"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"

รักในรอยแค้น - บทที่9 ลางบอกเหตุ โดย จันทร์คืนแรม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

รักในรอยแค้น

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า

รายละเอียด

รักในรอยแค้น โดย จันทร์คืนแรม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"

ผู้แต่ง

จันทร์คืนแรม

เรื่องย่อ

สารบัญ

รักในรอยแค้น-บทที่1 บทนำ,รักในรอยแค้น-บทที่2 สูญเสีย,รักในรอยแค้น-บทที่3 เริ่มต้น,รักในรอยแค้น-บทที่4 งานเลี้ยงฉลองประธานคนใหม่,รักในรอยแค้น-บทที่5 บังเอิญ(หรือตั้งใจ),รักในรอยแค้น-บทที่6 เป็นพี่น้องกัน,รักในรอยแค้น-บทที่7 งานเลี้ยงปิดกล้องละคร,รักในรอยแค้น-บทที่8 แต่งงานกันนะ,รักในรอยแค้น-บทที่9 ลางบอกเหตุ,รักในรอยแค้น-บทที่10 ค่ำคืนอันแสนหวาน(ความจริงอันเจ็บปวด) ,รักในรอยแค้น-บทที่11 บาดตา บาดใจ,รักในรอยแค้น-บทที่12 ฮันนีมูน(เราสามคน)1,รักในรอยแค้น-บทที่13 ฮันนีมูน(เราสามคน)2,รักในรอยแค้น-บทที่14 นางแบบสำรอง,รักในรอยแค้น-บทที่15 ห่วงใย,รักในรอยแค้น-บทที่16 ผับเป็นเหตุ(พังทลาย),รักในรอยแค้น-บทที่17 ดาวดับ(ภาพหลุด),รักในรอยแค้น-บทที่18 หย่าขาดกัน,รักในรอยแค้น-บทที่19 คิดถึง(ความจริง),รักในรอยแค้น-บทที่20 รักคำเดียวเท่านั้น,รักในรอยแค้น-บทที่21 คุณนาย(เจ้าของไร่),รักในรอยแค้น-บทที่22 หึงหวง,รักในรอยแค้น-บทที่23 รักตั้งแต่แรกเจอ,รักในรอยแค้น-บทที่24 ดูแลเอาใจใส่ ,รักในรอยแค้น-บทที่25 ลูกน้อยลืมตาดูโลก,รักในรอยแค้น-บทที่26 สมองหรือหัวใจสั่งให้ลืม,รักในรอยแค้น-บทที่27 ทบทวนความจำ,รักในรอยแค้น-บทที่28 ไร้ตัวตน,รักในรอยแค้น-บทที่29 หัวใจแตกสลาย,รักในรอยแค้น-บทที่30 หนี(พักใจ),รักในรอยแค้น-บทที่31 ไม่มีสิทธิ์แม้แต่คิดถึง,รักในรอยแค้น-บทที่32 ยังรักเหมือนเดิม,รักในรอยแค้น-บทที่33 ขอโทษ(กลับมาได้ไหม),รักในรอยแค้น-บทที่34 การจากลาที่แสนเจ็บปวด,รักในรอยแค้น-บทที่35 พี่เลี้ยงคนใหม่ ,รักในรอยแค้น-บทที่36 ครอบครัวสุขสันต์(จบ),รักในรอยแค้น-บทที่37 ตอนพิเศษ: สมาชิกใหม่

เนื้อหา

บทที่9 ลางบอกเหตุ

การจัดงานแต่งงานจะมีขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า

รูปแบบการจัดงานรายละเอียดต่างๆเชนให้ฟ้าตัดสินใจทั้งหมด

ฟ้ากับชลกำลังนั่งคุยกันอยู่ในคอนโด

"พี่ชลว่าฟ้าแต่งงานเร็วไปไหมคะ "

"พี่ว่าจะเร็วหรือช้ามันไม่สำคัญ แค่รักกันก็พอแล้ว "

"ค่ะ "พยักหน้า

"เดือนหน้าก็จะแต่งแล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอก "

"ค่ะ ฟ้าจะเตรียมงานให้ดีที่สุด "ยิ้มกว้าง

วันนี้เธอกับเชนต้องไปลองชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วยกันและเลยไปทานข้าวที่บ้านเขา

กริ่ง  กริ่ง

ฟ้ารีบลุกไปเปิดประตู เจอพนักงานส่งของหน้าห้อง

"มีของมาส่งครับ "

"ของฉันเหรอคะ "ทำหน้าแปลกใจ

"ครับ"ยื่นกล่องให้เธอ

"ค่ะ "รับกล่องไว้แล้วปิดประตู

"ใครมาส่งอะไรเหรอฟ้า "เห็นกล่องบางอย่างในมือเธอ

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฟ้าไม่ได้สั่งของอะไรเลย"

