"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันต่อมา
เจนนี่กับเจมส์กำลังกกกอดกันอยู่บนเตียงหลังจากจบบทรักอันเร้าร้อนกันไปหมาดๆ เจนนี่ใช้มือลูบไล้บริเวณริมฝีปากของเจมส์เบาๆ
"เจ็บมากไหม"เจนนี่ถามมองหน้าเจมส์ต้องการคำตอบ
"นิดหน่อยแต่มันก็คุ้มสำหรับเงินกับงานที่คุณให้ผม"หอมแก้มเจนนี่ทีหนึ่ง
"นายนี้เห็นเงินไม่ได้เลยจริงๆ"เจนนี่กรอกตามองบน
"ใครๆก็อยากได้เงินทั้งนั้นคุณก็เห็นนี้ขนาดเจ้าของผับยังยอมปิดปากเงียบเพราะเงินเลย"เจมส์หยักไหล่พูด
"ก็จริงเงินบรรดาลได้ทุกอย่างป่านนี้ยัยฟ้าคงตกสวรรค์ไปแล้วล่ะสะใจจริงๆ"เจนนี่ยิ้มอย่างมีความสุข
"รู้ไหมถ้าคุณพาพวกมันเข้ามาช้าอีกนิดนะยัยนั้นเสร็จผมไปแล้วทั้งขาวทั้งสวยใครบ้างจะไม่อยากเอา"เจมส์ส่ายหน้าเสียดาย
"ฝันไปเถอะฉันไม่ให้คุณได้กินยัยนั้นหรอก"เจนนี่ตีแขนเจมส์แรงๆทีหนึ่ง
จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มบทรักอันเร้าร้อนอีกครั้ง
ณ บ้านเจริญกิจ
ฟ้ากำลังเก็บเสื้อผ้าข้าวของตัวเองป้าแช่มเดินเข้ามาหาเธอในห้อง
"คุณฟ้าจะไปจริงๆเหรอคะ"
"ค่ะ "
"รอคุณเชนกลับมาก่อนค่อยไปไม่ได้เหรอคะ"
"ไม่ดีกว่าค่ะ พี่เชนเห็นหน้าฟ้าจะพาลโกรธยิ่งกว่าเดิมอีก"
ทรงเดชเข้ามาในห้องอีกคนมองฟ้ากำลังวุ่นเก็บของตัวเองแล้วได้แต่ถอนหายใจ
"พ่อคงห้ามหนูไม่ได้แล้วใช่ไหม"มองหน้าฟ้า
"อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ให้ฟ้าไปเถอะเผื่ออะไรๆจะดีขึ้น"
"งั้นก็ตามใจก็แล้วกัน"
"แล้วคุณเชนละคะคุณท่าน"ป้าแช่มถามทรงเดช
"ออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วยังไม่กลับมาเลย บริษัทก็ไม่เข้าไม่รู้ไปอยู่ไหน"พูดจบทรงเดชจึงเดินออกจากห้องไป
ฟ้าชะงักเล็กน้อยรู้สึกเป็นห่วงเชนขึ้นมาน้ำตาเอ่อไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว
ฟ้าขนของใส่รถเรียบร้อยจึงขับรถออกจากบ้านไปสวนทางกับรถของเชนที่ขับเข้ามาในบ้านพอดี ทั้งสองคนมองสบตากันแวบหนึ่งก่อนต่างคนต่างมองทางขับรถไปข้างหน้า
เชนเดินเข้าไปบ้านกำลังจะขึ้นห้องทรงเดชเรียกไว้ก่อน
"มาคุยกันหน่อย"ทรงเดชเดินนำไปที่ห้องทำงานของตัวเอง
"มีอะไรก็ว่ามาผมง่วง"มองหน้าพ่อตัวเองอย่างเบื่อหน่าย
"แกเชื่อจริงๆเหรอว่าหนูฟ้าเต็มใจไปนอนกับไอ้หมอนั้น"ทรงเดชมองหน้าต้องการคำตอบ
"ใครเห็นก็ต้องเชื่อเหมือนผมกันทั้งนั้นแก้ผ้านอนด้วยกันซะขนาดนั้น"
"แล้วแกรักหนูฟ้าไหม"จ้องหน้าเชนต้องการคำตอบ
"จะรักหรือไม่รักมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว"เชนถอนหายใจ
