"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันต่อมา
เชนกำลังจะอุ้มฟ้าลงไปข้างล่างหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วแต่ฟ้าชิงถามคำถามคาใจขึ้นมาก่อน
"พี่เชนหายโกรธฟ้าหรือยังคะ" มองหน้าเชนต้องการคำตอบ
"เรื่องอะไร "เพราะมีเรื่องเยอะแยะมากมายจนปวดหัวไปหมด
"ก็เรื่องที่ฟ้าไม่ได้ทำร้ายคุณเจนนี่ไงค่ะ"
"ฉันขอโทษก็แล้วกันที่ฉันเข้าใจผิด"
"ฟ้าดีใจจังที่พี่เข้าใจฟ้าแล้ว"พูดพลางจับมือเชน
"อย่าพึ่งดีใจไปอย่าลืมว่าเธออยู่ในฐานะอะไร"เชนดึงมือออกจากมือฟ้า
เชนพูดแค่นั้นฟ้าก็ทำหน้าเจื่อนลง ที่เขาห่วงใยดูแลเธอก็เพราะกลัวคนอื่นรู้ความจริงก็เท่านั้นฟ้าคิดในใจ
ระหว่างทานข้าวฟ้าได้แต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จาจนป้าแช่มถามอาการของเธอ
"เท้าคุณฟ้ายังเจ็บอยู่หรือเปล่าคะ "
"อ่อ เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่ค่อยเจ็บแล้ว"ส่งยิ้มให้แม่บ้านใหญ่
"ป้าขอให้หายไวๆอย่าลืมทายาด้วยนะค่ะ"
"ค่ะ" ก้มหน้าทานข้าวต่อ
หลังจากทานข้าวเสร็จฟ้าก็ออกไปเดินย่อยอาหารในสวนหลังบ้านโดยมีเชนแอบมองอยู่ห่างๆ มองอยู่สักครู่หนึ่งก็เดินหันหลังกลับเพื่อไปทำงาน
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
หลังจากที่เท้าฟ้าหายดีแล้วก็รับงานได้ตามปกติซึ่งวันนี้เธอมีงานถ่ายโฆษณาโลชั่นทาผิวยี่ห้อหนึ่งโดยมีนายแบบมาร่วมในโฆษณาชิ้นนี้ด้วย
ฟ้าแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังเตรียมตัวทำความเข้าใจกับบทบาทในการถ่ายและบทพูดในโฆษณา นายแบบที่ต้องถ่ายร่วมกันกับฟ้าก็เดินเข้ามาหาเธอพอดี
"สวัสดีครับคุณฟ้า "ยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อให้ฟ้าจับตอบ
"สวัสดีค่ะ "ฟ้าพนมมือไหว้แทนการจับมือ
"ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ผมชื่อเจมส์ครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณเจมส์ " ฟ้ายิ้มน้อยๆ
การถ่ายทำดำเนินไปด้วยดีเพราะทั่งคู่ต่างก็ผ่านงานมาอย่างมากมายนับไม่ถ้วน
ชลกับฟ้าเดินออกมาจากห้องสตูดิโอหลังจากทำงานเสร็จแล้ว ไปยังลานจอดรถตรงไปที่รถของชลเพราะวันนี้ฟ้าให้ชลไปรับที่บ้านตั้งแต่เช้าแล้ว
ฟ้าจึงให้ชลขับรถตรงไปยังคอนโดของเธอ
ฟ้าไม่ได้ไปที่คอนโดของตัวเองนานแล้วจึงอยากกลับไปบ้างเพราะคิดถึงวันเก่าๆที่เคยมีความสุขกับเชน อย่างน้อยก็เป็นความสุขเล็กๆของเธอ
พอมาถึงคอนโดเปิดประตูเข้าไปฟ้าจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องให้สมกับความคิดถึง
"แม้อยากจะกลับมาอยู่อีกเหรอ"ชลเห็นท่าทางของฟ้าแล้วอดถามไม่ได้
