"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พอได้ยินคำตอบว่าเป็นพิมพ์ โรสกับปีเตอร์ก็หันไปมองหน้าพิมพ์เป็นตาเดียวกันทันที พิมพ์ได้แต่ยืนนิ่งไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะไม่มีใครบอกอะไรเธอเลย แค่บอกให้มาพบปีเตอร์เท่านั้น
"สารภาพมาว่าใครเป็นคนทำ" ปีเตอร์มองหน้าพิมพ์กับเจนที่ยืนอยู่ข้างๆกัน
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็หันไปมองหน้าเจนที่ยืนข้างๆ ด้วยความงงงวย อยู่ๆจะให้มาสารภาพเรื่องอะไรเธอไม่เข้าใจ
"ปัง! จะเงียบกันอีกนานไหม ฉันบอกใหัสารภาพมา" ปีเตอร์ตบโต๊ะด้วยความโมโห
"เรื่องอะไรคะ" พิมพ์ถามออกไปด้วยความตกใจ
"ยังจะมาตีหน้าซื่ออีก ถ้าพวกเธอสองคนไม่ได้ทำแล้วใครจะทำ ในเมื่อมีแค่พวกเธอที่เข้าออกห้องโรสวันนี้" มองหน้าพิมพ์กับเจนสลับกันไปมา
"เรื่องอะไรฉันไม่รู้เรื่องค่ะ" เจนพูดขึ้น
"ใครเป็นคนเอาตะปูไปใส่ในรองเท้า ฉันสวมเข้าไปเหยียบโดนตะปูตำจนเลือดออกพวกเธอรู้ไหม ไม่พอยังตัดฉีกเสื้อผ้าชุดใหม่ของฉันจนขาดไม่เหลือชิ้นดีทิ้งไว้ในห้องน้ำอีก" จ้องหน้าพิมพ์กับเจนไม่วางตา
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็เริ่มเอะใจ ไม่น่าล่ะที่เธอกลับเข้าไปในห้อง เอาเสื้อผ้าไปเก็บในตู้ให้โรส เธอถึงรู้สึกเหมือนเสื้อผ้าในตู้หายไป มันเป็นอย่างนี้เอง เธอจึงหันหน้าไปมองเจนทันทีด้วยความสงสัย
"ว่าไงใครทำ" ปีเตอร์ถามอีกครั้ง
"ฉันไม่ได้ทำค่ะ ฉันเป็นแค่แม่บ้านทำความสะอาดฉันคงไม่คิดสั้นทำเรื่องให้ตัวเองต้องออกจากงานหรอกค่ะ" เจนพยายามพูดอธิบายให้ปีเตอร์ฟัง
"ฉันก็ไม่ได้ทำนะคะ แล้วก็ไม่มีเหตุผลที่ฉันจะทำด้วย" พิมพ์มองหน้าโรส
"เธอออกจากห้องเป็นคนสุดท้ายเธอเข้าไปทำอะไร" ปีเตอร์ถามพิมพ์ต่อ
"ฉันเอาชุดของคุณโรสที่ค้างอยู่ที่แผนกซักรีดเข้าไปเก็บค่ะ" ตอบไปตามความจริง
"แต่ก่อนที่โรสจะออกไปข้างนอก โรสให้พิมพ์ทำความสะอาดรองเท้าให้โรสค่ะ" ถึงพิมพ์จะดูซื่อๆ แต่อาจจะร้ายลึกก็ได้โรสคิดในใจ
"คุณโรสพิมพ์ไม่ได้ทำนะคะ " รีบปฏิเสธทันที
"ฉันก็อยากจะเชื่อเธออยู่นะ แต่ทุกอย่างมันชี้ไปที่เธอหมดเลย" พูดออกไปตามที่เห็น
"ฉันยอมรับนะคะ ว่าฉันออกจากห้องเป็นคนสุดท้ายแต่ตอนที่เจนเข้ามาทำความสะอาดห้อง ฉันก็ไม่ได้อยู่ด้วย พอกลับมาอีกทีเจนก็ทำความสะอาดเสร็จแล้ว ฉันไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่นอนค่ะ" พิมพ์อธิบายให้โรสฟัง
"ถ้าเธอไม่ได้ทำงั้นเจนก็เป็นคนทำงั้นสิ" โรสหันไปมองหน้าเจน
"เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ทำ" เจนรีบปฏิเสธทันควัน
"เธอทำงานที่นี้มานานแค่ไหนแล้ว" ปีเตอร์หันไปถามเจน
"สองปีแล้วค่ะ " ตอบไปตามตรง
