เมื่อคุณพ่อตัวดีชอบไม่สนใจเมีย คุณแม่คนสวยก็หนีออกจากบ้านไป กลายเป็นพ่อลูกอ่อนแล้วไหมล่ะ และน้องภาวีจะง้อคุณแม่คืนมาได้ไหมนะ

คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด - ตอนที่ 6 เริ่มกังวล โดย quinny @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,ความรัก,ครอบครัว,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ความรัก,ครอบครัว,ดราม่า

รายละเอียด

เมื่อคุณพ่อตัวดีชอบไม่สนใจเมีย คุณแม่คนสวยก็หนีออกจากบ้านไป กลายเป็นพ่อลูกอ่อนแล้วไหมล่ะ และน้องภาวีจะง้อคุณแม่คืนมาได้ไหมนะ

ผู้แต่ง

quinny

เรื่องย่อ

พริกไทยมีผัวเด็กกว่า อีกทั้งผัวของเธอก็หน้าเด็ก หน้าซื่อตาใส แต่พออยู่ด้วยกันไปนานๆแล้ว ไอ้คนตาใสของเธอมันงี่เง่าที่สุด เพราะโกรธ ทั้งพ่อปองทั้งน้องภาวี พริกไทยก็เลยหนีออกจากบ้านไป เชิญเลี้ยงลูกไปคนเดียวเถอะตาบ้า
**นิยายเรื่องนี้ไม่มีตัวละครที่ดัดแปลงมาจากบุคคลในชีวิตจริง เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ชื่อตัวละครตั้งขึ้นมาจาการสมมุติเท่านั้นค่ะ “

สารบัญ

คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 1 จนเพราะผัวเด็ก,คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 2 เปิดตัวแล้ว,คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 3 ไปหาพ่อ,คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 4 ไปตลาด,คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 5 พวกปากปู,คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด-ตอนที่ 6 เริ่มกังวล

เนื้อหา

ตอนที่ 6 เริ่มกังวล

คุณพ่อวัฒนาขอเบอร์โทรศัพย์ของคุณแม่ยุพาเพื่อโทรไปเจรจาขอลูกสาวของคุณแม่ยุพา พอโทรศัพย์เข้าคุณแม่ยุพาถึงกับงงมาก และถามอยู่หลายครั้งว่าปองปัญญ์นั้นจะเลี้ยงลูกสาวของเธอได้จริงๆหรือ คุณพ่อของปองปัญญ์ถึงกับหัวเราะขึ้นมาในทันที

“ที่บ้านเราก็พอมีกินไม่รวยมาก แต่ลูกสาวของคุณแม่ไม่น่าจะอดตายนะ”

“อ้อ แล้วคุณจะให้สินสอดลูกสาวฉันเท่าไหร่ล่ะ ฉันไม่อยากขายลูกสาวกิน แต่ก็ต้องมีหลักประกันบ้างว่าลูกสาวของฉันจะมีอะไรติดมือไวัและจะไม่อดตาย ”

“อรืม คุณแม่เรียกเท่าไหร่อย่าแพงมากนะ พ่อยังมีหนี้สินอยู่เลย ”

“อ้อ ฉันเรียกห้าแสนบาทย่ะ ถ้าไม่มีห้าแสนก็ไปหามาให้ครบ ไม่งั้นไม่ต้องแต่งงานกัน ”

“อ้อ งั้นเดี๋ยวดูฤกษ์ก่อนแล้วจะไปสู่ขอกับคุณแม่อีกครั้ง ขอบคุณมาก เดี๋ยวผมวัฒนาคุณพ่อของเจ้าปองจะติดต่อไปอีกครั้ง ”

“ย่ะ ”

คุณแม่ยุพาของพริกไทยทำเสียงแบบไม่พอใจนัก พ่อวัฒนาหัวเราะขึ้นมาแล้วหันไปบอกปองปัญญ์ในทันที

“แม่หนูพริกไทยเค้าเรียกห้าแสน มีเงินพอแล้วรึเปล่าล่ะ ”

“มีครับพ่อ โยกเงินค่าโฆษณามาก่อนได้ เดี๋ยวค่อยหาไปคืนเดือนหน้าเอา “

”เฮ่อ ต้องมีค่าจัดงานแต่งอีกสามสี่แสน รวมเป็นล้านพอดีนะ ”

“ครับพ่อ ผมหาได้ เพื่อพริกไทยแค่นี้ผมหาได้นะครับพ่อ เงินสินสอดเท่านี้เค้าทำงานปีเดียวก็ได้แล้ว ผมไปกินเงินครอบครัวเค้ามาตั้งนาน อย่างไรก็ต้องทำให้ดีเลยครับพ่อ “

พ่อลูกปรึกษากันอยู่ซักพักแล้วก็ออกมาที่ด้านนอก มองดูแม่ผัวกับลูกสะไภ้นั่งดูอัลบั้มรูปของปองปัญญ์ตอนเล็กๆ ดูแล้วน่ารักมากๆเลย 