"แกตอบมาว่ารักหรือไม่รักแค่นั้นที่ฉันต้องการ"
เชนหลับตาลงกำมือแน่นถอนหายใจแรงๆก่อนจะตอบคำถาม
"ผมไม่ได้รักเธอ" รู้สึกใจหายแปลกๆ
"ก็แค่นั้นคนมันไม่รักตั้งแต่แรกทำยังไงแกก็ไม่รักอยู่ดี"
"พ่อหมายความว่ายังไง"เชนขมวดคิ้วแปลกใจ
"หนูฟ้าบอกฉันหมดแล้วเหตุผลที่แกแต่งงานกับเขา"
เชนได้แต่นิ่งเงียบพูดไม่ออกสับสนไปหมดจนหัวจะระเบิดออกจากกัน
"เรื่องหย่าหนูฟ้าก็ยอมหย่าให้แกสบายใจได้"
"อยากจะหย่าจนตัวสั่นแล้วสิท่า"เชนโกรธขบกรามแน่นน้ำตาคลอเบ้า
"อ๋อ เกือบลืมบอก หนูฟ้าย้ายออกไปอยู่คอนโดตัวเองแล้วนะแกไม่ต้องทำอะไรฝืนใจตัวเองอีกแล้วละ"ทรงเดชเดินผ่านหน้าเชนออกไปนอกห้อง
เชนยิ่งโกรธกว่าเดิมเมื่อรู้ว่าฟ้าไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้แล้ว แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่ผับเมื่อคืนยิ่งตอกย้ำให้เจ็บปวดกว่าเดิมได้แต่ระบายอารมณ์กับข้าวของในห้องเท่านั้น
"โธ่ เว้ย!" ปัดหนังสือ เอกสารต่างๆในห้องกระจัดกระจายเต็มห้องไปหมด
ณ คอนโด
หลังจากที่ฟ้าขนของขึ้นห้องเสร็จเรียบร้อยแล้วกำลังเตรียมอาหารใส่จานระหว่างนั้นก็เปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ฟังแต่เสียงแล้วก็ต้องชะงักหันหน้ามองจอทีวีทันทีเพราะเป็นข่าวของตัวเองพร้อมภาพนอนอยู่บนเตียงกับเจมส์ที่ผับเมื่อคืนฟ้าตกใจทำอะไรไม่ถูกน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้างในข่าวพาดหัวว่านางเอกสาวชื่อดังนอกใจสามีนักธุรกิจสื่อบันเทิงนอนกกกับผู้ชายในผับชื่อดัง
กริ่ง กริ่ง
เสียงกริ๊งหน้าห้องดังขึ้นฟ้าจึงรีบไปเปิดประตูทั้งน้ำตาหน้าเห็นหน้าชลเท่านั้นโผล่เข้ากอดทันทีร้องไห้สะอึกสะอื้น
"พี่เห็นข่าวแล้วใช่ไหม"
"ใช่พี่เห็นแล้วก็เลยมาหาเราไง"
"ฟ้าคงไม่มีหน้าอยู่ในวงการอีกแล้วล่ะ"ยกมือขึ้นปาดน้ำตา
ชลได้แต่ปลอบใจเท่านั้นเพราะเรื่องใหญ่เกินไปที่จะแก้ไขอะไรได้อีกแล้วคนในสังคมไม่มีทางให้โอกาสนางเอกสาวอย่างแน่นอนภาพโชว์หลาขนาดนั้นได้แต่ถอนหายใจและตัดสินใจบอกเรื่องงานกับเธอ
"ฟ้าคิวงานทั้งหมดของเดือนนี้ถูกยกเลิกหมดแล้ว"ชลจับมือฟ้าเป็นกำลังใจ
"ฟ้าเข้าใจค่ะไม่มีใครอยากทำงานกับคนที่เป็นข่าวฉาวหรอก"
"ไม่เป็นไรเดือนนี้ไม่มีเดือนหน้าก็ยังมีคิวยังเต็มอยู่เลย"ชลพูดปลอบใจ
"ฟ้าอยากยกเลิกงานทั้งหมดให้ดาราหน้าใหม่ได้เกิดบ้างฟ้าตัดสินใจแล้วว่าจะออกจากวงการค่ะ"น้ำเสียงหนักแน่น
"พี่เข้าใจนะ แต่ทำไมต้องออกด้วย"ชลน้ำตาคลอเบ้า
"พี่เชนขอฟ้าหย่าค่ะ หลังจากหย่าแล้วฟ้าจะไปอยู่ที่อื่น"
"ทำไมล่ะคุณเชนไม่รักฟ้าแล้วเหรอ"