"งั้นพี่ว่าเปิดเลยดีกว่า อยากรู้เหมือนกันว่าข้างในมีอะไร" ชลสงสัย

ทั้งสองคนต่างสงสัยว่าในกล่องมีอะไร ไม่มีชื่อผู้ส่ง มีแต่ชื่อผู้รับ พอเปิดกล่องออกเท่านั้นแหละ ทั้งคู่ก็ต่างพากันตกใจ

เพราะในกล่องมีรูปของฟ้าและมีน้ำแดงราดบนรูป แต่ละรูปมีรอยกรีดจากคมมีดและมีข้อความเตือน ระวังตัวไว้ให้ดี

"พี่ชลฟ้ากลัวไปหมดแล้ว "มือสั่นน้ำตาคลอเบ้า

"อย่าให้รู้ว่าใครมาเล่นพิเรนท์อย่างนี้ "ชลเอ่ยขึ้น กอดนางเอกสาวไว้

"ฟ้าควรทำยังไงดีคะ บอกพี่เชนดีไหม "

"พี่ว่าแจ้งความดีกว่ามันข่มขู่ฟ้า "น้ำเสียงจริงจัง

"แต่ฟ้าไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่และไม่อยากให้พี่เชนไม่สบายใจ "

"แล้วฟ้าจะทำยังไง "มองหน้าเธอ

"พี่ชลอย่าบอกใครเรื่องนี้นะคะ ฟ้าขอร้องละ "ส่งสายตาอ้อนวอน

"อืม ก็ได้แต่ถ้ามีอะไรฟ้าต้องบอกพี่คนแรกนะรู้ไหม "ได้แต่ถอนหายใจมันก็จริงถ้าใครรู้ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ

"ขอบคุณค่ะ ที่เข้าใจฟ้า " 

เธอเอาแต่นั่งนึก นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าใครจะทำเรื่องนี้ได้ เธอก็ไม่เคยมีศัตรูที่ไหนหรือไปทำร้ายใครเลย ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวแทบจะระเบิดได้แต่ถอนหายใจ

หลังจากลองชุดเสร็จเชนจึงขับรถกลับบ้านเพื่อทานข้าว ฟ้าเอาแต่นั่งเงียบสีหน้ากังวลทำให้เชนสงสัย

"ฟ้าเป็นอะไรหรือเปล่า"

"เป เปล่าค่ะ "เสียงติดๆขัดๆ

"เปล่าแล้วทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้น "จ้องหน้าเธอ

"ไม่มีค่ะ ฟ้าแค่กังวลเรื่องงานแต่งค่ะ "พยายามเปลี่ยนเรื่อง

"ไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดี " เอื้อมมือไปจับมือเธอขึ้นมาจูบหนึ่งที

"ค่ะ "ส่งยิ้มให้เขา

พอมาถึงที่บ้านเจริญกิจ ป้าแช่มแม่ครัวใหญ่ก็ออกมารับทันที

"มาแล้วเหรอคะ "ป้าแช่มเดินมาหาทั้งคู่

"สวัสดีค่ะ ป้า" ฟ้าพนมไหว้ผู้อาวุโสกว่า

"ไหว้พระเถอะค่ะ คุณฟ้า "เอ่ยยิ้ม

"แล้วคุณพ่อละครับ "เชนถาม

"อ่อ อยู่ในห้องรับแขกค่ะอ่านหนังสืออยู่"

"อ้าว มากันแล้วเหรอ "ทรงเดชเงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์

"สวัสดีค่ะ คุณลุง "ฟ้าพนมมือไหว้

"เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันอยู่แล้ว เรียกพ่อเถอะลูก "

"ค่ะ คุณพ่อ "รับคำอย่างว่าง่าย

"อาหารเตรียมเสร็จแล้วค่ะ "ป้าแช่มเดินมาเข้าบอก

ทั้งสองพ่อลูกกำลังทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย พูดคุยกันอย่างสนุกสนานแต่กับเธอกลับทานไม่ลงคิดถึงแต่เรื่องเมื่อตอนกลางวัน

"ฟ้าทำไมทานน้อยจัง "เชนถาม

"ฟ้าไม่ค่อยหิวค่ะ ขอตัวนะคะ "ลุกขึ้นเดินออกไปเสียดื้อๆ

ทั้งสองพ่อลูกต่างมองหน้ากันเลิกลั่กเชนหยักไหล่ไม่รู้เรื่อง

หลังจากที่อยู่คุยกันเรื่องงานแต่งงานเสร็จ เชนก็ขับรถมาส่งเธอที่คอนโด

พอเธอขึ้นห้องก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวเข้านอน พอหัวถึงหมอนเท่านั้นแหละเธอหลับเป็นตายเลย คงเป็นเพราะเหนื่อยกับงานต่างๆ

