"ผมไม่ได้อยากเป็นน้องชายพี่นาย พี่นายพี่ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น" ความคลั่งรักของน้องชายต่างสายเลือดที่ใช้วิธีการสะกดจิตเปลี่ยนพี่ชายให้มาเป็นแฟนตนเอง ความรักในครั้งนี้จะจบแบบไหน
ชาย-ชาย,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,อื่นๆ,พี่น้อง,สะกดจิต,20+,nc,pwp,มหาวิทยาลัย,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"จู่ๆ ทำไมพี่นายถึงถามแบบนี้" หนึ่งตกใจจนทำสีหน้าไม่ถูกหลังจากได้ยินคำถามจากพี่นาย
"หนึ่งก็แค่ตอบมาว่ายังรักพี่ขุนอยู่ไหม"
หนึ่งไม่รู้จะตอบเช่นไร เพราะตลอดเวลาที่หนึ่งรู้จักพี่ขุน พี่ขุนก็ดูแลหนึ่งดีเอาใจใส่หนึ่งจนหนึ่งก็รู้สึกดีไม่ใช่น้อย แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นรู้สึกรักเหมือนที่ตนรักพี่นาย เวลาที่หนึ่งพูดคุยกับพี่ขุนก็มักจะมีภาพพี่นายซ้อนอยู่เสมอ
"หนึ่งไม่รู้"
"หนึ่งตอบไม่รู้แสดงว่าหนึ่งไม่รักพี่ขุนจริงๆ สินะ เพราะถ้าหนึ่งรักพี่ขุนจริงๆ หนึ่งจะไม่ลังเลที่บอกว่ารักพี่ขุน" นายยิ้มออกมาเพราะตอนนี้ตนได้คำตอบแล้วว่าหนึ่งไม่ได้รักพี่ขุน
"ไม่รู้ก็คือไม่รู้ ไม่ได้บอกว่ารักหรือไม่รักสักหน่อย" หนึ่งรู้สึกหงุดหงิดชอบกลที่พี่นายรู้ทัน
"แล้วหนึ่งรักพี่ไหม ไม่ใช่ในความหมายพี่น้องแต่หมายถึงคนรัก"
หนึ่งที่พอได้ยินคำนี้ก็ค้างไปสักพัก รู้ว่าเหมือนพี่นายกำลังล้อเล่นอะไรบางอย่างกับความรู้สึกตนอยู่
"หนึ่งไม่รู้ พี่นายอยากรู้อะไรนักหนาเนี่ย ปลดล็อกประตูเดี๋ยวนี้นะ หนึ่งจะไปเรียน" หนึ่งพยายามเปิดประตูรถออกแต่นายไม่ยอมปลดล็อกให้เพราะยังมีเรื่องที่ต้องคุยกับหนึ่งอยู่
"พี่รู้หนึ่งมีเรียนบ่าย พี่ก็มีเรียนบ่าย เพราะฉะนั้นพี่กับหนึ่งจะนั่งในรถนี้จนกว่าถึงเวลาเรียนก็ได้" นายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หันไปมองหนึ่งอย่างอารมณ์ดี
"พี่นายพี่พูดแบบนี้พี่ต้องการอะไรกันแน่ พี่อยากรู้ความรู้สึกของหนึ่งไปทำไม ก็ในเมื่อบอกไปพี่นายก็..." หนึ่งมองพี่นายสักพักแล้วก็หันหน้าหนี
"ก็พี่อยากรู้คือพี่อยากรู้ไม่ได้รึไง หนึ่งก็แค่ตอบมาไม่งั้นพี่ก็จะไม่ปลดล็อกประตูให้ หนึ่งอย่าหลบตา มองตรงมาที่สายตาของพี่ แล้วช่วยบอกพี่ทีสิว่าหนึ่งยังรักพี่อยู่ไหมหรือว่าหนึ่งรักใครไปแล้ว" นายจับใบหน้าของหนึ่งให้หันมามองตน
"ถ้าหนึ่งบอกว่าหนึ่งรักพี่ขุนล่ะ"
"พี่ไม่เชื่อ ถ้าหนึ่งรักพี่ขุนทำไมตอนบอกรักพี่ขุนดวงตาหนึ่งมันว่างเปล่า ไม่เหมือนตอนที่หนึ่งเคยบอกรักพี่" นายจ้องไปที่ดวงตาของหนึ่ง
