"ผมไม่ได้อยากเป็นน้องชายพี่นาย พี่นายพี่ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น" ความคลั่งรักของน้องชายต่างสายเลือดที่ใช้วิธีการสะกดจิตเปลี่ยนพี่ชายให้มาเป็นแฟนตนเอง ความรักในครั้งนี้จะจบแบบไหน
ชาย-ชาย,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,อื่นๆ,พี่น้อง,สะกดจิต,20+,nc,pwp,มหาวิทยาลัย,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"พี่นายครับอาหารกลางวันเสร็จแล้วนะครับ" หนึ่งวางอาหารกลางวันที่ตนพึ่งทำเสร็จร้อนที่ข้างหน้าพี่นาย
"หนึ่งช่วยเอามันออกไปจากดุ้นพี่ที พี่ไม่ไหวแล้วพี่อยากปล่อยออกมาแล้ว" นายนั่งเกร็งตัวสั่น สีหน้าทรมานไม่สู้ดี รู้สึกทรมานปนเสียวเหมือนแก่นกายตนจะระเบิด
ระหว่างที่นายรอหนึ่งทำอาหารกลางวัน นายถึงจุดสุดยอดไปแล้วสามครั้ง แต่ไม่สามารถปล่อยออกมาได้เพราะถูกแท่งอุดรูปัสสาวะอุดรูแก่นกายไว้อยู่
"พี่นายอยากให้ผมเอาแท่งนี้ออกจากดุ้นพี่ พี่ก็ต้องทำตัวดีๆ เชื่อฟังผมอย่าขัดใจผมตกลงไหม" หนึ่งจับคางพี่นายให้เชิดหน้าขึ้นมาสบตาตน
"หนึ่งจะให้พี่ทำอะไร บอกได้เลยขอแค่เอาไอแท่งบ้าๆ อันนี้ ออกจากดุ้นพี่ที พี่รู้สึกทรมานจนอยากจะบ้าตายอยู่แล้ว"
"พี่นาย พี่พูดเองแล้วนะ งั้นผมขอสวมอันนี้ให้พี่ก่อนเดี๋ยวผมจะปล่อยให้พี่เสร็จออกมา" หนึ่งหนึ่งกดปิดการทำงานเซ็กซ์ทอยที่รูสวาทพี่นาย แล้วจากนั้นก็ลุกไปหยิบปลอกคอแบบมีสายจูงมาสวมที่คอพี่นาย แล้วก้มลงแกะเชือกที่ข้อเท้าทั้งสองข้างออก เหลือแต่กุญแจมือที่ยังไม่ปลดออกให้
"เรียบร้อยแล้วครับ พี่นายลุกขึ้นแล้วตามผมมา เดี๋ยวผมจะพาพี่ไปเอาแท่งอันนั้นออกที่ห้องน้ำ" หนึ่งจับสายจูงพาพี่นายมายังห้องน้ำตนหนึ่งพาพี่มายืนอยู่ตรงหน้าชักโครก โดยที่แขนทั้งสองของพี่นายยังถูกล็อกด้วยกุญแจมืออยู่ด้านหลัง
"พี่นายพอผมดึงมันออกมาแล้ว พี่นายปล่อยออกมาเต็มที่ได้เลยนะครับ เดี๋ยวผมจับดุ้นพี่ไว้ให้" หนึ่งยิ้มให้พี่นายแล้วจับแก่นกายพี่นาย ให้จ่อที่ชักโครกจากนั้นก็ดึงแท่งอุดรูปัสสาวะออก
นายรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก หลบสายตาหันหน้าหนีหนึ่งไปอีกทาง ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่ตนจะถูกคนอื่นจับแก่นกายให้จ่ออยู่หน้าชักโครกแบบนี้ นายอัดอั้นมานาน จึงปล่อยน้ำกามให้พุ่งออกมาอย่างแรง เพราะควบคุมตนเองไม่ไหว
