"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
ผู้แต่ง
จันทร์คืนแรมเรื่องย่อ
"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อ้อมกอดซาตาน
"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
วันต่อมา
พิมพ์ตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำความสะอาดห้องของปีเตอร์ เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานเจอแต่ความว่างเปล่า เธอจึงเดินไปเปิดประตูห้องนอนแล้วเดินเข้าไปข้างใน ไปหยุดตรงปลายเตียงเห็นปีเตอร์กำลังนอนหลับอยู่
พิมพ์แปลกใจปกติเขาจะตื่นเช้าแต่วันนี้ทำไมเขายังไม่ตื่น เธอจึงเดินเข้าไปใกล้ๆเตียงใช้มืออังหน้าผากปีเตอร์เบาๆก็ปกติดี เธอจึงชักมือกลับกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แต่อยู่ๆก็ถูกดึงกระชากแขนจนล้มลงไปบนเตียงอย่างรวดเร็ว
"คุณจะทำอะไรปล่อยนะ" ดันตัวปีเตอร์ออกจากตัวเอง
"ก็จะทำอย่างที่เราเคยทำกันทุกคืนไงล่ะ" ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มพิมพ์หนึ่งฟอด
"คุณจะทำแบบนั้นอีกไม่ได้นะคะ ถ้าคุณโรสรู้เข้าเธอจะเสียใจ " พูดออกไปตามตรงเพราะถ้าเขารักโรสมากพอเขาจะไม่ทำมันอีก
ปีเตอร์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับชะงักเล็กน้อย แล้วถอยห่างออกจากตัวพิมพ์ช้าๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที พิมพ์ได้แต่มองตามหลังปีเตอร์แล้วถอนหายใจเบาๆ การกระทำของปีเตอร์ยิ่งตอกย้ำว่าเขารักโรสมากจริงๆ
พิมพ์ลุกขึ้นจากเตียงแล้วจัดการทำเตียงให้เข้าที่เข้าทางจนเรียบร้อยแล้วออกไปชงกาแฟวางไว้บนโต๊ะทำงานให้ปีเตอร์ หลังจากนั้นเธอก็ไปทำในส่วนต่างๆของห้อง
พอปีเตอร์ออกมาจากห้องนอนก็เดินตรงไปที่โต๊ะทำงานยกแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม แต่ตากลับมองไปที่พิมพ์ที่กำลังเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ นึกถึงคำพูดของพิมพ์เมื่อกี้มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก จนเขาเริ่มสับสนในตัวเอง
"อย่าลืมไปหาโรสที่ห้องล่ะ เผื่อเขามีปัญหาอะไรจะได้ใช้เธอ" นั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน
"ค่ะ"รับคำแล้วทำงานต่อ
หลังจากที่ทำความสะอาดห้องปีเตอร์เสร็จพิมพ์ก็ตรงไปยังห้องของโรสทันที เคาะประตูห้องสองสามทีไม่นานโรสก็เปิดประตูออกมา
"พิมพ์เองเหรอ เข้ามาสิฉันกำลังแต่งหน้าอยู่พอดีเลย" เดินนำพิมพ์เข้าไปในห้อง
"คุณโรสมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้เลยนะคะ" กวาดสายตามองไปทั่วห้อง จนมาหยุดตรงรองเท้าส้นสูงหลายคู่ที่สวยสะดุดตาวางเรียงรายกันอยู่บนพื้นห้อง และชุดที่วางเตรียมอยู่บนเตียง ที่มีความหรูหรามีสไตล์ในแบบของเธอ สมแล้วกับที่เป็นนางแบบจริงๆ
"จริงๆ ฉันว่าเธอไม่ต้องมาคอยดูแลอะไรฉันหรอก "พูดไปตามตรงไม่รู้ปีเตอร์จะห่วงอะไรเธอนักหนา