“แม่ ปองหิวข้าวแล้ว แม่ทำขาหมูให้ปองกินหน่อย ”

“อรืม ขับรถพาแม่ไปตลาดหน่อยซิ แม่จะไปดูของสดที่ในตลาด ”

แล้วคุณแม่ปราณีกับพริกไทยก็นั่งรถที่ด้านหลังให้ตาปองปัญญ์สุดหล่อเป็นคนขับรถไปซะ ในตลาดแม่ค้ามองหน้าพริกไทยกันแปลกๆและทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นไต่ถามคุณปราณีออกไป

“ต๊าย ลูกชายกลับมาบ้านแล้วเหรอคะคุณปราณี นี่คงมีลูกหอบมาให้แม่เลี้ยงรึเปล่าคะ ”

“ยังไม่มีหลานเลยค่ะ นั่นแฟนตาปองเค้าทำงานธนาคารตรงโรงเบียร์ค่ะ เงินเดือนสี่หมื่นบาท ฉันขายรถคันนึงกำไรยังไม่ได้เลยนะคะ ”

คุณปราณีขิงออกไปแล้วยังเกทับตักดินกลบป้าในตลาดจนตายลงไปเลย ป้าแม่ค้าทำหน้าแหยๆแล้วหันมาถามพริกไทยอีกครั้ง 

“แต่งกันวันไหนล่ะ ฉันอยากจะไปกินโต๊ะจีนฟรี แถวนี้คนไม่ค่อยมีเงินใส่ซองกันหรอกนะ จัดงานแต่งแถวนี้ อย่างไรก็ต้องมีขนมจีนเลี้ยงเพื่อทำบุญ ”

พริกไทยยิ้มขึ้นมาแล้วพยักหน้าบอกออกไปในทันที

“ได้ค่ะป้า เดี๋ยวพริกแต่งกับปองแล้วจะเชิญคุณป้าด้วยนะคะ ”

ปองปัญญ์ฟังแล้วอ้าปากค้างที่พริกไทยทนตอบป้าแกไปได้ยังไง ไอ้ตลาดบัดซบนี่กับแม่แล้วก็เมีย ทำไมถึงเข้ากันได้ดีแบบนี้ล่ะ ปองปัญญ์ที่ไม่ค่อยมาตลาดโครตจะงงมากว่าแม่กับเมีย ที่ทำไมปรับตัวกับชีวิตบัดซบได้ดีมากมายจริงๆ เดินไปสิบร้านคนก็ทักทายพริกไทยถึงสิบร้าน ไม่พลาดเลยซักคน สุดท้ายปองปัญญ์ต้องทำใจคิดว่าต่อไปก็ต้องทำตัวให้ชินตามคนที่บ้านไปบ้างแหล่ะ 

เดินวนตลาดไปจนเมื่อย ได้ไก่ตัวหนึ่งกับขาหมูไปหนึ่งขา และเครื่องแกงอีกมากมาย ปองปัญญ์ก็บ่นขึ้นมา

“โอ๊ย ทำไมพวกผู้หญิงถึงเดินตลาดได้หลายรอบจริงๆ ไม่เมื่อยหรือไงนะ ”

“แล้วแกไปอยู่กับเมียแบบไหน ถึงไม่เคยเดินรอบตลาดดูราคาของเลยนะตาปอง อย่าบอกนะว่าแกปล่อยเมียหาเลี้ยงทุกเดือนยังไม่พอ แกยังปล่อยเมียแกไปตลาดอยู่คนเดียว นี่แกมันแย่ถึงขนาดนี้เลยหรือนี่ ”

“โถ่ คุณแม่ ก็ผมงานยุ่งแทบทุกวัน ผมก็ไม่รู้ว่าต้องเดินตลาดกันหลายรอบกันแบบนี้ ตื่นเช้ามาในตู้เย็นก็มีกินแล้ว พริกทำกับข้าวให้ผมกินทุกเช้า ผมก็ไม่รู้จริงๆอ่ะ โอ๊ย แม่อย่าตีปอง โอ๊ย ”

คุณแม่ปราณีตีเจ้าลูกไม่รักดีไปหลายที โทษฐานที่ทำตัวเหมือนแมงดาเกาะเมียกินทุกวัน แล้วยังไม่ช่วยทำอะไรอีก แม่ลูกทะเลาะกันไปตลอดทาง จนพริกไทยเริ่มเวียนหัวขึ้นมา สุดท้ายก็ทนไม่ไหว พริกไทยแหวะออกมาจนหมดไส้หมดพุงแล้วทีนี้ คุณปราณีตกใจมากรีบออกไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้พริกไทยในทันที และเร่งพริกไทยให้ไปตรวจครรภ์เดี๋ยวนี้

“ไปตรวจในห้องน้ำเดี๋ววนี้เลย เกิดท้องไส้ขึ้นมาจะได้เลือกของกินให้ดีๆ ”

