เมื่อคุณพ่อตัวดีชอบไม่สนใจเมีย คุณแม่คนสวยก็หนีออกจากบ้านไป กลายเป็นพ่อลูกอ่อนแล้วไหมล่ะ และน้องภาวีจะง้อคุณแม่คืนมาได้ไหมนะ
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,ความรัก,ครอบครัว,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พริกไทยหมดกำหนดลาคลอดพอดี เธอลดหุ่นได้เพราะห้องอบซาวน่าของปองปัญญ์ ตอนนี้ในตู้เสื้อผ้ามีชุดสวย เธอจึงออกไปทำงานวันแรกอย่างสดใส พอทำงานแค่วันแรกก็พบว่ามินตรานั้นตามมาสมัครงานที่ทำงานด้วย พริกไทยก็ยิ้มดีใจแต่ว่าไม่ทำตัวสนิทมากนัก เพราะกฎในเรื่องเงินทองของธนาคาร ธนาคารจะไม่ให้เธอที่เป็นผู้จัดการออกมานอกห้องนิรภัยมากมายนัก มินตราเลยได้แต่นั่งในโต๊ะของเธอแบบนั้น ไปจนจบการทำงานไปในแต่ล่ะวัน
พริกไทยเลิกงานดึกมาก เพราะในธนาคารมีงานกองสุมในทุกวัน พอเธอไม่อยู่คนอื่นก็ทำเอกสารส่งช้า ทั้งสถิติเอกสารประชุม เอกสารประกันภัย เธอต้องมาเช็ครายชื่อและไล่รื้อไปทุกโต๊ะ จนพบว่ามินตรานั้นไม่ค่อยส่งเอกสารของลูกค้าตามกำหนด จึงนำออกมาคีย์ลงไปในทุกราย และนับเงินในโต๊ะของมินตราในทุกเคส ก่อนจะพบว่ามินตรานั้นแอบเงินไว้ในซอกเหมือนจะทำการทุจริตขึ้นมา พริกไทยกับพนักงานรักษาความปลอดภัยสามคนจึงต้องเซนต์เอกสารรายงานไป
มินตรามาทำงานในตอนเช้า ก่อนจะพบว่ามีเอกสารถูกคีย์ลงระบบไปแล้วหลายรายการ เธอผิดหวังมากที่เอาเงินจำนวนนั้นออกไปไม่ได้และถูกฝ่ายบุคคลออกไปตักเตือน โดยที่พริกไทยไม่ออกมาเตือน ในเรื่องงานของเธอไม่มีคำว่าเพื่อน เงินของธนาคารถ้าเอาออกไปบาทสองบาทก็ไม่ได้ เพราะเธอจะมีประวัติที่ไม่ดีได้ ดังนั้นมินตราก็คงต้องมีบทเรียนส่วนตัวไปบ้างในซักครั้ง
พริกไทยเดินวุ่นวายเข้าออกในห้องนิรภัยอยู่ทุกวัน ทำงานแบบมาเช้ากลับดึก จนมินตราไม่กล้าคุยมั่วๆ ในที่สุดพริกไทยก็ย้ายสาขาไปที่ใกล้บ้านได้ จนห่างมินตราไป ปองปัญญ์หัวเราะคิกๆและดีใจมากที่เมียนั้นจะได้ทำงานใกล้ๆบ้านจริงๆ
“ดีจังพริกจะได้กลับบ้านไว ไม่ต้องนั่งรถไกลไปมาก ปองห่วงพริกที่สุด ”
ปองปัญญ์กอดพริกไทย หอมแก้มแล้วนั่งกินสเต็คไก่ฉีก ที่แม่พริกทำให้กิน พอไม่มีแขกมาบ้าน อีตาปองมันก็ไม่ยอมสั่งอะไรมาบ้าน พริกไทยต้องปลูกใบเตยและดอกอัญชัญไว้ข้างบ้าน เพราะอีกตาปองดันชอบให้เธอทำกับข้าวคลีนๆให้อีกด้วย คราวนี้สนามหญ้าเลยมีสารพัดสวนครัวเหมือนบ้านนอก มีต้นกระเพราขึ้นในเขตรั้วบ้านเต็มไปหมด แม่ปราณีหัวเราะขึ้นมาในทันที
