นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
จีน,ชาย-หญิง,รัก,ย้อนยุค,นางเอกเก่ง,อนาคต,อดีต,จีนโบราณ,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นางมีสัมผัสสวรรค์สามารถติดต่อกับวิญญาณได้ จึงเปิดสำนักดูดวงโดยมีบริวารผีเป็นหน่วยสอดแนม ในที่สุดสำนักดูดวงของนางก็มีชื่อเสียงขจรไปไกล
ผู้แต่ง
หัตถ์หทัย
เรื่องย่อ
‘ไป๋อี้โยว’ หัวหน้าองครักษ์ประจำตัวฮ่องเต้แห่งราชวงศ์หลิน
ได้รับคำสั่งให้ออกตามหาชินอ๋องผู้เป็นอนุชาอันเป็นที่รักยิ่งของฮ่องเต้
“หากเจ้าดูดวงแม่นจริง เช่นนั้นเจ้าบอกได้หรือไม่เล่าว่าคนที่ข้าตามหาอยู่ที่ใด”
‘เยว่ซิน’ หมอดูที่ร่ำลือกันว่าแม่นอย่างกับตาเห็น แท้จริงแล้วนั้นนางไม่ได้ดูดวงเป็นแต่อย่างใด หากแต่นางมีสัมผัสสวรรค์ที่ผู้อื่นไม่มี ทั้งยังมีบริวารผีทั้งหลายที่คอยสอดแนมเรื่องราวชาวเมืองมาให้นางต่างหากล่ะ
“คิดมิถึงว่าท่านองครักษ์ผู้เกรียงไกรก็เป็นทาสแมวกับเขาด้วย”
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ ทั้งตัวละครและสถานที่ต่างๆเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
“อย่าเร่งข้านักสิเจ้าคะ หากข้าดูผิดพลาดไปจะทำอย่างไรเล่า” นางมองคนที่กอดอกมองนางราวกับกำลังสอบปากคำนักโทษด้วยความหมั่นไส้
“หากเจ้าดูผิดพลาด ข้าก็จะสังหารเจ้าเสีย โทษฐานหลอกลวง”
นางมองดูจอมเผด็จการที่นึกจะทำสิ่งใดก็ทำ มิใช่เป็นเขาเองหรอกหรือที่ตั้งใจมาท้าทายนาง ตอนนี้นางก็แค่อยากลองเล่นสนุกกับเขาดูบ้าง แม้ว่าหน้านิ่งๆ นั่นจะดูตายด้านก็เถอะ “ข้ามภูเขาไปทางทิศเหนืออีกสองลูกเจ้าค่ะ มีหญิงชาวบ้านช่วยเหลือเขาไว้ นางเป็นคนจากหมู่บ้านเล็กๆ แถบนั้น”
“แค่นี้?”
“เจ้าค่ะ” นางพยักหน้ารับ เพราะความจริงแล้วนางก็ได้รับข้อมูลนี้มาจากเหยียนเหยาผู้ที่ได้ยินข่าวจากในโลกหลังความตายเพียงเท่านี้เช่นกัน ครั้งที่เกิดการปราบปรามกบฏเริ่นจื่อครั้งนั้น เหยียนเหยานางยังคงเป็นวิญญาณเร่ร่อน
นางเล่าว่า ‘หลินเจาเจิน’พระโอรสองค์รองของฮ่องเต้องค์ก่อน พระองค์ได้รับมอบหมายภารกิจสำคัญให้ขึ้นมายังแดนเหนือเพื่อปราบกบฏเสียให้สิ้นซาก แต่ช่างน่าสงสารที่ยังมิทันได้ถึงที่หมายกลับถูกโจรภูเขาจำนวนมากซุ่มโจมตีเสียก่อน ด้วยพื้นที่บริเวณนั้นมีหุบเขาจำนวนมาก พระองค์ยังมิคุ้นเคยเส้นทางจึงเป็นเหตุให้พระองค์สูญหายไป บ้างก็ว่าพระองค์ทรงถูกโจรป่าฆ่าตายไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นผ่านมา 18 ปีก็ยังหาร่างของพระองค์ไม่พบ
แต่ก็มีข่าวลือออกมาเงียบๆ อีกว่า แท้จริงแล้วฮ่องเต้องค์ก่อนนั้นรักบุตรไม่เท่ากัน เขาจงใจผลักดันให้พระโอรสองค์รองต้องไปพบจุดจบเช่นนั้น เพราะความเก่งกล้าสามารถของพระองค์เป็นหอกข้างแคร่ขององค์รัชทายาทผู้เป็นโอรสที่เกิดจากเฉากุ้ยเฟยผู้เป็นที่รักยิ่งในขณะนั้น ทั้งขุนนางในราชสำนักยังแบ่งออกเป็นสองฝักสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนองค์รัชทายาทอย่างโจ่งแจ้ง แต่อีกฝ่ายกลับสนับสนุนองค์ชายรองอย่างลับๆ
แต่เมื่อฮ่องเต้องค์ปัจจุบันได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้แต่งตั้งพระอนุชาที่สูญหายไปขึ้นเป็นชินอ๋องทันที เหลือเพียงแค่รอให้เจ้าตัวกลับไปรับตำแหน่งอย่างสมเกียรติ เขาให้คนมากมายออกตามหาพระอนุชา แต่ปีแล้วปีเล่าก็ยังไม่ได้แม้แต่ข่าวคราว.
