"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หนึ่งอาทิตย์ ต่อมา
ฟ้ากำลังนั่งจัดกระเป๋าของตัวเองและของเชน โดยมีป้าแช่มคอยช่วย จริงๆแล้วเธอกับเชนไม่อยากไป เพราะไม่อยากให้ทุกคนสงสัยในความสัมพันธ์เลยจำใจต้องไป และทรงเดชก็จัดการตั๋วเครื่องบินกับที่พักให้เรียบร้อยแล้ว
"คุณเชนกับคุณฟ้าไปครั้งนี้อย่าลืมทำหลานมาฝากป้านะคะ "เอ่ยยิ้มๆ
"ฟ้าว่าคงไม่มีหรอกค่ะ "ไม่มีทางเธอกินยาอยู่
"ทำไมละคะ "ป้าแช่มสงสัย
"เอ่อ ฟ้าว่ามีลูกมันไม่ได้มีกันง่ายๆหรอกค่ะ "
"ของอย่างนี้มันก็ไม่แน่นะคะ ใครจะไปรู้ตอนนี้อาจจะมีแล้วก็ได้ "
ฟ้าได้แต่นั่งเงียบๆจัดของ ฟังป้าแช่มพูดไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนแก่ เชนเดินเข้ามาในห้องพอดี
"เสร็จหรือยังครับ "นั่งลงบนเก้าอี้
"ใกล้เสร็จแล้วค่ะ คุณเชน "ป้าแช่มเอ่ย
เชนนั่งมองฟ้ากับป้าแช่มจัดกระเป๋าไปเพลินๆ แล้วก็สะดุดตากับแผงยาบางอย่างในมือฟ้าที่กำลังเอาใส่ในกระเป๋าสะพายบ่าของเธอ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร
พอจัดกระเป๋าเสร็จ ฟ้ากับเชนก็พากันไปที่รถเพื่อไปสนามบิน โดยมีทรงเดชกับป้าแช่มเดินมาส่งที่รถ
"เที่ยวให้สนุกนะลูก มีหลานให้อุ้มไวๆ ละ"ทรงเดชเอ่ยยิ้มๆ
"เดินทางปลอดภัยนะคะ "ป้าแช่มโบกไม้โบกมือให้ทั้งคู่
ฟ้ากับเชนได้แต่ตกปากรับคำไปอย่างนั้น เพื่อไม่ให้มีพิรุธ
ระหว่างการเดินทางไม่มีการสนทนาใดๆกันทั้งสิ้น ทั้งในรถและเครื่องบินเหมือนไม่ได้มาด้วยกัน เขาไม่พูดกับเธอ ก็ไม่จำเป็นที่เธอจะต้องพูดกับเขาเหมือนกัน
ณ รีสอร์ทริมทะเล
พอมาถึงทั้งคู่ก็เช็คอินเข้าที่พักทันที ทั้งสองคนได้บ้านพักหลังหนึ่งแบ่งเป็นสัดส่วน มีห้องนั่งเล่น ห้องนอน สระว่ายน้ำ มองเห็นหาดทรายสีขาวสะท้อนกับแสงแดดระยิบระยับ
