไม่อยากทำให้นางต้องตกใจไปมากกว่านี้
หากมีคนดีๆอยากรับนางและน้องชายไปดูแลนางก็มิอยากปฏิเสธหรอก แต่ว่านี่…ผีอยากได้นางและน้องชายเป็นบุตร มิเท่ากับว่านางกับน้องชายต้องตายตามนางไปหรอกหรือ แค่คิดก็รู้สึกไม่ปลอดภัยเสียแล้ว แต่จะทำอย่างไรได้นางไม่ใช่หมอผีจึงจะสามารถไล่วิญญาณร้ายไปได้
แล้วหากว่านางแกล้งทำเป็นไม่สนใจล่ะ วิญญาณตนนั้นอาจจะเบื่อหน่ายและจากไปเองก็ได้ คงจะเลิกมาเฝ้าวนเวียนอยู่รอบกายนางเช่นนี้ก็เป็นได้ คิดได้ดังนั้นนางก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากโข
แต่หารู้ไม่ว่านางคิดผิดมหันต์ เพราะจากนี้ชีวิตของนางจะผูกติดอยู่กับวิญญาณอีกหลายดวงที่พร้อมจะเป็นบริวารให้แก่นาง ทั้งชีวิตในภพใหม่นี้ของนางคงไม่อาจได้เดินเส้นทางเช่นปุถุชนคนธรรมดาอีกแล้ว
เยว่ซินใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบใหม่นี้ได้จวบจนเกือบครบสัปดาห์ แต่นางก็ไม่อาจชินกับพรสวรรค์ที่ได้รับมาเสียที คราแรกนางตั้งใจว่าจะทำเป็นไม่สนใจ ทำเหมือนว่าไม่รู้สึกถึงการมีตัวตนของพวกเขา แต่ทว่าบางครานางเผลอตอบคำถามที่ผีตนนั้นถามเสียนี่ วิญญาณตนแรกที่นางได้ยินเสียงไม่ค่อยเท่าไหร่นางรู้สึกได้แค่ว่าเขาวนเวียนอยู่ใกล้ๆนาง ไม่ได้ลุกล้ำให้นางต้องขุ่นเคือง
แต่วิญญาณอีกดวงนี่สิวนเวียนอยู่รอบตัวนางแทบจะตลอดเวลาทั้งยังซักไซร้นางไม่หยุดหย่อน จนบางครานึกอยากจะไปหาหมอผีมาจับลงหม้อถ่วงน้ำไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด นี่ถือว่าสวรรค์ยังเมตตานางที่ไม่ประทานพรให้เห็นเป็นตัวเป็นตนไปเสียด้วยเลย เพราะขนาดได้ยินแค่เสียงนางก็รู้สึกราวกับว่าตนเองวิปลาสขึ้นไปทุกวัน
ในทุกๆวันนางต้องนำเสี่ยวหยางไปฝากท่านยายหวังที่มีบ้านอยู่ไม่ไกลกันเท่าใดนัก ถึงแม้เขาจะดูแลตัวเองได้แล้ว แต่นางก็ยังวางใจไม่ได้อยู่ดี ครั้นจะให้นำติดตัวไปทำงานรับจ้างด้วยก็คงจะไม่สะดวกนัก ส่วนมารดานั้นหรือไม่เคยสนใจใยดีใดๆนอกเสียจากรอรับค่าจ้างในแต่ละวันของนาง บางคราเยว่ซินก็แอบเก็บค่าแรงไว้เล็กน้อย ช่วยไม่ได้ล่ะนะนางก็ต้องกินต้องใช้เช่นกัน
“เจ้าคิดอะไรอยู่หรือเด็กน้อย ข้าเห็นเจ้าหน้ายุ่งคิ้วขมวดมาหลายวันแล้ว” ผีตนหนึ่งที่นางไม่อาจมองเห็นตัวตนเอ่ยถาม