"เอาล่ะทุกคนออกไปได้แล้ว ยกเว้นพิมพ์คนเดียว" ปีเตอร์ออกคำสั่งเด็ดขาด
"เควินนายช่วยประคองโรสไปส่งที่ห้องด้วย แล้วให้คนไปทำความสะอาดห้องโรสใหม่อีกทีนะ ส่วนมาร์สนายไปตรวจเช็คดูรองเท้าของโรสให้หมดทุกคู่เลยนะ ว่ามีอะไรแปลกปลอมซ่อนอยู่ในรองเท้าไหม ไปได้แล้ว" พูดจบแล้วก็กลับมามองหน้าพิมพ์
"ครับนาย" บอดี้การ์ดทั้งสองคนรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่งทันที
"เอาล่ะ พูดความจริงมา" พอทุกคนออกไปจากห้องปีเตอร์ก็เปิดประเด็นขึ้นอีกที เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าพิมพ์
"ก็อย่างที่ฉันบอกไปค่ะ ฉันไม่ได้ทำ คนที่ทำน่าจะเป็นเจนมากกว่าค่ะ" ตอบไปตามที่คิด
"เธอยังจะโยนความผิดให้คนอื่นอีกเหรอ เจนทำงานให้ฉันมาตั้งสองปีแล้วไม่มีทางที่เขาจะทำหรอก เธอนั้นแหละที่เป็นคนทำ " เขาไม่เชื่อหรอกว่าคนที่ทำงานให้เขามานานจะเป็นคนทำ
"อะไรทำให้คุณเชื่อว่าฉันเป็นคนทำคะ" ถามออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้า
"ก็เพราะเธออิจฉาโรสยังไงล่ะ ที่ฉันคอยดูแลเอาใจใส่เขา ใช่ไหมตอบมา" เดินเข้าไปบีบแขนพิมพ์ด้วยความโกรธ
"ฉันไม่เคยอิจฉาใครไม่เคยแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ" ตอบออกไปทั้งน้ำตาพร้อมกับสะบัดแขนให้หลุดจากมือปีเตอร์
"เธอไม่คิดแต่เธอทำไปแล้ว เธอกล้ามากที่เอาตะปูไปใส่ในรองเท้าโรส จนเขาเหยียบเลือดออก ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะกล้าทำ"จ้องหน้าพิมพ์ด้วยความโกรธ
"จะให้ฉันบอกคุณอีกกี่ครั้ง ฉันก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าฉันไม่ได้ทำ " มองหน้าปีเตอร์ทั้งน้ำตา
"ถ้าเธอไม่ได้ทำแล้วใครจะทำหา!" ตวาดใส่หน้าพิมพ์พร้อมกับจับแขนพิมพ์ไว้แน่น แล้วผลักแรงๆจนทำให้เธอล้มลงไปหัวโขลกกับขอบโต๊ะในห้องอย่างแรงจนมีเลือดไหลย้อยออกมา
พิมพ์หันกลับไปมองหน้าปีเตอร์น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง พร้อมกับใช้มือแตะแผลตรงหน้าผากเบาๆ จนมีเลือดติดมือมาด้วย ปีเตอร์เห็นแผลที่หน้าผากพิมพ์แล้วก็ชะงักไปชั่วครู่ที่เขาทำรุนแรงกับเธอจนถึงกับเลือดตกยางออก
ปีเตอร์เดินเข้าไปจะประคองพิมพ์ให้ลุกขึ้น แต่เธอกลับขยับตัวถอยห่างออกจากเขาอย่างรวดเร็ว
"อย่าเข้ามาค่ะ" พิมพ์ลุกขึ้นยืนด้วยตัวเองจากนั้นก็รีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
"พิมพ์เดี๋ยวก่อนฉันขอ" พูดได้แค่นั้นเพราะเธอออกไปจากห้องแล้ว ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันก็หลากหลายจนบอกไม่ถูกว่าควรจะทำยังไงดี
พอพิมพ์เข้าไปในห้องของตัวเองก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงร้องไห้สะอึกสะอื้น โดยไม่สนแผลตรงหน้าผากที่เกิดจากฝีมือของปีเตอร์ที่ยังคงมีเลือดไหลออกมาอยู่
