เช้าวันหนึ่ง หญิงสาวสัมผัสได้ว่าแฟนหนุ่มของเธอเริ่มเปลี่ยนไป สิ่งนี้กวนใจเธอตลอดทั้งวัน ก่อนความไว้ใจจะสิ้นสุดลง เธอต้องหาคำตอบให้ได้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้เขามีความลับกับเธอ
รัก,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ไทย,เรื่องสั้น,ระทึกขวัญ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“โจคะ รู้ไหมว่าพรุ่งนี้วันอะไร” หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความคาดหวัง
ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบตำรวจหยุดเคี้ยวข้าวชั่วครู่ ก่อนจะเงยหน้ามองแฟนสาว ประกายในดวงตาของเขาสั่นไหวเล็กน้อยแสดงถึงความประหลาดใจ
“ก็วันศุกร์ไงแยม ทำไมเหรอ” เขาถามกลับอย่างหน้าตาเฉย
แยมลดสายตาลงเล็กน้อยก่อนจะพูด “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
โจมองดูแฟนสาวของเขาอย่างคาดคะเนความรู้สึก บรรยากาศยามเช้าในห้องครัวนั้นเปลี่ยนไปทันที ทั้งคู่ต่างนั่งอยู่ในความเงียบงันอันน่าอึดอัด
ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนข้อความในโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะความเงียบ โจคว้ามือถือมาอ่านและพิมพ์ข้อความตอบกลับก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแยมแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะ เขาเดินออกไปนอกบ้านเพื่อคุยโทรศัพท์ ท่าทีนี้สร้างความสงสัยให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก แฟนของเธอไม่เคยมีความลับมาก่อนไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
เสียงสนทนาทางโทรศัพท์และเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีดังเบา ๆ เข้ามาในห้องผ่านประตูที่แง้มอยู่ เซนส์ของผู้หญิงจับได้ว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป ความกังวลเริ่มกัดกินหัวใจของแยม เธอจ้องมองไปที่ประตู ในขณะที่สมองกำลังวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
เมื่อโจกลับมานั่งที่โต๊ะอาหาร สีหน้าเขาดูเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ แต่แยมรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแฝงอยู่ในแววตาของเขา “มีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามอย่างระมัดระวัง
ผู้หมวดหนุ่มยิ้มเล็กน้อย “ไม่มีอะไร แค่เรื่องงานน่ะ” เขาตอบอย่างง่ายดาย แต่คำตอบนั้นกลับไม่ทำให้แยมสบายใจขึ้นเลย
แยมพยักหน้ารับรู้ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยคำถามที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ สมองของเธอกลับคิดถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ นานา มีบางอย่างเกิดขึ้นกับตำรวจหนุ่มนายนี้และเธอรู้สึกได้อย่างชัดเจน ท้องฟ้าที่เคยสว่างไสวในยามเช้ากลับดูมืดมนและหนาวเหน็บ ความรักและความไว้วางใจที่เคยมีอยู่เต็มเปี่ยมในหัวใจของเธอกำลังถูกท้าทาย
“อิ่มแล้ว ผมไปทำงานก่อนนะ” โจโน้มตัวมาหอมแก้มแฟนสาวก่อนจะคว้ากุญแจรถออกจากบ้านไป
“ขับรถดี ๆ นะคะ” แยมบอกสามีด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน แต่ในใจยังคงเต็มไปด้วยความกังวล หญิงสาวพยายามสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว เธอเก็บจานและทำความสะอาดโต๊ะอาหารอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเตรียมตัวไปทำงานเช่นกัน