ฟ้าเดินสำรวจภายในบ้านพักที่ตกแต่งอย่าสวยงาม จนมาหยุดตรงห้องนอน พนักงานยกกระเป๋ามาให้พอดี เธอจึงลากเข้าไปในห้องนอน เชนลากกระเป๋าตามหลังเข้ามาเหมือนกัน
"พี่เชนค่ะ ฟ้าว่าฟ้านอนข้างนอกดีกว่า " มองหน้าเขา
"ทำไม อยู่ห้องเดียวกับฉันมันจะตายหรือไง" เริ่มโมโห
"เปล่าค่ะ แต่เราไม่ได้อยู่บ้าน ฟ้าว่าไม่จำเป็นต้องนอนห้องเดียวกัน"
"เธออยากให้พนักงานที่นี้สงสัยหรือไงหา"ตะคอกใส่เธอ
"ก็ได้ค่ะ ฟ้าจะนอนห้องนี้ "รับคำอย่างว่าง่าย
"จำไว้เธอไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรทั้งนั้นถ้าฉันไม่สั่ง " จ้องหน้าเธอ
"ค่ะ "
ฟ้าเดินไปเปิดกระเป๋าตัวเอง เพื่อนำเสื้อผ้าออกมาจัดเข้าตู้ ส่วนเชนก็เดินออกไปรับลมด้านนอก ฟ้าเห็นอย่างนั้นเลยจัดเสื้อผ้าของเชนเข้าตู้เช่นกัน
ฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เป็นเดรสยาวสายเดี่ยวโชว์แผ่นหลัง เพื่อออกไปหาอะไรทานเพราะตั้งแต่เช้าเธอทานแค่นิดเดียว
เชนยืนรอเธออยู่ข้างนอก ฟ้าเดินออกมาพอดี เขาจึงเดินนำเธอไปก่อน
เชนกับฟ้าเดินไปยังห้องอาหาร โดยมีพนักงานคอยให้บริการอยู่ ทุกคนต่างมองมาทางเธอเพราะทุกคนต่างก็รู้ว่าเธอเป็นดาราชื่อดัง ประกอบกับชุดที่เธอใส่จึงเป็นที่สะดุดตาของทุกคนในห้องอาหาร
เชนพึ่งเห็นว่าเธอใส่ชุดโชว์แผ่นหลัง ก็ตอนที่เธอหันหลังให้เขา ที่เขามองไม่เห็นตั้งแต่แรกเพราะเขาเดินนำหน้าเธอมา
"ใครใช้ให้เธอใส่ชุดนี้ "เชนเอ่ยเสียดุ
"เอ่อ คือ ฟ้าอยากใส่ "ตอบไม่เต็มปาก
"อยากลองดีกับฉันใช่ไหม "จ้องหน้าเธอ
"เปล่าค่ะ "ก้มหน้าทานข้าวต่อ
"กลับไปที่ห้องเธอเจอดีแน่ "เชนคาดโทษไว้
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จเชนก็ลากฟ้าไปที่บ้านพักทันที เหวี่ยงเธอลงบนเตียงอย่างแรงตามอารมณ์หึงหวง
"โอ๊ย!ฟ้าเจ็บ"นิ่วหน้าเจ็บจากแรงกระแทก
"อยากใส่มากใช่ไหมชุดนี้หา"พูดใส่หน้าเธอ
"ทำไมฟ้าจะใส่ไม่ได้ "ตะโกนใส่หน้าเขา
"ได้ฉันจะสั่งสอนเธอเอง!"
