สุดารัตน์ สาวออฟฟิศที่ถูกเลิกจ้าง ตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเธอได้เจอกับเพื่อนเก่าอย่างธีรกรเจอหน้ากันครั้งเเรกก็ไม่ชอบกันเเล้วมาดูกันว่าสองคนนี้จะลงเอยกันแบบไหน
ติดตามอ่านกันได้เลยค่ะ
ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ยัยเพื่อนเก่า,ธีรกร,สุดารัตน์,เพื่อนเก่า,บ้านไร่,เพื่อน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เมื่อคืนพี่ได้มีซัมติงอะไรกันหรือเปล่า”
ทิวากรถามพี่สาวขึ้นมาอย่างอยากรู้เพราะขี่รถออกจากบ้านสวนธีรกรมาไกลเเล้ว
“ซัมติงบ้าบออะไรของเเกรีบขี่ไปให้ถึงบ้านเร็ว ๆ เดี๋ยวน้องก้องจะไปไม่ทันโรงเรียนเพราะเเกมัวเเต่ถามคำถามบ้อบออะไรก็ไม่รู้”
สุดารัตน์ว่าขึ้นเสียงดังที่น้องชายเธอถามอะไรก็ไม่รู้
คิดว่าเธอกับนายกรนั้นมีซัมติงกันได้ไง
“ก็เเบบว่าฝนตกบรรยากาศดีอยู่กันสองในบ้านเเล้วพี่กับพี่กรก็มีซัมติงกันอะไรอย่างนี้”
“แกดูซีรี่ย์มากไปจนคิดว่าพี่กับนายนั้นมีซัมติงกันเหรอเมื่อคืนเราไม่ได้มีอะไรกันทั้งนั้นเเหละอย่างพี่นะเหรอที่จะเอานายนั้นมาเป็นผัวน้องกายต่างหากล่ะพี่ให้ทั้งตัวเเละหัวใจเลย”
สุดารัตน์ประกาศกร้าวว่าเธอไม่เอานายกรมาทำผัวหรอกเเต่เธอให้น้องกายทั้งตัวเเละหัวใจเลย
“ดูซีรี่ย์อะไรกันพี่ผมเเค่ถามพี่ไปอย่างนั้นเเหละ จะว่าไปเเล้วพี่ก็ดูเหมาะสมกับพี่กรอยู่นะ”
ทิวาธรดูเเล้วพี่กรกับพี่ดาก็เหมาะสมกันดีหน้าตาก็ดีกันทั้งคู่ทำงานก็เก่งยืนเทียบใกล้ ๆ กัน เเล้วเหมาะสมกันสุด ๆ
“เหมาะสมบ้าบออะไรอย่างนายกรน่ะเหมาะสมกับยัยดาวเรืองเเละยัยน้ำขิงมากกว่า”
พอกลับมาถึงบ้านเธอก็พาน้องก้องไปอาบน้ำ อาบน้ำเสร็จเธอก็ใส่ชุดนักเรียนให้น้องก้องเสร็จเเล้วเธอก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่
ส่วนน้องชายเธอก็เข้าไปในห้องนอน เธอพาน้องก้องเดินไปที่โต๊ะกินข้าวสุดารัตน์เห็นฝาชีปิดอาหารอยู่
คุณนายจิตตราทำอาหารไว้ที่โต๊ะให้พวกเธอได้กินก่อนที่คุณนายจิตตราจะไปทำบุญที่วัด
ตอนนี่ก็เจ็ดโมงครึ่งเเล้วสุดารัตน์รีบกินข้าวเเละป้อนข้าวให้น้องก้องไปด้วยกลัวว่าน้องก้องจะไปโรงเรียนสาย
“แม่ไปไหนค่ะ”
เธอถามนวัฒน์ที่นั่งดูละครอยู่บนโซฟาอย่างตั้งใจ
“พ่อ”
“พ่อ!”
