"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟ้ากับชลกำลังเดินเข้ามาในกองถ่ายละครเหมือนเช่นทุกวัน
"ฟ้าไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าซีดๆ"ชลถามขึ้น
"เปล่าค่ะ"
"มีอะไรก็บอกพี่ได้นะ"เสียงห่วงใย
"ไปข้างในกันเถอะค่ะ" พูดตัดบททันที
เธอจึงเดินนำหน้าเข้าไปในห้องแต่งตัว
ณ ห้องแต่งตัว
"น้องฟ้ามาแล้ว" แนนช่างเเต่งหน้าเอ่ยขึ้น
"สวัสดีค่ะ "พนมมือไหว้
"นั่งลงเลยจ๊ะ พี่จะแต่งให้สวยๆเลยวันนี้"
"สวัสดีค่ะทุกคน "เสียงนางร้ายหน้าสวยอย่างเชอร์รี่ เดินเข้ามาพอดี
วันนี้เธอมีเข้าฉากกับนางเอกสาว ซึ่งเป็นฉากที่ต้องทำร้ายตบตีนางเอกในเรื่อง
"แม้วันนี้น้องเชอร์รี่ ดูมีความสุขกว่าทุกวันเลยนะคะ" ช่างแต่งหน้าให้เธอเอ่ยขึ้น
"ทำไมเหรอคะ เชอร์รี่ก็เป็นแบบนี้ทุกวันแหละค่ะ" จีบปากจีบคอพูด
หลังจากที่แต่งหน้าทำผมเสร็จก็ถึงเวลาถ่ายทำจริง หลังจากที่ซักซ้อมกันเรียบร้อยแล้ว
"พร้อมแล้วน่ะ" ทีมงานถามนักแสดงทั้งคู่
"แอคชั่น" ผู้กำกับตะโกนบอก
"นี้นังดาหลาแกคิดจะแย่งพี่เวทศ์ไปจากฉันใช่ไหม"
"เปล่านะคะ คุณเวทศ์รักดาหลาค่ะ"
"แม้พูดมาได้ไม่อายปากเลยนะ นังดาหลา นังคางคกขึ้นวอ" พร้อมกับเข้าไปจิกดึงเส้นผมดาหลา
"ปล่อยนะคะ คุณฤทัย ดาหลาเจ็บ"
"เจ็บเหรอ แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ" ตบหน้าดาหลาไปหนึ่งที ผลักเธอแรงๆไปชนกับโต๊ะจนหัวโขลกกับขอบโต๊ะอย่างจัง
"คัท เยี่ยมมาก " ผู้กำกับเอ่ยชม
"ว้าย!ฟ้าทำไมมีเลือดออกที่คิ้วละ"ชลร้องตกใจ
"ไม่เป็นไรค่ะนิดเดียวเอง" นิ่วหน้าเจ็บแผล
"ทีมงานเอากล่องยามาทำแผลหน่อย" ชลตะโกนบอก
เชอร์รี่เดินไปคว้ากล่องยาจากทีมงานแล้วเดินตรงไปหาฟ้า
"นี้จ๊ะกล่องยา ต้องขอโทษด้วยจริงๆอินเนอร์แรงไปหน่อย" เอ่ยอย่างเย้ยหยัน
"ไม่เป็นไร มันเป็นอุบัติเหตุ"ฟ้าเอ่ยขึ้น
"อินเนอร์แรงหรือตั้งใจกันแน่"ชลพูดขึ้น
"เปล่าค่ะ เชอร์รี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"
"ขอให้จริงเถอะ " ชลลงมือล้างแผลให้ฟ้าจนเสร็จ
"ขอบคุณค่ะ พี่ชล"
"ตายแล้วเย็นนี้ ฟ้าต้องไปร่วมงานเปิดตัวน้ำหอมนี้ มีแผลตรงนี้จะทำไงดี"
"ไม่ต้องทำอะไรหรอกค่ะ แค่ตรงหางคิ้วนิดเดียวเอง"
"งั้นก็เอารองพื้นกลบก็แล้วกัน"
"เก็บของกลับกันเถอะค่ะ ฟ้าอยากพัก"
ชลเลยรีบเก็บของใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็ว เห็นสีหน้านางเอกสาวซีดๆ
