เช้าวันหนึ่ง หญิงสาวสัมผัสได้ว่าแฟนหนุ่มของเธอเริ่มเปลี่ยนไป สิ่งนี้กวนใจเธอตลอดทั้งวัน ก่อนความไว้ใจจะสิ้นสุดลง เธอต้องหาคำตอบให้ได้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้เขามีความลับกับเธอ
รัก,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ไทย,เรื่องสั้น,ระทึกขวัญ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ำวันนั้น ขณะที่ทั้งคู่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นดูรายการโทรทัศน์ตามปกติ เสียงโทรศัพท์ของโจดังขึ้นอีกครั้ง เขามองหน้าจอแวบหนึ่งก่อนจะลุกขึ้นและออกไปคุยโทรศัพท์นอกบ้าน
เป็นอีกครั้งที่แยมรู้สึกถึงความไม่ปกติในท่าทีของโจ เธอจึงรีบเบาเสียงโทรทัศน์และเงี่ยหูฟังเสียงของโจที่กำลังสนทนากับสายปริศนา
“ใช่ ๆ วันพรุ่งนี้ผมไปรับเองแล้วเราค่อยมาที่บ้าน” เสียงของโจฟังดูเบาและระมัดระวัง แยมจับใจความไม่ได้ทั้งหมด ความสงสัยยิ่งทวีมากขึ้น
เมื่อโจกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น แยมพยายามทำตัวให้เป็นปกติแต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม “ใครจะมาที่บ้านหรือคะ”
โจสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะปฏิเสธทันที “ไม่มีใครมาที่บ้านหรอก คุณฟังผิดหรือเปล่า”
แยมรู้สึกเหมือนความไว้ใจที่เธอมีต่อโจถูกสั่นคลอนอย่างแรง ความไม่แน่ใจและความกังวลที่สะสมมาทั้งวันระเบิดออกมาในรูปของความเงียบงันที่ปกคลุมทั่วทั้งห้องนั่งเล่น
“จริงหรือคะ เมื่อกี้เหมือนฉันได้ยินว่าคุณจะไปรับใครมาที่บ้านเลย” แยมพยายามรักษาน้ำเสียงให้เป็นปกติ
“หูฝาดแล้ว ผมจะไปรับใครมาที่บ้านล่ะ ไม่มีอะไรหรอก คุณอย่าคิดมากเลย” โจตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยิ้มให้เธอเพื่อพยายามทำให้บรรยากาศกลับมาสงบอีกครั้ง
แต่แยมสัมผัสได้ว่าบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง ความรู้สึกไม่สบายใจนั้นยังคงอยู่ แม้ว่าจะพยายามเชื่อคำพูดของโจ แต่ความสงสัยในใจกลับเพิ่มขึ้นอย่างเงียบ ๆ เธอพยายามคิดทบทวนถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาและหาคำตอบให้กับคำถามที่ยังค้างคา
คืนนั้นแยมนอนพลิกไปมาบนเตียง ความสงสัยและความไม่แน่ใจทำให้เธอนอนไม่หลับ แม้ว่าโจจะนอนอยู่ข้าง ๆ แต่ความใกล้ชิดกลับรู้สึกมีระยะห่างที่มองไม่เห็น
ในที่สุด แยมตัดสินใจเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือของโจบนหัวเตียงด้วยหัวใจเต้นแรง เธอต้องรู้ให้ได้ว่าโจมีความลับอะไรกับเธอ แต่ทันทีที่หญิงสาวขยับตัวโจก็ตื่นขึ้นมา เขารีบคว้าโทรศัพท์จากมือของแยม
“คุณทำอะไรน่ะ” เสียงของโจฟังดูตื่นตระหนก
แยมรู้สึกผิดหวังและตัดสินใจถามตรง ๆ “คุณมีความลับอะไรกับฉันหรือเปล่า”
โจเปิดไฟหัวเตียง เขามองเห็นแววความกังวลในสายตาของแฟนสาว “โธ่ แยม ไม่มีอะไรทั้งนั้น คุณอย่าคิดมากเลย ไว้ใจผมสิ”