"ฮือๆๆ" ร้องไห้สะอึกสะอื้นคว้าหมอนเข้ามากอด เธออยากจะหายไปจากโลกใบนี้จริงๆ ไม่ต้องมาเจอกับคนใจร้ายอย่างปีเตอร์อีก
ภายในห้องโรสมาร์สกับเควินกำลังช่วยกันตรวจเช็คดูรองเท้าทุกคู่ของโรส แต่ก็ไม่เจอสิ่งแปลกปลอมใดๆเลย พอเคลียร์ทุกอย่างในห้องเสร็จ ปีเตอร์ก็เดินเข้ามาพอดี
"เป็นไงบ้างเรียบร้อยดีไหม" หันไปถามเควิน
"ผมให้แม่บ้านทำความสะอาดในห้องน้ำเสร็จแล้วครับ ส่วนรองเท้าก็ไม่มีอะไรผิดปกติครับ" ตอบไปตามความจริง
"งั้นก็หมายความว่าตะปูถูกซ่อนไว้ในรองเท้าแค่คู่เดียวใช่ไหม" หันไปมองหน้าโรส
"ใช่ค่ะ รองเท้าผ้าใบคู่นั้นแหละค่ะ เหมือนรู้อยู่แล้วว่าโรสจะใส่คู่นั้น อย่างกับตาเห็น" ถ้าเป็นพิมพ์จริงๆเธอก็เชื่ออยู่หรอก เพราะพิมพ์อยู่ใกล้ชิดเธอทุกวัน
"นายสองคนไปพักเถอะ" หันหน้าไปทางประตู
"ครับนาย" เดินออกไปจากห้องทันที
"พิมพ์ยอมรับหรือยังคะ" โรสถามออกไปทันที เมื่ออยู่สองคน
"ไม่ เธอบอกว่าเธอไม่ได้ทำอย่างเดียวเลย" เขาอดคิดถึงหน้าพิมพ์ที่มีเลือดไหลออกมาไม่ได้
"งั้นเหรอคะ ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อหรอกนะคะ ว่าพิมพ์จะทำแต่ทุกอย่างมันบ่งบอกว่าเป็นเธอ" แล้วถ้าไม่ใช่พิมพ์แล้วจะเป็นใครเธอนึกไม่ออกเลยจริงๆ แล้วพิมพ์มีเหตุผลอะไรถึงขนาดต้องทำร้ายเธอ
"โรสผมขอตัวก่อนนะ มีอะไรก็เรียกผมได้ตลอดเวลาเลยไม่ต้องเกรงใจ" พูดจบแล้วก็เดินออกไปจากห้องทันที
"ค่ะ" โรสได้แต่มองตามหลังปีเตอร์เดินออกจากห้องไป
ด้านพิมพ์หลังจากที่ร้องไห้ระบายความอัดอั้นที่อยู่ข้างในจนพอแล้ว ก็ลุกขึ้นจากเตียงไปยืนส่องกระจกดูแผลที่หน้าผากของตัวเองที่ยังมีเลือดไหลซึมออกมาอยู่ เธอจึงเดินออกไปจากห้องตรงไปยังห้องของเควินกับมาร์สทันที เคาะประตูสักพักเควินก็เปิดประตูออกมา พอเห็นแผลที่ตรงหน้าผากพิมพ์ก็แอบตกใจเล็กน้อย
"มีอุปกรณ์ทำแผลไหมคะ" เพราะที่ห้องไม่มีกล่องยาเธอเลยต้องมาถามถึงที่นี้
"มีครับ เดี๋ยวผมเอาให้" เควินเดินหายเข้าไปในห้องกลับมาพร้อมกับกล่องยายื่นให้พิมพ์
"ขอบคุณค่ะ จะรบกวนมากไหมคะ ถ้าจะขอให้ทำแผลให้ฉันหน่อย" ถ้าเธอไปทำที่ห้องเอง เธอก็ต้องเอากล่องยากลับมาคืนอีก เธอทำที่นี้ห้องนี้ดีกว่าไม่ต้องเสียเวลาไปมา
"ได้ครับคุณพิมพ์ ถ้าไม่รังเกียจ" เควินตอบตกลง
"รังเกียจอะไรกันค่ะ เราก็คนเหมือนกันมาค่ะ" พิมพ์เดินเข้าไปในห้องนั่งลงบนเก้าอี้ให้เควินทำแผลให้
ส่วนมาร์สก็นั่งเล่นมือถืออยู่มองเควินกับพิมพ์อยู่ห่างๆ ถ้าปีเตอร์มาเห็นเข้าจะเป็นยังไงเขาไม่อยากจะคิดเลย
เควินกำลังทำแผลให้พิมพ์ อยู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น มาร์สจึงเดินไปเปิดเจอปีเตอร์ยืนอยู่ตรงหน้าห้อง เหมือนกำลังหงุดหงิดโกรธใครอยู่