เชนเดินเข้าไปหาเธอที่เตียงดึงกระชากเสื้อผ้าเธอจนขาดหลุดลุ่ยหมดไม่มีชิ้นดี เผยให้หน้าอกเปล่าเปลือยของเธอ เชนไม่รอช้าขึ้นคล่อมทาบทับตัวเธอพร้อมจูบบดขยี้ริมฝีปากแรงๆไล้ลงมาตรงซอกคอขาวเนียน เลื่อนลงมาตรงหน้าอกทั้งสองข้างขบบดขยี้ดูดดึงไม่มีความอ่อนโยนมีแต่ความดิบเถื่อนไร้ความปราณีจากเขา เธอไม่มีแรงพอต้านเขาได้จึงยอมตกอยู่ในเกมพิศวาสอันป่าเถื่อนนี้แต่โดยดี แต่ไม่นานก็แปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนโดยไม่รู้ตัว
หลังจากจบเกมรักอันเร้าร้อนไปทั้งคู่ยังนอนอยู่บนเตียง ฟ้ากำลังจะลุกลงจากเตียงเชนคว้าแขนเธอดึงเข้าไปในอ้อมกอดผลัดเธอลงนอนบนเตียงทาบทับตัวเธอพร้อมจูบไซ้ซอกคอ เธอรู้ว่าเขาต้องการอีกแต่เธอเหนื่อยเกินไปเลยดันหน้าเขาออก
"พี่เชนค่ะ ฟ้าเหนื่อย"มือค้างอยู่ตรงหน้าเขา
"เหนื่อยอะไร ฉันเป็นคนทำไม่ใช่เธอสักหน่อย " ทำตาดุ
"แต่ฟ้าอยากไปเดินเล่นข้างนอก" ทำหน้าสลด
"แค่นอนคราง แค่นี้ทำเป็นเหนื่อย "ถอยออกจากตัวเธอตรงไปห้องน้ำทันที
ฟ้านั่งอยู่บนเตียงจนเขาออกมาจากห้องน้ำ
"ห้ามเธอแต่งตัวโป๊อีก ไม่งั้นเธอจะโดยอย่างเมื่อกี้อีก "จ้องหน้าเธอ
"ค่ะ "ไม่ยอมสบตาเขา
หลังจากที่ฟ้าจัดการกับตัวเองเรียบร้อยแล้ว เธอจึงไปเดินเล่นบริเวณชายหาดโดยใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นธรรมดาแค่นั้น
ส่วนเชนก็เดินอยู่ห่างๆเธอ มองเห็นแค่ไกลๆเท่านั้น แต่เธอสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนคุยกับเชนท่าทางคุ้นๆแต่ก็ไม่ได้สนใจเดินเพลินๆต่อไป
ฟ้าไปนั่งตรงชิงช้าใต้ต้นไม้ใหญ่ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอ
"คุณฟ้าหรือเปล่าครับ "ยิ้มให้เธอ
"ใช่ค่ะ "เอ่ยยิ้มๆ
"ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมครับ "
"ได้สิคะ "
หลังจากถ่ายรูปเสร็จผู้ชายคนนั้นก็ชวนฟ้าคุยเรื่อยเปื่อย
ฟ้าไม่รู้ตัวว่าทุกอย่างอยู่ในสายตาเชนหมด
เชนกับเจนนี่เดินเข้ามาทางเธอพอดี ฟ้ามองหน้าเชนกับเจนนี่สลับกัน สงสัยเขาคงนัดกันมาเจอที่นี้แน่ๆ
"ไงค่ะน้องฟ้า สบายดีไหม "ยิ้มเย้ยหยัน
"ค่ะ สบายดี ฟ้าขอตัวนะคะ" เดินเลี่ยงจะกลับบ้านพัก
"เดี๋ยวก่อน คืนนี้พี่ขอตัวเชนนะ " พูดออกมาไม่อายปาก
ฟ้าชะงักเล็กน้อยแต่ก็ไม่ตอบหรือหันไปมองแต่กับเร่งฝีเท้าให้ห่างจากคนทั้งคู่ เขาคงอยากพลอดรักกันทั้งคืนสินะ ฟ้าได้แต่คิดในใจ
เธอเดินมาหยุดตรงหน้าบ้านพักนั่งลงบนเก้าอี้ มองดูพระอาทิตย์ใกล้จะตกดิน ได้แต่คิดว่าเมื่อไรเธอจะมีความสุขจริงๆสักที