"ไม่ได้หรอกค่ะ คุณปีเตอร์สั่งฉันก็ต้องทำตาม" เธอมีหน้าที่ทำตามที่เขาสั่งเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ขัดหรือโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น
"ก็ได้ถ้าอย่างงั้น วันนี้เธอไปเที่ยวห้างกับฉันก็แล้วกัน"หันหน้าไปส่งยิ้มให้พิมพ์
"ค่ะ" ได้แต่ยืนมองโรสอยู่ห่างๆ
"นั่งลงก่อนสิ" เธอแต่งหน้านานกลัวพิมพ์จะยืนแล้วเมื่อย
"ขอบคุณค่ะ " นั่งลงบนเก้าอี้มุมหนึ่งของห้อง
หลังจากที่โรสแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จก็ชวนพิมพ์ไปยังห้องของปีเตอร์ ทั้งคู่เปิดประตูเข้าไปในห้อง ปีเตอร์กำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานอยู่เงียบๆ
"ปีเตอร์ค่ะ ฉันจะไปช้อปปิ้งขอยืมรถหน่อยนะคะ " เดินไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานปีเตอร์
"ผมว่าให้เควินกับมาร์สขับไปส่งดีกว่า คุณไม่ต้องขับเองหรอก"เงยหน้าขึ้นจากเอกสารมองหน้าโรส
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเกรงใจ" จะอะไรนักหนาเธอจะขับเองไม่เห็นจะเป็นไรเลย
"เอาอย่างนี้ดีกว่าผมจะไปด้วยจบนะ" วางงานตรงหน้าแล้วลุกขึ้นยืนทันที
"ก็ได้ค่ะ ฉันคงห้ามคุณไม่ได้แล้วล่ะ" โรสมองค้อนปีเตอร์ทีหนึ่ง
"ไปกันเถอะ"ปีเตอร์เดินนำไปที่ประตู
"พิมพ์ตามมาสิ"โรสหันไปบอกพิมพ์ที่ยืนอยู่อีกมุมของห้อง
"ค่ะ" เดินตามหลังปีเตอร์กับโรสไปห่างๆมองด้านหลังของทั้งคู่มันช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน
พอมาถึงที่รถตู้พิมพ์ก็เข้าไปนั่งด้านในหลังสุด ส่วนปีเตอร์กับโรสนั่งอยู่ด้วยกัน ตรงเบาะด้านหน้าเธอ พิมพ์ได้แต่มองปีเตอร์พูดคุยกับโรสอย่างมีความสุข จากนั้นก็หันไปมองข้างทาง
ใช้เวลาไม่นานรถก็แล่นเข้าไปจอดตรงลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง ปีเตอร์จับมือโรสลงไปก่อน พิมพ์กำลังจะก้าวลงจากรถแต่เท้าเธอกลับสะดุดกับขอบประตูรถ เควินจึงรีบเดินเข้าไปรับตัวพิมพ์ทำให้พิมพ์ตกอยู่ในอ้อมแขนของเควินไปโดยปริยาย
ปีเตอร์หันไปเห็นพอดี จึงส่งสายตาไม่พอใจให้เควิน เขาจึงรีบถอยออกห่างจากตัวพิมพ์ทันที
"ขอบคุณมากนะคะ คุณเควินที่ช่วยฉันไว้" พิมพ์ส่งยิ้มให้เควิน
"ไม่เป็นไรครับ" ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"จะคุยกันอีกนานไหม ไปได้แล้ว" หันไปมองหน้าพิมพ์กับเควินด้วยความไม่พอใจ
พิมพ์จึงหลบสายตาก้มหน้าลงแล้วเดินตามหลังเขาไปติดๆ โรสเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าเป็นร้านแรก เดินเลือกชุดได้ประมาณสิบชุด จากนั้นก็เอาไปลองใส่ในห้องลองเสื้อผ้าของร้าน ปีเตอร์จึงนั่งรออยู่ตรงเก้าอี้หน้าห้องลองชุด
"เป็นไงคะ สวยไหม"โรสเดินออกมาจากห้องลองชุดพร้อมกับใส่ชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสีแดงสั้นเหนือหัวเข่า ยิ่งส่งให้เธอดูเซ็กซี่มากขึ้นหมุนตัวให้ปีเตอร์ดู
"สวยมากเลย คุณใส่อะไรก็สวยหมดแหละ"ปีเตอร์มองโรสตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่วางตา
