"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ผู้แต่ง
จันทร์คืนแรมเรื่องย่อ
"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักในรอยแค้น
"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"
หลายวันต่อมา
ฟ้ากำลังนั่งให้นมลูกจากเต้าของตัวเองอยู่ในสวนหลังบ้าน เชนเดินเข้าไปพอดีจึงเห็นหน้าอกของฟ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เชนจึงหันหน้าหนีไปทางอื่นแต่ฟ้ากลับยิ้มอยู่คนเดียวกับท่าทางของเชนที่ทำเหมือนกับไม่เคยเห็นแต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะตั้งแต่เชนความจำเสื่อม เชนก็ไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้งนอกจากจูบที่โรงพยาบาลวันนั้นที่เธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเท่านั้น
"พี่เชนอุ้มลูกหน่อยไหมคะ"ฟ้าให้นมลูกเสร็จก็อุ้มขึ้นพาดบ่าเพื่อให้ลูกเรอ
"ได้สิ"เชนเดินเข้าไปหาฟ้าใกล้ๆรับลูกมาอุ้มโดยที่ฟ้าจัดท่าอุ้มให้
ฟ้ายืนยิ้มมองดูเชนอุ้มลูกเป็นครั้งแรกอย่างมีความสุข ถึงเชนจะจำอะไรไม่ได้ตอนนี้แต่อย่างน้อยๆเขาก็ยังเปิดใจรับสิ่งต่างๆรอบข้างบ้าง
เชนอุ้มลูกได้สักพักหนึ่งแดดเริ่มสาดส่องมาแล้ว ฟ้าจึงบอกให้เชนอุ้มลูกเข้าบ้าน ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกพากันเดินเข้าไปบ้าน
ทรงเดชกำลังจะไปทำงานเห็นเชนอุ้มลูกแล้วก็อดยิ้มดีใจไม่ได้ ถึงจะจำอะไรไม่ได้อย่างน้อยก็ทำหน้าที่พ่อก็ยังดี
"คุณพ่อจะไปทำงานแล้วเหรอคะ"ฟ้าถามขึ้น
"จ๊ะ ปู่ไปก่อนนะหลานรัก"ทรงเดชยื่นมือไปจับแขนเล็กๆของชินที่เชนอุ้มอยู่ แล้วเดินออกไป
เชนอุ้มลูกขึ้นมาถึงบนห้องโดยมีฟ้าเดินตามหลังไป พอเข้ามาในห้องฟ้าก็รับลูกมาจากเชนวางลงในเปลนอน ไกวเปลไปมาสักพักชินน้อยก็หลับไป เชนยืนมองดูฟ้าอยู่ห่างๆ
ป้าแช่มเดินเข้ามาในห้องเพื่อมาดูลูกของเธอต่อ
"มาค่ะคุณฟ้าป้าดูต่อเอง"ป้าแช่มเดินไปที่เปล
"ค่ะ งั้นเดี๋ยวฟ้ามานะคะ"พูดจบแล้วเดินตรงไปหาเชนที่อยู่อีกมุมของห้อง
"พี่เชนค่ะอยากทานอะไรไหมคะ"ฟ้ามองหน้าเชน
"ไม่ ผมไม่หิว"หันหน้าไปทางอื่น
"ถ้าไม่หิว งั้นฟ้าว่าทานผลไม้ดีไหมคะ"พูดจบก็เดินออกจากห้อง ตรงไปยังห้องครัวทันที
เชนเดินตามหลังฟ้าไปเงียบๆจนถึงห้องครัว แอบมองฟ้าอยู่ตรงหน้าประตูห้องครัว
ฟ้ากำลังเอาผลไม้ที่อยู่ในตู้เย็นออกมาล้างน้ำ พอล้างเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาปอกแอปเปิ้ลใส่จาน แต่ด้วยความรีบปอกทำให้คมมีดบาดนิ้วเธอจนเลือดซึม
