"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลายวันต่อมา
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาระหว่างที่พิมพ์ป่วยปีเตอร์ก็คอยดูแลเธอเป็นอย่างดี ยิ่งทำให้เธอรู้สึกดีกับเขามากขึ้น จนยากที่จะห้ามความรู้สึกข้างในของตัวเองได้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอมากไปกว่าที่เป็นอยู่เลยก็ตาม สำหรับเขาแล้วเธอคงเป็นได้แค่ลูกหนี้กับคู่นอนเท่านั้น
พิมพ์ลุกลงจากเตียงด้วยร่างกายเปลือยเปล่าหลังจากตกอยู่ในบทรักของปีเตอร์ทั้งคืน หันไปมองหน้าปีเตอร์ที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงแวบหนึ่ง แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเอง
หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ทั้งสองคนก็มานั่งทานอาหารเช้าด้วยกันอยู่ในห้องทำงานของปีเตอร์ ตรงโซฟามุมหนึ่งของห้อง ปีเตอร์หันหน้าไปเห็นปากพิมพ์เลอะมีเศษขนมปังติดอยู่พอดี จึงยื่นหน้าเข้าใกล้ๆหน้าเธอ
"จะทำอะไรคะ" มองหน้าปีเตอร์ทำตาปริบๆ
"ฉันจะเช็ดปากให้เธอไงล่ะ" ประกบจูบริมฝีปากพิมพ์ทันที
"อื้อ"ได้แต่เปล่งเสียงอยู่ในลำคอพร้อมกับหลับตาลงรับสัมผัสจากริมฝีปากของเขาที่ดูดกลืนริมฝีปากของเธออย่างหิวกระหายโดยไม่มีท่าทีจะยอมถอนริมฝีปากออกสักที
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ปีเตอร์จึงจำใจถอนริมฝีปากตัวเองออกจากริมฝีปากพิมพ์ แล้วหันไปมองตรงประตูห้องมาร์สเดินเข้ามาพอดี
"นายมีคนมาขอพบครับ"
"ใคร"ถามด้วยความสงสัยเช้าขนาดนี้ใครมาขอพบเขา
"เซอร์ไพร์สค่ะ"ร่างสูงสมส่วนหุ่นนางแบบเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับส่งยิ้มกว้างให้ปีเตอร์
"โรส"เรียกชื่อแล้วรีบลุกขึ้นจากโซฟาเดินเข้าสวมกอดโรสไว้แน่น แล้วผลักออกมองสบตากันอย่างมีความหมาย
พิมพ์ได้แต่นั่งมองปีเตอร์กับโรสที่ดูจะสนมสนมรักใคร่กันมากด้วยความแปลกใจ สงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่
"โรสคุณจะมาทำไมไม่บอกผมก่อน ผมจะได้ไปรับ" เขาไม่คิดเลยว่าโรสจะกลับมาโดยที่ไม่บอกเขาสักคำ
"ถ้าบอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิคะ" ส่งยิ้มให้ปีเตอร์
"ผมคิดถึงคุณจังเลย นึกว่าคุณจะลืมผมแล้วซะอีก"เข้าสวมกอดโรสอีกครั้งยิ้มด้วยความดีใจ
"ไม่มีทางที่โรสจะลืมคุณหรอกค่ะ" ที่เธอกลับมาเพราะได้ทำตามความฝันของตัวเองสำเร็จแล้วต่างหาก
"ผมก็เหมือนกัน" ส่งสายตาให้โรสอย่างมีความหมาย
"แล้วนั้นใครคะ"หันหน้าไปมองพิมพ์ที่นั่งอยู่ด้วยความสงสัย
