ผมจำได้ว่าผมนั่งทำงานอยู่นะแล้วเหมือนจะวูบ พอตื่นขึ้นมาทุกอย่างมันแปลกไปหมด นี่ผมมาอยู่ที่ไหนเนี่ยย
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,ผจญภัย,slice of life,ชีวิตประจำวัน,เลี้ยงสัตว์,ปลูกผัก,ทะลุมิติ,นิยายวาย,แฟนตาซี,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ข้ามมิติมาเป็นเจ้าของดวงดาวผมจำได้ว่าผมนั่งทำงานอยู่นะแล้วเหมือนจะวูบ พอตื่นขึ้นมาทุกอย่างมันแปลกไปหมด นี่ผมมาอยู่ที่ไหนเนี่ยย
ผม มาร์ติน เป็นชายหนุ่มที่เช้าไปทำงาน เลิกงานกลับบ้าน สังสรรค์กับเพื่อนงั้นเหรอ เหอะ แทบไม่ได้ไปไหนเลยน่ะสิ ทำไมผมถึงไม่ไปงั้นเหรอ คงเพราะตังผมที่ไม่ค่อยชอบที่ที่คนเยอะ แต่ผมชอบไปนั่งดูเพื่อนๆดื่มนะ มันสนุกดี แต่ก็นั่นแหละพอได้มาทำงานใหม่ไกลเพื่อนๆก็แทบไม่ไปไหนเลย กลายเป็นคนเงียบๆ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมนั้นไม่มีอะไรทำ ผมคิดว่าการสตรีมผมน่าจะซักอาทิตย์ละครั้งที่เหลือจะเป็นคลิปทำอาหาร ไม่ก็พวกขนมอะไรแบบนี้แทน ก็นะแรกๆก็ยังเขินๆอยู่รอปรับตัวอีกสักหน่อยแล้วกัน
"เช้านี้กินอะไรไรดีนะ"
ในตู้เย็นก็มีของครบ ข้าวต้มหมูก็ได้ ไม่ก็ผัดผักกับข้าวสวยก็ดี ข้าวต้มแล้วกัน ปกติก็ไม่ค่อยกินข้าวเช้าอยู่แล้วแต่มาอยู่ที่ใหม่ก็ต้องปรับเปลี่ยนนิดหน่อย
เมื่อเตรียมของเสร็จก็เริ่มลงมือทำข้าวต้มหมู เริ่มจากหมักหมูกันก่อน ผมจะหมักหมูด้วยผงปรุงรส รากผักชี กระเทียม และพริกไทย โขลกให้เข้ากันพักเอาไว้ มาต่อกับตัวข้าวดีกว่า จะใช้เป็นข้าวสารล้างน้ำให้สะอาด จากนั้นตั้งหม้อต้มน้ำ ใส่ข้าวสารลงไปจนเดือด ใส่กุ้งแห้ง หรี่ไฟลง ต้มด้วยไฟอ่อนจนข้าวเริ่มสุก ขั้นตอนนี้ใช้เวลาประมาณ 8-10 นาที เมื่อข้าวสุกได้ที่ผมจะปรุงรสด้วยเครื่องปรุง ใส่ผงปรุงรสนิดหน่อย จากนั้นใส่หมูที่หมักไว้ปั้นเป็นก้อนใส่ลงไป พอหมูสุกให้ปิดไฟ แล้วใส่ผักที่ต้องการ ผมจะใส่แค่ผักชีพอ เป็นอันเสร็จ