ไป๋อี้โยวถอนหายใจยาวพรืด เพราะรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับหมอดูคนนี้ คราแรกเขาตั้งใจมาสำรวจดูเท่านั้นว่านางเป็นหมอดูจอมปลอมหรือไม่ ครั้นได้สนทนากัน นางก็ได้สร้างความแปลกใจให้เขาอยู่หลายครา ยิ่งไปกว่านั้นคือนางล่วงรู้ภารกิจลับของเขา นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเริ่มเชื่อนางขึ้นมาบ้างเล็กน้อยจึงยอมลงเดิมพันกับนางด้วยเงิน1000 ตำลึงทอง แต่นี่! เขากลับรู้สึกว่ากำลังถูกนางล่อลวงเสียอย่างนั้น
“ข้าเป็นหมอดูนะเจ้าคะ มิใช่ผู้หยั่งรู้ จะได้รู้กระจ่างไปเสียทุกเรื่อง” นางเชิดหน้าเล็กน้อย
“เอาเถอะเท่านี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว แม่หมอเยว่ช่างเก่งกาจยิ่งนัก เช่นนั้นเจ้าจะช่วยข้าจนกว่าจะเจอคนผู้นั้นได้หรือไม่” เขาหยิบถุงเงินที่ดูมีน้ำหนักมากพอสมควรออกมาถือไว้
“ข้าช่วยอะไรได้เจ้าคะ ท่านไปหาผู้อื่นเถอะ” นางเหล่ตามองถุงเงินเพียงเสี้ยวนาทีแล้วทำเป็นผินหน้าออกไปมองที่อื่น นางคิดว่าองครักษ์ไป๋ผู้นี้แท้จริงแล้วก็ใจกว้างไม่เบา นางมักจะถูกใจคนที่ชอบใช้เงินแก้ปัญหาเสียด้วยสิ
“1000 ตำลึงทอง ใช้วิชาดูดวงของเจ้า ช่วยข้าออกตามหาคน”
“ข้ามิรับข้อเสนอเจ้าค่ะ” นางลังเลเล็กน้อยเพราะนางมีลางสังหรณ์ว่าควรช่วยคนผู้นี้ออกตามหาคน แต่ทว่านางไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับพวกขุนนางหรือพวกเชื้อพระวงศ์มากนักเพราะคนพวกนี้มักจะมีปัญหามากมายไม่จบไม่สิ้น
“2000 ตำลึงทองเป็นเช่นไร”
“ให้ออกตามหาคนกับท่าน มิใช่เรื่องง่ายเลยนะเจ้าคะ อีกอย่างหากไปกับท่าน สำนักของข้าก็ขาดรายได้น่ะสิเจ้าคะ” นางแสร้งลังเล ทั้งที่ภายในใจนางค่อนข้างสนใจอยู่มาก เพราะตั้งแต่นางข้ามภพมายังโลกนี้ ก็ยังมิเคยออกท่องเที่ยวไปที่ใดเลย
“เช่นนั้น 3 เท่าของรายได้ที่เจ้าขาดไป”
“มัดจำครึ่งหนึ่งก่อนนะเจ้าคะ” เมื่อได้ยินข้อเสนอที่น่าพึงพอใจ นางจึงตัดสินใจตอบตกลงไป
“ได้!” เขาตอบนางด้วยเสียงเกรี้ยวกราด เพราะรู้ว่านอกจากหมอดูผู้นี้จะกวนประสาทแล้ว นางยังเป็นหมอดูหน้าเลือดอีกด้วย แต่ทว่าเมื่อคิดถึงผลลัพธ์ที่จะได้กลับมาแล้ว เขากลับรู้สึกว่ามันคุ้มค่า เพราะลางสังหรณ์ของเขามันบอกให้เชื่อนาง และนางจะเป็นผู้นำพาบุคคลสำคัญมาคืนสู่ราชวงศ์ในเร็ววัน
“ขอบคุณที่ไว้ใจข้าเจ้าค่ะ” นางแสร้งยอบกายคารวะราวกับนางกำนัลในวังหลวง