"นายเห็นพิมพ์ไหม ฉันไปที่ห้องไม่เจอก็เลยมาถามนายสองคน" ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำแผลให้ฉัน" เสียงพิมพ์ลอดออกมาจากห้อง
ปีเตอร์ได้ยินก็รีบเดินแทรกประตูเข้าไปในห้องทันที เห็นพิมพ์กำลังจับมือเควินพร้อมกับส่งยิ้มให้กันอยู่ แต่เขาก็พยายามนิ่งไว้ได้แต่มองเท่านั้น
"นายมีอะไรหรือเปล่าครับ" เควินหันไปถามปีเตอร์ที่อยู่ดีๆ ก็เดินเข้ามาในห้อง
"เปล่าไม่มีอะไรฉันไปล่ะ" มองหน้าพิมพ์แวบหนึ่งแล้วเดินออกจากห้องไปหน้าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากที่ปีเตอร์ออกไปพิมพ์ก็กลับเข้าห้องของตัวเอง พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็ออกจากคาสิโนตรงไปหาเอมี่ที่ห้องทันที พอพิมพ์ไปถึงห้องเอมี่ก็เจอเอวาอยู่ด้วยพอดี
"ว่าไงมาถึงนี้มีเรื่องอะไรหรือเปล่า" เอมี่ถามขึ้นแต่ตามองแผลที่หัวพิมพ์ไม่วางตา
"ฉันขอค้างที่นี้หนึ่งคืนนะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร" ก้มหน้าลงมองมือตัวเอง
"ได้สิ ตามสบายเลย ว่าแต่หัวเธอไปโดนอะไรมา" เอมี่ถามด้วยความสงสัย
"ฉันลื่นหกล้มในห้องน้ำเองแหละ" หลบสายตาเอมี่
"ฉันไม่เชื่อเธอหรอก " เอวามองจ้องหน้าเพื่อจับผิด
"ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันหกล้มเอง" ยิ้มกลบเกลื่อนส่งให้เอวา
"ช่างเถอะแล้วทานอะไรมาหรือยัง"เอวาถามกลับ
"ยังเลย ว่าแต่เธอมานานแล้วเหรอ" ส่ายหน้าพร้อมกับถามเอวา
"ฉันก็ลืมบอกเธอไปว่าเอวาย้ายมาอยู่ห้องข้างๆ ฉันแล้ว" เอมี่เอ่ยขึ้น
"จริงเหรอ ฉันอยากจะอยู่แบบพวกเธอจัง" ถ้าเธอมีปีกบินได้ป่านนี้เธอคงจะไปมีความสุขอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้แล้วล่ะ ได้แต่คิดในใจ
"ก็ออกมาอยู่ข้างนอกสิ ส่วนงานก็ไปทำเหมือนเดิมแค่ออกมาพักอยู่ข้างนอกเหมือนฉันสองคนไง" เอวาเสนอขึ้น
"ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ไม่ได้จริงๆ"เธอคงจะต้องทนอยู่ใช้หนี้ไปตลอดชีวิตของเธอได้แต่ถอนหายใจเบาๆ
"ทำไมล่ะ เธอมีอะไรก็บอกฉันสองคนได้นะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก" เอวายื่นมือไปจับกุมมือพิมพ์ไว้
"เปล่าจ้ะไม่มีอะไรหรอก ทุกคนต่างก็มีชีวิตที่ไม่เหมือนกัน ฉันก็พูดไปเรื่อยเปื่อยแหละ อย่าไปใส่ใจเลย" ส่งยิ้มให้เอวาคลายสงสัย
เอวาได้แต่พยักหน้าให้พิมพ์ ทั้งสามคนพูดคุยกันสักพักก็ออกจากห้องไปทานมื้อเย็นกัน พิมพ์นั่งทานไปเงียบๆแต่ในหัวกลับคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เธอไม่นึกเลยว่าปีเตอร์จะมองเธอในแง่ร้ายได้ขนาดนั้น ถึงกับใช้ความรุนแรงจนเธอต้องมาเจ็บตัวอย่างนี้