พิมพ์ได้แต่มองทั้งคู่ที่กำลังส่งสายตาให้กัน อยู่ทางด้านหลังปีเตอร์เงียบๆ เท่านั้น ไม่นานโรสก็ลองชุดเสร็จ พอเลือกชุดที่อยากได้แล้วก็ไปชำระเงินต่อ
พิมพ์จึงรับหน้าที่หิ้วถือถุงใส่เสื้อผ้าของโรสทั้งหมด จากนั้นปีเตอร์กับโรสก็เดินออกจากร้านไป
"คุณพิมพ์ครับให้ผมช่วยถือดีกว่า"มาร์สยื่นมือไปเพื่อรับถุงจากพิมพ์
"ก็ได้ค่ะ "พิมพ์ยื่นถุงไปให้มาร์สช่วยถือหนึ่งถุงเท่านั้นที่เหลือเธอก็ถือไว้เหมือนเดิม
การกระทำของทั้งคู่อยู่ในสายตาของปีเตอร์ที่หันหลังไปมองพิมพ์พอดี ทำให้เขาเริ่มหงุดหงิดมากขึ้นที่เห็นมาร์สเข้าใกล้เธอ
พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์กับโรสไปติดๆ จึงเห็นปีเตอร์ใช้แขนข้างหนึ่งโอบเอวโรสแล้ว เดินไปข้างหน้าอย่างมีความสุข เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ จนมาถึงร้านขายรองเท้า ปีเตอร์นั่งยองๆจับเท้าของโรสแล้วสวมรองเท้าให้เธอลอง เธอได้แต่ยืนมองการกระทำของปีเตอร์ที่ทำให้โรสแล้วเบือนหน้าไปมองทางอื่น เธอคงไม่มีโอกาสแบบนั้น
"อ้าว คุณพิมพ์ชื้ออะไรเยอะแยะมาผมถือให้" หลุยส์เดินเข้าไปแย่งถุงในมือพิมพ์มาถือเอง
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันถือเองดีกว่า"ยื่นมือเข้าไปจะแย่งถุงคืน
"ผมถือให้ดีกว่า ผมอยากรู้จริงๆว่าใครกล้าใช้งานคนสวยอย่างคุณพิมพ์ได้ลงคอ ถ้าเป็นผมนะ ผมจะไม่ให้คุณพิมพ์ทำอะไรเลย ให้นั่งสวยๆอยู่บ้านก็พอ" พูดเสียงดังหันไปมองหน้าปีเตอร์กับโรสที่กำลังช่วยกันลองรองเท้าอยู่ใกล้ๆ
ปีเตอร์กับโรสถึงกับชะงักกับคำพูดของหลุยส์แล้วหันไปมองหลุยส์กับพิมพ์พร้อมกัน ปีเตอร์มองถุงใส่เสื้อผ้าของโรสที่ไปอยู่ในมือของหลุยส์แล้ว เริ่มไม่พอใจขึ้นมาทันที ส่วนโรสก็เริ่มอืดอัดที่เห็นหน้าหลุยส์เหมือนกัน
"โรสเอาคู่นี้แหละค่ะ " ถอดรองเท้าออกแล้วเปลี่ยนใส่รองเท้าคู่เดิมของตัวเอง แล้วยื่นรองเท้าคู่ใหม่ให้พนักงานไปจัดใส่กล่อง หลังจากชำระเงินเสร็จปีเตอร์ก็รับถุงใส่รองเท้ามาถือไว้เอง
"แล้วจะไปร้านไหนต่อไหม" ปีเตอร์ถามเผื่อเธอจะต้องการอะไรอีก
"ไม่แล้วล่ะค่ะ ไปหาอะไรทานก่อนกลับสักหน่อยดีไหมคะ" ส่งยิ้มให้ปีเตอร์
"ได้สิ ตามใจคุณก็แล้วกัน" ยื่นมือไปจับมือโรสแล้วเดินออกไป
พอปีเตอร์กับโรสเดินออกจากร้านพิมพ์กับหลุยส์ก็เดินตามหลังไปติดๆ
"เดี๋ยวก่อน" อยู่ๆหลุยส์ก็พูดขึ้นเสียงดัง
ปีเตอร์กับโรสจึงหยุดเดินแล้วหันไปมองหลุยส์เป็นตาเดียวกัน
"ฉันกับคุณพิมพ์เรามีนัดกัน เอาของพวกนี้ไปถือแทนก็แล้วกัน" หลุยส์ยื่นถุงในมือให้เควินกับมาร์สไปถือแทน
พิมพ์ได้แต่ยืนนิ่งตกใจกับคำพูดของหลุยส์เธอไม่ได้นัดอะไรกับเขาสักหน่อย ส่วนปีเตอร์พอได้ยินอย่างนั้นก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน ไม่คิดว่าพิมพ์จะนัดกันกับหลุยส์ทั้งที่เขาเคยสั่งไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับหลุยส์แล้ว