"พี่เชนไม่ได้รักฟ้าตั้งแต่แรกแล้วค่ะ"
"หมายความว่ายังไงพี่งงไปหมดแล้ว"
ฟ้าจึงตัดสินใจเล่าความจริงทั้งหมดให้ชลฟัง
"พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณเชนจะหลอกให้ฟ้าแต่งงานแต่ดูยังไงเขาก็ยังรักฟ้าอยู่ดีพี่ดูออก"
ฟ้าเงียบไม่ตอบแต่กลับเดินไปหยิบสมุดเช็คออกมาเขียนจำนวนเงินยื่นให้ชล
"นี้มันอะไรกันหมายความว่ายังไงฟ้า"ชลมองหน้าฟ้าต้องการคำตอบ
"ฟ้าอยากให้พี่เอาเงินจำนวนนี้ไปตั้งตัวค่ะ"
"แต่ว่ามันเยอะเกินไปพี่รับไว้ไม่ได้หรอก"
"ถ้าพี่ยังไม่อยากใช้เงินจำนวนนี้แต่พี่จะไปเป็นผู้จัดการดาราคนอื่นฟ้าก็ไม่ว่าอะไรค่ะ"ส่งยิ้มทั้งน้ำตา
ชลขยับเข้าสวมกอดฟ้าทันทีทั้งสองคนนั่งกอดกันร้องไห้ไม่นึกเลยว่าจะมีวันนี้ที่ทั้งสองคนจะต้องแยกจากกัน
"แต่พี่ว่ามันเยอะเกินไป"ผลักออกจากกัน
"เงินหนึ่งล้านบาทมันน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับความรักความห่วงใยที่พี่มีให้ฟ้าตลอดหลายปีที่เรารู้จักกัน"ฟ้าสวมกอดชลอีกครั้ง
"พี่ขอบใจฟ้ามากๆนะที่รักพี่เสมือนญาติคนหนึ่ง"ชลพูดทั้งน้ำตา
"ไม่เป็นไรค่ะฟ้าเต็มใจให้"สบตาชล
"แล้วฟ้าจะให้คุณเชนเข้าใจผิดอย่างนี้เหรอ"
"จะรู้หรือไม่รู้พี่เชนก็ไม่มีวันรักฟ้าอยู่ดี"ฟ้าเอ่ยเสียงเศร้า
หลังจากชลกลับไปเพื่อเคลียร์งานต่างๆฟ้ากำลังจะทานข้าวที่ใส่จานไว้แต่อยู่ๆเธอก็รู้สึกเหม็นขึ้นมาคลื่นไส้อยากจะอาเจียนเธอจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
หลังจากที่อ้วกจนไม่เหลืออะไรแล้วเธอจึงเดินออกมาจากห้องน้ำทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาเพราะหมดแรงในหัวได้แต่คิดเธอเป็นอะไรอยู่ๆก็เป็นขึ้นมาเฉยๆหรือว่าเธอจะท้องเพราะประจำเดือนเธอยังไม่มาเลยฟ้าเลยตัดสินใจไปหาหมอเพื่อความแน่ใจ
แต่ก่อนจะออกไปเพื่อไม่ต้องการให้ใครจำเธอได้ฟ้าจึงแต่งตัวให้มิดชิดมากขึ้นและธรรมดาโดยใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขายาว หมวกแก๊ปและแว่นกันแดดเพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าสายตาใคร
พอมาถึงคลินิกเล็กๆแห่งหนึ่งเธอจึงเดินเข้าไปที่เธอเลือกคลินิกเพราะไม่อยากไปโรงพยาบาลเพราะคนเยอะกว่า
พอเธอแจ้งจุดประสงค์ในการตรวจพนักงานก็ให้ที่ใส่ปัสสาวะเธอจึงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเก็บปัสสาวะของตัวเองเสร็จแล้วนำออกมาให้พนักงานใช้ในการตรวจต่อไป
ฟ้านั่งรอไม่นานก็ได้เข้าพบคุณหมอเธอนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับคุณหมอรอฟังผลอย่างใจจดใจจ่อ คุณหมอยิ้มและบอกผลทันที