พอตกเย็นเธออาบน้ำเเต่งตัวโดยใส่ชุดเดรสยาวลายดอกไม้สีชมพูส่งให้เธออ่อนหวานน่าทะนุถนอมมากยิ่งขึ้น
ฟ้าเดินไปถึงห้องอาหารพนักงานกำลังปิ้งย่าง กุ้ง ปลาหมึก กันอยู่ส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ ฟ้านั่งลงตรงโต๊ะมุมหนึ่ง เชนกับเจนนี่เดินเข้ามาพอดี แต่นั่งแยกอีกโต๊ะหนึ่ง
ผู้ชายคนที่ขอถ่ายรูปฟ้าตอนกลางวันเดินเข้ามาหาเธอ
"คุณฟ้าครับ นี้กุ้งกับปลาหมึกผมแกะให้แล้ว"วางจานลงบนโต๊ะตรงหน้าเธอ
"ขอบคุณค่ะ คุณนั้นเอง" ส่งยิ้มให้
"ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ "
"ได้สิคะ "
"ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ผมชื่อกรครับ "
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณกร "
เชนได้แต่นั่งมองเงียบๆข่มอารมณ์โกรธไว้ข้างในไม่ให้ประทุออกมาตอนนี้
ฟ้าไปเข้าห้องน้ำเจอเจนนี่พอดี กำลังจะเดินกลับเจนนี่เรียกทักเธอไว้ก่อน
"เธอนี้มันเสน่ห์เเรงจริงๆเลยนะ มีผู้ชายมาคอยเอาอกเอาใจตลอด "
"ค่ะ ฟ้าขอตัวก่อน "
"เดี๋ยวก่อน เธอไม่อยากรู้เหรอว่าฉันมาที่นี้ได้ยังไง "
"ไม่ค่ะ "
"ฉันจะบอกให้ก็ได้ เชนเป็นคนเรียกให้ฉันมาเอง แค่นี้เธอคงรู้ตัวนะว่าใครสำคัญสำหรับเขา "
"ค่ะ "ตอบสั้นๆน้ำตาคลอเบ้า
"ตอนแรกฉันก็คิดนะ ที่เชนมาบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับเขาเพราะรักเธอ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ "
"พี่เชนบอกคุณเหรอ "ฟ้าแปลกใจ
"ใช่เขาบอกฉันทุกเรื่อง เขามีอะไรก็ปรึกษาฉันตลอด" ยิ้มอย่างผู้ชนะ
"ฟ้าเข้าใจแล้ว หมดเรื่องแล้วใช่ไหมคะ "
"ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ฉันต้องขอโทษด้วย สำหรับกล่องที่ฉันส่งไปให้เธอก่อนแต่งงาน "
"คุณเป็นคนทำ " ฟ้าจ้องหน้าเจนนี่
"ใช่ฉันเอง ก็ฉันรักเชนไม่อยากเสียเขาไปให้ใครหน้าไหนทั้งนั้นรวมถึงเธอด้วย " หมุนตัวเดินจากไป
ฟ้าเดินมาที่โต๊ะที่มีกรนั่งรออยู่ ส่วนเชนนั่งอยู่ที่โต๊ะเดิมมองจ้องมาทางเธอ
"คุณกรฟ้าขอตัวกลับก่อนนะคะ "
"ให้ผมไปส่งไหมครับ "
"ไม่เป็นไรค่ะ ใกล้แค่นี้เอง "ฟ้าเดินผ่านโต๊ะเชนกับเจนนี่ไป
ระหว่างทางกลับความอัดอั้นทั้งหมดที่เก็บไว้ได้พังแตกลงกลายเป็นน้ำตาไหลอาบแก้มเธอเป็นทาง เขาทำทุกอย่างให้เธอเจ็บปวดอย่างที่เขาพูดไว้แล้วจริงๆ
ฟ้ากลับมาถึงห้องก็เปลี่ยนใส่ชุดนอนเตรียมตัวจะเข้านอน แต่นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้กินยาจึงไปหยิบยาในกระเป๋าออกมา แกะเม็ดยาใส่ปากตามด้วยน้ำ ทุกการกระทำอยู่ในสายตาเชนตลอดซึ่งยืนมองอยู่เงียบๆโดยที่ฟ้าไม่รู้ตัว