"โอ้ย! "ฟ้าร้องออกมาด้วยความเจ็บ
เชนที่แอบมองอยู่เห็นฟ้าโดยมีดบาดจึงรีบเดินเข้าไปจับมือฟ้าไปล้างเลือดออกที่อ่างล้างจานทันที
ฟ้าได้แต่มองการกระทำของเชนที่ทำให้เธอ พอล้างเลือดออกเชนก็เอากระดาษทิชชูมาเช็ดนิ้วมือเธอให้แห้ง แล้วพาออกจากห้องครัวไปทำแผลข้างนอก
เชนใช้แอลกอฮอล์เช็ดแผลให้ฟ้าพร้อมกับเงยหน้าขึ้น เห็นฟ้ากำลังนิ่วหน้าแสบแผลพอดีจึงถามขึ้น
"เจ็บมากไหม"ก้มหน้าติดพลาสเตอร์ปิดแผลให้เธอ
"นิดหน่อยค่ะ"มองไปที่นิ้วมือของตัวเอง
พอทำแผลเสร็จฟ้าก็เข้าไปในครัวเพื่อปอกผลไม้ให้เสร็จ แต่เชนกลับมาแย่งมีดจากมือเธอไป
"ผมปอกเองดีกว่ามือคุณยังเจ็บอยู่"เชนก้มหน้าปอกผลไม้
"ค่ะ จริงๆแล้วฟ้าตั้งใจปอกให้พี่ทานอยู่แล้ว"ฟ้ามองหน้าเชน
พอเชนปอกผลไม้ใส่จานเสร็จแล้ว ฟ้าทำท่าจะเดินออกจากห้องครัวไป เชนเลยรีบคว้าแขนฟ้าเอาไว้ก่อน เธอจึงหันหน้าไปหาเชน
"มีอะไรคะ"ฟ้ามองหน้าเชนด้วยความแปลกใจ
"มาทานด้วยกันสิ"เชนยื่นจานผลไม้ไปให้ฟ้า
"ได้สิคะ"ฟ้าส่งยิ้มให้เชนพร้อมกับหยิบผลไม้หนึ่งชิ้นเข้าปาก
"ก่อนหน้านี้ผมคงรักคุณมากเลยใช่ไหม"เชนถามพร้อมกับมองหน้าฟ้า
"ค่ะ พี่เชนรักฟ้ามาก"ฟ้ามองเข้าไปในตาของเชน
เชนเห็นว่าฟ้ามองเขาอย่างต้องการสื่อความในใจ เชนจึงเดินเข้าไปใกล้ฟ้าทั้งคู่มองหน้ากันอย่างไม่ละสายตา พอเชนเข้าประชิดตัวฟ้าก็ก้มหน้าลงใช้ปากหนาของตัวเองประกบจูบริมฝีปากฟ้าอย่างอ่อนโยน ฟ้าจึงหลับตาพริ้มเพื่อรับสัมผัสจากริมฝีปากเชนอย่างเคลิบเคลิ้ม เชนใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปหาน้ำหวานในโพรงปากเธอ ฟ้าจึงตอบสนองสัมผัสด้วยการใช้ลิ้นตวัดพันกับลิ้นเชนไปมา เชนใช้ปากตัวเองดูดดึงริมฝีปากฟ้าอยู่เนิ่นนานจนฟ้าอ่อนระทวยโอนเอนตัวเข้าหาเชนไปโดยปริยาย เชนจึงกอดฟ้าไว้ในอ้อมแขนแต่ไม่ยอมถอนริมฝีปากออกจากกัน
ไม่นานฟ้าก็ได้สติพยายามผลักเชนออก เชนจึงยอมปล่อยแต่โดยดี พราะเห็นว่าที่ทั้งคู่อยู่เป็นห้องครัวกลัวใครเข้ามาเห็นเข้า
"ฟ้าขอตัวไปดูลูกก่อนนะคะ"ฟ้ารีบเดินออกจากห้องครัวไป
เชนไม่ได้พูดอะไรได้แต่มองฟ้าเดินออกไปได้แต่ยิ้มอยู่คนเดียวที่อยู่ๆเขาก็อยากจูบเธอขึ้นมา
พอฟ้าเดินเข้าไปในห้องลูกนั่งลงบนเตียงยกมือขึ้นมาจับริมฝีปากของตัวเอง สับสนว่าทำไมอยู่ๆเชนถึงมาจูบเธอได้แต่คิดในใจ
