สุดารัตน์ สาวออฟฟิศที่ถูกเลิกจ้าง ตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเธอได้เจอกับเพื่อนเก่าอย่างธีรกรเจอหน้ากันครั้งเเรกก็ไม่ชอบกันเเล้วมาดูกันว่าสองคนนี้จะลงเอยกันแบบไหน
ติดตามอ่านกันได้เลยค่ะ
ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ยัยเพื่อนเก่า,ธีรกร,สุดารัตน์,เพื่อนเก่า,บ้านไร่,เพื่อน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"พี่ไม่ได้กลับบ้านมาตั้งนานบ้านเมืองเจริญขนาดนี้เลยหรอเนี่ย"
ตอนนี้เข้ามาในเมืองเเล้ว
สุดารัตน์เหลียวมองดูร้านค้าต่างๆที่มาเปิดและตลาดนัดที่คนมาเดินกันเต็มไปหมดพร้อมกับสะกิดไหล่น้องชายไป ด้วยความสนใจ
"นี่วาตลาดนัดเปิดทุกวันเลยหรอ"
พูดยิ้ม ๆ
"ทุกวันพี่ วาเคยมาเดินกับเพื่อนสามสี่ครั้งของกินอร่อยสุด ๆ
วาขอแนะนำร้านนี้ ร้านขายขนมปังป้าพรรับรองอร่อยเหาะได้แน่นอน"
"ราคาก็ไม่เเพงอันละสิบบาทเองเลือกได้หลายอย่าง โดยเฉพาะขนนปังหนอนที่ใส่วิปปิ้งครีมข้างในอร่อยมากวาสั่งเเต่อันนี้อันอื่นวาไม่เคยสั่งเลยพี่"
"อร่อยขนาดนั้นเชียว ฉันไม่เชื่อแกหรอก"
สุดารัตน์ทำหน้าตาไม่เชื่อแค่ขนมปังใส่วิปปิ้งเนี่ยนะมันจะไปอร่อยอะไรขนาดนั้น
"ครับ ถ้าพี่ไม่เชื่อผมเลิกเรียนผมพาไปลอง โอเคไหมครับ"
"เอ่อๆ ถ้าไม่อร่อยจริงอย่างที่เเก่ว่าละก็ฉันไม่ให้แก่เอารถฉันไปขี่จนปิดเทอมเลยคอยดู"
"ถ้ามันอร่อยจริงอย่างที่ผมพูดแล้วพี่จะให้อะไรผมคร้าบ"
ทิวาธรยิ้มมุมปาก
"ฉันให้เงินแกไปเลยห้าพันบาท
โอเคไหมคร้าบคุณน้อง"
"โอเคร้าบคุณพี่"
ทิวาธรยิ้มกริ่มในใจ
มหาลัย
07:30
ตอนที่ทิวาธรขี่รถเข้ามาในมหาลัยก็มีคนมองดูด้วยความสนใจ เพราะว่าไม่เคยเห็นทิวาธรพาสาวที่ไหนซ้อนท้ายรถมอไซด์มาด้วยเเละบวกกับความหล่อที่เจ้าตัวมีนั้นทำให้สาวๆชอบมองกันอยู่แล้วยิ่งมองกันเข้าไปอีกด้วยความรู้อยากเห็นว่าหนุ่มหล่อพาสาวสวยที่ไหนมาด้วย
ทิวาธรจอดรถเเละดับเครื่องสนิทเเล้วก็ลงจากรถพาพี่สาวไปด้วยกัน
"พี่จะไปด้วยกันไหมผมว่าจะไปหาเพื่อนที่โรงอาหารสักหน่อย"
"ไปสิ พี่หิวน้ำพอดีเลย"
สองพี่น้องพากันเดินไปที่โรงอาหารเดินผ่านตึกนั้นตึกนี้ก็ถึงโรงอาหาร
"วา มหาลัยใหญ่เหมือนกรุงเทพเลยอะ พี่นึกว่ามันจะไม่ใหญ่ขนาดนี้ ถ้าคนไม่เคยมามีหลงเเน่ๆ"
ตอนฉันเดินไปโรงอาหารก็เห็นตึกสูงใหญ่ และมีต้นไม้สองข้างทาง มีม้าหินอ่อนให้นั่งกันเต็มไปหมดและมีสระน้ำขนาดใหญ่อีกด้วย นักศึกษาชอบพากันไปนั่งตรงนั้นเพราะมันร่มรื่นเย็นสบายมีต้นไม้บังเป็นร่มเงา
และรอบๆก็มีดอกทานตะวันปลูกอีกด้วย
"ขนาดผมอยู่มาหลายปียังมีหลงอะพี่ นั่นไงเพื่อนผมมันโบกมือเรียกผมแล้ว"
ฉันหันไปมองตามที่ทิวาธรบอกแล้วก็เห็นผู้ชายสองคนนั่งอยู่ที่โต๊ะสองคนนั้นก็มองดูเราเช่นกัน เพื่อนของไอ้วามีแต่คนหล่อๆ คนที่นั่งฝั่งขวาสเปกฉันเลยอะ สูง ขวาหล่อเหมือนดารา คนนี้เเหละฉันชอบ
ส่วนอีกคนที่นั่งฝั่งซ้ายก็หล่อไม่เเพ้กันแต่หน้าตาออกคมเข้ม และผิวสีแทน แต่ฉันชอบคนฝั่งขวามากกว่า ได้แต่คิดใจ