พอมาถึงคอนโด เธอเดินตรงไปที่ห้องนอนทันที เพื่อนอนหลับพักผ่อน เอาแรงเพื่อไปงานตอนเย็น ส่วนมือถือเธอไม่ได้เปิดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว และไม่คิดที่จะเปิดอีก
เชนโทรหานางเอกสาวไม่ติดสักที จะไปหาก็ติดงาน ทั้งเซ็นเอกสาร ประชุม ไม่มีเวลาปริกตัวไปไหนเลยยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ก๊อก ก๊อก
"เชิญครับ "พูดทั้งที่ก้มหน้าเซ็นเอกสาร
"งานช่วงนี้ ก็จะเยอะหน่อยนะ "ทรงเดชเดินเข้าไปหาลูกชาย
"ครับ "
"แกเป็นอะไร ดูทำหน้าเข้า"
"เปล่านี้ครับ"
"อืม ช่วงนี้ไม่เห็นหนูฟ้าเลย งานน่าจะยุ่งสิท่า" ทรงเดชเอ่ยขึ้น
"ไม่รู้สิครับ ผมโทรไปก็ปิดโทรศัพท์"
"แกไปทำอะไรเขาหรือเปล่า ถึงขนาดต้องปิดโทรศัพท์หนีเลย" น้ำเสียงสงสัย
"ผมก็อยากรู้เหมือนกัน"
ณ งานเปิดตัวน้ำหอม
หลังจากที่ฟ้าทำงานของตัวเองเสร็จแล้วในฐานะพรีเซนเตอร์ นักข่าวก็ขอสัมภาษณ์เธอทันที
นักข่าวหลายสำนักต่างจ่อไมค์ไปที่เธอ
"น้องฟ้าช่วยอธิบายความสัมพันธ์กับคุณเชนหน่อยค่ะ"
"เอ่อ ฟ้ากับพี่เชนเป็นพี่น้องกันค่ะ"
"เห็นว่าสนิทสนมกันมาก มีสิทธิ์ที่จะพัฒนาต่อไปไหมคะ"
"ไม่มีทางแน่นอน เราเป็นพี่น้องกัน" ตอบเสียงหนักแน่น
"งั้นแสดงว่าคุณเจนนี่ก็ เป็นแฟนของคุณเชนใช่ไหมคะ"
"อันนี้ฟ้าว่าให้เจ้าตัวตอบเองดีกว่าค่ะ"
"แล้วน้องฟ้ากำลังคบหาดูใจใครอยู่ไหมคะ"
"จริงๆแล้ว ฟ้าไม่ได้ปิดนะคะ ก็อาจจะมีเร็วๆนี้ก็ได้ค่ะ"
"งั้นแสดงว่ากำลังซุ่มคบกับหนุ่มๆอยู่ใช่ไหมคะ"
"เอาเป็นว่า ฟ้ากับพี่เชนเราเป็นพี่น้องกันจริงๆ ก็แล้วกันนะคะ " เลี่ยงตอบคำถามเรื่องหนุ่มๆ
"ถ้าหมดคำถามแล้วฟ้า ขอตัวนะคะ"
"น้องฟ้าไปกัน ขอตัวน้องก่อนนะคะ "ชลตะโกนบอกนักข่าว
เชนกำลังดูไลฟ์สดการให้สัมภาษณ์ของฟ้าจบ โกรธขบกรามแน่น
เขารีบขับรถออกจากบ้านตรงไปคอนโดของฟ้าทันที
"ฟ้าทำไม ให้สัมภาษณ์นักข่าวไปอย่างนั้นละ" ชลถามจริงจัง
"ฟ้าพูดความจริงค่ะ พี่เชนรักฟ้าเหมือนน้องสาว คุณเจนนี่เป็นคนบอกเอง"
"แต่พี่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไมคุณเชนถึงทำเหมือนรักฟ้าละ" ทำหน้าสงสัย
"ฟ้าไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้วค่ะ"ลุกจะเดินเข้าห้องนอน
"เดี๋ยวก่อน พี่ยังพูดไม่จบ" เอ่ยเสียงดุ
"มีอะไรอีกค่ะ ฟ้าเหนื่อย"
"แล้วทำไมต้องโกหกนักข่าวด้วย ว่ากำลังคบหาใครอยู่"
"เอ่อ ฟ้าอยากตัดปัญหาค่ะ"
"พี่ว่าสร้างปัญหาต่างหากละไม่ว่า"
กริ่ง กริ่ง
