เรื่องราวของหญิงสาวที่เดินทางไปทำธุระบางอย่างในนครอิสตันบูล ประเทศตุรกี และได้พบกับชายหนุ่มที่มาจากประเทศไทยโดยบังเอิญ เขาและเธอสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บและฝนโปรยปราย เขาชวนให้เธอไปหลบฝนในอะพาร์ตเมนต์ ก่อนที่หญิงสาวจะเผยความลับที่น่าสะพรึงออกมา
ผจญภัย,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จพวกเขาจึงออกจากร้าน อากาศข้างนอกต่ำกว่า 5 องศาเซลเซียส โยทะกายกฮู้ดขึ้นมาสวมเพื่อป้องกันลมหนาว กฤษณ์มองด้วยความเสียดายเพราะอยากเห็นแก้มนวลของเธอชัด ๆ
พวกเขาเดินด้วยกันไปตามถนนอิสติคลัลที่ยังคงคึกคักด้วยผู้คน กฤษณ์รู้สึกถึงความอบอุ่นที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจเมื่อได้มีโอกาสเป็นเพื่อนร่วมทางของหญิงสาวที่เพิ่งผ่านความเศร้ามา โยทะกาทำให้ค่ำคืนนี้ในอิสตันบูลมีเสน่ห์เป็นพิเศษ
“คุณโยไปเที่ยวพระราชวังทอปกาปีกับวิหารฮาเกียโซเฟียมาหรือยังครับ” กฤษณ์กล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“ยังเลยค่ะ ฉันมัวแต่ทำอย่างอื่นก็เลยยังไม่มีเวลาไป”
“พรุ่งนี้ให้ผมพาคุณไปนะครับ”
“ขอบคุณนะคะ” โยทะกาตอบพร้อมรอยยิ้มที่ซ่อนความเศร้าไว้อย่างมิดชิด
“คุณโยจะกลับไทยวันไหนครับ” กฤษณ์ถามเพื่อให้แน่ใจ
โยทะกายิ้มน้อย ๆ ก่อนตอบ “เดิมทีตั้งใจจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะเสร็จธุระค่ะ แต่ดูแล้วอีกไม่นานคงต้องกลับ”
“คิดถึงบ้านหรือครับ” กฤษณ์ถามต่อ
“เปล่าค่ะ” เธอตอบพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ
กฤษณ์ไม่เซ้าซี้ต่อและเปลี่ยนเรื่องคุย “แล้วคุณโยพักที่ไหนครับ ให้ผมไปส่งไหม”
“ฉันพักอยู่โรงแรมใกล้ ๆ นี่เองค่ะ”
กฤษณ์ยิ้มก่อนจะยื่นข้อเสนอ “มาพักด้วยกันที่อะพาร์ตเมนต์ผมไหมครับ ผมเช่าไว้สองห้องนอน คุณโยจะได้ประหยัดค่าที่พักด้วย”
โยทะกาลังเลนิดหนึ่งก่อนจะตอบตกลง “ก็ดีค่ะ โยไม่ค่อยรู้จักที่นี่เลย มีคุณกฤษณ์อยู่ด้วยน่าจะสนุกกว่าเที่ยวคนเดียว”
กฤษณ์ยิ้มกว้าง “งั้นดีเลยครับ ผมจะได้มีเพื่อนเที่ยวด้วย”
ทั้งสองคนเดินชมถนนอิสติคลัลต่อไปเรื่อย ๆ แสงไฟจากร้านค้าสร้างบรรยากาศที่สดใสและอบอุ่น เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยของผู้คนรอบตัวทำให้ค่ำคืนนี้ดูคึกคักขึ้น
“คุณโยสนใจอะไรเป็นพิเศษไหมครับ ผมจะได้พาไปดู” กฤษณ์ถามแววตาเป็นประกาย