“ดีจังเลยที่มีต้นกระเพรา แม่ปลูกทีไรมันไม่ขึ้น พริกมือขึ้นมากเลยนะเนี่ย ”
“โถ่ แม่ขา กระเพราชอบที่แห้ง บ้านนี้มีแดดดีต่างหากค่ะ ไม่ใช่เพราะพริกไทยมือเย็นหรอกนะคะ ”
“บู้ บู้ บู้ ”
น้องภาวีให้ความเห็นไปพร้อมๆกับแม่พริกไทยไปอีกคน พริกไทยและแม่ปราณีหัวเราะร่า คอยถ่วงรถเข็นและปล่อยให้ภาวีนั้นหัดเดินไปในรถเข็นอย่างช้าๆ เจ้าตัวอ้วนทำหน้ายุ่งในตอนแรก พอขาถีบรถไปได้สองสามครั้ง ตอนถัดมาก็ถีบรถตามแม่ไปทุกที่ พอตอนเช้าแม่หายไป ก็แหกปากร้องตามไปทุกวัน พริกไทยแทบขาดใจตาย แค่ตอนที่จะหนีลูกไปทำงานก็ยากลำบากใจ คิดถึงลูกมากๆ จนไม่อยากจะร่ำรวยแล้ว
พริกไทยย้ายสาขามาแล้ว ในสาขาเก่าที่โรงเบียร์ มยุรีก็ได้ขึ้นแทนที่ตำแหน่งของพริกไทยไปสมใจ ช้าไปหน่อยแต่ว่าก็ยังได้ สุดท้ายคุณคนขับรถขนเงินที่สนิทกับพริกไทย ก็มาเมาส์ว่ามินตรากับมยุรีไปเป็นเพื่อนกันไปซะแล้ว พริกไทยก็รับฟังไปเฉยๆ เธอจะไปห้ามใครให้คุยกันในที่ทำงานเนี่ย มันจะได้เหรอ เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว สังคมมันก็จะอึดอัดแบบนี้ล่ะ พริกไทยก็ยิ้มๆแล้วอดทนต้องฟังไป
พริกไทยกดดูข่าวบริษัทเกมส์ของปองปัญญ์ก็พบว่า ยัยลิลลี่ตัวแสบนั่นโพสต์ท่าใกล้ๆปองปัญญ์อยู่ตลอดเวลา แล้วยัยบ้านี่คือตัวละครหลักของบริษัท จะให้ไปไกลตาปองที่ชอบใส่ชุดคอสเพลย์เป็นอัศวินก็ไม่ได้ พริกไทยแยกเขี้ยวร้องอย่างหัวเสียขึ้นมา เธอกัดเล็บและตัดสินใจมองตารางวันหยุด แล้วอุ้มลูกตามไปที่ทำงานในทันที พอถึงตอนถ่ายงานขึ้นมา น้องภาวีก็ร้องบู้ๆแล้วกระโดดไปกอดสาวพีอาร์ไปเฉยเลย ทุกคนหัวเราะงอหาย ปองปัญญ์ปล่อยให้ลูกไปอยู่กับคนอื่นแล้วหันมาหอมแก้มเมียไปเฉยเลย
“วันนี้ไม่ทำงานแล้วหรอครับที่รัก ”
“ฮึ่ม ทำไม พริกตามมาดูไม่ได้หรือไงล่ะ หรือมีความลับซ่อนอยู่ในนี้เยอะรึไง ถึงไม่ให้เมียตามมาหน่ะ ”
“อรืม ความลับอะไรกัน ถ่ายงานมีคนเยอะ คนสวยทั้งสตูก็มีเยอะ แต่คนสวยของปองคนนี้มีแค่พริกไทยคนสวยคนเดียวล่ะ ตามมาก็ดีแล้วไปเปลี่ยนชุดเลย จะได้ถ่ายคอสเทพีแห่งความรักด้วย ปองขี้เกียจเอาหน้าของพริกไปริกใส่ในแอฟแล้ว มาช่วยถ่ายๆให้จบไป ”
“อรื้อ อุตส่าห์หยุดงานยังมาใช้งานอีก มันเหนื่อยนะปอง”
“อรืม ก็อยากอุ้มลูกมาทำไม เดี๋ยวจับลูกถ่ายแบบไม่ใช้แฟลชด้านหน้าด้วย จะเอารูปนักพจญภัยตัวน้อยใส่ลงไปในใบโปรโมตเกมส์ไปด้วย ให้นักพจญภัยมีลูกได้ แล้วใครอยากเอาลูกไปด้วย ก็เล่นพร้อมๆกันไปในระบบอัตโนมัติเลยด้วยดีกว่า น่าจะสนุกแน่ๆ ”