ผมกดหยุดกล้องวิดีโอไว้ก่อน จากนั้นก็ตักข้าวต้มหมูสับร้อนๆลงในถ้วย แค่ได้กลิ่นก็หิวแล้วสิ คลิปค่อยลงตอนกินเสร็จแล้วกัน พอกินเสร็จก็ได้เวลาทำงานถึงจะเป็นแค่การตรวจเช็คคลิปว่าต้องตัดตรงไหนมั้ยก็เท่านั้น เมื่อไม่มีสิ่งที่ต้องแก้ก็อัพโหลดได้เลย หวังว่าข้าวต้มของผมจะทำให้คนอยากอาหารปรุงสุกมากขึ้นนะ
"เอาล่ะวันนี้ไปดูที่สวนหน่อยดีกว่า"
สวนที่ว่าคือสวนที่ผมได้มาสำรวจเป็นอันดับแรกๆเลยตั้งแต่ลืมตาขึ้นมา ตอนนั้นแต่ดูเผินๆไม่ได้เดินดูอะไรมาก แต่วันนี้ผมจะมาสำรวจทุกซอกทุกมุมเลย
"วันนี้ก็คงเหนื่อยอีกแล้วสินะ"
ถึงจะเป็นครั้งที่สองที่เข้ามาที่สวนแต่สิ่งที่สัมผัสได้เลยคือความร่มรื่น คงเพราะมีพวกต้นไม้ใหญ่อยู่ด้วยเลยช่วยบังแดดทำให้อากาศบริเวณนี้เย็นสบาย น่ามานั่งปิกนิกตรงนี้จังเลยนะ
เมื่อเดินมาถึงสิ่งแรกที่เห็นจะเป็นพวกผักสวนครัวก่อน เหมือนจะมีแครอท คะน้า พริก ผักกาดขาว ผักชี มีมะเขือเทศด้วย ส่วนพวกสมุนไพรก็จะมีพวก ขิง ข่า ตะไคร้ พริกไทย ประมาณนี้ พวกไม้ผลเหมือนจะเห็นต้นแอปเปิ้ล ต้นส้ม ต้นมะม่วง เหมือนจะมีต้นบ๊วยอยู่ 2 ต้นมั้งนะ แค่นี้ก็แทบไม่ต้องซื้อในร้านค้าเลยนะเนี่ย แถมยังแบ่งเป็นสัดส่วนอีก ดีสุดๆ
ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆ ผ่านต้นส้มไปจนเดินมาสุดทางก็เจอที่ที่เหมือนเป็นลานโล่งๆ มีแดดส่องถึง รอบข้างก็มีพวกต้นไม้ล้อมรอบ เหมือนกับที่อยู่ของพวกเอลฟ์ที่ชอบมานั่งเล่นเลย สวยมากเลยแถมอากาศยังดีมากๆอีกด้วย งั้นนั่งพักตรงนี้ก่อนแล้วกัน ส่วนมื้อกลางวันก็กินผลไม้ที่เก็บมาด้วยแค่นี้ก็อิ่มแล้ว
แต่ถ้านั่งเฉยๆมันก็ดูน่าเบื่อไปหน่อย ผมเลยเข้าไปท่องโลกโซเชียลดูหน่อยว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง มีคนรู้จักช่องผมมากน้อยแค่ไหน ถือเป็นการทำงานไปในตัวเลย และเมื่อกดเข้าไปที่หน้าช่องของตัวเองที่เมื่อเช้านั้นไม่ได้ตั้งใจดูเพราะแค่ลงคลิปเสร็จก็ปิดเลย ก็ต้องตกใจเพราะ....
"นี่มันอะไรเนี่ย!!!"