"พี่นายจะไปรู้ดีกว่าหนึ่งได้ยังไง" หนึ่งพยายามแกะมือพี่นายออกจากใบหน้าตน
"แล้วหนึ่งรักพี่ไหม" นายถามพร้อมกับมองไปที่ดวงตาของหนึ่ง
"มะมะ...ไม่รักแล้ว" หนึ่งพูดอย่างตะกุกตะกักไม่ยอมบอกความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อพี่นายไป กลัวว่าจะผิดคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับพี่นาย
"น้องหนึ่งโกหก" นายโน้มหน้าเข้าไปประกบจูบริมฝีปากหนึ่งสอดลิ้นเข้าไปในปากของหนึ่ง หนึ่งที่ได้สัมผัสริมฝีปากนุ่มและอุ่นของพี่นายก็เผลอตัวจูบรับยอมให้ลิ้นพี่มาพันผสานลิ้นตัวเองพันกันไปกันมา พอหนึ่งได้สติว่าไม่ควรทำสิ่งนี้ก็ผลักพี่นายออกทันที
"นี่พี่นายทำแบบนี้หมายความว่าไง" หนึ่งหน้าแดงเอามือจับปากตัวเอง
"สรุปรักหรือไม่รักพี่" นายยิ้มแย้มอารมณ์ดีพอใจมากที่ได้จูบหนึ่ง
"ไม่" หนึ่งตอบพี่นายไปแบบนั้นทั้งที่ในใจยังรักพี่นายอยู่ หนึ่งไม่เข้าใจที่พี่นายจูบแล้วถามแบบนี้ต้องการอะไรกันแน่ ต้องการทดสอบตนหรือต้องการให้ตนเลิกยุ่งกับพี่ขุน
นายกำลังจะโน้มหน้าจะจูบหนึ่งอีกครั้งแต่ถูกหนึ่งดันใบหน้าไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้
"พี่นายต้องการอะไรกันแน่ เลิกล้อเล่นสักที" หนึ่งโกรธพี่นายที่กำลังทำเหมือนล้อเล่นกับความรู้สึกตน
"ทำไมตอนนั้นหนึ่งบอกรักพี่ได้ทั้งวัน ทำไมตอนนี้หนึ่งแค่พูดความรู้สึกตัวเองออกมามันยากนักเหรอ แค่พูดว่ารักพี่"
"ทำไมหนึ่งต้องพูดด้วย พี่นายแค่อยากเอาชนะพี่ขุนใช่ไหม หรือต้องการทดสอบว่าหนึ่งได้ทำตามสัญญาที่ให้พี่ไว้รึเปล่า"
"หนึ่งเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว ถ้าหนึ่งยอมพูดความรู้สึกที่มีต่อพี่ พี่ก็มีอะไรจะบอกหนึ่งเหมือนกัน"
"อะไรของพี่นายเนี่ย หนึ่งยังรักพี่อยู่ พอใจพี่นายรึยัง" หนึ่งเขินหน้าแดง
"เนี่ยต่างหากความรู้สึกจริงๆ ของหนึ่ง แววตาที่หนึ่งบอกรักพี่นี่แหละคือของจริง พี่ก็รักหนึ่งเหมือนกันนะ" นายกำลังจะจูบปากหนึ่งอีกรอบแต่ถูกหนึ่งเอามือปิดปากนายไว้
"หนึ่งรู้แล้ว ไม่งั้นพี่นายไม่เฝ้าไข้น้องชายอย่างหนึ่งทั้งคืนหรอก" หนึ่งรู้สึกสับสนไม่อยากคิดไปเองว่าพี่นายก็รักตนมากกว่าคำว่าพี่น้อง
"คำว่ารักของพี่ความหมายไม่ใช่แบบนั้น แต่เป็นแบบนี้" นายจับมือหนึ่งไว้ทั้งสองข้างแล้วจูบปากหนึ่งอีกครั้งอย่างดูดดื่มจนพอใจ
"พี่นายรู้ไหมว่าพี่นายกำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของหนึ่งอยู่ หนึ่งไม่สนุกและก็ไม่ชอบเวลาที่พี่นายมาทำแบบนี้กับหนึ่ง มันทำให้หนึ่งสับสน" หนึ่งหน้าแดงก่ำแม้จะรู้สึกดีแต่ก็ยังไม่อยากเข้าข้างตน
