"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"

รักในรอยแค้น - บทที่37 ตอนพิเศษ: สมาชิกใหม่ โดย จันทร์คืนแรม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

รักในรอยแค้น

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า

รายละเอียด

รักในรอยแค้น โดย จันทร์คืนแรม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

"แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำ พี่หลอกฟ้า"ร้องไห้สะอึกสะอื้น "ใช่ ฉันไม่เคยรักเธอเลย ที่ผ่านมาก็แค่เล่นละครเท่านั้น" จับคางเธอแล้วออกแรงบีบแรงๆ เธอสะบัดหน้าออกจากมือแรงๆ จนหลุด "แล้วพี่ทำอย่างนี้ทำไม?"

ผู้แต่ง

จันทร์คืนแรม

เรื่องย่อ

สารบัญ

รักในรอยแค้น-บทที่1 บทนำ,รักในรอยแค้น-บทที่2 สูญเสีย,รักในรอยแค้น-บทที่3 เริ่มต้น,รักในรอยแค้น-บทที่4 งานเลี้ยงฉลองประธานคนใหม่,รักในรอยแค้น-บทที่5 บังเอิญ(หรือตั้งใจ),รักในรอยแค้น-บทที่6 เป็นพี่น้องกัน,รักในรอยแค้น-บทที่7 งานเลี้ยงปิดกล้องละคร,รักในรอยแค้น-บทที่8 แต่งงานกันนะ,รักในรอยแค้น-บทที่9 ลางบอกเหตุ,รักในรอยแค้น-บทที่10 ค่ำคืนอันแสนหวาน(ความจริงอันเจ็บปวด) ,รักในรอยแค้น-บทที่11 บาดตา บาดใจ,รักในรอยแค้น-บทที่12 ฮันนีมูน(เราสามคน)1,รักในรอยแค้น-บทที่13 ฮันนีมูน(เราสามคน)2,รักในรอยแค้น-บทที่14 นางแบบสำรอง,รักในรอยแค้น-บทที่15 ห่วงใย,รักในรอยแค้น-บทที่16 ผับเป็นเหตุ(พังทลาย),รักในรอยแค้น-บทที่17 ดาวดับ(ภาพหลุด),รักในรอยแค้น-บทที่18 หย่าขาดกัน,รักในรอยแค้น-บทที่19 คิดถึง(ความจริง),รักในรอยแค้น-บทที่20 รักคำเดียวเท่านั้น,รักในรอยแค้น-บทที่21 คุณนาย(เจ้าของไร่),รักในรอยแค้น-บทที่22 หึงหวง,รักในรอยแค้น-บทที่23 รักตั้งแต่แรกเจอ,รักในรอยแค้น-บทที่24 ดูแลเอาใจใส่ ,รักในรอยแค้น-บทที่25 ลูกน้อยลืมตาดูโลก,รักในรอยแค้น-บทที่26 สมองหรือหัวใจสั่งให้ลืม,รักในรอยแค้น-บทที่27 ทบทวนความจำ,รักในรอยแค้น-บทที่28 ไร้ตัวตน,รักในรอยแค้น-บทที่29 หัวใจแตกสลาย,รักในรอยแค้น-บทที่30 หนี(พักใจ),รักในรอยแค้น-บทที่31 ไม่มีสิทธิ์แม้แต่คิดถึง,รักในรอยแค้น-บทที่32 ยังรักเหมือนเดิม,รักในรอยแค้น-บทที่33 ขอโทษ(กลับมาได้ไหม),รักในรอยแค้น-บทที่34 การจากลาที่แสนเจ็บปวด,รักในรอยแค้น-บทที่35 พี่เลี้ยงคนใหม่ ,รักในรอยแค้น-บทที่36 ครอบครัวสุขสันต์(จบ),รักในรอยแค้น-บทที่37 ตอนพิเศษ: สมาชิกใหม่