โยทะกาหยุดที่หน้าร้านขนมหวานร้านหนึ่งที่มีหน้าต่างกระจกบานใหญ่เปิดให้เห็นขนมหวานเรียงรายอยู่ในตู้โชว์ภายใน ทุกชิ้นมีสีสันสดใสและรูปทรงที่ประณีตจนแทบไม่อยากเชื่อว่านี่คือขนมที่กินได้ กฤษณ์เห็นว่าเธอสนใจจึงชวนกันเข้าไปข้างใน
“เตอร์กิช ดีไลท์ ขนมหวานขึ้นชื่อของที่นี่ครับ” กฤษณ์แนะนำ เมื่อเห็นหญิงสาวจ้องขนมหวานตาไม่กระพริบ
พนักงานยื่นถาดขนมชิ้นเล็ก ๆ ให้โยทะกาลองชิม เธอหยิบชิ้นหนึ่งใส่ปาก รสชาติหวานนุ่มละมุนลิ้นผสมกับกลิ่นหอมของน้ำกุหลาบและถั่ว ทำให้ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความพอใจ
“หวานมากเลยค่ะ” โยทะกากล่าวด้วยน้ำเสียงทึ่ง
กฤษณ์ยิ้ม “อิสตันบูลมีร้านขนมหวานเยอะพอ ๆ กับร้านเซเว่นอีเลฟเว่นที่เมืองไทยเลยครับ ค่อย ๆ ดูไปทีละร้านก็ได้”
โยทะกาหัวเราะเล็กน้อย “งั้นคงต้องใช้เวลาเยอะเลยล่ะค่ะ”
ทั้งสองเดินชมร้านขนมหวานต่อไป หญิงสาวเพลิดเพลินกับการลองขนมชนิดต่าง ๆ ทั้งบาคลาวา เค้กน้ำผึ้ง และขนมหวานท้องถิ่นอีกหลายชนิด กฤษณ์ก็เพลิดเพลินกับการดูโยทะกายิ้มและสนุกกับการชิมขนมหวาน
“คุณโยชอบขนมไหนมากที่สุดครับ” กฤษณ์ถาม
“คงจะเป็นเตอร์กิช ดีไลท์ค่ะ หวานหอมติดลิ้นมาก” เธอตอบด้วยความจริงใจ
กฤษณ์ยิ้ม “ดีใจที่คุณโยชอบครับ ถ้าอยากซื้อกลับไปฝากที่บ้านบอกผมนะครับ ผมช่วยแนะนำร้านที่ราคาดี ๆ ให้ได้”
โยทะกาพยักหน้า “ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณ์ใจดีมากเลย”
ทั้งสองคนเดินชมร้านขนมหวานและร้านค้าอื่น ๆ ต่อไป บรรยากาศของค่ำคืนในอิสตันบูลยังคงเต็มไปด้วยความคึกคัก แม้อากาศจะหนาวเย็น แต่ความรู้สึกที่มีเพื่อนร่วมทางทำให้กฤษณ์รู้สึกอบอุ่น
ค่ำคืนนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฝนที่โปรยปรายลงมาเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ นักท่องเที่ยวต่างมองหาที่หลบฝน บ้างก็เข้าไปยืนใต้ผ้าใบกันสาด บ้างก็เข้าไปหลบในร้านค้า กฤษณ์จึงชวนโยทะกาให้ไปหลบฝนที่อะพาร์ตเมนต์ของเขาซึ่งอยู่ห่างออกไปเพียงสองช่วงตึก
“ไปหลบฝนที่อะพาร์ตเมนต์ผมไหมครับ อยู่ใกล้ ๆ นี่เอง” กฤษณ์เสนอ
โยทะกามองฝนที่ตกหนักขึ้นและพยักหน้า “ตกลงค่ะ ฝนคงไม่หยุดตกง่าย ๆ แน่”
กฤษณ์เดินนำเธอไปยังอะพาร์ตเมนต์อย่างระมัดระวัง แม้จะสวมถุงมือตลอดเวลาแต่ฝนที่ตกหนักและลมหนาวทำให้มือของโยทะกาเย็นจัด ไม่นานพวกเขาก็มาถึงอะพาร์ตเมนต์ กฤษณ์กดรหัสปลดล็อกและเปิดประตูให้หญิงสาว
“เชิญครับ” กฤษณ์กล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ” โยทะกาตอบก่อนจะก้าวเข้าไปในอาคาร โดยมีชายหนุ่มเดินตามมา