พอลูกน้อยตื่นฟ้าก็อุ้มพาลงมาจากห้องตรงไปยังห้องนั่งเล่น เพราะไม่อยากอุดอู้อยู่แต่ในห้อง
ฟ้าอุ้มลูกไว้ในตักพร้อมกับยิ้มคุยเล่นกับลูกที่ยังพูดไม่ได้ ได้แต่ส่งยิ้มน้อยๆให้เธอเท่านั้น
"ว่าไงลูกโตขึ้นจะดื้อกับแม่ไหมครับ"ฟ้าคุยเล่นกับลูกพร้อมกับถือของเล่นเขย่าไปมาให้เกิดเสียงลูกน้อยได้แต่ยิ้มให้เท่านั้น
เชนเห็นฟ้าเล่นกับลูกจึงเดินเข้าไปหา นั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกันกับฟ้า มองฟ้าเล่นกับลูก
"พี่เชนเล่นกับลูกไหมคะ"ฟ้าเงยหน้าขึ้นจากลูกมามองหน้าเชน
"ได้สิ"เชนลุกไปนั่งลงข้างฟ้า
ฟ้าจึงอุ้มลูกไปวางลงบนตักเชนแล้วยื่นของเล่นให้เชนเพื่อเล่นกับลูก
"พี่เชนเดี๋ยวฟ้ามานะคะ ไปเข้าห้องน้ำเเป๊บเดียวค่ะ"ฟ้าพูดจบแล้วเดินออกไป
เชนพยักหน้ารับรู้แล้วก้มหน้าลงมองหน้าลูกตัวเองยิ้มให้พร้อมกับเขย่าของเล่นในมือให้เกิดเสียงสร้างรอยยิ้มให้ลูกน้อย
ฟ้ากำลังจะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นเห็นเชนเล่นกับลูกอย่างมีความสุขจึงหยุดเดินยืนมองยิ้มอยู่คนเดียว อยากให้ความจำของเชนกลับมาไวๆ ฟ้ายืนมองสักพักแล้วก็เดินเข้าไปนั่งลงข้างเชนแล้วนั่งมองเชนกับลูกอย่างมีความสุข
ตอนเย็นของวัน
ถึงเวลาอาหารเย็นทรงเดชนั่งมองฟ้ากับเชนที่วันนี้ดูจะสนิทสนมกันมากขึ้นได้แต่ยิ้มอยู่คนเดียว
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จฟ้าก็เดินขึ้นห้องเพื่อไปดูลูก ป้าแช่มกำลังเล่นกับลูกน้อยของเธออยู่บนเตียง
"ป้าไปทานข้าวเถอะค่ะ ทานเสร็จแล้วค่อยมาดูต่อ"พูดพร้อมกับนั่งลงบนเตียง
"ค่ะ คุณฟ้า"ส่งยิ้มให้ฟ้าแล้วเดินออกไป
"ว่าไงลูกแม่อาบน้ำแล้วหอมจังเลย"ก้มลงหอมแก้มลูกน้อย
ฟ้าเล่นกับลูกได้สักพักป้าแช่มก็เข้ามาดูต่อ เธอจึงกลับห้องเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว พอเดินเข้ามาในห้องก็เห็นเชนเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ฟ้าเดินผ่านหน้าเชนไปเพื่อหยิบผ้าขนหนูกับชุดคลุมอาบน้ำแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ฟ้าอาบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดคลุมอาบน้ำเปิดประตูห้องน้ำออกมาเจอเชนยืนรออยู่หน้าห้องน้ำพอดี ฟ้าตกใจเล็กน้อยอยู่ๆก็ทำตัวแปลกๆ
"พี่เชนมีอะไรหรือเปล่าคะ"ฟ้ามองหน้าเชนต้องการคำตอบ