ทำไมช่องของผมที่เมื่อวานมีผู้ติดตามแค่ 3 คน แต่ตอนนี้กลับเพิ่มมาเป็นสามพันและดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย
"เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมถึงได้เพิ่มเยอะขนาดนี้ล่ะ บัคเหรอ หรือว่าไง"
เมื่อเริ่มตั้งสติได้มาร์ตินก็ได้เริ่มเข้าไปดูในเทียร์ทรีต เพื่อดูว่าช่องตัวเองนั้นไม่ได้โดนบัคอะไร และเมื่อกดเข้ามาก็ได้เจอกับคนที่รีวิวช่องของตัวเอง
คุณหนูแมรี่ : เอาล่ะทุกคนวันนี้แมรี่มีช่องมาแนะนำ เป็นช่องที่เรียกได้ว่าคุณภาพทั้งอาหารและสตรีมเมอร์!! อะ..แฮ่ม คือแมรี่น่ะกำลังเบื่อไปเลยหาช่องใหม่ๆดู เลยเลือกที่เข้าไปดูสตรีมเมอร์หน้าใหม่แล้วก็พบกับช่อง Anastasia_M เป็นช่องที่อยู่ในหมวดทั่วไปนะ (ตัวเจ้าของช่องน่าจะทำอย่างอื่นด้วย) และเมื่อกดเข้าไปทุกคนรู้มั้ยว่าแมรี่เจอกับอะไร!!! แมรี่เจอกับภููตน้อย ไม่สิๆ เจอกับสตรีมเมอร์เหมือนตอนนั้นเขากำลังจะเตรียมของเพื่อทำอาหารล่ะนะ แมรี่ก็เลยสนใจขึ้นมาเลยกะว่าจะดูเล่นๆไม่หวังอะไร แต่!!!! ทุกคนมันเกินคาดมาก อาหารที่สตรีมเมอร์ทำอร่อยมาก (แนบรูปอาหาร) เอาจริงก็ไม่รู้จะรีวิวอะไรเพราะนี่ก็เพิ่งจะเป็นสตรีมแรกด้วย มีเรื่องทึ่งอีก เอาไว้ให้ทุกคนไปทึ่งกันเองดีกว่าขอไม่สปอยล์แล้วกันนะ อิอิ
เอาล่ะรีวิวเท่านี้พอเพราะเดี๋ยวน่าจะมีคนอีก 2 คนที่ดูไลฟ์มาขายเหมือนกัน ถ้าอยากรู้ว่าทึ่งอะไรก็เข้าไปดูกันเลย (แนบลิงก์ช่อง) (แนบรูปอาหาร) (แนบรูปสตรีมเมอร์) (แนบรูปบรรยากาศ)
.... : น้อยครั้งที่คุณหนูเขาจะรีวิวนะเนี่ย คงต้องไปดูหน่อยแล้ว
..... : จริง ปกติไม่ค่อยรีวิวช่องไหนเลยนะ อีกอย่างหน่าตาของสตรีมเมอร์ที่แนบมาก็หล่อมากด้วย
..... : ไปดูเพราะหน้าตาสตรีมเมอร์เลยนะ
.
ผมอยากพัก : กดเข้าแบบงงๆ แต่ได้ชิมอาหารรสชาติเลิศ เอาจริงรสชาติอาหารสู้ร้านดังๆได้เลย ดีไม่ดีอาจจะอร่อยกว่าด้วย มีเรื่องทึ่งๆด้วยไม่รีวิวอะไรมาก ไปดู!!! (แนบลิงก์ช่อง) (แนบรูปอาหาร)
.... : เราเข้าไปดูแล้ว สตรีมเมอร์น่ารักมาก!!! แล้วก็มีเรื่องทึ่งเหมือนที่คุณหนูกับคุณเจ้าของโพสต์รีวิวจริงๆ
.... : เอาจริงตอนแรกก็เคลิ้มกับอาหารกับบรรยากาศนะ ไปๆมาๆทึ่งจนจบคลิปจริงๆ
Alan : อะไรขนาดนั้นเพื่อน
[ตอบกลับ] ผมอยากพัก : ไปดูก่อนนนน
.
สวยที่สุด : สวัสดีผู้ติดตามที่น่ารัก วันนี้เจเจ้มีช่องสตรีมใหม่มาแนะนำ ชื่อช่อง Anastasia_M เจ้บอกเลยนะว่าคุ้มค่าที่จะเข้าไปดูมากๆ เจ้บอกเลย แถมสตรีมเมอร์เองก็หน้าตาหล่อ แต่มองอีกทีก็น่ารัก เป็นคนที่เจ้อยากให้มาเป็นนายแบบคอลใหม่ให้เลยนะเนี่ย แต่ๆๆๆ ไม่ใช่แค่มีหน้าตาที่น่ารักนะ เขายังทำอาหารปรุงสุกได้อร่อยมาก!!! บรรยากาศที่บ้านเขาก็ดี แถมเรื่องทึ่งก็มีอีก ไปดู!!! (แนบลิงก์ช่อง) (แนบรูปสตรีมเมอร์)
.... : เจ้!!! หนูเข้าไปดูมาแล้ว หล่อมาก!! เขาหล่อจริง
.... : เจ้แนะนำขนาดนี้ก็ต้องไปดูหน่อยแล้วล่ะ ถึงขนาดที่เจ้าแม่แฟชั่นอย่างเจ้อยากได้มาเป็นนายแบบขนาดนี้
เชอรีน : แก!!! คนนี้แหละๆ เหมาะกับคอลใหม่มาก
[ตอบกลับ] สวยที่สุด : ใช่มั้ยๆ
.