ปองปัญญ์หัวเราะร่าแล้ว หายไปจับเจ้าอ้วนภาวีมาแต่งตัวใส่ชุดเล็กๆ ที่ทีมงานเอามาใส่ตุ๊กตาผ้าเล่นๆมาหลายวันแล้ว พอน้องภาวีใส่ได้พอดี ทุกคนหัวเราะร่าแล้วมาแอบถ่ายรูปแบบไม่ใช้แฟลชออกไปกันเยอะแยะเลย แค่รูปที่โพสต์ลงโซเชี่ยลก็ทำให้เด็กๆถูกใจมาก ยิ่งมีเปิดตัวระบบใหม่ให้นักพจญภัยแต่งงานมีลูกได้ แล้วลูกของนักภจญภัยมีปีกเล็กๆยิ่งมีคนสมัครเล่นเกมส์มากขึ้นไปอีก ปองปัญญ์กับแนฟหัวเราะร่า เอาตุ๊กตาให้น้องภาวีไปกอดไปแทะหัวจนเปื้อนน้ำลายไปจนหมด จนจบวันนั้น น้องภาวีได้ตุ๊กตาจากบริษัทมาสิบตัวถ้วน เป็นรางวัลของการเป็นโมเดลของบริษัทของคุณพ่อไป
“บู้ บู้ บู้ ”
ปองปัญญ์หัวเราะร่า กอดลูกตัวอ้วนๆที่พยายามแทะหัวพ่ออย่างดีใจ น้ำลายของน้องภาวีเลอะไปจนทั่วทั้งหัวของปองปัญญ์ไปหมดแล้ว ปองปัญญ์หัวเราะดังขึ้นมาแล้วหันมายิ้มขยิบตาให้พริกไทยหลายๆครั้ง จนพริกไทยตีคนขึ้นมา
”บ้า ระวังลูกหล่นลงไปนะ ตอนนี้ยิ่งอ้วนๆกำลังน่ารักด้วย “
”อรืม รับทราบครับแม่ครับ “
ปองปัญญ์ทำตาเยิ้มขึ้นมาแล้ว หันมาหอมแก้มของพริกไทย ก่อนจะถูกมือน้อยๆดันออกไปแล้วดึงพ่อกลับไปอีกครั้ง
”บู้ บู้ บู้ “
”ฮึ่ม น้องภาวี แค่พ่อให้ตุ๊กตาก็หวงแล้ว เห็นพ่อดีกว่าแม่ได้ยังไง “
น้องภาวีไม่สนใจแม่ ซบหน้าลงไปกอดพ่อจนแน่น และกัดแทะเสื้อของพ่อปองต่อไปอีก พริกไทยงอนลูกขึ้นมา หันก้นหนีไปอย่างน้อยใจในที่สุด
”ให้ตายเถอะ เธอไปทำงานแล้วกลับมานอนกับลูกทุกๆวันแท้ๆ ลูกแทนที่จะหวงแม่ กลับหวงพ่อไปซะแล้ว น้องภาวีนะภาวี ลำเอียงกับแม่ได้ยังไง ฮึ่ม “
พอพริกไทยขับรถไปถึงบ้าน ปองปัญญ์ก็เอาลูกไปฝากแม่แล้วไปอาบน้ำในห้องน้ำ น้องภาวีร้องดังลั่นจนพริกไทยต้องไปช่วยพ่อลูกอาบน้ำทั้งสองคน สรุปพออาบน้ำจบสองคนมากินข้าว เจ้าอ้วนภาวีดูดขวดนมลงไปพร้อมน้ำฟักทองต้ม กับมีตับบดผสมแครอทในจานข้าว มืออ้วนๆจับคว้าของกินไปจนทั่ว จนเลอะเทอะต้องเอาไปอาบน้ำในอีกครั้ง
พริกไทยถอนหายใจขึ้นมา ก่อนที่เจ้าอ้วนจะคลานไปหาพ่อ แล้วปีนขึ้นไปนอนที่บนอก นอนดูดขวดนมเอาหัวทับอกพ่อปองอย่างสบายใจ คุยกับพ่อไปดูดขวดนมไปหน้าตาเฉย
”บา บา บา “
”อรืม เรียกป๊า ป๊า ป๊า “
ปองปัญญ์สอนลูกให้เรียกพ่อก่อนเรียกแม่ พริกไทยค้อนใส่ขึ้นมา อิจฉาปองปัญญ์มากที่สุดเลยในตอนนี้
”เฮอะ รักพ่อมากกว่าแม่ ไอ้อ้วนบ้า “
