"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลายวันต่อมา
โรสกำลังนั่งทานอาหารเช้ากับปีเตอร์ในห้องอาหารสำหรับลูกค้าวีไอพี ทั้งคู่นั่งทานไปคุยไป
"วันนี้โรสจะไปช้อปปิ้งขอยืมรถด้วยนะคะ" มองหน้าปีเตอร์
"เท้าคุณยังไม่หายดีเลย จะไปเดินเที่ยวเล่นแล้วเหรอ"
"หายดีแล้วค่ะ คุณก็เห็นว่าฉันเดินได้ปกติ"
"ก็ได้ตามใจคุณก็แล้วกัน"
"อาทิตย์หน้าก็จะถึงวันเกิดโรสแล้ว โรสแค่อยากได้ชุดสวยๆใส่ในงานวันเกิดของตัวเองก็เท่านั้นเองค่ะ เดี๋ยวโรสจะชวนพิมพ์ไปด้วยกัน"
"แล้วงานวันเกิดโรสจะจัดที่ไหนล่ะ"ปีเตอร์ถามขึ้น
"เพื่อนๆโรสลงความเห็นกันว่าจะจัดที่ผับค่ะ"
"งั้นเหรอ โรสอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม ผมจะได้หาให้"
"ไม่ค่ะ โรสไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ"
"ไม่อยากได้แต่ผมก็จะให้อยู่ดี"มองหน้าโรสอย่างมีความหมาย
"ตามใจค่ะ ฉันคงห้ามอะไรคุณไม่ได้อยู่แล้ว" โรสยิ้มส่ายหน้าให้ปีเตอร์
หลังจากที่โรสทานอาหารเช้าเสร็จก็ไปชวนพิมพ์ที่กำลังทำงานอยู่ในห้องปีเตอร์ เพื่อไปห้างด้วยกัน
"พิมพ์ไปเดินเที่ยวห้างเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ" เปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง
"ไม่เหมาะมั้งค่ะ" เธอไม่อยากทำให้ปีเตอร์ไม่พอใจ
"ไปเถอะฉันบอกปีเตอร์แล้ว ไม่ต้องกลัวหรอก" ส่งยิ้มให้พิมพ์
"ก็ได้ค่ะ" รีบวางมือจากงานแล้วเดินตามหลังโรสออกไป
ทั้งคู่กำลังจะเดินเข้าไปในลิฟต์เพื่อลงไปชั้นล่าง เจอเกรซเดินสวนมาพอดี
"อ้าว จะไปไหนกันเหรอคะ" ส่งยิ้มให้โรส
"พอดีฉันกับพิมพ์จะไปเดินห้างกันจ้ะ" โรสส่งยิ้มให้เกรซเช่นกัน
"ไปกันแค่สองคนเหรอคะ" แสร้งถาม
"ใช่จ้ะไปกันแค่สองคน" โรสตอบยิ้มๆ
"ขอให้สนุกนะคะ" เกรซยิ้มมุมปากแล้วเดินจากไป
เกรซรีบเดินไปหลบมุมแล้วโทรศัพท์บอกแจ๊คให้เตรียมตัวให้พร้อมก่อน เพื่อไม่ให้พลาดเสียแผน เธอได้แต่หวังว่างานจะสำเร็จไปได้ด้วยดี
โรสขับรถออกไปจากคาสิโนโดยมีพิมพ์นั่งอยู่ข้างๆพอรถขับออกไป พวกแจ๊คก็ขับตามอยู่ห่าง ๆ รวมถึงหลุยส์ด้วยที่มารอโรสที่หน้าคาสิโนทุกวัน โรสขับรถเข้าไปจอดตรงลานจอดรถของห้างแห่งหนึ่ง ทั้งคู่ลงมาจากรถแล้วก็ตรงเข้าไปข้างในห้างทันที โดยที่หลุยส์เดินตามหลังอยู่ห่าง ๆ
โรสเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าเดินเลือกไปเพลินๆ แต่อยู่ ๆ ก็หยุดเดินแล้วหันมามองหน้าพิมพ์พร้อมกับส่งยิ้มให้