"เอ่อ แม่บ้านผมเอง มานั่งก่อนสิ" จับมือโรสไปนั่งลงตรงโซฟา
พิมพ์จึงรีบลุกขึ้นยืนจะให้นั่งต่ออีกก็คงจะไม่เหมาะสมนัก เพราะดูจากท่าทางแล้วดูเธอจะเป็นคนพิเศษของปีเตอร์
"คุณทานอะไรมาหรือยัง ทานอาหารเช้ากับผมไหม" ปีเตอร์มองหน้าโรสไม่วางตา
"โรสขอเป็นกาแฟสักแก้วจะดีกว่าค่ะ" เธอไม่ค่อยหิวเพราะทานจากบนเครื่องมาบ้างแล้ว
"เธอไปชงกาแฟให้โรสหน่อย ชงเหมือนที่ฉันดื่มทุกวันนั้นแหละ" หันไปบอกพิมพ์
"ค่ะ" เดินไปตรงเคาน์เตอร์แล้วลงมือชง พอชงเสร็จก็เอาไปวางไว้บนโต๊ะตรงหน้าโรส
"เธอออกไปก่อนถ้าฉันไม่เรียกก็ไม่ต้องเข้ามา" บอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ค่ะ" พิมพ์รีบเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องของตัวเอง
"เธอสวยน่ารักดีนะคะ แน่ใจนะคะว่าเป็นแค่แม่บ้าน"โรสถามแกมหยอก
"คุณจะสนใจทำไม มาคุยเรื่องของคุณดีกว่า" พยายามเปลี่ยนเรื่องคุย
"ก็ได้ค่ะ"ยกแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม
"คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมีที่พักหรือยัง ถ้าไม่มีพักที่นี้ก็ได้นะ" ปีเตอร์ถาม คำถามโรสออกไปรัวๆด้วยความอยากรู้
"แม้ใจเย็นๆสิคะ ถามเป็นชุดขนาดนี้ฉันไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อนดี"ยิ้มขำๆ
"ก็ผมอยากรู้นี้ คุณไปอยู่ฝรั่งเศลตั้งหลายปี" โรสกับเขาไม่เจอกันหลายปีแล้วเพราะเธอย้ายไปอยู่ที่นั้นทั้งครอบครัว เธอก็เลยถือโอกาสเรียนต่อที่ฝรั่งเศลและได้เป็นนางแบบอย่างที่เธอต้องการสมใจ
"ฉันลงมาจากเครื่องก็ตรงมาที่นี้เลยค่ะ และก็จะมาพักที่นี้ด้วย พอจะมีห้องว่างไหมคะ" ตอบไปตามตรงที่เธอไม่บอกเขาก่อนก็เพราะอยากจะเซอร์ไพร์ส
"มีสิสำหรับคุณมีอยู่แล้ว คุณจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ตามใจคุณเลย" จ้องหน้าโรส
"แน่ใจนะคะ ฉันจะได้ไม่ต้องเสียตังไปพักที่อื่น" จ้องหน้าปีเตอร์กลับ
"แน่ใจสิ เดี๋ยวผมโทรเช็คก่อนว่ามีห้องไหนว่างอยู่บ้าง" พูดจบก็เดินไปหยิบโทรศัพท์โทรไปถามพนักงานด้วยตัวเอง
"ว่ายังไงบ้างคะ" ถามหลังจากที่ปีเตอร์วางสาย
"มีว่างหนึ่งห้องพอดี แต่ผมจะให้คุณพักห้องข้างๆผมนี้ดีกว่า เดี๋ยวผมมานะ"
"ค่ะ" โรสได้แต่มองหลังปีเตอร์เดินออกไปจากห้อง
ปีเตอร์เดินออกมาจากห้องเจอเควินกับมาร์สยืนอยู่ข้างนอกพอดี
"นายสองคนไปบอกพิมพ์ให้เก็บของแล้วย้ายไปอยู่อีกห้องน่ะ ชั้นเก้ามีห้องว่างหนึ่งห้องพอดี" ที่เขาย้ายพิมพ์ไปเพราะอยากอยู่ใกล้ๆ โรสและไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด
"ทำไมล่ะครับ" เควินถามด้วยความสงสัย