"ใครมาป่านนี้นะ "ชลเดินไปเปิดประตู
"ผมขอคุยกับฟ้าได้ไหมครับ" พร้อมกับก้าวไปในห้องทันที
"พี่เชน !ฟ้าตกใจเดินหนีไปทางห้องนอนตัวเอง
"ฟ้าพี่ขอคุยด้วยหน่อย" วิ่งตามหลังเธอไป
ฟ้าเปิดประตูเอาตัวเองเข้าไปกำลังจะปิด แต่เชนไวกว่าดันประตูเปิดออกเดินเข้าไปใกล้เธอ
"พี่มีอะไรก็พูดมาเลยค่ะ" จ้องหน้าเชนเขม่ง
"พี่จะเลิกกับเจนนี่ " พูดออกไปอย่างโล่งอก
"อย่าเลยค่ะ เราเป็นพี่น้องกันก็ดีแล้ว"
"แต่พี่รักฟ้านะ"
"พี่ไม่สงสารคุณเจนนี่เหรอ เขารักพี่มากนะ"
"แต่พี่ไม่ได้รักเขาแล้ว"
"ฟ้าว่าพี่กลับไปก่อนเถอะค่ะ ฟ้าเหนื่อยอยากพัก" พูดได้แค่นั้น อยู่ๆเธอก็ทำท่าจะล้ม
เชนเลยรีบเข้าไปประคองทันที เธอจึงหมดสติในอ้อมแขนเขา
"ว้าย!ฟ้าเป็นอะไร "ชลเดินเข้าไปในห้อง
เชนเลยอุ้มเธอไปวางลงที่เตียงทันที
"เดี๋ยวชลเช็ดตัวให้ฟ้าเองค่ะ "
"เพราะผมคนเดียวที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้" นั่งมองหน้าเธอ
ชลใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เช็ดหน้าให้เธอ ที่นอนสลบไม่รู้สึกตัว จนเห็นแผลที่หางคิ้ว
"แอ๊ะ ฟ้าไปโดยอะไรมา ทำไมมีแผลตรงนี้ "เชนถามขึ้น
"อ่อ ถ่ายละครเมื่อตอนกลางวันค่ะ หัวไปโขลกกับโต๊ะ ส่วนที่เป็นลมนี้คงจะพักผ่อนน้อย และไม่ยอมทานข้าว" ชลอธิบายยาวเหยียด
"โธ่ ฟ้า พี่ขอโทษ" น้ำเสียงสลด
เชนนั่งเฝ้าฟ้าไม่ยอมไปไหน รอจนกว่าเธอจะฟื้นเขาถึงจะกลับ
พอฟ้ารู้สึกตัว เขารีบเข้าไปประคองให้เธอนั่ง
"ฟ้าไปหาหมอไหม" ถามอย่างห่วงใย
"ไม่ค่ะฟ้าไม่เป็นไรแล้ว"ทำท่าจะลุกยืน
"พี่ว่าฟ้านอนพักเถอะ ไม่ต้องไปไหนเเล้ว"ประคองลงนอนที่เตียง
"แล้วพี่ชลละคะ"
"อยู่ข้างนอกกำลังเตรียมข้าวต้มให้ฟ้าอยู่ หิวไหม"
"ค่ะ "พยักหน้า
"เจ็บมากไหม แผลตรงคิ้ว "
"ไม่ค่ะ "สั่นหน้า
"แล้วมือถือเปิดเครื่องหรือยัง"เชนหยิบมือถือของเธอขึ้นมาเปิด
ทันทีที่เปิดข้อความต่างๆ เด้งขึ้นหน้าจอจนนับไม่ถ้วน
"เอานี้ดูซะ " ยื่นโทรศัพท์ไปให้เธอ
"เยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ" มีข้อความเข้ากว่า100ข้อความจากเบอร์ของเชน
"มันน่าจับตีก้นไหม ทำกับพี่ขนาดนี้หา" เชนจ้องหน้าเธอ
"พี่เชนอะ "ก้มหน้ามองมือตัว
"มาแล้วค่ะข้าวต้มร้อนๆ "ชลยกชามข้าวต้มวางไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง
"เดี๋ยวผมป้อนเอง"เชนยกชามข้าวต้มหมายจะป้อนเธอ
"ไม่ต้องค่ะ ฟ้าทานเอง" ยื่นมือจะจับชามจากมือเขา