พอพวกเราเดินไปที่โต๊ะก็มีเสียงแซวน้องชายฉัน
"เฮ้ย ไอ้วามึงมาสาวที่ไหนมาวะ"
พูดยิ้ม ๆ
"สาว ที่ไหนกันละ ไอ้เข้ม นี่พะ"
"กินข้าวเสร็จแล้วหรอวะ"
"เออ รอมึงอยู่เนี่ย"
ไอ้กายตอบผม
"หันเเน่ะ เขินอ่ะดิ บอกกูมาเถอะแฟนมึงใช่ไหมวะ"
"น้องเป็นแฟนกับมันหรอครับ"
สุดารัตน์กำลังจะตอบว่าไม่ได้เป็นแฟนกัน คนที่ชื่อเข้มถามฉันขึ้นมาทันที
อีกคนที่นั่งด้วยกันได้แต่มองดูไม่ได้พูดอะไร
"มึงทั้งสองคนฟังกูนะว่านี่คือพี่กูเอง"
"เอ่อๆ ผมขอโทษด้วยนะครับ ที่นึกว่าพี่เป็นเเฟนกับไอ้วา หน้าพี่เหมือนเด็กมหาลัยเลยนะครับ"
"พี่ชื่อดานะ ขอบคุณนะที่ชมพี่ ว่าพี่หน้าเด็ก แล้วน้องสองคนชื่ออะไรกันหรอ"
สุดารัตน์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างพอใจที่น้องเข้มชม
"ผมชื่อเข้ม และนี่ที่นั่งข้างผมชื่อไอ้กายครับ"
"สวัสดีครับ"
กายเเละเข้มยกมือไหว้ฉันแล้วฉันก็ไหว้ตอบ
"ออ แล้วนี่ได้เรียนกับอาจารย์ แอม อาจารย์แซมไหม "
"เรียนครับพี่ดา"
กายเป็นคนตอบฉัน
"น้องกายค่ะพาพี่ไปหาอาจาร์ย์แซมกับอาจารย์แอมหน่อยค่ะ"
"ส่วนเเก กับน้องเข้มไปเรียนก่อนเลยนะฉันจะไปกับน้องกายเอง"
พูดจบก็ผลักสองคนนั้นให้เข้าเรียนไปก่อน
เข้มกับวาก็เดินจากไป
ทั้งสามคนเรียนคณะวิศวกรรม
เครื่องกลเหมือนกัน
"เฮ้ย!รอฉันด้วย"
"ปะไปกันเถอะน้องกาย"
พูดจบก็เข้าไปคล้องเเขนน้องกายทันที
"เอ่อ เอ่อ พี่ปล่อยเถอะครับที่นี่มหาลัยนะครับ"
ฉันไม่ฟังที่น้องกายพูดแต่รีบดึงน้องกายออกมาจากโรงอาหาร
" เดินตรงไปเลี้ยวขวา แล้วก็จะเจอห้องพักครูครับ"
"ขอบคุณมากจ๊ะ น้องกายไปเรียนเถอะพี่ไม่รบกวนเเล้ว"
กายกำลังเดินออกไป
สุดารัตน์เลยเรียกไว้ก่อน
"เดี๋ยว กาย"
"ครับพี่"
"เลิกเรียนแล้วไปเที่ยวกับพี่นะ"
"เอ่อ เอ่อ"
กายทำสีหน้าลำบากใจ
"นะนะนะ น้องกายไปกับพี่เถอะน่า"
จับเเขนกายเขย่าไปมาและทำหน้าอ้อน ๆใส่กายให้กายยอมไปด้วย
"ไปก็ได้ครับพี่ดา"
"ดีมากจ๊ะ โอเค บ๊าย"
สุดารัตน์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
และเดินเข้าไปหน้าคณะวิศวกรรมเครื่องกล
ฉันเดินไปตามทางที่น้องกายบอกแล้วก็เจอห้องพักครู
ฉันผลักประตูเข้าไป
เเล้วพูดขึ้นมาเสียงดังโดยที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง
"เซอร์ไพรส์ จ้าเพื่อนรัก"
พอฉันเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นเเละทั้งห้องพักครูเงียบกริบ และทุกคนก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว
ฉันนี่อายจนอยากจะหมุดดินหนี ฉันน่าจะดูให้ดีก่อนว่าในห้องมีครูคนอื่นไหม
"เอ่อ เอ่อ ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบยกมือขอโทษทุกคนที่อยู่ในห้องเพราะไม่รู้จะทำยังไง
"ครูแอมอยู่ไหมค่ะ"
และทุกคนก็เลิกสนใจฉัน
ผู้หญิงอายุประมาณสี่สิบปีตอบฉันว่า
"ไปเข้าห้องน้ำจ๊ะหนู มีอะไรหรือเปล่า "
"เอ่อมาหาเพื่อนนะค่ะ เดี๋ยวหนูไปรอข้างนอกนะค่ะ"
แล้วฉันก็รีบเปิดประตูออกจากต้องไปอย่างรวดเร็ว
"เฮ้อ น่าอายชะมัดเลย"