"ฟ้า ฟ้า  ฟ้าลูกแม่ " แม่เดินเข้ามาหาเธอ

"ค่ะแม่ฟ้าอยู่นี้ " สวมกอดแม่ของเธอทันที

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปฟ้าต้องอดทนรู้ไหม " ผลักเธอออกเล็กน้อย

"แม่หมายถึงอะไร ฟ้าไม่เข้าใจ"

"แม่ต้องไปแล้ว จำคำแม่ไว้นะลูก "ค่อยๆจางหายไปต่อหน้าเหมือนหมอกควัน

"ไม่แม่อย่าทิ้งฟ้าไป กลับมาหาฟ้า "ร้องไห้สะอึกสะอื้น

ฟ้าสะดุ้งตื่นในความมืดน้ำตาอาบแก้มทั้งสองข้างและเสียงสะอื้นหอบหายใจแรง เธอนั่งนิ่งอยู่บนเตียงไม่ไหวติ่ง เธอฝันงั้นเหรอทำไมเหมือนจริงมากเลย แม่มาหาเธอ บอกให้อดทนหมายความว่ายังไงกัน จากนั้นเธอก็นอนไม่หลับ ออกจากห้องไปหาน้ำดื่ม กว่าจะหลับก็ใกล้สว่างแล้ว

พอเธอตื่นมาตอนเช้าก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปวัดทำบุญให้แม่เธอ พร้อมกับปล่อยนกกับปลาหวังให้บุญกุศลครั้งนี้ส่งไปถึงแม่ของเธอ

เธอเดินลัดเลาะไปด้านหลังวัดเพื่อไปที่ไว้อัฐิแม่ของเธอ

เธอวางช่อดอกไม้ตรงหน้ารูปแม่เธอ

"แม่ค่ะ กลับมาหาฟ้าได้ไหม ฟ้าจะจำคำแม่ไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฟ้าจะอดทน"น้ำตาไหลเอ่อแก้มทั้งสอง

หลังจากกลับมาจากวัดเธอก็มาทำงานของเธอต่อคือเตรียมงานแต่งของเธอกับเชน โดยมีทีมงานจากบริษัทชื่อดังมาจัดให้ตามความต้องการของเธอ โดยเธอเลือกแบบเรียบง่าย ไม่อยากใช้เงินสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ

เธอเอาเรื่องที่ฝันถึงแม่โทรไปเล่าให้ชลฟัง

"ฟ้ารู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลย"

"อย่าคิดมากสิ มันก็แค่ความฝันเอง "

"ค่ะ ฟ้าจะพยายามคิดบวกก็แล้วกัน "ยิ้มน้อยๆ

หลังจากที่วางสายชลไปแล้ว เชนก็มาหาเธอที่คอนโดพร้อมกับขนมติดไม้ติดมือมาให้เธอ

"คิดถึงจังเลยค่ะ "เดินเข้าไปกอดเขา

"พี่ชื้อขนมมาฝาก " ยื่นให้เธอ

"ขอบคุณค่ะ น่าทานจัง "นำไปใส่จานทันที

"เหนื่อยไหม ช่วงนี้ "เชนถามขึ้น

"นิดหน่อยค่ะ " ตักขนมใส่ปาก

เชนย้ายไปนั่งข้างเธอ กอดเธอไว้แน่นพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอเธออย่างโหยหา

เลื่อนปากหยักประกบริมฝีปากเธอบดขยี้จนเธอเจ็บ จึงดันเขาออก

"อย่าค่ะ "

"ทำไมจะแต่งงานกันอยู่แล้ว "จ้องหน้าเธอ

"เอาไว้คืนวันแต่งงานนะคะ ถึงวันนั้นพี่จะให้ฟ้าทำอะไรฟ้ายอมหมดทุกอย่างเลย"

"ดีถึงตอนนั้นฟ้าไม่มีสิทธิ์ ขัดใจพี่จะทำอะไรฟ้าต้องยอมพี่ทุกอย่างเข้าใจไหม"ดวงตามีประกายเจ้าเล่ห์

"ค่ะ " หอมแก้มเขาทีหนึ่งเพื่อปลอบใจ

ตั้งแต่ที่เธอตกลงแต่งงานกับเขา เธอไม่ยอมให้เขาได้ทำเกินเลย นอกจากจูบกับหอมแก้มเท่านั้น ถึงเขาจะบอกว่าเธอเคยนอนกับเขาแล้วก็ตาม จะว่าเธอหัวโบราณก็ได้เพราะแม่เธอสอนเธอตั้งแต่เด็กให้รักนวลสงวนตัวไว้ให้กับผู้ชายที่เธอรักที่สุด