"ว้าว ออกมาเยอะมากเลยผมแค่ไปทำอาหารกลางวันให้พี่นายแป๊บเดียวเอง" หนึ่งทำสายตาลุกวาว ผิดกลับสีหน้าของนายที่รู้สึกอับอายแทบอยากเอาหน้าหมุดดินหนี
"พี่ไม่นึกเลยว่าหนึ่งจะเป็นพวกซาดิส โรคจิตแบบนี้ ทำอะไรไม่เคยนึกถึงคู่นอนตัวเองเลย รู้ไหมระหว่างที่พี่รอหนึ่งมันทรมานขนาดนั้น" นายร้องไห้พรั่งพรูความในใจออก
ตั้งแต่ที่นายได้รู้จักหนึ่งตั้งแต่วันแรก และได้เป็นครอบครัวเดียวกัน หนึ่งในสายตาของนายเป็นน้องชายที่น่ารัก เชื่อฟังตนเสมอ
นายคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะความใกล้ชิดของตนกับหนึ่งที่สนิทมากเกินไป จนกลายเป็นหนึ่งยึดติดกับตน และรักตนแบบผิดๆ เกินกว่าคำว่าพี่น้องเรื่องทั้งหมดก็คงไม่เป็นแบบนี้ ตนได้แต่ทำใจอยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ แล้วพรุ่งนี้ทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม
"ผมขอโทษ ผมจะไม่ใส่แท่งนี้เข้าไปอีกแล้ว ผมขอแค่พี่ทำตัวดีๆ กับผม ทำตามที่ผมสั่งทุกอย่าง ตอนนี้เราเหลือเวลาไม่ 12 ชั่วโมงด้วยซ้ำ แค่นี้พี่ทำให้ผมได้รึเปล่า" หนึ่งเข้าไปกอดพี่นายแล้วลูบศีรษะ หนึ่งรู้ว่าครั้งนี้ตนคงแกล้งพี่นายแรงเกินไปก็รู้สึกผิดอยู่บ้าง จึงเริ่มใจเย็นลง
"ได้สิ พี่รู้ว่าหนึ่งจะทำตามสัญญา พวกเรารีบล้างมือแล้วไปกินข้าวกันเถอะ เราจะได้มีแรงทำเรื่องที่หนึ่งต้องการ" นายเอาหลังมือปาดน้ำตาตนเอง
หนึ่งล้างมือแล้วจับสายจูงพาพี่นายกลับไปยังโต๊ะทานอาหาร เปลี่ยนเก้าอี้นั่งให้พี่นายเป็นแบบปรกติแทนเก้าอี้ที่ตนดัดแปลง แล้วปลดกุญแจมือออกให้พี่นายได้ทานอาหารอย่าสะดวก
"พี่นายรีบกินสิครับ เมื่อกี้หนึ่งมัวแต่เล่นสนุกจนอาหารน่าจะเย็นลงแล้ว" หนึ่งนั่งเก้าอี้ตัวที่อยู่ข้างๆ พี่นาย
นายกวาดสายตามองอาหารที่อยู่ตรงหน้าตน มีแต่เมนูโปรดที่ตนชอบทั้งนั้น นายก็รู้สึกผิดในใจหนึ่งเป็นน้องชายที่ดีใส่ใจตนเสมอ ผิดกับตนเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนึ่งชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
"พี่ขอโทษนะ ที่ตลอดมาพี่เป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่อง ชอบโกหกหนึ่ง ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวหนึ่ง ไม่เคยรู้ว่าหนึ่งชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ต่างจากหนึ่งที่ใส่ใจพี่ทุกอย่าง ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวพี่ พี่ยังไม่คิดไม่ออกด้วยซ้ำว่าอะไรทำให้หนึ่งรักพี่แบบนั้น" นายไม่กล้าแม้แต่สบตาหนึ่ง ได้ก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด
