นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
จีน,ชาย-หญิง,รัก,ย้อนยุค,นางเอกเก่ง,อนาคต,อดีต,จีนโบราณ,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
ผู้แต่ง
หัตถ์หทัย
เรื่องย่อ
‘ไป๋อี้โยว’ หัวหน้าองครักษ์ประจำตัวฮ่องเต้แห่งราชวงศ์หลิน
ได้รับคำสั่งให้ออกตามหาชินอ๋องผู้เป็นอนุชาอันเป็นที่รักยิ่งของฮ่องเต้
“หากเจ้าดูดวงแม่นจริง เช่นนั้นเจ้าบอกได้หรือไม่เล่าว่าคนที่ข้าตามหาอยู่ที่ใด”
‘เยว่ซิน’ หมอดูที่ร่ำลือกันว่าแม่นอย่างกับตาเห็น แท้จริงแล้วนั้นนางไม่ได้ดูดวงเป็นแต่อย่างใด หากแต่นางมีสัมผัสสวรรค์ที่ผู้อื่นไม่มี ทั้งยังมีบริวารผีทั้งหลายที่คอยสอดแนมเรื่องราวชาวเมืองมาให้นางต่างหากล่ะ
“คิดมิถึงว่าท่านองครักษ์ผู้เกรียงไกรก็เป็นทาสแมวกับเขาด้วย”
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ ทั้งตัวละครและสถานที่ต่างๆเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
ทหารยามใช้เวลาไม่นานนักจึงออกมาเชิญให้นางเข้าไปรอพบท่านเจ้าเมืองด้านในเรือนรับรอง ตลอดทางนางสังเกตเห็นพุ่มดอกไม้ประดับไปตามแนวตลอดทางเดิน ทั้งมีต้นไม้ใหญ่บดบังแสงแดดอยู่ตลอดทางจึงทำให้มิรู้สึกร้อนกลับกันทำให้เย็นสบายเสียมากกว่า สาวใช้ชำเลืองมองนางแทบจะตลอดเวลา อาจด้วยเพราะมิคุ้นเคยหน้านางกระมัง ยามปกตินางแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเก่าๆ เนื้อหยาบจึงทำให้ดูคล้ายขอทานยิ่งนัก หากมีผู้ใดล่วงรู้เข้าว่าคือคนเดียวกันคงตกตะลึงไปหลายวัน
นางรับน้ำชารับรองที่สาวใช้รินให้จิบเล็กน้อย รอแค่เพียงชั่วอึดใจนางก็เห็นชายอ้วนท้วมแต่ทว่าดูน่าเคารพนับถือเช่นบัณฑิตเดินตรงมายังที่นางนั่งอยู่ เยว่ซินจำได้ดีว่าชายผู้นี้คือ ‘โจงฉิง’ ท่านเจ้าเมืองเฉินซานนั่นเอง นางเคยพบหน้าเขาแล้วหนึ่งครั้งแต่ในคราบของแม่หมอเยว่ ครั้งนี้นางมาพบเขาด้วยคราบของเยว่ซินดรุณีน้อยที่เดินทางข้ามเมืองมากับครอบครัวและแม่หมอเยว่
“ข้าน้อยเยว่ซินขอคารวะท่านเจ้าเมืองเจ้าค่ะ”นางยอบกายถูกต้องตามแบบแผน สมกับที่ในภพก่อนดูละครจีนมาเยอะ
“นั่งลงเถอะแม่นางเยว่ซิน วันนี้มีเรื่องใดต้องการความช่วยเหลือหรือ”เขาส่งสัญญาณให้คนอายุน้อยกว่านั่งลง
“ข้ามาในนามของแม่หมอเยว่เจ้าค่ะ ท่านกำลังหาซื้อที่ดินสำหรับปลูกบ้านและสร้างสำนักเจ้าค่ะ จึงอยากให้ท่านเจ้าเมืองช่วยสักหน่อยเจ้าค่ะ” นางจำต้องออกนามแม่หมอเยว่ที่เป็นอีกตัวตนหนึ่งของนางบังหน้า เพื่อมิให้มีผู้ใดสงสัยความเป็นมาของนางมากนัก ทั้งจากนี้นางจะได้ใช้เงินที่หามาอย่างสบายใจ
“แม่หมอเยว่หรือเช่นนั้นหรือ ได้อย่างแน่นอน เจ้าจงไปบอกให้พ่อบ้านซ่งให้หยิบรายการที่ดินที่มีคนประกาศขายทั้งหมดมาให้ข้า”เขาออกคำสั่งกับหญิงรับใช้ด้านหลังที่รออำนวยความสะดวกให้อยู่
ผ่านไปชั่วครู่นางจึงเห็นว่ามีชายสูงวัยดูภูมิฐานถือเอกสารปึกหนาส่งให้ท่านเจ้าเมือง “รายการที่ดินทั้งหมดได้แล้วขอรับ”
“เจ้าอยากได้ทำเลที่ดินแบบไหนหรือ หากคิดมาบ้างแล้วอาจทำให้ข้าแนะนำได้ง่ายขึ้น” ท่านเจ้าเมืองกางแผนที่เมืองเฉินซานลงบนโต๊ะให้นางสามารถมองเห็นได้ถนัด