นัยน์ตาคมปลายตามมองเพียงเล็กน้อย ก่อนจะมองสำรวจสำนักดูดวงแห่งนี้ดีๆ อีกครา จึงได้พบว่าเรือนนี้มีการสร้างที่แปลกตา ทุกพื้นที่ถูกใช้งานอย่างเหมาะสมและคุ้มค่า ผู้ที่ออกแบบเรือนนี้ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เก่งกาจจนหาจับตัวได้ยากเป็นแน่ “เจ้าของรีดไถ่เงินเก่งเช่นนี้ มิน่าเล่าสำนักถึงได้เติบโตขึ้นทุกวัน น้ำชานี่ก็เป็นน้ำชาอย่างดี ข้าที่อยู่ในเมืองหลวงยังมิเคยได้ลิ้มลองชาใดที่ยอดเยี่ยมเท่านี้มาก่อน”
‘ก็ต้องไม่เคยชิมอยู่แล้วสิ นี่มันชา มาคิยาจ แฟรส์ จากฝรั่งเศสเชียวนะ!'นางบ่นอุบอยู่ภายในใจ
เมื่อไม่เห็นเจ้าของสำนักตอบสิ่งใดกลับมา มือหนาจึงหยิบขนมหวานชิ้นกำลังพอดีขึ้นมาพินิจไปม.หวังจะหาพิรุธอะไรสักอย่างจากนางได้ “แม้กระทั่งขนมรับรอง ยังเป็นขนมหวานที่กำลังมีชื่อเสียงในขณะนี้ ข้าชักอยากมาที่นี่บ่อยๆ เสียแล้วสิ”
เยว่ซินมองดูคนตรงหน้าที่คิดจะมาท้าทายนางเริ่มสำแดงฤทธิ์เดชขึ้นมาอีกคราด้วยความหมั่นไส้ โชคดีที่เขาให้เงินค่าจ้างนางมากกว่าผู้อื่น มิเช่นนั้นนางคงไล่ตะเพิดเขาไปนานแล้ว แต่ถึงกระนั้นนางก็อดเหน็บแนมเขาไม่ได้ “ข้าว่างานที่ใต้เท้าทำอยู่น่าจะมิรุ่งนะเจ้าคะ พื้นฐานนิสัยของท่าน ควรทำงานเกี่ยวกับการสอบสวนหรือตามจับผิดผู้ต้องสงสัย…..อะไรทำนองนี้น่าจะรุ่งโรจน์กว่านะเจ้าคะ”
“หึ!ข้าก็แค่ชอบสอดส่องพวกคนที่มีแนวโน้มว่าจะทำผิดกฎหมายหรือหลอกลวงประชาชนชาวแคว้นเจินเท่านั้น หากข้าเสียมารยาทไปต้องขออภัยแม่หมอเยว่ด้วย ว่าแต่…ข้าขอถามอะไรอีกสักอย่างได้หรือไม่”
“ถามมาเถอะเจ้าค่ะ หากข้าตอบได้ก็จะตอบให้”
“สำนักนี้ออกจะกว้างขวางใหญ่โต ทั้งในสำนักนั้นมีของมีค่ามากมาย แต่เหตุใดเจ้าจึงมิจ้างบ่าวรับใช้ฝีมือดีมาเฝ้าประตูสักหลายๆ คนเล่า”
“ท่านเคยได้ยินคำว่า…คนดีผีคุ้มไหมเจ้าคะ”
“ผีคุ้มหรือ?เจ้าล้อข้าเล่นแล้วกระมัง” มุมปากหนายกยิ้มเล็กน้อย ทันใดนั้นเองเขาพลันรู้สึกถึงลมเย็นยะเยือกโชยมาอย่างกะทันหัน ทั้งที่ภายในห้องนี้ไม่ควรจะมีลมเข้าถึงได้ ไป๋อี้โยวรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลนี้จึงขอตัวกลับก่อน
“เช่นนั้นข้าจะมาใหม่ในยามซื่อ”
เยว่ซินมองร่างสูงที่เดินจากไปด้วยท่าทางสง่างามมิเปลี่ยนแปลง ทั้งที่ภายในใจเขาป่านนี้คงหวาดกลัวมิน้อย นางสบตาหานฉีราวกับรู้กัน จากนั้นทั้งห้องจึงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของมนุษย์และวิญญาณรูปงาม