.
และโพสต์อื่นที่พูดถึงช่องของเขาเช่นกัน แต่เหมือนหลังๆจะเป็นเรื่องของดวงดาวที่เขาอยู่มากกว่า บางคนยังคิดว่าผมบุกรุกพื้นที่อนุรักษ์อยู่เลยทั้งๆที่บอกชัดขนาดนี้แล้วนะ หรือว่าต้องมีหลักฐานด้วย เราก็มีนี่หน่า
"อยู่ๆก็กลายเป็นคนดังเฉยเลย ช่วงนี้ก็ยังไม่สตรีมแล้วกัน ลงแค่คลิปก็พอ"
ใช่ เอาแบบนี้แหละ ตอนนี้ผมขอนอนพักก่อนแล้วกัน ตั้งรับเรื่องที่ตัวเองมีคนติดตามเยอะไม่ไหวสำหรับคนเข้าสังคมไม่เก่งอย่างผม
.
.
อีกด้านหนึ่ง ณ ห้องบัญชาการทหาร
มีชายร่างสูงคนหนึ่งกำลังนั่งดูช่องช่องหนึ่งด้วยความสนใจ ปกติตัวเขานั้นแทบจะไม่ค่อยได้เข้าไปดูอะไรพวกนี้หรอกแต่ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาเข้าไปดูและได้เจอกับช่องนี้เข้า รูปโปรไฟล์ของช่องเป็นกระต่ายตาสีแดงที่นับว่าหาได้ยากในยุคนี้ เพราะส่วนใหญ่จะสูญพันธุ์ไปหมด ไม่ก็จะอยู่แค่ในเขตป่าอนุรักษ์ที่ทางทหารได้ดูแลอยู่ ตอนแรกที่เข้าไปดูเพราะรูปโปรไฟล์และเนื้อหาของการสตรีม แต่เมื่อดูจนจบก็ต้องพบกับความน่าตกใจอีกเรื่องนั่นคือ เจ้าของช่องนั้นเป็นเจ้าของดวงดาวที่นับได้ว่าอุดมสมบูรณ์มากๆ จากที่เห็นในสตรีมก็เรียกได้ว่าอุดมสมบูรณ์ยิ่งกว่าป่าอนุรักษ์บางที่เสียอีก
ทำไมดาวดวงนี้ถึงได้รอดจากสายตาของพวกหน่วยสำรวจกันนะ หรือว่าจะอยู่ไกลจากขอบเขตของทีมสำรวจ
ก็อก ก็อก ก็อก
"มีอะไร"
"เรื่อเรื่องของสตรีมเมอร์คนหนึ่งครับ"
"เข้ามา"
ดูเหมือนสตรีมเมอร์คนนี้จะทำให้พวกหน่วยสำรวจอยากจะเข้าไปสำรวจสินะ แต่ถ้าทางนั้นมีเอกสารยืนยันพวกเราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี นอกเสียจากทางเจ้าของจะอนุญาตเอง
"สตรีมเมอร์คนไหนกันนะที่ทำให้หัวหน้าทีมสำรวจมาเองแบบนี้"
"เห้อ ก็สตรีมเมอร์ที่นายดูอยู่ไง ราฟ"
"โอ้...แล้วเรื่องอะไรล่ะ ถ้าเรื่องที่ต้องการสำรวจเราต้องขออนุญาตเจ้าของเสียก่อน"
"รู้ ฉันทักเจ้าของช่องไปแล้วแต่ทางนั้นยังไม่เปิดอ่านเลย"
"เขาอาจจะยุ่งก็ได้ เอาน่าโคลด์ใจเย็นลงก่อน"
"ที่นั่นแปลกมากเลยนะ"
"หือ"
"ทั้งธรรมชาติที่อยู่ในสตรีม ไหนจะบรรยากาศของบ้านที่ดูเหมือนยุคเก่าแบบนั้น"
"ก็นะ อาจจะมีดาวสักดวงที่มีบรรยากาศแบบนั้นก็ได้"
"แต่มันรอดจากทีมสำรวจฉันได้ยังไง"
"นายอาจจะตาไม่ดีก็ได้"
"เห้อ...ถ้าทางนั้นตอบกลับแล้วอนุญาตแกจะไปกับฉันมั้ย"
"ถ้าว่างก็ไป"
"..."