เนื้อหา

บทที่37 ตอนพิเศษ: สมาชิกใหม่

หลายเดือนต่อมา

ฟ้ากับเชนเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร ฟ้ากำลังจะนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อทานข้าวแต่อยู่ๆก็เกิดเหม็นและอยากอ้วกขึ้น ฟ้าจึงรีบใช้มือปิดปากตัวเองไว้แล้ววิ่งไปในห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆเพื่ออาเจียนออกมา เชนเห็นอย่างนั้นจึงรีบเดินตามหลังฟ้าไปติดๆ

พอมาถึงห้องน้ำฟ้าก็อาเจียนออกมาจนหมดไส้หมดพุงโดยมีเชนค่อยลูบหลังให้

"ฟ้าเป็นอะไรทำไมถึงได้อาเจียนออกมาเยอะขนาดนี้" เชนสงสัยอาการเมียตัวเอง

"พี่เชนไม่รู้จริงๆเหรอคะ "พูดพลางล้างปากและหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปากให้แห้ง

"ก็พี่ไม่รู้จริงๆนี้"เชนจ้องหน้าฟ้า

"แล้วอาการแบบนี้พี่เคยเห็นฟ้าเป็นมาก่อนไหมคะ" ฟ้าถามกลับเชน

เชนพยายามนึกว่าฟ้าเคยมีอาการแบบนี้ เหมือนที่ฟ้าท้องชินแรกๆเลย เเสดงว่าฟ้าท้องลูกคนที่สองอย่างที่เขาอยากได้แล้วสินะ เชนคิดในใจ

"ฟ้าท้องใช่ไหม"ถามพร้อมกับเข้าไปสวมกอดฟ้าไว้แน่น

"ใช่ค่ะ ฟ้าท้อง" ผลักออกจากเชนเล็กน้อยแล้วส่งยิ้มให้

"พี่ดีใจยังเลย ชินจะได้มีน้องสักทีถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีสินะ" เชนยิ้มกว้างดีใจจนออกนอกหน้า

"ค่ะ ฟ้าหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น"ส่งยิ้มให้เชน

"ไปทานข้าวกันเถอะ" เชนเดินประคองฟ้าไปทานข้าว

พอมาถึงห้องรับประทานอาหารทรงเดชกับป้าแช่มก็ส่งยิ้มให้ฟ้ากับเชน 

"แม้จะมีหลานเพิ่มมาอีกคนดีใจจังเลยค่ะ"ป้าแช่มเอ่ยขึ้น

"อีกหน่อยบ้านเราคงจะคึกคักกว่าเดิมอีกสินะ หลานสองคนคงวิ่งเล่นไปทั่วบ้านเลยล่ะ"ทรงเดชยิ้มมีความสุข

"ผมว่าสองคนไม่พอเอาสามคนดีไหมครับ"เชนถามหันมามองหน้าฟ้า

"พี่เชนคนที่สองเพิ่งจะท้องจะเอาคนที่สามแล้วเหรอคะ"มองค้อนเชนไปทีหนึ่งตัวเองไม่ได้ท้องก็พูดได้สิฟ้าคิดในใจ

"พี่พูดเล่นอย่างอนเลยนะ " พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"ไม่ค่ะ ฟ้าไม่หายโกรธง่ายๆหรอก" ตีแขนเชนไปหนึ่งที

ทรงเดชกับป้าแช่มมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะกับท่าทางพ่อแง่แม่งอนของเชนกับฟ้า

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จเชนก็พาฟ้าไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ใจอีกครั้ง พร้อมกับฝากครรภ์ไปเลยทีเดียว โดยพาชินไปด้วยซึ่งอยู่ในวัยกำลังหัดคลานหัดเดินอยู่ เชนอุ้มชินไปที่รถส่วนฟ้าก็เดินตามหลังไปติดๆหลังที่เสร็จธุระจากโรงพยาบาลแล้ว เชนขับรถตรงไปยังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เพื่อไปชื้อของต่างๆ ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกเดินเข้าไปในห้างจนมีผู้หญิงสวยๆเดินผ่านหน้าไป ทำให้เชนอดที่จะมองเหลียวหลังไม่ได้ ฟ้าเห็นอย่างจึงยื่นมือไปบิดหูเชนแรงๆ จนร้องออกมาเพราะไม่ทันได้ตั้งตัวเลย