"เปล่าค่ะแค่คิดถึงเท่านั้นเอง"ตายังกวาดมองทั่วห้อง
"อยากจะอยู่ก็อยู่ไม่หรอกเดี๋ยวคุณเชนตีตายเลย"ชลพูดแซวขึ้นอย่างขบขัน
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"มองค้อนชล
"หรือไม่จริงพี่ดูก็รู้แล้วว่าคุณเชนหวงฟ้าจะตาย"
"พี่เชนเนี่ยนะหวงฟ้าไม่จริงหรอก"ฟ้าสั่นหน้าไม่เชื่อ
"อยู่ด้วยกันทุกวันยังไม่รู้อีกเหรอว่าเขาหวง"ชลพูดพลางมองหน้าฟ้าอย่างสงสัย
"เอ่อ ฟ้าว่าคุยเรื่องอื่นกันดีกว่าค่ะ " ฟ้าชิงพูดตัดบทกลัวความแตก
"ก็ได้ ว่าแต่คืนนี้ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยได้ไหม" ชลพูดยิ้มๆ
"ที่ไหนคะ "
"พอดีพี่นัดเพื่อนพี่ไว้รู้จักกันนานแล้วล่ะที่ผับ"
"ผับเหรอคะ ฟ้าว่ามันไม่เหมาะกับฟ้าหรอก"
"พี่รู้ ยังไงคุณเชนก็ไม่ให้ฟ้าไปอยู่ดีถามไปงั้นๆแหละ"
ฟ้าเงียบไปเมื่อชลพูดชื่อของเชนขึ้นมาแล้วทำให้เธอน้อยใจเขา ไม่รักไม่สนใจเธอแล้วจะแคร์เขาทำไมเธอจะไปไหนกับใครเขาคงไม่สนใจเธอหรอก
"ตกลงค่ะฟ้าจะไปกับพี่คืนนี้ "เอ่ยเสียงหนักแน่น
"แน่ใจนะเราอะ "ชลมองหน้าฟ้าแปลกๆ
"ค่ะฟ้าแน่ใจ "
หลังจากที่ออกมาจากคอนโดชลก็ไปส่งฟ้าที่บ้าน ก่อนจะกลับชลก็ได้นัดแนะกับฟ้าเรื่องไปเที่ยวผับกันเรียบร้อยก่อนฟ้าจึงเข้าบ้าน
ฟ้าเดินเข้าไปในบ้านเห็นป้าแช่มกำลังวางหูจากโทรศัพท์บ้านพอดี
"คุณฟ้าค่ะวันนี้คุณเชนจะกลับดึกหน่อยนะคะติดธุระ พึ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ค่ะ"
"ค่ะ" รับคำสั้นๆ
ฟ้าเดินขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนถึงเวลานัด วันนี้เธอแต่งตัวด้วยเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงรัดรูปยิ่งทำให้ขับผิวเธอให้ขาวขึ้นไปอีก
ณ ผับชื่อดังใจกลางเมือง
ฟ้าขับรถเข้าไปจอดตรงลานจอดรถหน้าผับเรียบร้อยจึงเดินเข้าไปข้างในหยุดเดินมองหาชลว่าอยู่ตรงไหนจนชลโบกไม้โบกมือให้ อยู่โต๊ะมุมหนึ่งของผับ ซึ่งตอนนี้เปิดเพลงเสียงดังอึกกระทึกคึกโครมจนพูดคุยกันไม่รู้เรื่อง
ฟ้าเดินเข้าไปหาชลที่โต๊ะชลจึงแนะนำให้รู้จักเพื่อนของเธอทันที
"ฟ้านี้บอยเพื่อนพี่จ๊ะ "
"สวัสดีค่ะ "ฟ้ายกมือไหว้
"สวัสดีครับ คุณฟ้า"บอยมองหน้าฟ้าไม่กระพริบตาเหมือนโดนมนต์สะกด
"อะแฮ่ม" ชลใช้มือตีแขนบอยแรงๆเพื่อดึงสติให้กลับมา
"ฟ้านั่งลงเถอะดื่มอะไรดีเราอะ"ชลถามขึ้น
"ฟ้าขอเป็นน้ำส้มก็แล้วกันค่ะ"
"คุณฟ้าไม่ดื่มแอลกอฮอล์เหรอครับ"บอยแปลกใจเลยถาม
"จริงๆแล้วฟ้าดื่มได้ค่ะแต่ว่าพรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า"
"ครับ ผมเข้าใจ "บอยส่งยิ้มให้ฟ้า
"เอานี้จ๊ะน้ำส้ม"ชลวางแก้วน้ำส้มตรงหน้าฟ้า
"ขอบคุณค่ะ"ยกแก้วน้ำส้มขึ้นมาดื่ม