“แต่ฉันรู้สึกว่า...คุณมีความลับบางอย่างที่ไม่ได้บอกฉัน” แยมพูดเสียงเบา แต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “คุณแอบไปคุยโทรศัพท์นอกบ้าน แอบแชทกับใครก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน”
โจถอนหายใจยาว “ไม่มีอะไรจริง ๆ แค่งานนิดหน่อย ผมไม่อยากให้คุณเครียดกับงานของผม”
“งานอะไรที่ต้องเป็นความลับขนาดนี้” แยมถามอย่างท้าทาย น้ำตาคลอเบ้า
โจมองดูแยมที่กำลังเสียใจ “แยม ผมสัญญาว่าไม่มีอะไรที่คุณต้องกังวลทั้งนั้น เชื่อใจผมสิ ผมรักคุณนะ”
“ก็ได้ค่ะ ฉันจะเชื่อใจคุณ” แยมฝืนยิ้มทั้งที่ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอไม่อยากทะเลาะกับโจในตอนนี้ เธอพยักหน้าช้า ๆ และพยายามปล่อยให้ตัวเองเชื่อคำพูดของเขา
ทั้งคู่นอนลงอีกครั้ง แต่ความสงสัยยังคงค้างคาอยู่ในใจแยมตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าสามีของเธอแอบคุยกับใคร
วันรุ่งขึ้น โจขับรถออกจากบ้านแต่เช้าเหมือนอย่างเคย ส่วนแยมกลับตัดสินใจที่จะค้นหาคำตอบให้กับความสงสัย เธอขับรถไปจอดซ่อนไว้ที่ท้ายซอย จากนั้นจึงเดินกลับเข้ามาในบ้านเงียบ ๆ
แยมใช้เวลาอยู่ในห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง หัวใจเต้นรัวด้วยความกังวลและความกลัว เธอวางแผนว่าถ้าโจกลับมาที่บ้านและความลับของเขาเป็นเรื่องงานจริง ๆ เธอก็จะอ้างว่ารู้สึกไม่สบายจึงขอตัวกลับมานอนพัก
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งถึงช่วงบ่าย แยมได้ยินเสียงรถของโจกลับมาที่บ้าน หญิงสาวแอบมองจากหน้าต่างห้องนอน หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้นเมื่อเห็นภาพที่ไม่อยากเชื่อสายตา ผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูลงมาจากรถของโจ และผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่คืออรเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง
แยมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบถล่มลงมาทับ เธอหายใจไม่ออกและรู้สึกเหมือนจะเป็นลม ความสงสัยที่ก่อกวนในใจมาตลอดกลายเป็นความจริงที่แสนเจ็บปวด เธอเห็นโจยิ้มและพูดคุยกับอรอย่างสนิทสนม พวกเขาดูเหมือนมีความลับที่ปิดบังเธออยู่จริง ๆ
น้ำตาของแยมไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอรู้สึกเหมือนถูกหักหลังทั้งจากแฟนและเพื่อนสนิท ความเจ็บปวดทิ่มแทงเข้ามาในใจจนแทบจะทนไม่ได้
แยมพยายามรวบรวมความกล้าและตั้งสติ เธอรู้ว่าต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ได้คำตอบที่ชัดเจน เธอตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับความจริงและเรียกร้องคำอธิบายจากทั้งสองคน หญิงสาวเช็ดน้ำตาและเดินลงบันไดอย่างเงียบ ๆ แต่ยังไม่ทันถึงชั้นล่างก็ได้ยินเสียงของโจและอรพูดคุยกัน
“แล้วโจอยากทำตรงไหน ห้องนอน ห้องครัว หรือตรงนี้ก่อน” อรถามด้วยน้ำเสียงร่าเริงแบบที่แยมไม่เคยได้ยินมาก่อน
“จัดกันตรงห้องนั่งเล่นนี่แหละ เสร็จแล้วค่อยขึ้นไปต่อข้างบน” โจตอบเสียงตื่นเต้น
“งั้นก็เอาเลย แต่ต้องรีบกันหน่อยนะ เดี๋ยวแยมจะกลับมาเจอเสียก่อน”
“ได้ ๆ งั้นก็เริ่มกันเลย”