"โอ้ย! ฟ้าพี่เจ็บนะ"หันมามองหน้าฟ้าพร้อมกับจับหูข้างที่โดนบิด

"เจ็บก็ดีค่ะ จะได้จำว่าตัวเองมีลูกเมียแล้วไม่มีสิทธิ์ไปมองผู้หญิงอื่น" ฟ้าทำหน้าหงิกงอใส่เชนแล้วเดินไปข้างโดยไม่รอเชนที่อุ้มชินอยู่

ฟ้าเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าเด็กเลือกไปโดยไม่พูดไม่จากับเชนสักคำ

"ฟ้าอย่าโกรธพี่เลยนะ พี่ขอโทษจะไม่ทำอีกแล้วนะ" พูดอยู่ข้างๆเธอ

ฟ้าไม่ยอมพูดคุยกับเชนเลยสักคำถึงแม้เชนจะพูดออดอ้อนง้อยังไงก็ตาม จนกลับไปขึ้นรถฟ้าก็ไม่ยอมคุยจนรถแล่นเข้าไปในบ้าน ฟ้าก็อุ้มชินแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที เชนได้แต่เดินตามหลังฟ้าไปต้อยๆพร้อมกับทำหน้าบอกบุญไม่รับ

พอเข้าไปถึงในบ้านฟ้าก็ส่งชินให้ป้าแช่มไปดูต่อแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที เชนเดินตามมาพอดีป้าแช่มเห็นสีหน้าเชนที่ไม่ค่อยดีนักจึงถามขึ้น

"คุณฟ้างอนอะไรอีกละคะ ถึงได้ทำหน้าอย่างนี้"ป้าแช่มมองหน้าเชน

"ก็นิดหน่อยครับ"พูดไปแต่ตามองตามหลังฟ้า

"รีบไปง้อสิค่ะ คนท้องก็แบบนี้แหละค่ะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ" ป้าแช่มเร่งเชนให้ไป

"ครับ" เชนรับคำแล้วเดินเข้าไปหาฟ้าในครัวทันที

พอเชนเข้าไปในครัวก็เห็นฟ้ากำลังยืนปอกมะม่วงอยู่ เชนจึงเดินเข้าไปสวมกอดฟ้าทางด้านหลัง

"ฟ้าอย่าโกรธพี่เลยนะ ฟ้าจะให้พี่ทำอะไรพี่ยอมหมดทุกอย่างเลย" พูดข้างหูเธอ

"พูดแล้วนะคะ งั้นก็ปอกมะม่วงให้ฟ้าเดี๋ยวนี้เลยค่ะ"วางมีดกับมะม่วงลงบนจานให้เชนปอกต่อ

"ได้สิจ้ะ พี่ทำให้เอง" เชนยอมคลายอ้อมแขนออกจากฟ้าแล้วลงมือปอกมะม่วงต่อจนเสร็จพร้อมกับยกไปให้เธอที่ห้องนั่งเล่น ฟ้านั่งทานมะม่วงเปรี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย เชนทำท่าจะลุกออกไปฟ้าจึงเรียกไว้ก่อน

"พี่เชนฟ้าปวดขาจังเลยนวดให้หน่อยนะ" พูดไปพร้อมกับหยิบมะม่วงใส่ปาก

"ได้สิ  เมียจ๋า" เชนนั่งลงกันพื้นแล้วลงมือบีบนวดขาให้ฟ้าทั้งสองข้าง

"พี่เชนนวดดีๆสิค่ะ " ฟ้ายิ้มมีความสุขที่ได้แกล้งเชนใครใช้ให้ทำตัวเจ้าชู้ดีนัก

"ฟ้าจะให้พี่นวดแบบไหนบอกมาได้เลยนะจ้ะ" เชนส่งยิ้มให้เมียตัวเอง ยอมทำทุกอย่างให้เธอหายโกรธ