โรสได้แต่แปลกใจที่หลุยส์ดูจะชอบพิมพ์เป็นพิเศษทั้งที่เมื่อวานยังจูบกับเธออยู่เลย แต่สำหรับเขาแล้วก็ไม่แปลกเพราะเขาสามารถจะนอนกับใครก็ได้ทั้งนั้น
"ฉันกับคุณพิมพ์ไปก่อนนะ พอเราสองคนสวีทกันเสร็จแล้วฉันจะพาไปส่งเอง "จ้องหน้าปีเตอร์อย่างท้าทาย
"ไปครับคุณพิมพ์" ยื่นมือไปจับมือพิมพ์ไว้แล้วเดินออกไป
ปีเตอร์ได้แต่มองตามหลังพิมพ์กับหลุยส์ที่เดินออกไป กำมือแน่นด้วยความโกรธ
"เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณทำอย่างนี้ทำไมคะ" พิมพ์ถามพร้อมกับดึงมือออกจากมือหลุยส์
"ผมแค่อยากจะปั่นหัวคนเล่นก็เท่านั้นเอง" ยกยิ้มมุมปาก
"หมายความว่ายังไงคะ" ถามออกไปด้วยความสงสัย
"เปล่าไม่มีอะไรหรอก ผมแค่อยากให้คุณได้เป็นอิสระบ้าง ผมดูออกนะว่าคุณไม่มีความสุขเลย" เขาแอบมองพิมพ์ตั้งแต่เดินเข้าห้างมาแล้ว เดินตามหลังปีเตอร์กับโรสต้อยๆ เหมือนคนใช้ไม่มีผิด
"แต่คุณไม่ควรทำอย่างนี้นะคะ ฉันยังต้องทำงานของฉันอยู่" เธอกลัวปีเตอร์จะไม่พอใจที่ออกมาแบบนี้
"งานคนใช้งั้นเหรอ คงสำคัญมากเลยสินะ ถ้าผมเป็นคุณผมจะไม่ทนทำงานอย่างนี้หรอก" พูดปนหัวเราะ
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับจุกในอกน้ำตาคลอเบ้า ถ้าเธอมีทางเลือกเหมือนคนอื่นบ้างก็คงจะดีสิ แต่สำหรับเธอมันไม่มีเลย
"ถ้าฉันมีทางเลือกบ้าง ก็คงจะดีสิคะ" น้ำตาค่อยๆไหลเอ่อออกมาอาบแก้ม
"คุณผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจว่าคุณนะ" หลุยส์ตกใจที่พิมพ์ร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม เขาจึงเดินเข้าไปใกล้ๆพิมพ์ใช้นิ้วมือเช็ดน้ำตาให้พิมพ์เบาๆ พิมพ์จึงโผล่เข้ากอดหลุยส์ทันที
"ฉันไม่โกรธคุณหรอกค่ะ ที่คุณพูดมันก็ไม่ผิดจากความเป็นจริงหรอกค่ะ" ร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดหลุยส์ไว้แน่น เพราะเขาดูจะเข้าใจเธอที่สุดแล้วในตอนนี้
"คุณมีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็บอกผมได้นะ" เขาไม่รู้ว่าพิมพ์เป็นอะไรอยู่ๆ เธอก็ร้องไห้ออกมา
"ไม่มีค่ะ ฉันต้องขอโทษด้วยที่กอดคุณ"ผลักออกจากตัวหลุยส์แล้วเช็ดน้ำตาทิ้ง
"ไปกันเถอะ"จับมือพิมพ์เดินตรงไปยังร้านขายไอศกรีม พอเข้าไปข้างในร้านหลุยส์ก็สั่งไอศกรีมให้พิมพ์ถ้วยใหญ่หนึ่งถ้วยวางลงตรงหน้าเธอ
"ทานสิคุณ ผมเลี้ยงเอง" มองหน้าพิมพ์
"ขอบคุณค่ะ แต่มันเยอะเกินไปฉันทานไม่หมดหรอกค่ะ ทานด้วยกันสิค่ะ" หยิบช้อนขึ้นมาตักไอศกรีมใส่ปากตัวเอง
"ก็ได้ผมจะทานกับคุณเอง" หยิบช้อนตักไอศกรีมเข้าปาก
จากนั้นทั้งคู่ก็ทานไปคุยกันไปเรื่อยเปื่อย
ด้านปีเตอร์กำลังนั่งทานอาหารกับโรสด้วยอารมณ์ขุ่นมัว จนโรสเริ่มสงสัยในอาการเงียบผิดปกติของปีเตอร์
"คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ" มองหน้าปีเตอร์
"เปล่าผมไม่ได้เป็นอะไร" วางช้อนลงยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
"ดูหลุยส์จะชอบพิมพ์มากนะคะ" โรสพูดไปตามที่เห็น