"เธอกินยาอะไร "เดินปรี่เข้าไปหาเธอ
"พี่เชน มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ "ฟ้าสะดุ้งตกใจ
"ฉันถามว่าเธอกินยาอะไร ตอบมาเดี๋ยวนี้ ! " ตะคอกใส่เธอ
"คือ ฟ้า กินยาคุมกำเนิด " ก้มหน้าหลบตาเขา
"ใครบอกให้เธอกิน "
"ก็พี่ไม่อยากมีลูก ถ้าไม่กินแล้วฟ้าท้องละจะทำยังไง" จ้องหน้าเชน
"เอายามาให้ฉัน "ยื่นมือเพื่อรับยาจากเธอ
"ไม่ค่ะ ฟ้าไม่ให้ "เดินหนีเขา
"เธออยากลองดีกับฉันอีกใช่ไหม " เดินไปกระชากแขนเธอแรงๆจนเซเข้ามาหาอกเขา
"พี่เชนปล่อยฟ้านะ "พยายามดิ้นให้หลุดจากเขา
"จะให้ดีๆหรือว่าจะให้ฉันจัดหนักกับเธอก่อนถึงจะให้" กระซิบข้างหูเธอ
"ปล่อยก่อนค่ะ ฟ้าจะหยิบให้ "กลัวเขาทำอย่างที่พูดจึงยอมแต่โดยดี
ฟ้าเดินไปหยิบยายื่นให้เขาทันที
"อย่ากินยาอะไรอีกถ้าฉันไม่ได้สั่งเข้าใจไหม"เชนเอายาใส่กระเป๋ากางเกงตัวเอง
"ค่ะ " จำใจยอมเขา
"แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร "
"พึ่งรู้จักกันเมื่อตอนกลางวัน เขามาขอถ่ายรูปด้วยค่ะ "
"อืม อย่าทำอะไรเกินเลยก็แล้วกัน เธอแต่งงานแล้ว "
"แล้วทำไมพี่ถึงทำได้ "มองหน้าเชน
"เธอกล้าย้อนฉันเหรอ "
"หรือไม่จริง ที่คุณเจนนี่มาที่นี้ พี่เป็นคนเรียกมาเอง "
"ใช่ฉันเรียกมาเองจะทำไม "
"ยังไม่พอพี่เล่าเรื่องทุกอย่างของเราให้เธอฟังหมด "น้ำตาไหลอาบแก้ม
"ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน แล้วเจ็บไหมละ "ยิ้มมุมปาก
"ฟ้ายอมรับว่าเจ็บ เพราะฟ้ารักพี่แต่ถ้าวันไหนฟ้าหมดรักพี่แล้วฟ้าคงหายเจ็บเอง "ร้องไห้สะอึกสะอื้น
เชนชะงักกับคำพูดของฟ้าเล็กน้อย ขบกรามแน่น
"แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่แม่ฉันต้องเจอ "
"ฟ้าถามจริงๆเถอะ พี่เคยรักฟ้าจริงๆบ้างไหม"
เชนไม่ตอบแต่กลับเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันมามองเธอแม้แต่น้อย
ฟ้าได้แต่กอดตัวเองร้องไห้สะอึกสะอื้นเพียงลำพังในห้อง
เชนเดินออกไปอยู่ข้างนอกเพื่อปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ นึกถึงคำพูดฟ้าที่เอ่ยออกมาเมื่อกี้ แล้วรู้สึกเจ็บปวดใจแปลกๆถ้าไม่มีเธออยู่กับเขาอีกเขาจะอยู่ได้ไหมถามหัวใจตัวเอง
เชนกลับเข้าไปในห้องนอนเห็นฟ้านอนหลับอยู่บนเตียง เขาจึงขึ้นไปบนเตียงนั่งมองหน้าเธอที่ยังมีคราบน้ำตาติดอยู่ จึงใช้นิ้วมือเช็ดออกอย่างอ่อนโยนกลัวเธอตื่น จากนั้นจึงล้มตัวลงนอนข้างเธอ พร้อมกับกอดเธอไว้แน่นเสมือนว่าเธอจะหายไป