"ฉันจะให้คุณโรสเขาพักยังไงล่ะ ไปได้แล้ว" ตอบด้วยความไม่พอใจ
"ครับนาย"รับคำแล้วเดินตรงไปเคาะประตูห้องพิมพ์ทันที
ก๊อกๆๆ
พอได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพิมพ์จึงรีบเดินไปเปิดประตูเจอเควินกับมาร์สยืนส่งยิ้มให้เธออยู่
"มีอะไรหรือเปล่าคะ" มองหน้าเควินกับมาร์สสลับกันไปมา
"คือคุณปีเตอร์ให้คุณเก็บของย้ายไปอยู่ชั้น9ครับ มีห้องว่างหนึ่งห้องพอดี" ตอบไปตามตรง
"ทำไมล่ะคะ" เธอไม่เข้าใจอยู่ๆจะให้เธอย้ายไปอยู่อีกห้องหนึ่งอย่างกระทันหัน
"คือคุณปีเตอร์จะให้คุณโรสพักแทนครับ"มองหน้าพิมพ์ด้วยความเห็นใจ
"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ขอเวลาฉันเก็บของก่อนนะคะ" ผู้หญิงคนนั้นคงจะสำคัญกับเขามากถึงอยากจะอยู่ใกล้ๆเธอ แต่ก็ไม่แปลกใจหรอกเพราะเธอทั้งสวยทั้งหุ่นดี ขนาดเธอเป็นผู้หญิงยังชอบเลย
"ให้ผมสองคนช่วยไหมครับ"เควินเสนอตัว
"ได้ค่ะ แต่ช่วยขนจะดีกว่า ให้ฉันจัดเก็บใส่กระเป๋าก่อนนะคะ" ส่งยิ้มให้เควิน
"ครับ ผมจะรอ" มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา
พิมพ์รีบเอาเสื้อผ้าข้าวของต่าง ๆ ออกมาจากตู้แล้วจัดการพับใส่กระเป๋าเดินทาง ไม่นานเธอก็จัดเก็บของจนหมดมีทั้งใส่กระเป๋า และถือหิ้วไว้ในมือ เควินกับมาร์สต่างช่วยเธอขนของกำลังจะเดินออกไปจากตรงหน้าประตูห้อง ปีเตอร์เดินมาพอดี
"เก็บของเสร็จแล้วใช่ไหม"มองหน้าพิมพ์แวบหนึ่งแล้วหันไปมองหน้าเควิน
"เสร็จแล้วครับ"เควินตอบออกไป
"ไปกันเถอะค่ะ" พิมพ์เอ่ยขึ้นแตะแขนเควินเบาๆ แล้วเดินนำไปที่ลิฟต์ การกระทำของพิมพ์ทำให้ปีเตอร์เคืองเล็กน้อย
เกรซกับเอวาเดินสวนทางกับพิมพ์ตรงหน้าลิฟต์พอดี เกรซกับเอวามองข้าวของที่อยู่ในมือพิมพ์ก็รู้เลยทันที ว่าเธอโดยสั่งย้ายให้ไปอยู่อีกห้องหนึ่ง เพราะปีเตอร์เป็นคนโทรสั่งให้เกรซสั่งแม่บ้านให้เข้าไปทำความสะอาดห้องที่พิมพ์เคยพักแล้วตรวจดูความเรียบร้อยก่อนที่โรสจะเข้าไปพัก
เกรซกับเอวาเดินตรงไปที่ห้องเจอปีเตอร์ยืนรออยู่ตรงหน้าห้องพอดี
"ทำความสะอาดแล้ว ตรวจดูความเรียบร้อยให้ดี เสร็จแล้วก็โทรบอกผมด้วย" พูดจบแล้วก็เดินเข้าห้องของตัวเอง เกรซได้แต่พยักหน้าเพราะในใจเธอกำลังร้อนรนที่ปีเตอร์ให้ความสำคัญกับโรสมากเกินไป จนเธอเริ่มไม่พอใจ
ด้านพิมพ์พอไปถึงหน้าห้องพัก ห้องใหม่ก็เปิดประตูเข้าไปกวาดสายตามองไปรอบห้อง ภายในห้องก็ไม่ต่างอะไรกับห้องเดิมที่เธออยู่เลย ที่ปีเตอร์ย้ายเธอก็แค่อยากจะอยู่ใกล้ๆโรสก็เท่านั้นเอง
"คุณพิมพ์นี้ครับกระเป๋า" เควินยกกระเป๋าเข้ามาให้เธอข้างในห้อง