เชนไม่ตอบแต่กลับเดินเข้าหาฟ้า โอบเอวเธอเข้าหาตัวเอง พร้อมกับก้มหน้าลงใช้ปากหนาประกบจูบดูดดึงริมฝีปากอ่อนนุ่มของฟ้าอย่างโหยหา ฟ้าหลับตาเพื่อซึมซับสัมผัสจากริมฝีปากเชนอย่างเผลอไผล เชนขบริมฝีปากล่างของเธอให้เผยออกแล้วใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากเพื่อดูดกลืนน้ำหวานด้วยความกระหาย ทั้งคู่ใช้ลิ้นตวัดพันกันไปมาต่างคนต่างตอบสนองกัน
เชนใช้มือข้างหนึ่งดึงเชือกชุดคลุมอาบน้ำให้คลายปมมัดออก แล้วถอดออกลงไปกองกับพื้นโดยที่ริมฝีปากยังคงจูบดูดริมฝีปากฟ้าอยู่ จากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างขึ้นมาลูบไล้บริเวณหน้าอกที่เต่งตึงทั้งสองข้างของเธอ จึงทำให้ฟ้าอ่อนระทวยโอนเอนเข้าหาอกกว้างของเชนไปโดยปริยาย
เชนจึงถอนริมฝีปากออกจากเธอแล้วอุ้มร่างเปลือยเปล่าขึ้นเดินไปที่เตียงวางเธอลงแล้วก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวจากนั้นก็ขึ้นไปบนเตียงคล่อมทาบทับร่างเปลือยเปล่าของฟ้า จูบไซ้ซอกคอขาวเนียนเลื่อนลงมาจูบดูดดึงหน้าอกที่เต่งตึงทั้งสองข้าง ฟ้าตอบสนองสัมผัสด้วยการกดศีรษะของเชนลงเพื่อให้สัมผัสเธอไม่ขาดตอน
เชนจูบลูบไล้ตั้งแต่หน้าอกลงมายังหน้าท้องราบแบนจูบวนไปมาเพิ่มความเสียวซ่านแล้วเลยลงไปยังหลืบเร้นลับ เชนจึงใช้ริมฝีปากจูบดูดดึงจนฟ้าเสียวซ่านวาบหวามปล่อยน้ำหวานไหลออกมาบิดส่ายสะโพกพร้อมรับทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเชน
เชนเห็นว่าฟ้าต้องการเขาแล้วจึงมอบตัวตนของเขาเข้าไปหาเธอทั้งคู่จึงหลอมละลายกลายเป็นหนึ่งเดียวพร้อมกับบรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาที่อยู่ข้างใน ตลอดทั้งคืนจนไปถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุขสม
เช้าวันใหม่
ฟ้าขยับตัวลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเชนที่หลับอยู่ ฟ้านึกขึ้นได้เธอตั้งใจจะไปนอนกับลูกแต่ก็ไม่ได้ไปเพราะเชนเอาแต่ใจทั้งคืนไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนนักหนา ฟ้ายกแขนเชนออกจากตัวแล้วลุกนั่งกำลังจะลงจากเตียง แต่เชนกลับคว้าตัวเธอลงไปนอนอย่างเดิมแล้วขึ้นทาบทับตัวเธออย่างรวดเร็ว
"ว้าย! พี่เชนฟ้าจะไปอาบน้ำ"ฟ้ามองหน้าเชนอย่าบอกนะทั้งคืนยังไม่พออีกฟ้าคิดในใจ
"ผมต้องการคุณอีก"พูดจบเชนก็ประกบจูบริมฝีปากฟ้าทันที
"อื้อ"ฟ้าได้แต่เปล่งเสียงอยู่ในลำคอเท่านั้นพยายามผลักเชนออกแล้วดิ้นขัดขืนแต่ไม่เป็นผล จึงยอมจำนนตกอยู่ในเกมรักของเชนไปโดยปริยาย