"ที่หนึ่งรักพี่นายเพราะพี่นายก็คือพี่นายยังไงครับ ถึงพี่นายจะนิสัยไม่ดีบ้าง แต่คนที่อยู่ข้างหนึ่งตลอดเวลาคือพี่ ตอนหนึ่งมีความสุข ดีใจ เสียใจก็มีพี่นายคอยอยู่ด้วยตลอด พี่นายก็มีข้อดีตั้งหลายอย่าง ถึงพี่นายจะจำไม่ได้ว่าหนึ่งชอบอะไรไม่ชอบอะไร แต่พี่นายก็ดูแลหนึ่งตอนหนึ่งไม่สบาย พูดปลอบใจเวลาหนึ่งคิดถึงแม่ ชอบพาทำอะไรเสี่ยงๆ แต่พี่นายก็คอยดูแลหนึ่งอยู่ใกล้ๆ ตลอด ตอนที่เจ้าปุยนุ่นเสีย พี่นายก็คอยมานอนปลอบหนึ่งเป็นอาทิตย์จนหนึ่งกลับมาร่าเริง เวลามีใครมารังแกหนึ่งพี่นายก็จะเอาคืนให้โดยไม่สนเลยตัวเองจะเป็นยังไง นี่ไงข้อดีของพี่นายที่ทำให้หนึ่งตกหลุมรักพี่มาตลอด"
นายเงยหน้ามองใบหน้าของหนึ่งที่กำลังพูดข้อดีของตนมากมายด้วยรอยยิ้มที่สดใส ก็ทำให้หัวใจตนเต้นไม่ปรกติ
(ไอนายหยุดความรู้สึกตัวเองซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็กลับไปเป็นพี่ชายหนึ่งเหมือนเดิมแล้ว)
นายหน้าแดงพยายามหยุดคิดถึงความรู้สึกเมื่อครู่ แล้วหันมาให้ความสนใจที่อาหาร นายก้มหน้าก้มตารีบรับประทานอาหารจนสำลัก
แค่ก! แค่ก! เสียงไอ
"พี่นายเป็นอะไรไหมครับ ค่อยๆ กินสิครับ หนึ่งไม่เร่งเวลาพี่หรอก กินตามปรกติได้เลย" หนึ่งเดินมาลูบหลังพี่นายแล้วเติมน้ำให้พี่นายได้ดื่มบรรเทาอาการสำลัก
"ขอบใจมากนะหนึ่ง" นายพยายามดึงสติแล้วรับประทานอาหารต่อจนหมด
"พี่นายตอนเย็นเราออกไปกินข้าวข้างนอกกันไหม วันนี้หนึ่งไม่อยากทำอาหารเย็นกินเอง"
"ได้สิ แล้วชวนพี่ไปกินข้าวข้างนอก เราไม่เสียดายเวลาที่จะมีเซ็กซ์กับพี่รึไง หรือว่าหนึ่งคงไม่ได้คิดว่าจะทำอะไรแปลกที่ข้างใช่ไหม หนึ่ง!"
ถ้าปรกติหนึ่งชวนตนออกไปกินข้าวข้างนอกตนคงไม่คิดมากแบบนี้หรอก ตั้งแต่เมื่อคืนนายได้รู้จักหนึ่งในมุมที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน จึงได้คิดว่าที่หนึ่งชวนตนไปกินข้าวข้างน้องคงไม่ได้มีจุดประสงค์ไม่ดีใช่ไหม
"ฮาฮ่า พี่นายก็เห็นผมเป็นคนยังไงเนี่ย ผมก็แค่อยากออกไปกินข้าวข้างนอกกับพี่ พอกินเสร็จแล้วค่อยมาทำต่อที่บ้านก็ได้ แต่ว่า...ตอนนี้...เราไปทำในห้องนอนผมกันดีกว่า ผมชักอยากออกกำลังกายแล้วสิ" หนึ่งยิ้มกว้างยื่นหน้าเข้ามาหาพี่นาย