ด้านปีเตอร์กำลังนั่งทานมื้อเย็นกับโรสอยู่ในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ไปเงียบๆเพราะตอนนี้ในหัวของเขากำลังคิดถึงแต่เรื่องของพิมพ์เต็มหัวไปหมด จนมันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว
"ปีเตอร์ค่ะ แล้วจะเอายังไงต่อไปในเมื่อพิมพ์ไม่ยอมรับว่าเป็นคนทำ ส่วนเจนก็มาทำความสะอาดห้องโรสเป็นประจำก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร" เรื่องนี้จะต้องมีคนรับผิดชอบเพราะทำให้เธอเจ็บตัว แถมยังทำให้เดินไม่สะดวกอีก
"คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะจัดการให้เอง" เขายังไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อ แต่ที่แน่ๆ เขาจะต้องไปไล่ดูกล้องวงจรปิดด้วยตัวเองอีกครั้ง เพื่อดูระยะเวลาในการอยู่ในห้องโรส ว่าพิมพ์กับเจนใครอยู่นานมากพอที่จะลงมือก่อเรื่องได้
"ค่ะ" ก้มหน้าทานอาหารต่อ
ด้านเจนกำลังนั่งดื่มกับเกรซอยู่ในผับแห่งหนึ่งอย่างมีความสุข เพราะเกรซเป็นเจ้ามือเลี้ยงเธอเอง ที่ทำงานให้เกรซสำเร็จตามที่ต้องการได้
"ไม่เสียแรงจริงๆ ที่ฉันไว้ใจเธอให้คอยดูนังโรสทุกฝีก้าวว่าวันๆมันทำอะไรบ้าง" เกรซยิ้มอย่างมีความสุข
"คุณไม่กลัวคุณปีเตอร์จับได้เหรอ"เจนถามออกไปด้วยความกังวลใจ
"ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมถ้าเราสองคนไม่พูดก็ไม่มีใครรู้ แล้วอีกอย่างนังพิมพ์ก็รับแทนไปแล้วจะกลัวอะไรอีกจริงไหม" ยกแก้วเครื่องดื่มในมือขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมด
"มันก็จริงของคุณ" เจนพูดขึ้น จริงๆแล้วเธอก็ไม่อยากจะทำหรอกแต่เพราะเงินเธอขาดมือ เธอเลยต้องทำเพื่อแลกกับเงินที่เกรซให้เป็นค่าจ้างทำงานในครั้งนี้
"ฉันล่ะสะใจจริงๆ ที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว นังโรสเจ็บตัวเสื้อผ้าฉีกขาดไม่มีชิ้นดี ส่วนนังพิมพ์ก็กลายเป็นคนเลวในสายตาของปีเตอร์ ป่านนี้นังโรสกับปีเตอร์คงเกลียดมันจนไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้ามันแล้วล่ะมั้ง"เกรซยิ้มอย่างมีความสุข ส่วนเจนได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆเท่านั้น
ด้านพิมพ์หลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จก็กลับมานอนที่ห้องของเอมี่ ส่วนเอวาก็ไปนอนห้องของตัวเอง พิมพ์พยายามข่มตาให้หลับแต่ก็ยังนอนไม่หลับเธอจึงลุกขึ้นไปยืนตรงระเบียงห้องเพื่อรับลม ตามองหน้าจอมือถือตั้งแต่ที่เธอออกมาจากคาสิโนยังไม่มีสายเข้าเลย ปีเตอร์คงจะเกลียดเธอมาก ขนาดเขาทำเธอเจ็บตัวเขายังไม่สนใจเลย
ด้านปีเตอร์หลังจากที่กลับมาจากทานมื้อเย็นก็ไปส่งโรสที่ห้อง เขากะว่าจะไปหาพิมพ์ที่ห้องแต่ก็เปลี่ยนใจไม่ไป เขาจึงชวนเควินกับมาร์สไปดูกล้องวงจรปิดอีกครั้ง จากนั้นก็แยกย้ายกันไปนอน