ทั้งสามคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ที่โต๊ะ แต่ในมุมมืดไม่ไกลจากโต๊ะเท่าไรเจนนี่กำลังจ้องมองฟ้าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อในหัวกำลังคิดแผนการอันชั่วร้ายอยู่เงียบๆ
ในระหว่างที่ฟ้านั่งอยู่ที่โต๊ะชลก็ไปเข้าห้องน้ำส่วนบอยออกไปคุยโทรศัพท์จึงเหลือฟ้าอยู่ที่โต๊ะคนเดียว
เจมส์นายแบบที่ทำงานกับเธอตอนเช้าเห็นฟ้าอยู่คนเดียวจึงเดินเข้าไปหา
"สวัสดีครับคุณฟ้า "นั่งลงบนเก้าอี้ข้างเธอ
"สวัสดีค่ะ "ฟ้ามองหน้าเจมส์อย่างแปลกใจอยู่ๆก็โผล่มา
"นี้ครับผมสั่งให้คุณฟ้า" ยื่นแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้เธอ
"เอ่อ คือฟ้าไม่"
"อย่าปฎิเสธเลยนะครับเสียน้ำใจผมหมดแค่แก้วเดียวเอง"เจมส์พูดขัดขึ้น
"ก็ได้ค่ะฟ้าจะดื่ม"ไม่ลังเลหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด
ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีฟ้าก็เริ่มมีอาการมึนหัวขึ้นมาเหมือนจะวูบมองไปทางไหนก็เลือนลางไปหมดเจมส์เห็นอย่างนั้นจึงรีบเข้าไปประคองพาฟ้าเดินออกไปจากโต๊ะขึ้นไปยังชั้นสองของผับทันที
ฟ้าพยายามเอาตัวออกจากการประคองของเจมส์แต่ไม่สำเร็จ
เจนนี่ยืนรอเจมส์อยู่ตรงประตูหน้าห้องพอดียิ้มอย่างสะใจ
"เป็นไงเรียบร้อยดีไหมสองคนนั้นเห็นหรือเปล่า"
"สองคนนั้นเหรอไม่ได้อยู่ที่โต๊ะทั้งคู่"เจมส์พูดพลางประคองฟ้าเข้าไปในห้อง
เจมส์วางฟ้าลงนอนบนเตียงเจนนี่เดินตามหลังเข้าไปพร้อมกับปิดประตูห้อง
เจนนี่นั่งลงบนเตียงยิ้มเหี้ยมพร้อมกับจัดการถอดเสื้อผ้าของฟ้าออกไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ฟ้ายังพอมีสติอยู่พยายามขัดขืนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะฤทธิ์ยายังคงเล่นงานเธออยู่
ส่วนเจมส์เดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัวอยู่ก้าวขึ้นไปบนเตียงล้มตัวลงนอนข้างฟ้า
นอนอย่างนี้ไปก่อนแล้วกันที่เหลือฉันจัดการเองแล้วอย่าทำอะไรเกินเลยกับแม่นั้นละนายก็รู้ว่าฉันหวงนาย"เจนนี่หมุนตัวเดินออกไปจากห้อง
ทางด้านชลกับบอยกำลังตามหาฟ้าให้วุ่น ไปถามโต๊ะข้างๆก็ไม่มีใครเห็นถามพนักงานก็ไม่มีใครรู้
"เอายังไงดีบอยถ้าคุณเชนรู้เอาฉันตายแน่ๆเลย"ชลได้แต่คิดหนัก
"อย่าพึ่งคิดไปไกลเลยฉันว่าต้องอยู่แถวนี้แหละรถก็ยังจอดอยู่ที่เดิมเลยใจเย็นๆ"บอยพูดขึ้น
เชนกำลังเดินออกมาจากบริษัทหลังจากประชุมและเคลียร์งานเสร็จเดินตรงไปยังรถของตัวเอง
ติ๊ด ติ๊ด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเชนเลยหยิบออกมาจากกระเป๋าดูว่าใครโทรมาหน้าจอโชว์ชื่อเจนนี่ยิ่งทำให้เชนแปลกใจอยู่ๆก็โทรมาทั้งๆที่เขาสั่งห้ามไม่ให้มายุ่งวุ่นวายกับเขาอีก