"ขอบคุณ คุณทั้งสองคนมากนะคะที่ช่วยพิมพ์" ส่งยิ้มให้เควินกับมาร์ส
"ไม่เป็นไรครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับ" ส่งยิัมให้พิมพ์แล้วเดินออกไปจากห้องหยุดอยู่ตรงหน้าประตู
"แล้วคุณพักอยู่ชั้นไหนกันคะ" ถามเผื่อเธอมีปัญหาอะไรจะได้ไปขอความช่วยเหลือได้
"ผมกับมาร์สพักอยู่ชั้นแปดครับ ห้องแปดศูนย์หนึ่ง" ตอบไปตามความจริง
"อยู่ใกล้แค่นี้เอง งั้นฉันขอตัวจัดของก่อนนะคะ ไว้เจอกันค่ะ" ส่งยิ้มให้ทั้งคู่แล้วปิดประะตูลง
ด้านปีเตอร์หลังจากที่เกรซตรวจดูความเรียบร้อยในห้องเสร็จ เขาก็พาโรสเข้าไปข้างในห้องทันที เพื่อเธอจะได้พักผ่อน
"เป็นไงบ้างชอบไหม" ปีเตอร์ถามโรส
"ก็โอเคค่ะ โรสอยู่ได้หมดแหละ" นั่งลงบนเก้าอี้
"แล้วคุณอยากจะไปไหนหรือทำอะไรไหม"
"ตอนนี้ยังค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นค่อยว่ากันอีกทีก็แล้วกัน" เธอยังไม่อยากจะไปไหนอยากพักมากกว่า
"งั้นคุณก็พักเถอะ ผมไม่กวนแล้ว มีอะไรก็เรียกผมได้ตลอดเลยนะ" ส่งยิ้มให้โรส
"ค่ะ" มองหลังปีเตอร์เดินออกไป
ส่วนพิมพ์พอจัดของเสร็จก็ออกจากห้องไปหาอะไรทานในห้องอาหารเพราะเธอทานไปแค่นิดเดียวเอง เห็นเอมี่กับเอวากำลังเม้าส์เรื่องอะไรบางอย่างกันอยู่อย่างสนุกจึงเดินเข้าไปร่วมโต๊ะด้วย
"อ้าว พิมพ์ย้ายไปอยู่ห้องใหม่เป็นยังไงบ้าง"เอวาถามขึ้นทันทีที่เห็นหน้าเธอ
"ก็ดีจ้ะ" ตักอาหารเข้าปาก
"เธออยู่ได้ก็ดีแล้วแหละ " มองหน้าพิมพ์ด้วยความเห็นใจ
"แล้วเธอสองคนคุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ"มองหน้าเอมี่กับเอวาสลับกันไปมา
"อย่าบอกนะ ว่าเธอยังไม่รู้เขาเม้าส์กันไปทั่วคาสิโนแล้ว" เอมี่ถามพิมพ์กลับ
"เรื่องอะไรฉันไม่รู้เรื่อง"พิมพ์พูดพร้อมกับส่ายหน้า
"ก็คุณปีเตอร์กับคุณโรสเคยเป็นแฟนเก่ากันไง เห็นว่าเมื่อก่อนคุณปีเตอร์รักเธอมาก แต่พอคุณโรสย้ายไปอยู่ฝรั่งเศลเลยทำให้ทั้งคู่ห่างกัน และเปลี่ยนสถานะกลายเป็นเพื่อนไปโดยปริยายไงล่ะ" เอมี่เล่าตามที่ได้ยินมา
พิมพ์ได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆ ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้เอง ถึงว่าทำไม ปีเตอร์ถึงดูดีใจที่ได้เห็นหน้าคุณโรสและรักใคร่มากเป็นพิเศษ
"ยังมีอีกนะ ได้ยินมาว่าเมื่อก่อนคุณปีเตอร์กับคุณหลุยส์เคยเป็นเพื่อนรักกัน แต่ก็ต้องมาแตกคอกันเพราะคุณปีเตอร์ไปแย่งคุณโรสมาจากคุณหลุยส์ เลยทำให้คุณหลุยส์แค้นมาจนถึงทุกวันนี้ไงล่ะ" เอวาเล่าเสริมอีกคน
"ฉันว่านะ ถ่านไฟเก่าต้องลุกแน่เลยล่ะ คราวนี้"เอมี่พูดไปอย่างที่คิด