เธอเรียกพ่อเสียงดังเพราะพ่อไม่ตอบคำถามเธอเลยมัวเเต่ดูทีวีจนไม่ได้ยินเสียงสิ่งเธอถามเลย
“อะไรแกจะเรียกพ่อเสียงดังทำไมอยู่ใกล้ ๆ กันเเค่นี้เอง"
“ก็พ่อไม่ได้ยินนิดาเลยต้องเรียกพ่อเสียงดังแบบนี้ คือดาถามว่าเเม่ไปไหนดาไม่เห็นแม่เลยตั้งเเต่กลับมา”
เวลาพ่อของเธอดูทีวีจะไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยเเม้เเต่คนถามก็ไม่ได้ยินต้องร้องเรียกเสียงดัง ๆ ถึงจะได้ยินเพราะพ่อจดจ้อกับการดูละครในทีวีเป็นเเบบนี้ตลอดเลยเวลาพ่อนั่งดูทีวี
สุดารัตน์ขับรถกระบะสี่ประตูสีเงินไปส่งน้องก้องที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กพอส่งน้องก้องเสร็จก็ขับรถไปในตัวจังหวัดไปซื้อของเเละซื้อไก่ทอดเคเอฟซีเเล้วก็ไปเล่นกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัยด้วย
หลังจากที่น้ำขิงกลับบ้านไปเขาก็นั่งกินข้าวที่น้ำขิงเอามาให้พอกินข้าวเสร็จก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน
บ้านธีรกร
08:45
เขาเดินเข้ามาใน้บ้านก็เห็นพ่อนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่โต๊ะ
“แกกินข้าวรึยัง”
สมชายถามธีรกร
“กินเเล้วครับพ่อ”
เขาตอบพ่อเเล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างสมชาย
“แกไปเอาเสื้อกีฬาในตัวจังหวัดให้พ่อหน่อยที่ร้านเพตรา”
เมื้อเช้าที่ร้านเพตราโทรมาบอกสมชายว่าสกรีนเสื้อกีฬาเสร็จเเล้วให้เข้าไปเอาได้เลยเเละสมชายก็บอกว่าจะเข้าไปเอาตอนสิบโมง
“ได้ครับพ่อวันนี้ผมว่าจะเข้าไปซื้อปุ๋นพอดี”
“แกไม่ต้องรีบไปก็ได้พ่อบอกเขาว่าจะเข้าไปเอาเสื้อตอนสิบโมงเช้า”
“ครับ”
ธีรกายขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อใหม่เมื่อเช้าเขายังไม่ได้อาบน้ำกินข้าวที่น้ำขิงเอามาให้เสร็จเขาก็กลับบ้านเลยวันนี้ธีรกรใส่เสื้อยืดสีขาวพอดีตัวกับกางเกงยีนส์สีดำ
09:00
ธีรกรขับรถออกจากบ้านไปกว่าจะถึงในตัวจังหวัดก็ใช้เวลาตั้งหนึ่งชั่วโมงเพราะจากบ้านเขาไปในตัวจังหวัดหกสิบเจ็ดกิโลเขาไปซื้อปุ๋ยที่ร้านตะวันดาวเรืองก่อนค่อยเเวะไปเอาเสื้อให้พ่อ
“พี่กร”
ดาวเรืองเห็นพี่กรของเธอเดินเข้ามาในร้านก็ดีใจถ้าปุ๋ยไม่หมดพี่กรก็ไม่มาหาดาวเรืองหรอกเธอเลยดีใจมากที่พี่กรมาซื้อปุ๋ยวันนี้