"อาทิตย์หน้าก็วันเกิดฉันแล้ว เธอก็ต้องไปด้วยนะพิมพ์ เลือกสิฉันชื้อให้จะได้ใส่ไปงานฉันไง"
"ไม่ดีกว่าค่ะ" พิมพ์ส่ายหน้า
"ถ้าไม่เลือกฉันจะเลือกให้เองก็ได้ เอาแบบเซ็กซี่หน่อยๆ ดีกว่า เพราะงานจัดในผับ" โรสเดินไปเลือกชุดให้พิมพ์โดยเลือกเดรสสั้นรัดรูปสีดำสายเดี่ยวเผยให้เห็นแผ่นหลังให้พิมพ์ เพราะดูแล้วน่าจะขับผิวพิมพ์ให้ขาวมากขึ้น
พอเลือกได้แล้วทั้งคู่ก็ไปลองชุด ทั้งสองคนลองชุดไปด้วยกันอย่างสนุกสนาน พอลองเสร็จก็ไปจ่ายเงิน แล้วออกไปจากร้าน ไปเข้าร้านโน้นออกร้านนี้จนพอใจแล้ว โรสก็ชวนพิมพ์ไปนั่งดื่มกาแฟร้านหนึ่ง หลุยส์จึงเดินเข้าไปแสดงตัวทันที
"ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ" นั่งลงข้างโรส
"นี้คุณใครเชิญให้นั่งเสียมารยาท" โรสต่อว่าหลุยส์ออกไป
"ผมยอมเสียมารยาทดีกว่าไม่ได้เห็นหน้าคุณ" มองหน้าโรสไม่วางตา
"พิมพ์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" รีบลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทิ้งโรสไว้กับหลุยส์
"เดี๋ยวก่อนสิพิมพ์ ทิ้งกันอย่างนี้ได้ยังไง" พูดตามหลังพิมพ์
"คุณพิมพ์คงอยากให้เรามีเวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกัน " ยื่นมือไปจับมือโรสไว้
"เมื่อไหร่คุณจะเลิกตามฉันสักที" ดึงมือตัวเองออกจากมือหลุยส์
"ก็ผมคิดถึงอยากเห็นหน้าใจจะขาดแล้วรู้ไหม คุณหายไปไหนมาตั้งหลายวัน"มองหน้าโรสไม่วางตา
"ฉันโดนตะปูตำเท้าก็เลยไม่ได้ไปไหน"บอกออกไปตามตรง
"เจ็บมากไหมขอผมดูหน่อย" ก้มหน้าลงไปมองเท้าโรส
"ฉันหายแล้วคุณไม่ต้องมาสนใจหรอก" เบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"โรสเมื่อไหร่คุณจะใจอ่อนให้ผมสักทีหรือคุณจะรอให้ผมตายก่อน"พูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
โรสได้ยินอย่างนั้นก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็พยายามรักษาฟอร์มไว้เหมือนไม่ได้ยินอะไร
"พิมพ์มาพอดีฉันขอตัวกลับล่ะ" ลุกขึ้นจากเก้าอี้
"โรสจะรีบไปไหนอยู่คุยกับผมก่อนสิ" ลุกขึ้นยืนตามโรส
"ไม่ค่ะ ฉันจะกลับแล้ว" เดินนำหน้าพิมพ์ออกไปจากร้าน
"กลับก่อนนะคะ คุณหลุยส์" พิมพ์เอ่ยขึ้น
พอไปถึงรถโรสกับพิมพ์ก็เอาของไปเก็บด้านหลังรถด้วยกัน เก็บเสร็จทั้งคู่กำลังจะก้าวขึ้นรถ แต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ๆก็ถูกผ้าปิดปากปิดจมูกที่มีกลิ่นฉุนไม่นานทั้งคู่ก็สลบไป
