"ผมไม่ได้อยากเป็นน้องชายพี่นาย พี่นายพี่ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น" ความคลั่งรักของน้องชายต่างสายเลือดที่ใช้วิธีการสะกดจิตเปลี่ยนพี่ชายให้มาเป็นแฟนตนเอง ความรักในครั้งนี้จะจบแบบไหน
ชาย-ชาย,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,อื่นๆ,พี่น้อง,สะกดจิต,20+,nc,pwp,มหาวิทยาลัย,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หนึ่งฟื้นได้สติก็พบว่าตนถูกปิดตาและมัดแขนมัดขาไว้กับเก้าอี้ หนึ่งพยายามครองสติไม่โหวกเหวกโวยวายแกล้งหลับต่อ
พอหนึ่งได้ยินเสียงบทสนทนาชัดเจน ก็คาดการณ์ได้ว่ามีคนที่จับตัวตนมาน่าจะมีประมาณห้าคน ชายสี่หญิงหนึ่ง พอหนึ่งได้ตั้งใจฟังดีๆ ก็รู้สึกคุ้นหูกับเสียงผู้หญิงมาก
"ป้านิดสินะครับ พอพ่อผมตายก็ทำมาหากินไม่เป็นจนต้องมาลักพาตัวผมเลยเหรอ" หนึ่งจำเสียงผู้หญิงคนนั้นได้ดี คนที่ทำให้พ่อของตนนอกใจแม่จนต้องเลิกรากัน
"ไอเด็กเวรแกจำฉันได้เหรอ งั้นไม่มีเหตุผลที่ต้องปิดตาแกไว้แล้วสินะ" นิดกระชากผ้าที่ปิดตาหนึ่งอยู่ออก
สายตาหนึ่งค่อยๆ ปรับแสง ก็เห็นหน้าตาโจรทั้งหมดว่าลักษณะเป็นยังไงบ้าง
"แม่รีบเอาพาปิดตามันออกทำไม เดี๋ยวมันก็จำพวกเราได้ทุกคนแล้วก็ไปบอกตำรวจหรอก" ชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับตนคาดว่าน่าจะเป็นลูกชายป้านิด
"เปิดไปเถอะยังไงไอนี้ ก็ไม่มีโอกาสได้บอกตำรวจหรอก พอพี่ชายมันเอาเงินมาเรา เราก็แค่ฆ่าปิดปากพวกมันทั้งคู่ แล้วก็รีบหนีออกนอกประเทศไปใช้เงินได้สบายๆ ไม่มีใครจับเราได้ฮาฮ่า"
"เมียจ๋านี่ฉลาดจริงๆ หลอกได้ทั้งผัวทั้งเมียทั้งลูก" พ่อแท้ๆ ของลูกชายนิด ซึ่งเป็นสามีของนิด
นิดแท้จริงแล้วมีครอบครัวอยู่แล้ว แล้วก็มาหลอกพ่อของหนึ่งให้เลิกกับแม่และมาแต่งงานกับตัวเอง ครอบครัวของนิดสูบเงินพ่อของหนึ่งจนหมดตัว ไม่มีแม้กระทั่งเงินรักษาตัวเอง
นิดปล่อยให้ช่วงชีวิตสุดท้ายของพ่อหนึ่งต้องตายอย่างทรมาน หนึ่งกับแม่ของหนึ่งทราบเรื่องนั้นดีแต่ก็ไม่ได้เอาเรื่องอะไรนิด เพราะเป็นสิ่งที่พ่อของหนึ่งเลือกเอง
หนึ่งกับแม่จำได้ดีว่าวันที่พ่อบังคับให้แม่เซ็นใบหย่าแล้วไล่แม่ออกจากบ้านโดยที่ยึดบ้านและกิจการทุกอย่างไว้เป็นของตัวเอง ตอนนั้นแม่แทบไม่มีเงินติดตัวสักบาท จึงได้พากลับไปอยู่กับตากับยาย สานต่อธุรกิจจนกลับมารวยอีกครั้ง