พริกไทยพยักหน้าขึ้นมาเบาๆและเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะตรวจครรภ์แล้วภาวนาว่าน้องอย่าพึ่งมานะ เธอยังไม่พร้อมในตอนนี้ พอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พริกไทยก็โลกหมุนไปเลยทีเดียวเป็นลมไป 

“พริก พริก โอ๊ย แม่พริกเป็นลม ”

”แกดูที่ตรวจครรภ์ซิว่ากี่ขีด “

ทั้งบ้านตื่นตกใจ แต่แม่ปราณีไม่ยอมพลาดสิ่งที่ดีๆไปอย่างแน่นอน 

“สองขีดครับแม่ ”

“ตาปองแกอุ้มเมียไปฝากครรภ์เลย แล้วไปลาออกให้เมียซะ อ่อนแอแบบนี้ไปทำงานทั้งที่แพ้ท้องไม่ได้หรอก แล้วอย่าให้กินน้ำอัดลม ชา กาแฟนะ ไม่งั้นลูกแกออกมาไม่สมประกอบแน่ ”

“ครับแม่ โอ๊ย พริก ปองขอโทษ ปองขอโทษ ”

แล้วคนทั้งบ้านก็วุ่นวายกันที่สุด พ่อวัฒนาให้ลูกจ้างดูร้านให้แล้วอาสาขับรถไปในทันที พอถึงมือหมอให้น้ำเกลือจบ แม่รีบไปบอกหมอว่าตรวจครรภ์มาแล้ว คุณหมอยิ้มและพยักหน้าเจาะเลือดไปอีกครั้งแล้ว ให้รอผลตอนช่วงบ่าย พริกไทยหลับลึกลงไป คุณหมอบอกว่าเพราะขาดสารอาหารและนอนน้อยทำให้แพ้ท้องแล้วอ่อนเพลียสะสมมาก ทีนี้ก็เลยมียาบำรุงให้ทางน้ำเกลือแล้วก็ปล่อยให้คนไข้นอนไม่ให้คนรบกวน 

“ปองปัญญ์น้ำตาร่วงเลยทีเดียว ที่มัวแต่ตามความฝันแล้วไม่ได้สนใจเลยว่าเมียเป็นอย่างไร แล้วความจริงพริกอ่ะกินยาคุมตลอด ที่มีลูกได้ในตอนนี้คงเพราะลืมกินยาคุมเพราะงานยุ่งๆอย่างแน่นอน ปองปัญญ์ทำหน้าหงอยขึ้นมาและเรียกแม่ขึ้นมาคำหนึ่ง

”แม่ “

”อะไร “

”ดีนะที่เราไปขอลูกสาวเค้าไว้แล้ว แล้วก็ดีนะที่ตัวเล็กมาในตอนนี้ ไม่ใช่ตอนที่ปองเกาะกินเค้าอยู่อ่ะ โอ๊ย ”

“ไม่ได้เรื่องเลย มีลูกต้องมีเงินเยอะ ที่ผ่านมาเพราะยัยหนูพริกมีเงินเดือนเยอะถึงไปรอด แล้วนี่ท้องแบบนี้แล้วไปทำงานไม่ได้คงหงุดหงิดแย่”

“อรืม ลาออกก็คงต้องใช้เวลาอีกหลายเดือน หรือทำไปจนกว่าจะคลอดนะแม่ ”

“อรือ ถามความเห็นเมียแกก่อนล่ะกัน เดี๋ยวแม่ไปเร่งคนจัดงานให้ จะได้ไม่อายคนที่ท้องมาก่อนแต่งแล้วแบบนี้อ่ะ ”

“อรือ แม่รีบๆนะ ปองอยากให้พริกมีความสุข ปองรักพริกนะแม่ เราลำบากมาด้วยกัน ”

พอผลตรวจออกมาสามคนก็ท้องร้องจ๊อกๆ ไม่มีใครได้กินข้าวก่อนมาซักคน สุดท้ายเลยจบที่ร้านข้าวแกงข้างโรงพยาบาล และปองปัญญ์ก็นอนเฝ้าเมียอย่างห่วงใย จนพริกไทยตื่นขึ้นมาก็เรียกปองเบาๆ

“ปอง พริกเป็นลมเหรอ ”

“อรืม พริกท้องสองเดือนแล้ว พริกไม่ยอมบอกปองเลยว่าประจำเดือนไม่มาอ่ะ ”

“พริกนึกว่าตัวเองเครียด แต่พอประจำเดือนไม่มาก็ไม่ได้กินกาแฟแล้ว ”

“อรือ ดีแล้ว หมอบอกเลือดจาง ขาดสารอาหารด้วย ปองขอโทษ ปองแม่งบ้ากับพริกไปทุกเรื่องเลย ไม่สนใจพริกเลย ปองโครตเลวอ่ะ ”

พริกไทยฟังแล้วถอนหายใจเบาๆ และยิ้มขึ้นมา

“เอาน่า พริกบอกแล้ว ปองไม่ต้องพริกเคลียร์เอง พริกสายเปย์นะรู้ไหม ”