"ฮัลโหลโทรมาทำไม"เชนเอ่ยเสียงไม่พอใจ
"อย่าพูดอย่างนั้นสิคะฉันก็น้อยใจเป็นนะ"จีบปากจีบคอพูด
"มีอะไรก็รีบๆพูดมาดีกว่าเสียเวลา"
"คุณยังจำผับที่เรามาเที่ยวด้วยกันบ่อยๆได้ไหมคะ"
"จำได้มีอะไร "
"พอดีฉันมาเที่ยวแล้วเจอน้องฟ้ากับผู้ชายคนหนึ่งพากันขึ้นห้องแต่ฉันก็ไม่แน่ใจนะคะอาจจะตาฝาดก็ได้"ยิ้มกว้าง
"ผมไม่เชื่อฟ้าไม่ใช่คนอย่างนั้น!"ตวาดใส่โทรศัพท์
"ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรฉันแค่บอกในสิ่งที่เห็นก็เท่านั้นเอง"เจนนี่พูดจบกดวางสายทันที
เชนกำมือแน่นเขาไม่เชื่อหรอกว่าฟ้าจะทำตัวเหลวไหลอย่างนั้นแต่เพื่อความแน่ใจเชนจึงรีบขับรถตรงไปที่ผับอย่างรวดเร็ว
พอมาถึงผับเชนก็รีบเดินเข้าไปข้างในทันที ชลเห็นเชนเดินเข้ามาจึงเดินเข้าไปหาเผื่อจะได้ช่วยกันตามหาฟ้าพอเชนเห็นหน้าชลเท่านั้นแหละรีบถามหาฟ้าทันที
"ฟ้าอยู่ไหน!" ตวาดใส่หน้าชล
"เอ่อ คือชลหาไม่เจอค่ะไม่รู้ไปอยู่ไหน"
เจนนี่เห็นเชนกำลังโกรธจึงเดินเข้าไปเติมเชื้อไฟให้ลุกโชนขึ้นอีก
"เชนค่ะฉันเห็นน้องฟ้าขึ้นไปบนนั้นค่ะ" ชี้นิ้วไปยังชั้นสองของผับ
เชนจึงรีบเดินขึ้นไปบนชั้นสองทันทีโดยมีชลกับบอยและเจนนี่เดินตามหลังไปติดๆเชนเดินไปหยุดตรงหน้าประตูห้องที่เปิดออกเล็กน้อยจึงตัดสินใจผลักประตูเปิดกว้างกว่าเดิมแล้วเดินเข้าไปข้างใน
สิ่งที่เห็นตรงหน้าเจมส์กำลังจูบไซ้ซอกคอฟ้าอยู่โดยที่ฟ้าไม่ได้ขัดขืนเพราะฤทธิ์ยายังมีผลอยู่
เชนขบกรามแน่นด้วยความโกรธจึงเดินปรี่เข้าไปกระชากเจมส์ออกพรัอมกับชกหน้าไปหนึ่งทีจนเลือดกลบปากจากนั้นก็ไปกระชากฟ้าให้ลุกขึ้นเพื่อถามให้รู้เรื่อง ชลเห็นว่าฟ้าเปล่าเปลือยอยู่จึงรีบวิ่งเข้าไปดึงผ้าห่มปิดให้
"ทำไมทุกวันนี้นอนกับฉันมันไม่ถึงใจหรือไงถึงต้องมานอนกับไอ้หน้าจืดนี้หา!"เชนตวาดใส่หน้าฟ้า
"พี่เชนฟ้า" พูดได้แค่นั้นเพราะกำลังมึนงงอยู่
"พูดมาสิมีอะไรจะแก้ตัวอีก"จ้องหน้าฟ้าต้องการคำตอบ
"คุณเชนดูจากอาการฟ้าแล้วเหมือนโดนวางยาเลยค่ะ"ชลพูดสอดขึ้น
"ฉันไม่เชื่อ เธอมันก็ไม่ต่างอะไรกับแม่ของเธอหรอกเที่ยวนอนกับผู้ชายไปทั่ว"ตะคอกใส่หน้าฟ้า
"พี่เชนฟ้าไม่ได้นอนกับเขา" น้ำตาคลอเบ้าสติเริ่มกลับมา
"ชลขอยืนยันอีกคนค่ะว่าฟ้าไม่ใช่คนอย่างนั้นฟ้าไม่มีทางทำแน่นอน"
"ฟ้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่ามานอนที่นี้ได้ยังไง"น้ำตาไหลอาบแก้มสะอึกสะอื้น
"เธอรู้อะไรไหม ฉันเกือบจะเปิดใจรักเธอหมดหัวใจของฉันแล้วแต่เธอกลับทำมันพัง"เชนน้ำตาคลอเบ้าเจ็บปวดกับสิ่งที่เห็น
"พี่เชนอย่าไปกลับมาก่อนฟ้ารักพี่คนเดียวนะ"ฟ้าจะลุกไปหาเชนแต่สภาพไม่เอื้ออำนวยชลจึงห้ามไว้ก่อน