“ข้าก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ”เยว่ซินตอบเบาๆ
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าฮูหยินบ้านสวี่มิอาจมีบุตรเพราะเหตุใด เจ้าทายสิ”
“ข้าจะไปรู้หรือ”เยว่ซินเสียงตอบติดลำคาญเล็กน้อย
“ฮิฮิฮิ…ข้าจะบอกให้ ก็เพราะว่าสามีนางมิทำการบ้านน่ะสิ ซ้ำเขายังไปมีอนุนอกบ้าน….” วิญญาณผู้มีนิสัยชอบสอดแนมเรื่องชาวบ้านไปทั่ว ทั้งยังชอบนำมานินทาให้นางฟังบ่อยๆเสียจนนางแทบจะรู้เรื่องของคนทั้งหมู่บ้าน
“ท่านช่างเก่งกาจยิ่งนักที่สามารถรู้เรื่องราวของคนทั้งหมู่บ้าน ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ได้ทำงานเป็นหน่วยสอดแนมใช่หรือไม่”เยว่ซินเอ่ยชมทั้งที่ภายในใจนั้นนางเหนื่อยหน่ายใจเหลือเกิน
ในภพก่อนนางเคยปลอมตัวไปเปิดสำนักหมอดูเพื่อสืบข่าวในละแวกนั้น ในเมื่อไม่มีความรู้ด้านการดูดวงจริงๆ นางก็ต้องหาวิธีอื่นเพื่อให้แนบเนียนที่สุดนั่นก็คือสอดแนมกับบรรดานักนินทาทั้งหลายนี่แหละที่คอยมานินทาคนนั้นคนนี้ให้ฟัง นางจึงนำข้อมูลเหล่านั้นไปประกอบการดูดวง ตอนนั้นนางได้รับเงินเป็นกอบเป็นกำเลยล่ะ เผลอๆมากกว่าเงินเดือนอีกเสียมั้ง
‘จริงสิดูดวง!”นางดวงตาเบิกโพลงด้วยความตื่นเต้น
นางไม่อยากทำงานที่ต้องเปิดเผยตัวตน เพราะนางอายุเพียงเท่านี้จะทำกิจการใดก็ยากนักที่จะได้รับการยอมรับ หากนางเปิดสำนักดูดวงก็ยังพอปลอมตัวตบตาผู้คนได้ ถึงแม้ไม่มีวิชาดูดวงใดๆแต่นางก็มีความสามารถพิเศษนั่นคือคุยกับวิญญาณได้ และวิญญาณพวกนี้ก็สืบข้อมูลได้ง่ายกว่าคนอีกเสียด้วยซ้ำ ทั้งยังไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับได้อีกด้วย ขอเพียงตกลงกับภูติผีได้ลงตัวเท่านี้ก็มองเห็นความสำเร็จอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้ว
“ท่านผีเจ้าคะ ท่านยังอยู่หรือไม่”หญิงสาวเอ่ยถามกับอากาศ
“มีอะไรกับข้ารึ”เสียงแว่วมาตามลม
“เอ่อ…หากว่าข้าต้องการข้อมูลผู้อื่นจากท่านแลกกับของเซ่นไหว้ได้หรือไม่เจ้าคะ”นางลองเสนอด้วยใจเต้นระรัว
“ข้อมูลผู้อื่นอย่างนั้นรึ ของผู้ใดล่ะ”น้ำเสียงสงสัยเอ่ยกลับมา
“ก็ของทุกคนที่ต้องการดูดวงกับข้าอย่างไรล่ะ หากท่านตกลงข้าจะเลี้ยงดูท่านอย่างดี”
“เอาสิ! เช่นนั้นเจ้าจงทำพันธสัญญากับข้าเสียสิ”เสียงผีเอ่ยอย่างยินดี
“อย่างไรหรือเจ้าคะ”หญิงสาวฉงนใจ
“โอ๊ย!”