“ข้าอยากได้ที่ดินติดภูเขาเจ้าค่ะ แต่ก็มิอยากให้ห่างไกลความเจริญในเมืองมากนัก มีถนนสัญจรได้สะดวกยิ่งดีเจ้าค่ะ” เยว่ซินนางคิดเผื่อว่าวันหน้านางอาจสามารถเปิดร้านค้าขายได้ด้วย และที่ติดเขาส่วนใหญ่จะค่อนข้างเป็นส่วนตัวนัก
ท่านเจ้าเมืองวาดนิ้วไปตามแผนภาพเป็นวงกว้างให้นางดู “มีบริเวณนี้พอดีเลย เหมาะเจาะยิ่งนัก ค่อนข้างเป็นส่วนตัวเลยทีเดียว แต่ท่านต้องซื้อติดกันหลายหมู่เลยนะเนื่องจากเจ้าของที่ดินมิต้องการแบ่งขาย”
“ราคาหมู่ละเท่าไหร่หรือเจ้าคะ แล้วมีทั้งหมดกี่หมู่กัน”นางรู้สึกถูกใจที่ดินผืนนี้ยิ่งนัก
“เดิมทีหมู่ละ 30 ตำลึงทอง แต่ที่นี่...มีคำร่ำลือว่าผีดุนัก บางคนถึงกับเห็นว่ามีภูติผียืนอยู่เต็มไปหมด ละแวกนั้นจึงมิมีชาวบ้านไปสร้างบ้านอยู่สักหลังเลย ชาวบ้านก็เล่าลือกันต่อๆมาจนถึงปัจจุบันนี่แหละ เจ้าของจึงลดราคาลงเหลือเพียงหมู่ละ 10 ตำลึงทองเท่านั้น”ท่านเจ้าเมืองเล่าความจริงทั้งหมดให้นางฟัง ที่ดินผืนนี้นับว่ามีทำเลทองยิ่งนักแต่น่าเสียดายที่มีเรื่องเล่าที่มิค่อยดีนัก พ่อค้าต่างถิ่นมากมายมาขอซื้อที่ดินผืนนั้นแต่เมื่อได้ฟังเรื่องราวที่น่าขนลุกก็เลือกที่จะไปซื้อที่ดินผืนอื่นเสียดีกว่า
เยว่ซินมิได้กลัวภูตผีเช่นผู้อื่น กลับกันนางชินกับภูตผีไปเสียแล้ว ทั้งนางยังมีบริวารเป็นถึงผู้ควบคุมบรรดาวิญญาณในเมืองนี้นางก็มิจำเป็นต้องกลัวอะไร “ข้าตกลงซื้อที่ดินผืนนี้เจ้าค่ะ แล้วที่ดินติดกันล่ะเจ้าคะ หากราคามิต่างกันมากนักข้าก็อยากจะซื้อไว้ด้วย”
“เดิมทีก็หมู่ละ 30 ตำลึงทองเท่ากันขอรับ แต่ด้วยเรื่องนั้นจึงลดราคาเหลือเพียงหมู่ละ 10 ตำลึงทองเช่นกันขอรับ รวบรวมทั้งหมดได้ 100 หมู่พอดิบพอดี” เจ้าเมืองดีใจยิ่งนักที่มีผู้ซื้อที่ดินผืนนั้นเสียที
“ข้าตกลงซื้อทั้งหมด 100 หมู่ถ้วนเจ้าค่ะ เช่นนั้นท่านทำสัญญาซื้อขายเถอะเจ้าค่ะ”
“ดีๆ ข้าจะรีบทำสัญญาเดี๋ยวนี้”ท่านเจ้าเมืองส่งสายตาให้พ่อบ้านซ่งไปเตรียมสัญญาซื้อขายมา
ท่านเจ้าเมืองจรดพู่กันขีดเขียนสัญญาลงบนกระดาษเนื้อดีอยู่มินานนัก รอจนหมึกแห้งสนิทดีท่านเจ้าเมืองจึงมอบสัญญาซื้อขายให้นางและเขาเก็บไว้คนละฉบับ เยว่ซินรับโฉนดที่ดินและสัญญามาเก็บไว้กับตัวอย่างดี นางยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ในที่สุดนางก็สามารถซื้อที่ดินผืนงามมาได้ จากนี้ครอบครัวนางจะสุขสบายขึ้นไปอีกขั้นแล้ว
“ข้าขอรบกวนท่านช่วยอีกเรื่องหนึ่งได้หรือไม่เจ้าคะ”นางเงยหน้ามองผู้อาวุโสกว่า
“ได้สิ เจ้าว่ามาเถอะ หากสิ่งใดที่ข้าสามารถช่วยได้ข้าก็พร้อมจะช่วยเหลือ”
“ข้าต้องการช่างมาสร้างบ้านให้เจ้าค่ะ แต่ข้ามิรู้ว่าจะไปหาที่ใด อยากรบกวนให้ท่านช่วยแนะนำด้วยเจ้าค่ะ”
“มิใช่เรื่องหนักหนาอะไร ข้ารู้จักช่างที่มีฝีมือในเมืองนี้มากมาย ในวันพรุ่งข้าจะให้ช่างไปพบท่านทันที”
หลังจากซื้อขายที่ดินเรียบร้อยแล้วทั้งยังหาช่างสำหรับสร้างบ้านได้แล้ว นางก็มิต้องกังวลสิ่งใดอีก ต้องขอบคุณที่เมืองเฉินซานมีเจ้าเมืองที่มีคุณธรรมเช่นนี้นางจึงมิต้องกลัวจะโดนโก่งราคา
ฤดูหนาวที่จะมาถึงนี้ครอบครัวนางจะมิต้องทนหนาวเช่นที่ผ่านมาอีกแล้ว นางตั้งใจว่าจะสร้างส่วนหนึ่งเป็นสำนักดูดวง จากนี้นางจะได้มิต้องออกไปตั้งโต๊ะดูดวงที่ตลาดอีกแล้ว ทั้งบริเวณรอบบ้านยังสามารถปลูกผักบุ้งได้อีกมากเป็นรายได้อีกทางของนางเลยล่ะ