"อืม นวดอย่างนั้นแหละค่ะ สบายจัง" พูดพลางหันมามองหน้าเชน

"ฟ้ารู้ไหมคืนนี้พี่จะเอาคืน" พูดไปมือก็นวดขาฟ้าไป

"พี่เชนพูดอะไรน่าอายที่สุดเลย" มองหน้าเชนไม่พอใจ

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถือซะว่าป้าไม่ได้ยิน " ป้าแช่มนั่งเล่นเป็นเพื่อนชินอยู่ในห้องด้วยเช่นกัน

เชนกับป้าแช่มมองหน้ากันยิ้มหัวเราะกันเสียงดัง ฟ้าได้แต่อมยิ้มอยู่คนเดียว

หนึ่งปีต่อมา

ฟ้าหิ้วของต่างๆที่เธอเพิ่งไปชื้อมาเดินเข้าบ้านกำลังถอดเปลี่ยนรองเท้า ได้ยินเสียงลูกร้องไห้เสียงดังมาจากข้างในจึงรีบเดินเข้าไปดู พอเข้ามาในห้องนั่งเล่นก็เห็นดาวลูกคนเล็กร้องไห้หน้าดำหน้าแดงอยู่บนเบาะนอน ฟ้าจึงรีบวางของลงแล้วเข้าไปอุ้มขึ้นมาปลอบทันที

"โอ๋ ลูกแม่ไม่ร้องนะ แม่อยู่นี้แล้ว" ฟ้าพูดปลอบลูกตาก็กวาดมองหาเชนบอกให้ดูลูกดีๆ แล้วปล่อยให้ลูกร้องอย่างนี้ได้ยังไงฟ้าเริ่มโมโห

"ฟ้ากลับมาแล้วเหรอ" เชนอุ้มชินเดินเข้ามาในห้อง

"พี่ไปไหนมาทำไมไม่ดูลูกปล่อยให้ดาวร้องไห้อยู่ได้" ฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"พี่ขอโทษพอดีพี่ไปล้างก้นให้ชินแป๊บเดี๋ยวเอง"ทำหน้าสำนึกผิด

"แล้วไปค่ะ " ฟ้านั่งลงพร้อมกับส่งยิ้มให้ดาวลูกคนเล็กในวัยสองเดือนและป้อนนมจากเต้าของเธอ

เชนนั่งลงข้างฟ้าอย่างอ่อนแรงไม่คิดเลยว่าการเลี้ยงลูกสองคนในเวลาเดียวกันมันจะเหนื่อยขนาดนี้ 

"พี่เชนเหนื่อยเหรอคะ ฟ้าไปแค่หนึ่งชั่วโมงเอง" ฟ้ามองหน้าเชนแล้วอดขำไม่ได้

"พี่ยอมรับว่าเหนื่อยนะ แต่มีความสุขมากกว่า" ยื่นหน้าไปหอมแก้มฟ้าทีหนึ่ง

"ค่ะ ฟ้าก็มีความสุข" ส่งยิ้มไปให้เชน

ในสวนหลังบ้านฟ้าอุ้มดาวไว้บนตักนั่งมองเชนกับชินสองคนพ่อลูกกำลังนั่งเล่นของเล่นด้วยกันบนสนามหญ้าอย่างมีความสุข ฟ้าส่งยิ้มให้สองพ่อลูกที่หันหน้ามาทางเธอ เชนจูงมือชินเดินเข้ามาหาเธอ เชนก้มหน้าลงหอมแก้มเธอกับลูกในตัก ทั้งสี่คนพ่อแม่ลูกนั่งเล่นหัวเราะกันอย่างมีความสุขในสวนหลังบ้าน