"โฮ่ง! โฮ่ง! เชิญเลยครับเจ้านาย อยากพาผมไปไหนก็เชิญจูงผมไปได้เลย" นายยื่นสายจูงให้หนึ่ง
"พี่นายถอดออกก็ได้ ผมไม่อยากเล่นบทเจ้านายกับสัตว์เลี้ยง แต่รอบนี้ผมแค่อยากทำแบบธรรมดาแบบคนรัก" หนึ่งนึกภาพในหัวก็เขินอมยิ้มคนเดียว
"หรือว่าพี่นายอยากลองอะไรใหม่ๆ บอกผมได้นะ ของเล่นผมมีอีกตั้งหลายอย่าง ชุดคอสเพลย์ก็มี หมอ พยาบาล ตำรวจ นักโทษ ผมมีครบ" หนึ่งส่งสายตาลูกหมาให้นาย
"เฮ้ออ...หนึ่งพี่ว่าเราชักหมกมุ่นมากไปแล้ว ถอดปลอกคอพี่ได้แล้ว ในเมื่อหนึ่งเป็นคนสวม หนึ่งก็ต้องเป็นคนถอดให้พี่สิ" นายยืนยันที่จะให้หนึ่งเป็นคนถอดปลอกคอให้ตน
"พี่นายครับเมื่อกี้ผมคงทำให้พี่ทรมานมากไปใช่ไหม ผมขอโทษนะครับ ผมไม่เคยมีอะไรกับใครนอกจากพี่แค่คนเดียว บางทีก็เผลอทำตามความรู้สึกตัวเองมากเกินไปจนทำให้พี่ไม่มีความสุขร่วมกัน ครั้งนี้ผมจะทำอย่างอ่อนโยน พี่นายก็ต้องช่วยสอนผมด้วย"
หนึ่งจากที่ยิ้มอย่างสดใสก็เปลี่ยนสีหน้าในฉับพลันเพราะลึกๆ แล้วหนึ่งก็รู้สึกผิดกับพี่นายเช่นกัน ทั้งที่ตนรักพี่นายแต่ไม่เคยนึกถึงความสุขของพี่นายเลย หนึ่งรู้สึกว่าตนเป็นคนเห็นแก่ตัว
"ก็ได้ พี่ไม่โกรธหนึ่งหรอกนะ บางครั้งคนเราก็ทำตามเสียงที่หัวใจเรียกร้องมากเกินไปเท่านั้นเอง อย่างนั้นครั้งนี้ถือซะว่านี้คือการสอนเพศศึกษาแล้วกัน เวลาที่หนึ่งมีเซ็กซ์หนึ่งจะมีความสุขแค่คนเดียวไม่ได้ ต้องให้คู่นอนเรามีความสุขด้วย ถอดปลอกคอให้พี่แล้วไปเข้าห้องกัน"
นายจากที่ตอนแรกหวาดกลัวหนึ่ง ตอนนี้กลับรู้สึกว่าหนึ่งในตอนนี้ปลอดภัยสามารถคุยได้อย่างสบายใจ
"พี่นายตอนนี้ยังไม่ถึงเที่ยงคืน ผมขอบอกรักพี่แบบความรู้ที่เกินกว่าคำว่าพี่ชายนะ หนึ่งรักพี่นายนะครับ " หนึ่งกอดพี่นายแล้วจากนั้นก็ถอดปลอกคอให้
นายที่ได้ยินคำบอกรักจากหนึ่งครั้งนี้ ก็รู้สึกหัวใจสั่นเต้นแรงผิดปรกติ และรู้สึกว่าอยากให้เวลาเดินช้าลง ยังไม่อยากให้เวลาเที่ยงคืนนี้มาถึงเร็วๆ
(ขอเล่าในมุมตัวละครของนาย คือ นายมองสุดที่รักกับหนึ่งเป็นครอบครัว และคิดกับหนึ่งแบบน้องชายที่ตัวเองต้องคอยดูแล จู่ๆ น้องชายมาบอกรักคิดเกินเลยกับตัวเอง นายที่ไม่อยากเสียความสัมพันธ์ครอบครัวแบบนี้ และก็ไม่อยากให้สุดที่รักแม่เลี้ยงตนเสียใจ เพราะสุดที่รักปลูกฝังความเป็นพี่น้องให้นายกับหนึ่งตั้งแต่ที่นายกับพ่อย้ายเข้ามาในครอบครัว นายจึงยอมทำตามข้อตกลงของหนึ่งแค่ขอให้ทุกอย่างกลับไปเหมือนเดิม)
