หนุ่มบ้านไร่กับยัยเพื่อนเก่า - 1 ตอนที่ 1 โดย มลพิสุทธิ์. @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

"พี่ดาค่ะ"

หญิงสาวร่างเพรียวระหงส่วนสูงหนึ่งร้อยเจ็ดหกเซนติเมตรชะงักมือที่หยิบมือถือกำลังจเก็บเข้ากระเป๋าทันที

"ค่ะน้องส้มมีอะไรหรือเปล่าค่ะ"

สุดารัตน์หันไปฉีกยิ้มหวานให้สาวรุ่นน้อง

อะไรอีกเนี่ยคนจะกลับบ้านนี่ใกล้จะเลิกงานเเล้วอีกห้านาทีเองนะต้องรีบไปหาน้องก้องด้วย

เพราะวันนี้ป้านาต้องกลับก่อนเวลาเพราะมีธุระ ป้านาเป็นพี่เลี้ยงของน้องก้อง ฉันต้องรีบกลับไปหาน้องก้องเพราะน้องก้องอยู่คอนโดคนเดียว ป้านาโทรมาบอกฉันตอนฉันพักเที่ยง ฉันได้แต่โอดครวญกับตัวเองในใจ

"มีค่ะ"

คนฟังทำหน้าเมื่อย

"เมื่อกี้คุณปลาเลขาบอสโทรมาค่ะบอกว่าให้พี่รีบไปพบบอสที่ออฟฟิศด่วนเลยค่ะ"

"ด่วนหรอ มีอะไรหรือเปล่า น้องส้มพอจะทราบไหมคะว่ามีเรื่องอะไรถึงให้พี่ไปพบด่วน"

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่ดา"

"ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่ไปละนะ ขอบคุณจ๊ะ"

"ค่ะ"

น้องส้มก็เดินออกไปทันที

มีเรื่องอะไรนะบอสถึงเรียกพบด่วนอย่างนี้ปกติพี่ปลาเลขาของบอสจะเป็นคนโทรมาบอกนี่น่าทำไมถึงให้น้องส้มมาเรียกเราสงสัยพี่ปลาจะออกไปพบลูกค้าข้างนอกยังไม่กลับมาละมั้ง เลิกคิดเถอะรีบๆไปหาบอสดีกว่าจะได้รีบกลับบ้านไปหาน้องก้องหลานรักของน้าดา

ตอนนี้ฉันเดินมาถึงหน้าห้องผู้จัดการกาฝ่ายประชาสัมพันธ์

"อา อย่างนั้นเเละ โอ้ววว ซี้ดดดด"

เสียงแปลกประหลาดเล็ดลอดออกมาจากห้องของผู้จัดการใหญ่ทำให้สุดารัตน์ชะงักมือที่กำลังจะเคาะประตูฉับพลัน

เสียงอะไรนะ ใครมาเปิดหนังโป๊ดูในออฟฟิศเปล่าวะ หญิงสาวกวาดตามองทั่วออฟฟิศ ก็ไม่เห็นจะมีนิพี่ปลาก็ไม่ได้อยู่ที่โต๊ะเลขาหน้าห้องนิ สงสัยจะหูฝาดละมั้ง

สุดารัตน์มองนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลาว่เลยเวลากลับบ้านมาครึ่งชั่วโมงเเล้ว

"อืม ดีมาก"

เสียงคุ้นหูของนายใหญ่ลอยมากระตุ้นต่อมความเผือก

ทำให้ฉันอดไม่ไหวต้องหาช่องส่องผีแต่ยังไม่ทันเห็นอะไรก็ดันโดนขัดจังหวะเสียก่อน

"อ้าว!คุณดาทำอะไรอยู่คะทำไมไม่เข้าไป"

คุณส้มทักเสียงดังเกินเบอร์ทำให้ฉันตกใจรีบกลับมายืนตัวตรงทันที

"เออๆไม่ได้ทำอะไรค่ะ"

ฉันตอบพี่ปลาด้วยท่าที่ร้อนล้นกลัวว่าพี่ปลาจะจับได้ว่าฉันเเอบดู

"งั้นพี่โทรเเจ้งนายให้ก่อนนะค่ะว่าสะดวให้พบหรือยัง"