"ยินดีด้วยค่ะผลออกมาแล้วปรากฏว่าคุณกำลังตั้งครรภ์"
"จริงเหรอคะ "ฟ้ายิ้มน้ำตาคลอ
"จริงค่ะแล้วประจำเดือนของคุณมาครั้งสุดท้ายเมื่อไร"
ฟ้านั่งนึกอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตอบออกไปคุณหมอจึงทำการคำนวณอายุครรภ์ของเธอ
"คุณตั้งครรภ์ได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์แล้วค่ะ"หมอส่งยิ้มให้ฟ้า
"ค่ะ"ยกมือขึ้นมาลูบท้องตัวเองเบาๆ
ฟ้าออกมาจากห้องคุณหมอเธอก็ได้รับยาบำรุงครรภ์กับยาแก้แพ้ท้องเท่านั้นหลังจากเคลียร์ค่าใช้จ่ายเสร็จแล้วเธอจึงขับรถตรงไปยังคอนโดตัวเองทันที
พอมาถึงในห้องฟ้านั่งลงอย่างเหนื่อยล้ายกมือขึ้นมาจับท้องตัวเองยิ้มคิดถึงเชนขึ้นมาถ้าเขารู้ว่าเธอตั้งท้องลูกของเขาอยู่เชนจะดีใจไหมได้แต่คิดเท่านั้นเขาคงเกลียดเธอมากจนไม่อยากจะเห็นหน้าด้วยซ้ำ
ด้านเชนก็เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องคิดไม่ตกกับเรื่องที่เกิดขึ้นจะนอนก็นอนไม่หลับเหมือนขาดอะไรไป
ส่วนทรงเดชส่งคนไปที่ผับที่เกิดเรื่องเมื่อคืนคาดคั้นจากเจ้าของผับจนยอมพูดความจริงทั้งหมดว่าใครอยู่เบื้องหลังและใช้เงินปิดปากเพราะทรงเดชให้ลูกน้องข่มขู่ว่าถ้าไม่พูดความจริงเรื่องทั้งหมดถึงตำรวจอย่างแน่นอน
ชลมาขอเข้าพบทรงเดชเพื่อคุยเรื่องฟ้าและเรื่องที่เกิดขึ้นที่ผับเมื่อคืนที่บริษัท
"สวัสดีค่ะคุณทรงเดช"พนมมือยกขึ้นไหว้
"สวัสดีมีเรื่องสำคัญสินะถึงได้มาหาผม"
"ใช่ค่ะ เรื่องข่าวของฟ้ากับเรื่องที่ผับค่ะ"
"เรื่องข่าวกับเรื่องที่ผับผมจัดการเรียบร้อยแล้ว"
"หมายความว่ารู้ตัวคนทำแล้วใช่คุณเจนนี่หรือเปล่าคะ"ชลยิ้มดีใจ
"ใช่ ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาดโดยเฉพาะเจ้าเชนกับหนูฟ้า"
"ทำไมละคะ"ชลทำหน้าสงสัย
"ผมต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่าง"ทรงเดชยิ้มมุมปาก
"ตกลงค่ะชลจะไม่บอกใครเด็ดขาด"
"รับปากแล้วอย่าลืมก็แล้วกัน"ทรงเดชกำชับ
"แล้วเรื่องที่คุณเชนจะหย่ากับฟ้าละคะ"
"เรื่องนี้เดี๋ยวผมจัดการเองคุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"
"ค่ะ"รับคำสั้นๆ
ชลเดินออกไปจากบริษัทอย่างสบายใจถึงจะคันปากอยากจะบอกความจริงแต่จำใจต้องปิดไว้ก่อนตามความต้องการของทรงเดช
ฟ้ากำลังเดินเลือกชื้อหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงเด็กในห้างแห่งหนึ่งโดยเธอใช้แมทปิดปากและสวมแว่นตาเพื่อไม่ให้คนจำได้พอเลือกได้แล้วจึงจ่ายเงินและไปยังโซนผลิตภัณฑ์บำรุงครรภ์พอชื้อเสร็จจึงรีบเดินออกจากร้านเพื่อกลับไปยังคอนโดแต่ด้วยความเร่งรีบจนเกินไปทำให้เธอเดินชนกับทิน