ปีเตอร์ได้ยินอย่างนั้นก็ชะงักไปชั่วครู่เริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมาอีก เมื่อนึกถึงภาพที่หลุยส์จับมือพิมพ์เดินไปเมื่อกี้
"คุณจะไปสนใจพวกเขาทำไม" พูดด้วยความหงุดหงิด
"ก็ได้ค่ะ ฉันไม่พูดแล้ว" โรสมองหน้าปีเตอร์ที่แสดงอาการไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน
"คุณมีอะไรหรือเปล่าทำไมมองหน้าผมแปลกๆ" มองหน้าโรสที่จ้องหน้าเขาอยู่ก่อน
"ไม่มีค่ะ กลับกันเถอะฉันอิ่มแล้ว" ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินนำออกไป
"โรสเดี๋ยวก่อนผมขอโทษ"รีบเดินตามหลังโรสออกไป
"คุณจะขอโทษฉันทำไมคะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิด"อยู่ๆปีเตอร์ก็มาขอโทษเธอไม่ทราบสาเหตุ
"ก็ที่ผมพูดจาใส่อารมณ์กับคุณไปหน่อยไงล่ะ" จับจูงมือโรสเดินไปที่รถ
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่โกรธ" พูดไปตามตรงเพราะเธอไม่ได้โกรธอะไรเขาเลยจริงๆ
พอมาถึงคาสิโนโรสก็เข้าห้องพักของตัวเองทันที ส่วนปีเตอร์ก็ไปทำงานของตัวเองต่อแต่กลับไม่มีสมาธิในการทำงานเลยเพราะเอาแต่นึกถึงพิมพ์
ด้านพิมพ์หลังจากที่ทานไอศกรีมเสร็จหลุยส์ก็พาเธอไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง นั่งลงตรงม้านั่งตัวเดียวกัน
"คุณสบายใจขึ้นบ้างหรือยัง" หลุยส์หันหน้าไปถามพิมพ์
"ค่ะ ฉันดีขึ้นแล้ว" หันไปมองหน้าหลุยส์
"คุณกับปีเตอร์เป็นมากกว่าเจ้านายกับลูกจ้างใช่ไหม" หลุยส์ตัดสินใจถามออกไปตรงๆ
"มันไม่สำคัญหรอกค่ะ ว่าเป็นอะไรกัน คุณก็รู้ว่าเขารักใคร" ก็เห็นๆกันอยู่ว่าปีเตอร์รักใคร
"ผมรู้ว่าการรักใครสักคนข้างเดียวมันทรมานที่ไม่ได้รับความรักตอบ" เขาเคยทำพลาดที่ทำให้โรสเสียใจจนเธอตัดขาดเขาไม่เหลือเยื่อใยแต่เขาก็ยังรักเธออยู่ดี
"คุณยังรักคุณโรสอยู่ใช่ไหมคะ" เพราะดูจากท่าทางเขาแล้วยังโกรธแค้นปีเตอร์อยู่
"ใช่ผมยอมรับว่ายังรักเธออยู่ แต่มันคงไม่ง่ายที่ผมจะได้เธอคืน" เพราะโรสยังคงฝังใจอยู่กับเรื่องที่เขาเคยก่อไว้
"คุณโรสโชคดีจังเลยนะคะมีแต่คนมารุมรัก" พูดไปตามความจริง
"ทำไมคุณพิมพ์ถึงพูดแบบนั้นล่ะครับ" เธอพูดเหมือนกับตัวเองไม่มีใครรักเลย
"ฉันพูดความจริงค่ะ ถ้าฉันเป็นคุณโรสคงจะเลือกไม่ถูก" พูดยิ้มๆ
"คุณนี้มองโลกในแง่ดีจังเลยนะครับ" เขาไม่คิดเลยว่าพิมพ์จะมองเป็นเรื่องที่ดี
"ไม่หรอกค่ะ ฉันแค่พูดไปตามที่คิดก็เท่านั้นเอง" เธอไม่อยากจะคาดหวังอะไรทั้งนั้นว่าจะมีใครมารักเธอ เพราะเรื่องของหัวใจมันบังคับกันไม่ได้จริงๆ
"คุณรู้ตัวไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดีมาก" พูดไปตามความรู้สึก
"ขอบคุณค่ะ ฉันว่าเรากลับกันเถอะออกมานานแล้ว"ลุกขึ้นยืนเดินนำหน้าหลุยส์ไปที่รถ
ไม่นานหลุยส์ก็มาส่งเธอถึงหน้าคาสิโนพิมพ์ก็ตรงไปยังห้องพักของตัวเองทันที พอเปิดประตูเข้าไปในห้องเธอถึงกับสะดุ้งตกใจที่เจอปีเตอร์นั่งอยู่บนเตียง ด้วยท่าทางที่ยากจะคาดเดาได้