“มาค่ะเดี๋ยวดาวพาพี่กรเดินดู”
ดาวเรืองเดินไปเกาะเเขนพี่
กรพาเดินดูปุ๋ยในร้าน
“เอาเเค่นี้ใช่ไหมค่ะพี่กร”
พูดเเล้วก็ยิ้มหวานให้พี่กร
“ครับ”
“เดี๋ยวดาวลดให้พี่กรเลยหนึ่งพัน”
พูดเเล้วก็เอาหัวไปซบไหล่พี่กรธีรกรขยับตัวถอยหนีคนในร้านก็มองเขากับดาวเรือง
“น้องดาวปล่อยเเขนพี่ได้ก่อน”
เขาบอกดาวเรืองพอดาวเรืองปล่อยเเขนเขาธีรกรก็หยิบเงินในกระเป๋าให้ดาวเรืองสองหมื่นหกพันบาท
ดาวเรืองรับเงินมาเเล้วยื่นเเบงค์สีเทาคืนให้พี่กรหนึ่งใบเพราะเธอบอกเเล้วว่าจะลดราคาให้พี่กรหนึ่งพันบาทธีรกรซื้อปุ๋ยกระสอบละสองพันหกร้อยบาทสิบกระสอบ
ธีรกรไม่รับเอาเเต่เขาพูดขึ้นมาว่า
“น้องดาวไม่ต้องลดราคาให้พี่หรอกของซื้อของขายจะมาลดราคาให้พี่ตั้งหนึ่งพันบาทได้ยังไงถ้าเเม่ของน้องดาวรู้น้องดาวจะโดนด่านะ”
เขาบอกดาวเรืองน้ำเสียงปกติ
“แต่ว่าดาวอยากลดราคาให้พี่กรนิค่ะ”
ใจหนึ่งก็กลัวว่าจะโดนแม่ด่าแต่อีกใจก็อยากจะลดราคาให้พี่กร
“งั้นพี่ไปซื้อร้านอื่นก็ได้ครับ”
เขาพูดเเละทำท่าจะเดินออกไป
“ก็ได้ค่ะ”
“ไอ้สามไอ้เก้ามายกปุ๋ยขึ้นรถพี่กร”
เธอบอกลูกน้องในร้านให้มายกปุ๋ยขึ้นรถธีรกรที่จอดอยู่หน้าร้าน
“ครับเจ๊”
“พี่กรมาตรงนี่นั่งตรงนี้ก่อนเดี๋ยวดาวไปเอาน้ำเเดงมาให้”
เธอบอกให้ธีรกรนั่งรอตรงม้าหินอ่อนหน้าร้านเดี๋ยวเธอจะไปทำน้ำเเดงมาให้ดื่มคลายร้อน
ดาวเรืองเดินออกมาพร้อมกับเเก้วน้ำเเดงในมือมาให้พี่กรที่โต๊ะม้าหินอ่อน
“มาค่ะเดี๋ยวดาวเรืองป้อน”
เธอถือเเก้วเเล้วให้พี่กรดูดกินน้ำเเดงเเล้วธีรกรก็ดูดจนหมดเเก้ว
“งั้นพี่กลับก่อนนะครับ”
“ทำไมกลับไวจังคะพี่กรดาวว่าจะทำอาหารให้พี่กรกินสักหน่อย”
“พี่อยู่กินข้าวฝีมือน้องดาวไม่ได้ครับพี่ต้องไปเอาเสื้อให้พ่อนี่ก็ถึงเวลาเเล้วครับ”
“คราวหน้าถ้าพี่กรมาซื้อปุ๋ยอีกดาวจะไม่ยอมปล่อยพี่กรไปแน่พี่ต้องชิมฝีมือดาว”
ดาวเรืองพูดอย่างมุ่งมั่นที่จะทำอาหารให้พี่กรชิมฝีมือเธอให้ได้
ธีรกรขับรถไปที่ร้านเพตราเพื่อไปเอาเสื้อให้พ่อพอไปถึงร้านเขาก็เข้าไปในร้านไปเอาเสื้อกีฬาพอได้เสื้อกีฬามาแล้วเขาก็ขับออกไปขับรถออกจากร้านได้สักพักธีรกรก็คิดว่าจะไปเล่นกับเพื่อนที่มหาลัยสักหน่อยเพราะพวกเขาไม่ได้เจอกันตั้งหลายอาทิยต์เเล้ว
คิดได้ดั้งนั้นเขาก็เลี้ยวรถกลับเพื่อไปหาเพื่อนที่มหาลัย