ทำให้ของที่ถืออยู่ในมือร่วงตกพื้นกระจัดกระจายเธอจึงรีบเก็บโดยไม่สนใจหันไปมองคนที่เธอชนและกำลังช่วยเธอเก็บของที่ตก
"คุณครับผมขอโทษที่เดินชนทำให้ของคุณตก"ทินเอ่ยขึ้น
"ไม่เป็นไรค่ะฉันเดินไม่ดูทางเอง"พูดพลางเก็บของจนหมด
น้ำเสียงที่อ่อนหวานคุ้นๆทำให้ทินชะงักเล็กน้อยเขาจึงถามคลายความสงสัย
"ใช่คุณฟ้าหรือเปล่าครับ"มองหน้าฟ้าที่ปิดไว้
ฟ้าจึงแหงนหน้าขึ้นมองหน้าทินเช่นกันเธอเห็นว่าเป็นใครจึงรีบเดินหนีทันทีทินเดินตามหลังเธอมาติดๆจนคว้าแขนฟ้าไว้ได้
"ปล่อยค่ะ"สะบัดแขนให้หลุดออกจากมือของทิน
ผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมครับ"
"อย่าเลยค่ะฉันรีบ"
"ผมขอร้องละนะครับ"ทินมองหน้าฟ้าแกมขอร้อง
"ก็ได้ค่ะ"
ทินเดินนำไปหาที่นั่งคุยกันโดยเลือกร้านอาหารร้านหนึ่งทั้งคู่นั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกันทินเริ่มบทสนทนาขึ้นก่อน
"ผมเสียใจด้วยนะครับกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่ผมไม่เชื่อหรอกครับว่าคุณฟ้าจะทำอย่างนั้น"
"ขอบคุณค่ะจริงๆแล้วฟ้าผิดเองที่เชื่อใจคนง่ายเกินไปจึงทำให้ทุกอย่างมันย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง"
"แล้วไอ้เชนละครับว่ายังไงบ้าง"
"เขาขอฟ้าหย่าค่ะ ถ้าเป็นคุณทินก็คงทำอย่างนั้นใช่ไหมคะ"ฟ้ามองหน้าทิน
ทินพูดไม่ออกจึงเปลี่ยนเรื่องคุยแทน
"คุณฟ้ามาชื้ออะไรเหรอครับผมเห็นมีหนังสือการเลี้ยงเด็กด้วย"
"เปล่าค่ะถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวนะคะ"
ฟ้ารีบลุกเดินออกมาจากร้านทันทีก่อนที่ความจะแตก
ยิ่งทำให้ทินสงสัยหนักกว่าเดิมกับท่าทางลุกลี้ลุกลนของฟ้าอีกทั้งยังมีหนังสือการเลี้ยงเด็กกับนมอีก
ฟ้ารีบเข้าไปนั่งในรถได้แต่ถอนหายใจหวังว่าทินคงไม่คิดว่าเธอท้องนะได้แต่คิดในใจจากนั้นก็ขับรถกลับทันที
ณ ผับแห่งหนึ่ง
เชนกำลังนั่งดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่คนเดียวโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างแม้จะเสียงดังขนาดไหนแต่ไม่สามารถทำให้หยุดคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นได้
ทินเดินเข้ามาเห็นพอดีจึงเข้าไปหาเชนเพื่อทักทาย
"ไงไอ้เชนดื่มหนักมากนะแก"ตบไหล่เชนเบาๆ
"แกมาคนเดียวเหรอ"เชนถามกลับ
"เปล่ามากับเพื่อนอะ"นั่งลงข้างเชน
"เชนไม่พูดอะไรอีกกระดกแก้วเหล้าดื่มต่อ
"เมื่อตอนกลางวันฉันเจอคุณฟ้าด้วยวะท่าทางเหมือนคน"
"แกอย่าเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นอีกฉันไม่อยากได้ยิน"เชนพูดแทรกขึ้นด้วยความโมโหก่อนที่ทินจะพูดจบ