พอทั้งสองคนสลบไปก็ถูกผู้ชายสองคนใส่โม่งปิดบังใบหน้า อุ้มขึ้นรถตู้ไปแล้วแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว หลุยส์เดินออกมาจากห้างเห็นตอนที่โรสถูกอุ้มขึ้นรถพอดี เขาจึงรีบขับรถตามออกไปและไม่ลืมโทรตามลูกน้องของตัวเองให้ตามมาสมทบ
รถตู้แล่นไปจอดตรงหน้าตึกร้างแห่งหนึ่ง โรสกับพิมพ์ก็ถูกอุ้มเข้าไปในตึกด้วยกลุ่มผู้ชายสี่ห้าคนหนึ่งในนั้นมีแจ๊ครวมอยู่ด้วย พอทั้งคู่ถูกวางลงบนพื้นก็ถูกมัดมือมัดเท้าไว้ เพื่อกันไม่ให้หนีได้ตอนรู้สึกตัว
ด้านหลุยส์พอจอดรถได้ ก็รีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งเข้าไปในตึกจนไปถึงชั้นที่คนร้ายอยู่ หลุยส์ได้แต่หลบมุมมองอยู่ห่าง ๆ เพราะคนร้ายมีเยอะกว่า
ด้านโรสเริ่มรู้สึกตัวจึงลืมตาตื่นพร้อมกับขยับตัว ส่วนพิมพ์ยังคงสลบอยู่ แจ๊คเห็นว่าโรสเริ่มรู้สึกตัวก็ตรงเข้าไปลวนลามเธอ โดยการลูบไล้ไปตามใบหน้า
"พี่ถ้าเสร็จผมต่อนะ สวยบาดตามากเลยคนนี้" ลูกน้องแจ๊คเอ่ยขึ้น
"ได้สิ แกไม่ต้องกลัวหรอกได้ทุกคน" จ้องหน้าโรสอย่างหื่นกระหาย
"พวกแกเป็นใครจับฉันมาทำไม"โรสตะโกนใส่หน้าแจ๊คด้วยความกลัวพยายามขยับมือและเท้าที่ถูกมัดไว้ให้หลุด
"ไม่ต้องรู้หรอก เรามามีความสุขกันดีกว่า" ยิ้มมุมปาก
"ไอ้ชั่วปล่อยฉันไปนะ! พิมพ์ตื่นสิ" หันหน้าไปทางพิมพ์ที่สลบอยู่กำลังโดยคนร้ายอีกคนลวนลามอยู่ใกล้ๆ เธอ
"อย่ามาปากดีกับฉัน "เข้าไปขึ้นคร่อมโรสพร้อมกับฉีกดึงเสื้อผ้าเธอออก จากนั้นก็ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอขาวเนียน โรสพยายามดิ้นขัดขืนน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
หลุยส์ทนรอไม่ไว้จึงรีบวิ่งเข้าไปกระชากร่างของแจ๊คออกจากโรส พร้อมกับชกเข้าที่ใบหน้าจนล้มลงไปกองกับพื้น พร้อมกับถอดเสื้อสูทออกมาคุมให้โรสและแกะเชือกที่มัดมือกับเท้าออกให้ พอโรสเป็นอิสระก็โผล่เข้ากอดหลุยส์ไว้แน่นร้องไห้สะอึกสะอื้น
"คุณไม่เป็นอะไรแล้วนะ ผมมาช่วยคุณแล้ว"หลุยส์พูดปลอบโรส
"พวกแกเป็นใครว่ะ" แจ๊คถามขึ้นพร้อมกับยันตัวขึ้นมาจากพื้น
หลุยส์ไม่ตอบแต่กลับพยักหน้าให้ลูกน้องที่ตามมาสมทบทีหลังให้จัดการคนร้ายแล้วประคองโรสให้ยืนขึ้น ส่วนพิมพ์เขาให้ลูกน้องอีกคนอุ้มออกไปเพราะเธอยังไม่ได้สติ
ด้านลูกน้องของหลุยส์หลายสิบคนช่วยกันไล่จับคนร้ายทั้งหมดมาได้รวมถึงแจ๊คด้วย หลุยส์กำลังประคองโรสไปตรงประตูเพื่อจะออกไป แจ๊คเห็นอย่างนั้นก็ออกแรงขัดขืนการถูกจับคุม ชักปืนที่เหน็บซ่อนไว้อยู่ตรงเอวออกมาแล้วยิงไปทางหลุยส์