"พิมพ์ทำไมเงียบไปล่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า" เอวาหันไปมองหน้าพิมพ์
"ฉันไม่เป็นไร แค่นั่งฟังเพลินไปหน่อย" ยิ้มน้อยๆ
"ถ้าเกิดคุณปีเตอร์กลับมาคบกับคุณโรสอีก ฉันอยากให้เธอตัดใจนะพิมพ์" เอมี่ตัดสินใจพูดออกไปตรงๆ
"ฉันจะพยายามก็แล้วกัน ขอบใจนะ" ถ้าปีเตอร์ออกห่างจากเธอก็ดี เพราะจะทำให้เธอตัดใจจากเขาได้ง่ายขึ้น
"อย่าคิดมากนะพิมพ์" เอมี่ยื่นมือไปจับกุมมือพิมพ์ไว้
"จ้ะ" ส่งยิ้มให้เอมี่
"คุณพิมพ์ คุณปีเตอร์เรียกพบครับ" อยู่ๆเควินก็เดินเข้ามาเรียกเธอในห้องอาหาร
"ค่ะ ฉันไปก่อนนะ" หันไปบอกเอมี่กับเอวาแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องอาหารไป
พอพิมพ์มาถึงหน้าห้องก็เคาะประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องเห็นปีเตอร์กำลังนั่งก้มหน้าทำงานอยู่ตรงโต๊ะทำงาน เธอจึงเดินไปหยุดตรงหน้าเขา
"มาแล้วเหรอ ไปทำงานของเธอให้เสร็จสิ" เงยหน้าขึ้นมองหน้าพิมพ์แวบหนึ่ง
"ค่ะ" รับคำแล้วรีบไปทำความสะอาดห้องปีเตอร์เหมือนทุกวันเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ทำเลย
พิมพ์กำลังจัดเสื้อผ้าที่ซักรีดแล้วเข้าตู้เสร็จพอดี หมุนตัวออกมาจากตู้เสื้อผ้าแต่กลับเข้าไปปะทะกับอกกว้างของปีเตอร์เต็มๆ ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนเขาไปโดยปริยาย เธอไม่รู้ว่าเขามายืนอยู่ด้านหลังเธอตอนไหน เธอเงยหน้าขึ้นมองหน้าปีเตอร์ด้วยความแปลกใจ
"ปล่อยค่ะ" พยายามดันตัวปีเตอร์ออกจากตัวแต่ไม่เป็นผล
"ไม่ปล่อย " ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าพิมพ์หมายจะจูบ
"อย่าค่ะ "เบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"ก็ได้ฉันจะไม่ทำอะไรเธอตอนนี้ ทีหน้าทีหลังอย่าไปทำตัวสนิทสนมกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนของฉันอีกเข้าใจไหม" พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ทำไมคะ ฉันไม่ได้ทำอะไรเสียหายสักหน่อย" เธอจะสนิทกับใครทำไมเขาต้องมาห้ามด้วยเธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ
"เธอไม่ต้องถามทำตามที่ฉันสั่งก็พอ" พูดจบแล้วก็เดินออกไปหน้าตาเฉย
พิมพ์ได้แต่มองหลังปีเตอร์เดินออกไปจากห้อง เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะห้ามอะไรเธอนักหนา จนเธอไม่เป็นตัว ของตัวเองแล้ว ที่ต้องอยู่แต่ในกรอบที่เขาสร้างไว้อย่างไร้เหตุผล บางทีเธอก็อยากจะหายไปจากโลกใบนี้ ไม่อยากจะอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดอย่างนี้