"ชลรีบวิ่งไปดึงแขนเชนไว้ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง
"เพราะชลเองที่ชวนฟ้ามาถึงทำให้เกิดเรื่องแบบนี้"
"มันไม่เกี่ยวหรอกขนาดเขาจะมายังไม่บอกผมสักคำ"เชนหันไปมองหน้าฟ้าแวบหนึ่งแล้วเดินออกไป
เจนนี่เห็นอย่างนั้นแล้วยิ่งทำให้สะใจยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไป
ส่วนเจมส์แต่งตัวใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วกำลังจะออกจากห้องไปชลเรียกไว้ก่อน
"คุณวางยาฟ้าใช่ไหม"ชลมองหน้าต้องการคำตอบ
"เปล่าผมไม่ได้ทำอะไรเลยคุณฟ้าสมยอมเอง"หยักไหล่แล้วเดินออกไป
ชลได้แต่มองตามหลังเท่านั้นเพราะทำอะไรไม่ได้ ได้แต่โทษตัวเองไม่น่าชวนฟ้ามาเลย
ฟ้าได้แต่นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดเข่าตัวเองไว้ทำไมเธอต้องมาเจอแต่เรื่องบ้าๆพวกนี้ด้วยได้แต่คิดในใจถ้าเธอไม่ดื่มเครื่องดื่มแก้วนั้นก็คงไม่ต้องมาเสียใจอย่างนี้
"พี่ชลฟ้าไม่ได้ทำฟ้ารักพี่เชน" ขยับเข้าไปสวมกอดชลร้องไห้ตัวโยน
"พี่รู้ ไหนเล่ามาให้หมดว่าเรื่องมันเป็นยังไง"ผลักฟ้าออกมองหน้าเพื่อต้องการรู้ความจริง
ฟ้าเล่าเรื่องตั้งแต่เจมส์เข้าไปหาเธอที่โต๊ะจนถึงตอนโดยถอดเสื้อผ้าที่จำได้ลางๆแค่นั้นชลก็ประติดประต่อเองได้อย่างไม่ต้องสงสัยว่าเป็นฝีมือใครทำแต่ต้องหาหลักฐานให้ได้แต่แปลกทำไมพนักงานที่นี้ไม่มีใครเห็นมันเป็นไม่ได้ต้องมีอะไรสักอย่างแน่นอนชลคิดในใจ
หลังจากที่ฟ้าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วชลกับบอยจึงพาฟ้าลงมาด้านล่างของผับเพื่อขอดูกล้องวงจรปิดแต่เจ้าของร้านกลับบอกว่ากล้องเสียยิ่งทำให้น่าสงสัยเข้าไปใหญ่
ระหว่างนั่งอยู่ในรถฟ้าเอาแต่ร้องไห้เงียบๆยิ่งทำให้ชลหดหู่ใจแต่ชลยังคาใจกับคำพูดของเชนที่บอกว่าเกือบจะรักฟ้าหมดใจมันหมายความว่ายังไงกันแน่จึงถามออกไป
"ฟ้าพี่ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม"มองทางข้างหน้า
"พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ "ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาทิ้ง
"ตกลงคุณเชนรักฟ้าไหม"ชลหันมามองหน้าฟ้า
"เอ่อ คือเอาไว้พรุ่งนี้ฟ้าจะเล่าให้พี่ฟังทุกเรื่องเลยแต่วันนี้ฟ้าอยากกลับไปคุยกับพี่เชนให้เข้าใจก่อน"
"งั้นก็ได้พูดแล้วน่ะว่าจะเล่าทุกเรื่อง"
"ค่ะ "รับคำแล้วหันหน้ามองไปนอกรถ
พอรถมาจอดตรงหน้าบ้านฟ้ารีบเดินเข้าบ้านทันทีเจอป้าแช่มรออยู่เธอจึงถามหาเชนทันที
"พี่เชนอยู่ไหนคะ "
"อยู่บนห้องค่ะ คุณฟ้าไปไหนมานี้จะตีหนึ่งแล้วนะคะ"แม่บ้านใหญ่สงสัย
"ฟ้าขอตัวนะคะ"รีบเดินขึ้นไปบนห้องเสียดื้อๆ
"ป้าแช่มได้แต่มองตามหลังอย่างงงงัน