"คุณดามาแล้วหรือ ให้เข้ามาได้เลย"

ฉันยังไม่ทันได้ตอบพี่ปลาเลยเสียงคนในห้องก็ร้องถามออกมาทันที

พร้อมเสียงประตูปลดล็อกเเละประตูที่เปิดออกผ่าง

แล้วน้องต้าที่อยู่ในห้องก็ก้าวออกมาอย่างนางพญาแต่สภาพนั้นถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่าเสื้อผ้านั้นไม่เนี้ยบเหมือน แถมลิปสติกก็เลอะขอบปากและปากที่บวมเจ่อนั้นอีก

หล่อนไปกินอะไรมาปากถึงเป็นเช่นนั้น

"ต้า"

คนถูกเรียกกระตุกมุมปากอย่างมีเลศนัยสายตาที่มองสุดารัตน์ในฐานะหัวหน้าเเละรุ่นพีดูเหนือและเเอบเย้ยหยันอยู่ในที

"พี่ดามาแล้วหรอค่ะ"

ฉันกับยัยนี่ไม่ถูกกันก็เพราะว่าชอบเลียแข้งเลียขาเจ้านายวันๆไม่ทำอะไรเอาแต่นั่งเล่นโทรศัพท์ฉันที่เคยบอกว่าห้ามเล่นโทรศัพท์ในเวลางานก็ไม่ฟังเเถมถูกด่าและขู่อีกว่าจะฟ้องบอสว่าฉันไม่ทำงานชอบออกไปข้างนอกในเวลางานและอะไรสาระพัดมากมาย คนในแผนกประชาสัมพันธ์ทุกคนที่เห็นนางเล่นโทรศัพท์ก็ตักเตือนด้วยความหวังดีกลับถูกด่าและถูกขู่เหมือนฉันเลยก็ไม่กล้ากล่าวว่าตักเตือนอีกเลยถ้านางเอาไปบอกบอสจริงอย่างที่ขู่แล้วจะทำยังไงเกิดถูกไล่ออกละไม่เอาด้วยหรอก และมีอีกอย่างนางชอบโยนงานของตัวเองมาให้ฉันทำอยู่บ่อยๆถ้าไม่ทำจะบอกให้บอสไล่ออกซะฉันจะทำอะไรได้นอกจากทำตามรออะไรล่ะค่ะก็ทำสิค่ะ กลัวโดนไล่ออกจ้า อย่างฉันก็อายุสามสิบแล้วหางานยากมากให้กรุงเทพถ้าเกิดถูกไล่ออกจะหางานอะไรทำยิ่งหางานยากอยู่ ฉันและทุกคนในแผนกไม่ชอบนางจ้า แล้วบอสก็ชอบชมยัยนี่ว่าทำงานเก่งทำงานดีและงานที่นางทำก็โยนให้ฉันทำนางก็ได้หน้าไปยัยต้าบอกอะไรไปบอสก็ฟังหมดเพราะนางสวยชอบอ่อยบอสบอสเลยลงเสน่ห์นางเข้า

อยากจะกระแทกให้หน้าหงายไปเลยที่ต้องเลิกงานสายมัน

เพราะใครกันล่ะยะ ขี้เกียจสนใจ จึงหันไปถามคนกลาง

"ดาเข้าไปได้เลยใช่ไหมค่ะพี่ปลา"

"ค่ะ เชิญค่ะ"

ต้ายักไหล่ไม่ได้ยี่หระที่ถูกโดนเมิน

แต่ยามที่เดินเฉียดมาใกล้ หูของสุดารัตน์ก็ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆว่า

"โชดดีนะค่ะ พี่ดา บาย"

ยัยต้าโบกมือและเดินออกไปทันที

โชคดีอะไรวะ ต้องเป็นเรื่องไม่ดีเเน่สภาพยัยนั่นก็ดูไม่จืดทั้งเสียงนั้นที่ออกมาจากห้องของบอสหรือว่า

อย่าบอกนะคือยัยนั้นกับบอสแอบแซ่บกัน