"...อะไร"
"เปล่า มาบอกแค่นี้แหละ ไปล่ะ"
มาไวไปไว อืม ที่นั่นก็น่าสนใจอยู่หรอกนะ แต่ที่สนใจมากๆเลยคือเด็กคนนี้มากกว่า ทำไมถึงอยู่คนเดียว ทำไมถึงได้มีดาวดวงนี้อยู่ เป็นมรดก? หรือยังไงกันแน่
ร่างสูงนั้นได้นั่งดูสตรีมนี้อีกครั้งทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งจะดูจบก่อนที่เพื่อนจะเข้ามาเสียอีก
.
.
.
ฝั่งมาร์ติน
ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหนถึงได้มีพวกสัตว์มานอนด้วยแบบนี้ เอาดีรู้สึกเหมือนกับเจ้าหญิงสักเรื่องเลยที่อยู่ในป่า คุยกับสัตว์รู้เรื่อง แต่ก็นะผมคุยกับพวกมันไม่รู้เรื่องสักหน่อย
"หือ...ไง เจอกันอีกแล้วนะ"
ดูเหมือนผมจะเจอกับเจ้ากระต่ายที่ผมได้เจอวันแรกที่เดินสำรวจแล้วสิ แถมยังเป็นตังที่ผมเอามาเป็นแบบในการวาดรูปอีกด้วย
"ทำไมพวกนายถึงมานอนตรงนี้ล่ะ หรือว่าผมมาแย่งที่พวกนายเหรอ"
"....."
ถามไปก็ไม่มีเสียงตอบอยู่ดี งั้นก็เดาว่าคงเพราะพวกมันอยากมาล่ะมั้ง ก็นะตรงนี้มันอากาศดีมากๆเลยนี่หน่า ดีจริงทีอยู่หลังบ้าน
"ผมต้องกลับบ้านแล้วนะ ไว้ผมจะมาหาใหม่ หรือไม่พวกนายก็ไปหาผมได้นะ บ้านหลังนั้น"
ผมพูดพร้อมชี้มือไปที่บ้านของผม ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าพวกมันมองตามแล้วพยักหน้ารับ อาจจะคิดไปเองนั่นแหละ เมื่อยอกลาบรรดาสัตว์ทั้งหลายผมก็กลับบ้าน กลับทางเดิมที่มานั่นแหละ
"เย็นนี้งดข้าวเย็นแล้วกัน ขี้เกียจทำ"
เพราะยังไงก็อยู่คนเดียวก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารอะไรมาก อยากกินก็กิน ไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน เมื่อเดินผ่านต้นส้มผมก็เด็ดติดมือมา 2-3 ลูก ถ้าไม่พอค่อยเดินมาเก็บใหม่ก็ได้
เมื่อเข้ามาในบ้านผมก็ทำเหมือนเดิมคือ ล้างมือ ล้างเท้า แล้วไปนั่งที่โซฟา วันนี้คงนอนไม่หลับแน่เลย ผมนั่งพักพลางตรวจดูกล่องข้อความไปเรื่อย และได้สะดุดตากับข้อความของคนคนหนึ่งเข้า
อเล็กซิซ โคลด์
ใครหว่าทำไมชื่อดูยิ่งใหญ่จังเลย ค้นหาก่อนกันเอาไว้แล้วกัน เมื่อกรอกชื่อของคนที่สงสัยลงไปก็ได้พบกับใบหน้าที่เรียกได้ว่า หล่อ หล่อมาก เหมือนรูปปั้นเทพเจ้าเลย โห หล่อขนาดนี้ได้ไงกันนะ แต่เดี๋ยวก่อนนะ