"ก็ได้ฉันไม่พูดก็ได้"ทินลุกเดินออกไปหาเพื่อนของตัวเองทันที
หลังจากที่เชนออกมาจากผับก็ขับรถไปเรื่อยๆจนมาถึงหน้าคอนโดของฟ้าเมื่อไรไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็เลี้ยวรถเข้าไปจอดในลานจอดรถแล้วเชนตัดสินใจลงจากรถเดินขึ้นไปที่ห้องฟ้าทันที
ฟ้ากำลังจะเข้านอนได้ยินเสียงกริ๊งหน้าห้องทำให้แปลกใจดึกขนาดนี้ใครจะมาหาเธออีกแต่เธอก็เดินไปเปิดประตูอย่างไม่ลังเล
พอเปิดประตูออกฟ้าก็ต้องตกใจเห็นเชนยืนหน้าแดงและมีกลิ่นเหล้าจากตัวเขาลอยมาแตะจมูกเธอ
"พี่เชน!"เอ่ยออกมาอย่างตกใจ
เชนไม่พูดพร่ำทำเพลงดึงฟ้าไปกอดแน่นจนเธออืดอัดฟ้าพยายามดิ้นแต่ไม่เป็นผล
"ปล่อยฟ้าเจ็บนะ"ฟ้าบอกเชนที่กอดรัดเธอแน่นจนเกินไป
เชนจึงยอมปล่อยแต่เปลี่ยนเป็นดึงลากแขนเธอตรงไปในห้องนอนเธอโดยไม่สนว่าเธอจะเจ็บไหม
"พี่เชนทำบ้าอะไรฟ้าเจ็บนะ"มองค้อนเชน
"ทำไมฉันจะทำไม่ได้เรายังไม่ได้หย่ากันเลย"เหวี่ยงฟ้าลงบนเตียงแรงๆ
"อย่าทำแบบนี้เลยฟ้าขอร้อง"น้ำตาคลอเบ้า
"ไม่ต้องมาบีบน้ำตาฉันไม่สงสารเธอหรอก"ยิ้มเหี้ยม
"แต่ฟ้ากำลัง"
"กำลังอะไรพูดมาสิ! "ตะคอกใส่เธอ
ฟ้าไม่ตอบแต่กลับเงียบไม่ปริปากพูดอะไรอีกได้แต่ปล่อยน้ำตาไหลออกมาอาบแก้มแต่ก็ไม่ทำให้เชนปราณีเธอสักนิด
เชนจัดการถอดเสื้อของตัวเองออกขึ้นไปบนเตียงคล่อมทาบทับตัวฟ้าให้นอนราบลงบนเตียงอย่างง่ายดายฟ้าได้แต่ปล่อยน้ำตาเอ่อไหลโดยไม่มีเสียงสะอื้นแม้แต่น้อย
เชนประจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มอย่างหยาบโลนบดขยี้อย่างไม่สนอะไรทั้งนั้นมือทั้งสองข้างดึงฉีกชุดนอนของฟ้าอย่างรุนแรงแม้ฟ้าจะห้ามแต่ก็ไม่ทำให้เชนลดความป่าเถื่อนลงแม้แต่น้อยแต่กลับรุนแรงยิ่งกว่าเดิมฟ้าจึงจำใจต้องตกอยู่ในเกมรักอันเร้าร้อนและป่าเถื่อนไร้ความปราณีไปโดยปริยาย
หลังจากจบบทรักอันเร้าร้อนป่าเถื่อนของเชน ฟ้าได้แต่นอนร้องไห้เงียบๆคนเดียวร่างกายของเธอตอนนี้ระบมไปหมดจากฝีมือของเชนที่ไม่เหลือความอ่อนโยนให้เธอเลยสักนิด
เชนยืนยิ้มเหี้ยมมองดูฟ้าจากทางด้านหลังเพราะฟ้านอนหันหลังให้เขากำลังใส่เสื้อผ้าของตัวเองจนเสร็จเรียบร้อยไม่พูดไม่จาสักคำเดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจว่าเธอจะเป็นอย่างไร
เชนปิดประตูดังปังจนฟ้าสะดุ้งตกใจตัวสั่นร้องไห้หนักกว่าเดิมมือน้อยๆยกขึ้นมาลูบท้องของตัวเองเบาๆ
"ลูกจ๋าแม่เจ็บจนทนไม่ไหวแล้วพ่อของลูกไม่รักแม่เลย"น้ำตาเอ่อไหลแทบเป็นสายเลือด
พูดไปอย่างนั้นเผื่อลูกจะรับรู้ความรู้สึกของเธอบ้าง