ปัง! กระสุนปืนเจาะเข้าไปที่ไหล่ขวาของหลุยส์จนเลือดไหลย้อยออกมา
"ว้าย! " โรสร้องออกมาด้วยความตกใจรีบช่วยประคองหลุยส์ที่กำลังจะทรุดตัวล้มลงกับพื้น
"หลุยส์คุณอย่าเป็นอะไรนะ" โรสมองแผลที่ไหล่หลุยส์น้ำตาคลอเบ้าพร้อมกับพยุงออกไปข้างนอก
"ผมไม่เป็นอะไรหรอก แผลแค่นี้เอง" ใช้มือปิดแผลไว้
"กระสุนปืนฝังในเลือดไหลขนาดนี้ไม่เป็นอะไรได้ยังไง รีบไปโรงพยาบาลเถอะ" เดินประคองหลุยส์ไปที่รถ
"คุณเป็นห่วงผมเหรอ"หันไปมองหน้าโรส
"มันใช่เวลามาถามอะไรตอนนี้ไหม"หลบสายตาหลุยส์
พอไปถึงรถคนของหลุยส์ก็รีบขับรถตรงไปยังโรงพยาบาลทันที ระหว่างนั่งอยู่ในรถ โรสก็นั่งข้างหลุยส์ไม่ห่างด้วยความเป็นห่วง
ด้านแจ๊คโดนคนของหลุยส์เตะกระทืบจนสะบักสะบอมไม่มีทางสู้อีก หลังจากนั้นคนร้ายทั้งห้าคนก็ถูกนำตัวไปส่งตำรวจเพื่อสอบสวนหาคนอยู่เบื้องหลังต่อไป
พอมาถึงโรงพยาบาลหลุยส์ก็ถูกส่งตัวเข้าห้องผ่าตัดทันที โดยมีโรสยืนรออยู่ตรงหน้าห้องด้วยความเป็นห่วง ส่วนพิมพ์ถูกนำตัวไปปฐมพยาบาลอีกห้องหนึ่งเพื่อให้ฟื้นขึ้นมาจากฤทธิ์ยา
โรสยืนอยู่ตรงหน้าห้องผ่าตัดสักพักโทรศัพท์ก็มีสายเข้าโชว์เบอร์ปีเตอร์เธอจึงรีบรับและเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ปีเตอร์ฟัง หลังจากวางสายไปปีเตอร์ก็รีบมาที่โรงพยาบาลทันที
"โรสพิมพ์เป็นยังไงบ้าง" เดินตรงเข้าไปหาโรสด้วยความรีบร้อน
"กำลังพักฟื้นอยู่ห้องโน้นค่ะ" โรสหันหน้าไปทางห้องที่พิมพ์พักอยู่
"เดี๋ยวผมมานะ" รีบเดินตรงเข้าไปหาพิมพ์ในห้องอย่างรวดเร็ว
พอเข้าไปข้างในห้องก็เห็นพิมพ์กำลังนอนพักอยู่บนเตียง โดยมีพยาบาลกำลังให้น้ำเกลืออยู่ ปีเตอร์จึงสอบถามอาการ
"ไม่ทราบว่าอาการคนไข้เป็นยังไงบ้างครับ" หันไปมองหน้าพิมพ์ที่หลับอยู่บนเตียง
"คนไข้ได้รับยาสลบเกินขนาดและร่างกายอ่อนเพลียเลยทำให้คนไข้รู้สึกตัวช้า แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วพอให้น้ำเกลือหมดกระปุกก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ"
"ครับ"รับคำแล้วหันไปหาพิมพ์ที่เตียง
"พิมพ์เธอเป็นยังไงบ้าง" ยื่นมือไปจับมือพิมพ์ไว้
พิมพ์ลืมตาขึ้นช้าๆ มองหน้าปีเตอร์พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ ขยับตัวจะลุกขึ้นนั่งแต่ปีเตอร์ห้ามไว้ก่อน