"หัวหน้าหน่วยสำรวจ....งั้นเหรอ"
แล้วคุณหัวหน้าหน่วยมีอะไรกับคนธรรมดาแบบผมล่ะครับเนี่ย หรือว่าจะเป็นเรื่องของดาวนี้ เพราะที่ดูๆมาเหมือนจะมีการให้หน่วยสำรวจมายืนยันว่าเราไม่ได้บุกรุก คนพวกนี้มันยังไงกันนะก็เข้าใจนะว่าอยากจะอนุรักษ์ป่าที่เหลือไว้ แต่ทำไมไม่คิดกันหน่อยนะว่าถ้าผมบุกรุกจริงๆทำไมพวกทหารที่ดูแลถึงไม่มาจับผม
"เห้อ..ก่อนอื่นคงต้องตอบคุณหัวหน้าก่อนสินะ เพราะเหมือนเขาก็ทักเรามานานแล้วด้วย"
หวังว่าจะไม่โกรธกันนะ
กล่องข้อความ
'สวัสดีครับ'
'โอ้ ในที่สุดคุณก็ตอบเสียที'
ตอบไวจังแฮะ
'ขอโทษนะครับพอดีตอนนั้ผมหลับน่ะครับ'
'ผมเองก็ขอโทษที่ทักไปรบกวนนะครับ'
'ไม่เป็นอะไรครับ แล้วคุณมีอะไรหรือเปล่าครับ เรื่องดาวของผมหรือเปล่า'
'คุณรู้แล้วใช่มั้ยครับว่าผมคือใคร'
'ครับ'
'งั้นผมขอแนะนำตัวอีกครั้งนะครับ ผมชื่อ อเล็กซิซ โคลด์ หัวหน้าหน่วยสำรวจดวงดาวครับ'
'ครับ ผมมาร์ติน เฟียร์ ครับ'
'อ่าคุณเฟียร์ คือจริงแล้วที่ผมทักมาคือต้องการเข้าไปสำรวจดวงดาวของคุณได้หรือเปล่าครับ'
'เรียกมาร์ตินเถอะครับ ส่วนเรื่องดาวของผม ผมให้มาสำรวจได้ครับ แต่ต้องไม่ไปรบกวนพวกสัตว์นะครับ ถ้าอยากได้พืชที่อยู่ที่ดาวนี้ผมอนุญาตให้เอาออกไปได้แค่บางส่วนนะครับ เพราะทางคุณคงมีคนเก่งๆที่สามารถพัฒนาได้ ใช่มั้ยครับ'
'ใช่ครับ แล้วผมก็ให้สัญญาว่าจะไม่ไปรบกวนพวกสัตว์ครัง ส่วนอีกเรื่องคือเอกสารยืนยันว่าคุณคือเจ้าของดวงดาวนี้ครับ คุณมาร์ตินพอจะส่งมายืนยันได้มั้ยครับ'
'ได้ครับ สักครู่นะครับ (ลิงก์เอกสาร)'
'โอเคครับ ไม่ทราบว่าทางคุณมาร์ตินสะดวกวันไหนเหรอครับ'
'พวกคุณจะมาวันไหนก็มาได้เลยครับ ผมสะดวกทุกวัน'
ยังไงก็ยังไม่ถึงวันที่ต้องสตรีมนี่หน่า งั้นก็ว่าง
'ได้ครับ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ส่วนเรื่องวัน ผมจะบอกอีกทีพรุ่งนี้นะครับ'
'ครับ'
หลังจากจบเรื่องกับคุณหัวหน้าก็มาคิดว่าจะต้องทำอะไรรับแขกหน่อยมั้ยนะ แต่ทางนั้นเป็นคนขอเข้ามานี่หน่า ไม่เป็นไรยังไงก็ว่างอยู่แล้วทำขนมแล้วก็ข้าวเที่ยงให้แล้วกัน แล้วเขาจะมากันเยอะมั้ยนะ ค่อยถามคุณหัวหน้าแล้วกัน