แยมมาถึงที่ทำงานก่อนเวลาเล็กน้อย เธอแวะเข้าไปทักทายอร เพื่อนสนิทที่เปิดร้านกาแฟและเบเกอรีใกล้ ๆ สำนักงาน อรเป็นคนสดใสร่าเริงที่มักทำให้แยมรู้สึกดีขึ้นทุกครั้งที่ได้พูดคุยด้วย
“ไง นังแยม” อรกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มกว้าง
“ดีจ้า ขอคาปูชิโน่แก้วนึงนะ” แยมตอบพลางหย่อนตัวลงบนเก้าอี้ที่โต๊ะมุมร้าน
อรชงกาแฟไปฟังเพื่อนไปด้วย แยมเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเช้าวันนี้ให้ฟัง ความไม่สบายใจที่ปะทุขึ้นในใจยังคงทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวาย
“โจกำลังมีความลับบางอย่าง ฉันรู้สึกว่าเขาทำตัวเลิ่กลั่กแปลก ๆ” แยมพูดขึ้นพร้อมกับจิบกาแฟอุ่น ๆ ที่อรยื่นให้
อรหัวเราะเบา ๆ พลางพูดปลอบใจ “โอ๊ย แยม แกน่ะประสาทคิดมากไปเอง คนอย่างโจเนี่ยรักเธอจะตาย เธอสองคนก็คบกันมาตั้งนาน ไม่มีอะไรหรอก คงเป็นเรื่องงานอย่างที่เขาพูดจริง ๆ นั่นแหละ”
“ก็หวังว่าฉันจะคิดมากไปเองจริง ๆ” แยมก็ยังคงกังวลอยู่ เธอรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่แม้เพียงเล็กน้อยก็ทำให้หัวใจเธอไม่สงบ
“นังบ้า ไม่มีอะไรหรอก แกกับโจผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งเยอะ อย่าเอาเรื่องแค่นี้มาระแวงแฟนของแกสิยะ” อรตอบอย่างมั่นใจ
แยมพยักหน้ารับ รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากได้พูดคุยกับเพื่อนสนิท แม้ว่าความสงสัยยังคงค้างคาในใจ แต่เธอก็รู้ว่าต้องมีความเชื่อมั่นในความรักและความไว้วางใจที่มีต่อโจ วันนั้นทั้งวัน แยมพยายามตั้งสมาธิกับงานโดยไม่คิดถึงเรื่องของโจ แต่ก็พบว่าทำได้ยากยิ่ง
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน แยมรีบกลับบ้านหวังว่าจะพบโจและพูดคุยเรื่องที่ค้างคาใจ แต่ทันทีที่เธอเปิดประตูเข้าบ้าน สิ่งที่เห็นทำให้เธอตกตะลึง โจอยู่ในชุดลำลอง กำลังทำความสะอาดบ้านด้วยท่าทีตั้งใจ เป็นภาพที่เธอไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก
“โจ” แยมเรียกชื่อเขาเบา ๆ ด้วยความประหลาดใจ แฟนของเธอหยุดจัดเก็บของในห้องนั่งเล่น เขาหันมามองและยิ้มให้
“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ผมคิดว่าบ้านรกนิดหน่อย เลยจัดการซะหน่อย”
แยมยังคงมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งประหลาดใจและสงสัย “วันนี้คุณทำตัวแปลก ๆ นะคะ ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่า”
โจหัวเราะ “ผมแค่อยากให้บ้านดูดีก็เท่านั้นเอง” เขาเดินเข้ามาหาแยมและดึงเธอเข้ามากอดเบา ๆ
แม้ว่าคำพูดและการกระทำของโจจะดูน่ารักและอบอุ่น แต่แยมยังคงรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ปกติ ความสงสัยยังคงอยู่ในใจของเธอ “มีอะไรอยากเล่าให้ฉันฟังไหมคะ”
โจส่ายหัว “ไม่มีอะไรหรอก อยากช่วยผมจัดบ้านไหม”
แยมพยักหน้า เธอพยายามยิ้มและทำตัวให้เป็นปกติ ทั้งคู่ใช้เวลาที่เหลือของเย็นวันนั้นด้วยกัน แม้ว่าความสงสัยจะยังคงอยู่ แต่แยมก็รู้สึกอบอุ่นจากความใส่ใจของโจ เธอหวังว่าในไม่ช้าความจริงจะปรากฏและความสงสัยในใจจะหายไป