พอขึ้นมาถึงหน้าห้องฟ้าจึงรีบเปิดประตูเข้าไปเจอเชนนั่งอยู่บนเตียงมือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้า
"พี่เชนฟ้าขอคุยด้วยได้ไหม"
"เธอยังมีหน้ากลับมาเหยียบบ้านฉันอีกเหรอหา!"เดินเข้าหาฟ้าพร้อมกับจับไหล่เธอเขย่าแรงๆเหวี่ยงลงพื้น
"ฟ้าไม่ได้นอนกับเขาฟ้าโดยวางยา"พูดออกไปพร้อมน้ำตา
"ฉันไม่เชื่อฉันถามพนักงานในร้านมีแต่คนบอกว่าเธอเต็มใจไปกับมันเอง"
"ไม่จริงพวกเขาโกหกฟ้าไม่มีทางทำอย่างนั้นเด็ดขาด"ฟ้าลุกยืนขึ้น
"ออกไป!ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก"เชนหันหลังให้ฟ้าแล้วเดินออกจากห้องไป
ฟ้าวิ่งเข้าไปกอดด้านหลังเชนไว้แน่นเชนจึงแกะมือฟ้าออกหันมาเผชิญหน้าเธอแล้วผลัดเธอล้มลงไปกองกับพื้น
ทรงเดชออกมาเห็นพอดีจึงถามขึ้น
"ทะเลาะเรื่องอะไรกัน"ทรงเดชมองหน้าเชนกับฟ้าสลับกัน
"คุณพ่อมาก็ดีแล้วพรุ่งนี้ผมจะหย่า"
"เรื่องอะไรกันมันร้ายแรงถึงกับต้องหย่ากันเลยเหรอ"ทรงเดชมองหน้าลูกชายตัวเอง
"พ่อก็ถามคนโปรดของพ่อเอาเองก็แล้วกัน"เชนพูดจบก็เดินออกไป
ทรงเดชกับฟ้าได้แต่ยืนมองเชนเดินออกไป
ทรงเดชจึงหันมาถามฟ้าว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเชนถึงโกรธขนาดนั้นฟ้าจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ผับให้ทรงเดชฟังทั้งหมด
"พ่อว่าต้องมีคนอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน"
"ขอบคุณค่ะที่คุณพ่อเข้าใจฟ้าแต่ถ้าพี่เชนจะหย่าฟ้าก็จะหย่าให้ค่ะ"
"ทำไมละ หนูฟ้าไม่รักพี่เชนแล้วเหรอ"ทรงเดชถามอย่างแปลกใจ
"รักสิคะรักอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อนแต่พี่เชนไม่เคยรักฟ้าเลย"น้ำตาเอ่อไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้
"หมายความว่ายังไงพ่อไม่เข้าใจ"
"ที่พี่เชนแต่งงานกับฟ้าจริงๆแล้วเขาไม่ได้รักฟ้าแต่ต้องการแก้แค้นให้แม่เท่านั้นเอง"ฟ้าร้องไห้สะอึกสะอื้น
"พ่อนึกว่าเชนลืมเรื่องนี้ไปแล้วแต่ทำไมมันทำเหมือนกับว่ารักหนูมาก"
"ก็เพราะเราสองคนตกลงกันว่าจะแสดงละครต่อหน้าทุกคนให้เชื่อว่าเรารักกันแค่นั้นเองค่ะ"
"แต่ยังไงพ่อก็ไม่ยอมให้เราสองคนหย่ากันเด็ดขาด"ทรงเดชมองหน้าฟ้า
"พรุ่งนี้ฟ้าจะย้ายออกไปอยู่คอนโดหวังว่าคุณพ่อคงเข้าใจนะคะ"
"ไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันไปพักผ่อนเถอะ"ทรงเดชตัดบทพูดออกไป
ฟ้าเดินเข้าไปในห้องนอนที่ไร้เงาของเชนปล่อยน้ำตาไหลเป็นทางหัวใจของเธอตอนนี้มันช่างเจ็บปวดทรมานเหลือเกินเธอเหนื่อยเกินไปที่จะวิ่งไล่ตามเชนอีกต่อไปแล้วทรุดตัวนั่งลงบนเตียงอย่างหมดแรงยิ่งเธอพยายามจะไขว่คว้าเท่าไรเหมือนมันยิ่งไกลออกไปทุกที