"อย่าดื้อสิเดี๋ยวพี่ป้อน หรือจะให้เอาปากป้อนแทน"แค่นั้นเธอจึงดึงมือกลับทันที
คนอะไรจ้องแต่จะเอาเปรียบเธออยู่เรื่อย
พอทานข้าวเสร็จ เชนจึงเปิดประเด็น พูดเรื่องที่เธอให้สัมภาษณ์ทันที
"ฟ้าทำไมถึงให้สัมภาษณ์แบบนั้น พี่ไม่เคยบอกว่ารักฟ้าแบบน้องสาวเลยนะ"
"เอ่อ คุณเจนนี่บอกค่ะ "
"บอกที่ร้านอาหารใช่ไหม"
"ค่ะ" หลบตาเขา
"ฟ้าก็เลยหนีพี่กลับก่อนใช่ไหม"
"ก็คุณเจนนี่ออกตัวแรงขนาดนั้น ฟ้าไม่อยากเป็นมือที่สามของใคร"
"พี่ยอมรับน่ะ ว่าเคยบอกเขาอย่างนั้น แต่จริงๆพี่รู้สึกกับฟ้ามากกว่าน้อง"
"พี่เชน " เธอมองหน้าเขาอย่างสับสน
"แล้วผู้ชายที่คบอยู่มันเป็นใคร" เอ่ยเสียงดุ
"เอ่อ คือไม่มีค่ะ"
"ฟ้าแกล้งพี่ ให้หึงใช่ไหม"
"เปล่าค่ะ "
"งั้นก็นอนพักเถอะ พี่ไม่กวนละ" ก้มลงจูบหน้าผากเบาๆ
"จะกลับแล้วเหรอคะ"
"อยากให้พี่นอนด้วยเหรอ" ทำตาเจ้าเล่ห์
"เปล่าค่ะ แค่ถามเฉยๆ"
เชนเดินไปที่ประตูกำลังจะเปิดออกไป แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อเธอวิ่งเข้าไปกอดเขาทางด้านหลังพร้อมกับถามคำถาม
"พี่จะเลิกกับคุณเจนนี่จริงๆเหรอคะ"
เชนหันมาเผชิญหน้ากับเธอทันทีสบตากัน
"จริง พี่กับเจนนี่ ไม่ได้รักกันแล้ว พี่ยอมรับว่าเราเป็นแค่คู่นอนเท่านั้น "
"เหรอคะ " ทำหน้าสงสัย
"คู่นอนก็คือ เราไม่มีพันธะต่อกัน ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน เข้าใจไหม"
"ค่ะ "พยักหน้า
"ฟ้าไม่ต้องกลัวน่า พี่จะรีบจัดการให้เรียบร้อยฟ้าจะได้สบายใจ"
"จริงๆนะคะ " โอบกอดเขาทันที
"อ้อนอย่างนี้ เปลี่ยนใจไม่กลับดีไหม"
"กลับเถอะค่ะดึกแล้ว"
"พี่รักฟ้านะ " ก้มลงจูบปากเธอทันที
เชนออกมาจากห้องฟ้า เห็นชลนั่งอยู่ข้างนอกพอดี
"เป็นไงคะ คุยกันรู้เรื่องหรือยัง"ชลถามขึ้น
"ครับ เข้าใจกันแล้ว"
"ดีแล้วค่ะ เดี๋ยววันนี้ชลจะนอนเป็นเพื่อนฟ้าเอง"
"งั้นผมขอตัวกลับก่อน ฝากด้วยนะครับ"
"ค่ะ"
เช้าวันต่อมา
เชนนัดเจนนี่มาคุยกันที่ร้านอาหาร
"มีอะไรหรือคะ ถึงได้นัดฉันแต่เช้า"
"ผมว่าเราเลิกกันเถอะ"
"นึกว่าเรื่องอะไร คุณคงหลงเสน่ห์นางเอกหน้าจืดเข้าแล้วนะสิ"
"ใช่ผมรักเธอ"น้ำเสียงหนักแน่น
"ฉันไม่แคร์หรอกค่ะ เพราะเราก็ต่างไม่ได้รักกันอยู่แล้ว"
"ผมขอบคุณนะ ที่คุณเข้าใจผม"
"ไม่เป็นไรค่ะ แต่ถ้าคุณต้องการเมื่อไรเรียกได้ตลอดเลยนะค่ะ"
"งั้นผมขอตัวกลับก่อนน่ะ"
"เชิญคะ ฉันก็จะกลับพอดี"
ทั้งสองคนจึงเดินแยกกันตรงหน้าร้าน ต่างคนต่างไปคนละทาง