"พี่ไม่ได้ล้อเล่น พี่น้องกันเขาไม่จูบปากกันแบบสอดลิ้นเข้าไปในปากหรอก" นายยิ้มให้หนึ่ง
ในใจหนึ่งตอนนี้อยากกรี๊ดดังๆ แต่หนึ่งก็ยังคิดว่าพี่นายคงไม่ได้อยากเอาชนะพี่ขุนใช่ไหมถึงได้พูดและกระทำแบบนี้
"พี่นายรักหนึ่งแบบนั้นจริงเหรอ ไม่ใช่มาโกหกหนึ่งเพื่ออยากให้หนึ่งเลิกชอบพี่ขุนใช่ไหม"
"หนึ่งมองตาพี่สิ หนึ่งรู้จักพี่ดีกว่าที่รู้จักพี่ขุน พี่รู้ว่าหนึ่งจับผิดพี่ได้ทุกครั้งเวลาที่พี่โกหก ครั้งนี้หนึ่งก็ลองจับผิดพี่สิว่าพี่โกหกหนึ่งรึเปล่า พี่รักหนึ่งนะ"
หนึ่งมองตาพี่นายก็รู้ว่าครั้งนี้พี่นายไม่ได้โกหกตน พี่นายบอกรักตนจากใจจริง
"ทีนี้หนึ่งรู้แล้วใช่ไหมว่าพี่รักหนึ่ง พี่ขอโทษที่รู้ตัวช้าไป พอรู้ตัวว่าพี่รักหนึ่งพี่ก็ไม่อยากทำให้น้ารักเสียใจ เลยยิ่งทำให้หนึ่งต้องพยายามเลิกรักพี่ หนึ่งให้อภัยพี่และรักพี่ต่อเถอะนะอย่าไปรักใครแทนพี่เลย"
"พี่นายหนึ่งก็รักพี่" หนึ่งร้องไห้กอดพี่นาย เพราะนี่คือสิ่งที่หนึ่งอยากได้ยินและต้องการอยากได้จากพี่นายมาตลอด
"หนึ่งร้องไห้ทำไม พี่บอกรักหนึ่งนะหยุดร้องไห้ได้แล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายอีก" นายกอดหนึ่งตอบ
"พี่นายบอกรักหนึ่งอีกทีได้ไหม" หนึ่งตอนนี้รู้สึกเหมือนตนกำลังฝันไป
"จะให้พี่พูดหลายๆ ทีก็ได้ พี่รักหนึ่ง พี่รักหนึ่งมาก พี่รักหนึ่งที่สุด พี่รักหนึ่งคนเดียว เรามาคบกันนะหนึ่ง"
"พี่นายมันเร็วไปไหม"
"รึว่าเราไม่อยากคบกับพี่แล้วเหรอพี่เสียใจนะเนี่ย"
"ไม่ใช่ หนึ่งแต่รู้สึกว่าทุกอย่างมันเร็วไปหมด หนึ่งขอโทษนะครับ ที่ข่มขืนพี่ ฝืนใจพี่ให้ทำตามใจหนึ่ง" ทุกการกระทำที่หนึ่งทำกับพี่นายลงไปไม่ใช่ว่าหนึ่งไม่รู้สึกผิด แต่เพราะรู้สึกผิดมากจึงได้ทำตัวห่างเหินพี่นายไปทีละนิด
"พี่เข้าใจหนึ่ง พี่ไม่โกรธหนึ่งหรอก ก็พอหนึ่งบอกรักพี่ พี่ก็ดันทุรังจะให้หนึ่งตัดใจจากพี่ทำในสิ่งที่หนึ่งไม่ชอบ พาไปสถานบริการแบบนั้น ทำให้หนึ่งโมโห ถ้ากลับกันหนึ่งทำกับพี่แบบนั้นพี่คงเสียใจแย่"
"แต่ว่าตอนนี้พี่นายไม่กลัวแม่หนึ่งจะเสียใจแล้วใช่ เห็นแต่ก่อนพี่นายกังวลกลัวว่าแม่จะเสียใจถ้าเรารักกัน"
"ก็กลัวอยู่นะ พี่ก็กะว่าจะทำให้พ่อพี่เลิกกับน้ารัก แล้วเราก็จะคบกันได้"
"พี่นาย ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก แค่บอกแม่ถ้าแม่ไม่ยอมเราก็หนีตามกันไปเลย"
"ฮาฮ่าไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกหนึ่ง พี่เชื่อว่าน้ารักกับพ่อทั้งสองคนเขารักพวกเรามากเขาต้องเข้าใจพวกเราแน่นอน"