"เธอจะลุกทำไมนอนพักไปก่อน เดี๋ยวถ้าน้ำเกลือหมดก็กลับได้แล้ว" จับไหล่พิมพ์ให้นอนลง
"ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ" เธอรู้แต่ว่าเหมือนมีใครเอาผ้าที่มีกลิ่นฉุนแปลก ๆ มาปิดจมูกจากนั้นก็มืดดับวูบไปโดยไม่รู้ตัว
"กลับคาสิโนก่อนแล้วฉันจะเล่าให้ฟังเอง นอนพักไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันมา"
"ค่ะ" มองตามหลังปีเตอร์เดินออกไป
"โรสคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ปีเตอร์เดินเข้าไปหาโรสที่ยืนอยู่ตรงหน้าห้องผ่าตัด
"ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ โชคดีนะคะที่หลุยส์มาช่วยไว้ทัน จนต้องมาเจ็บตัวแบบนี้"หันไปมองหน้าห้องผ่าตัดไม่วางตา
"คุณไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะ ผมส่งคนไปที่โรงพักแล้ว เดี๋ยวก็คงรู้ว่าใครเป็นคนสั่งให้พวกมันทำ" เขาจะต้องรู้ต้นตอของเรื่องทั้งหมดให้ได้ แล้วจัดการให้เด็ดขาด
"ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนจ้างให้พวกมันทำ" โรสเอ่ยขึ้น
สักพักบุรุษพยาบาลก็เข็นหลุยส์ที่นอนอยู่บนเตียงหลังจากผ่าเอากระสุนปืนออก ออกมาจากห้องผ่าตัดผ่านหน้าโรสกับปีเตอร์ไป โรสจึงรีบเดินตามไปเพื่อไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วย ส่วนปีเตอร์ก็เดินเข้าไปหาพิมพ์ในห้องเพื่อรอกลับพร้อมกัน
ด้านเกรซพอขาดการติดต่อจากแจ๊คเธอก็พอจะเดาออกว่าแผนการไม่สำเร็จหรือไม่ก็ถูกจับได้ เธอจึงรีบกลับคอนโดเก็บของบางส่วนแล้วรีบหนีออกไปจากพื้นที่ทันที เพราะถ้าแจ๊คสารภาพเธอจะได้ไม่ต้องมากังวลว่าจะถูกจับได้
พอพิมพ์เติมน้ำเกลือเสร็จปีเตอร์ก็พาเธอไปหาโรสที่ห้องหลุยส์เพื่อกลับพร้อมกัน
"อ้าว พิมพ์ดีขึ้นแล้วเหรอ" โรสถามขึ้น
"ดีขึ้นแล้วค่ะ แล้วคุณหลุยส์เป็นยังไงบ้างคะ" ปีเตอร์เพิ่งบอกเธอเองว่าหลุยส์ไปช่วยเธอกับโรสเลยถูกยิง
"หลับไปแล้วล่ะ คงจะง่วงเพราะยาที่หมอให้น่ะ" หันไปมองหน้าหลุยส์ที่นอนหลับอยู่บนเตียง
"แล้วเราจะกลับกันได้หรือยัง"ปีเตอร์มองหน้าโรส
"กลับสิคะ แต่โรสจะกลับมาเฝ้าหลุยส์ต่ออีก เขาอุตส่าห์ช่วยโรสไว้"
"ก็ได้ตามใจคุณ ไปกันเถอะ" ปีเตอร์เดินนำหน้าออกไปจากห้องทันที
พอกลับไปถึงคาสิโนโรสก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเฝ้าหลุยส์ที่โรงพยาบาลต่อ ส่วนพิมพ์ปีเตอร์ก็ให้นอนพักผ่อนต่อในห้องของเธอ ส่วนเขาก็ไปตามเรื่องคนร้ายที่ก่อเหตุที่โรงพักต่อด้วยตัวเอง