เช้าวันต่อมา
ดูเหมือนทางนั้นก็จะบอกวันมาแล้ว อีก 2 วันจะเดินทางมา ส่วนคนที่มาจะมาประมาณ 11 คน ส่วนพิกัดเขาบอกว่าค่อยส่งให้วันพรุ่งนี้ก็ได้หรือไม่ก็ค่อยส่งเช้าวันที่นัดเลยก็ได้ คุณหัวหน้านี่ใจดีจริงๆ 11 คน ไม่เยอะ ไม่น้อย ทำพวกอาหารหม้อใหญ่แล้วให้พวกเขาตักเองดีกว่า ดีหน่อยที่คนที่มาไม่มีใครแพ้อาหารอะไร งั้นเอาเป็นพะโล้หมู ผัดพริกแกงหมู ผัดผักเผื่อคนไม่กินเผ็ด ข้าวสวยหม้อใหญ่สักหม้อคงจะพอ คงไม่กินจุกันหรอกมั้ง
พรุ่งนี้คงต้องเตรียมของไว้แล้วสิ พะโล้ก็ทำตอนเย็นเลยดีกว่า หมูจะได้นุ่ม ส่วนของอย่างอื่นทำตอนเช้าก็ทัน พรุ่งนี้นอกจากจะเตรียมของทำอาหารแล้ว คงต้องเตรียมของทำขนมอีกสักหน่อย เอาเป็นบราวนี่ดีมั้ยนะเพราะทำครั้งหนึ่งก็ได้หลายชิ้น มีพายแอปเปิ้ลอีก น้ำส้มคั้นด้วย เท่านี้คงพอ อ่า เหนื่อยแน่เลย แต่ไม่เป็นไรผมเต็มใจทำอยู่แล้ว
.
.
วันรุ่งขึ้น
ผมได้ส่งพิกัดไปให้คุณโคลด์เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เลยมาสนใจเตรียมของในอาหารกับขนม คิดว่าขนมคงจะทำตอนที่พวกเขาไปสำรวจเพราะกลับมาจะได้กินตอนที่พายยังร้อนๆอยู่ ส่วนบราวนี่ก็ทำใส่กล่องไว้ อาหารที่ต้องทำไว้ก่อนก็มีแค่พะโล้เท่านั้น อืมๆ แบบนี้แหละ
.
.
ศูนย์บัญชาการทหาร
"สรุปว่านายจะไปจริงๆใช่มั้ย"
"ใช่"
อืม ร้อยวันพันปีหมอนี่จะสนใจอย่างอื่นนอกจากการไปรบกับพวกสัตว์อวกาศ แถมยังดูจะสนใจเป็นพิเศษอีกด้วย ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องสนุกให้เห็นแน่ๆ
"อ้อ จริงสิดูเหมือนคุณมาร์ตินเขาจะทำอาหารไว้ให้ด้วยนะ"
"นายไปรบกวนเขางั้นเหรอ"
"รบกวนอะไร คุณมาร์ตินเขาเป็นคนเอ่ยมาเอง นอกจากอาหารก็เหมือนจะมีขนมด้วยมั้ง"
"เขาจะทำไหวเหรอ คนเดียวเนี่ยนะ"
"เขาบอกมาเองก็คงไหวนั่นแหละ...แต่นายเถอะ"
"ฉันทำไม"
"นายดูตื่นเต้นที่จะได้ไปนะ"
"เพ้อเจ้อ"
"ฉันพูดจริงๆ"
"...."
อืม การไปสำรวจดาวคราวนี้คงจะมีเรื่องสนุกรออยู่จริงๆนั่นแหละ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นปีศาจแห่งสนามรบมีท่าทีดีใจ จนตอนนี้เหมือนเห็นหูกับหางโผล่ยังไงก็ไม่รู้
.