"และก็เรื่องพี่ขุน เมื่อวานหนึ่งไม่ได้ตอบแชทพี่ขุน พี่ขุนก็โทรมารัวๆ หนึ่งว่าพี่ขุนดูแปลกๆ ถ้าเป็นอย่างพี่นายกับลุงทัพบอก แสดงว่าพี่ขุนต้องจงใจอยากเข้าหาหนึ่งแน่เลย หนึ่งจะทำไงดีพี่นายหนึ่งรู้สึกกลัว"
"นั้นเอาอย่างนี้อย่างนั้นอย่าพยายามอยู่คนเดียว ถ้าพี่ขุนชวนไปไหนก็อย่าไป ช่วงนี้พี่จะไปรับไปส่งเราเอง ถ้าพี่ขุนรู้ว่าหนึ่งรู้ตัวแล้วพี่ขุนน่าจะยอมถอยออกไปเอง"
"งั้นต่อจากนี้ พวกเราเป็นอะไรกัน"
นายควานหาธนบัตรฉบับมูลค่าหนึ่งพันบาทมาพับเป็นหัวใจแล้วยื่นให้หนึ่ง
"หนึ่งเป็นแฟนพี่นะ ตอนนี้พี่ไม่ได้เตรียมอะไรมา มีแต่หัวใจที่ทำจากแบงค์พัน หนึ่งรับหัวใจดวงนี้ของพี่ไว้ได้ไหม" นายยื่นหัวใจที่พับด้วยธนบัตรให้หนึ่งแล้วขอเป็นแฟน
"หนึ่งตกลง หนึ่งรักพี่นายมากนะครับ" หนึ่งรับหัวใจที่พับด้วยธนบัตรฉบับมูลค่าหนึ่งพันบาทจากพี่นายมา และเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์อย่างดี
"งั้นตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้ว หนึ่งก็ทำมากกว่าที่พี่น้องทำได้แล้วสิ" หนึ่งทำท่าทางกระมิดกระเมี้ยน
"หนึ่งอยากทำอะไรกับพี่ก็ทำสิ" หนึ่งโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มพี่นายฟอดใหญ่ แทนที่นายจะชอบใจแต่กลับทำสีผิดหวังไม่พอใจ
"หอมแก้มแบบนี้พี่น้องเขาก็ทำกันได้ นึกว่าหนึ่งจะทำอย่างอื่นซะอีก พี่รู้สึกไม่มีแรงอยากเรียนตอนบ่ายแล้วสิ"
"แล้วพี่นายอยากให้หนึ่งทำอะไร เหลือเวลาอีกตั้งสามชั่วโมง อยากไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อนเรียนเหรอ" หนึ่งแกล้งไม่รู้สิ่งที่พี่นายต้องการ
"หนึ่งก็รู้ว่าพี่หมายความว่ายังไง ถ้าหนึ่งไม่เข้าใจพี่คงต้องพาหนึ่งไปที่เงียบๆ แบบเป็นห้องส่วนคุยกันสองต่อสองแล้วสิ"
นายพาหนึ่งมายังม่านรูดใกล้ๆ ที่แต่ก่อนนายเคยใช้บริการบ่อยจนมีบัตรสมาชิก
"หนึ่งก็นึกว่าพี่นาจะพามากินข้าวซะอีกนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว" หนึ่งแกล้งทำใสซื่อไม่สนใจสิ่งที่พี่นายกำลังจะทำเดินวนไปมาในห้อง
"แต่พี่อยากกินอย่างอื่นมากกว่า งั้นพี่ขอพี่กินเลยได้ไหม" นายอุ้มหนึ่งในท่าเจ้าหญิง
"ใครทำให้พี่นายของหนึ่งเป็นคนที่หิวแบบนี้" หนึ่งตีที่แขนพี่นายเบาๆ
"ก็มีเด็กที่ไหนไม่รู้เอากล้วยมาป้อนปากล่างพี่ จนปากล่างพี่ติดใจอยากกินกล้วยลูกเดิมซ้ำ" นายวางหนึ่งให้นอนราบไปกับเตียง แล้วขึ้นคร่อมหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยปลดกระดุมนักศึกษาออกทีละเม็ด
"พี่นายพี่อยากกินผมขนาดนั้นเชียว"
"แล้วหนึ่งล่ะไม่อยากถูกพี่กินเหรอ"