"พวกแกนี้มันเลวจริงๆ" หนึ่งยังคงแค้นครอบครัวนี้เป็นอย่างมาก อุตส่าห์เลิกสนใจก็ยังมาลักพาตัวตนเรียกค่าไถ่อีก
"อีกไม่ถึงชั่วโมงลูกเลี้ยงอีนั่นคงจะหอบเงินมาให้เรา ไอน้อยแกรไปเตรียมรถให้พร้อมพอได้เงินแล้วจัดการไอเด็กนี้กับพี่มันทันที"
"ครับพี่นิด" น้องชายของนิด ชายรูปร่างใหญ่ที่สุดในกลุ่ม
"ผมไม่น่าช่วยตาเลย" หนึ่งมองไปที่ชายสูงอายุที่ตนได้ช่วยเก็บของตอนนั้น
ทั้งหมดเป็นแผนของนิด พอหลังจากพ่อของหนึ่งเสียเงินทรัพย์สมบัติกิจการที่พ่อหนึ่งเหลือทิ้งไว้ไม่ถึงปีก็ทำให้นิดและครอบครัวไม่เหลืออะไร
"แกอยากโง่เป็นคนดีเอง สมแล้วที่ให้ครอบครัวของฉันหลอก นิดพ่อไปรอที่รถนะถ้าจัดการพวกมันเสร็จจะได้รีบขับรถออกไปเลย" ชายสูงอายุเดินออกไปข้างนอก
สถานที่ที่หนึ่งอยู่ตอนนี้คือโกดังเก็บสินค้าที่เคยเป็นของพ่อหนึ่ง หนึ่ง จำได้ดีเพราะสมัยที่ยังเด็กเคยมาวิ่งเล่นแถวนี้บ่อย
ตอนนี้นาย ขุน เอและบีทราบตำแหน่งที่หนึ่งอยู่แล้ว กำลังประเมินความปลอดภัยของหนึ่งเพื่อเตรียมความพร้อมรอจังหวะเข้าไปช่วยเหลือให้หนึ่งปลอดภัยบาดเจ็บน้อยที่สุด
พอถึงเวลานัดนายสวมเสื้อเกาะข้างในและใส่เสื้อคลุมทับไว้จนแทบมองไม่ออก แล้วถือกระเป๋าที่มีเงินสดยี่สิบล้านเดินเข้าโกดังไปตามที่กลุ่มโจรได้โทรนัดหมายไว้
"หนึ่งอยู่ไหน นี่เงิน20ล้านที่พวกแกต้องการ" นายพูดพร้อมกับเปิดกระเป๋าให้พวกโจรดู
"น้องแกอยู่นี้ ปลอดภัยดีไม่ต้องห่วงเราก็แค่มัดมือ ปิดตา กับปิดปากไว้เพราะมันพูดมาก ส่งเงินมาแล้วรับไอเด็กเวรนี้ไปซะ"
นายเห็นสภาพหนึ่งตอนนี้ก็ยิ่งปวดใจ นายรีบยื่นเงินให้นิด นิดรับกระเป๋าเงินไว้แล้วให้ลูกชายตนผลักหนึ่งส่งคืนให้นาย นายรีบเข้าไปรับกอดหนึ่งไว้ทันที
"แต่น่าเสียดายที่พวกแกสองคนจะไม่ได้มีโอกาสออกจากที่นี่ไป" สามีของนิดจ่อปืนมาทางหนึ่งและนาย
นายที่เห็นดังนั้นก็เอาตัวบังกระสุนให้หนึ่งและกอดหนึ่งไว้จนแน่น
"พี่นาย!" หนึ่งตะโกนเรียกชื่อพี่นายสุดเสียง
จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็พากันบุกเข้ามาและยิงสวน จับกุมกลุ่มโจรในทันที
หนึ่งที่มองไม่เห็นได้ยินแต่เสียงปืนและเสียงฝีเท้าคนจำนวนมาก ก็รู้สึกกลัวและตกใจ พอหลังจากที่ได้ยินเสียงปืนหนึ่งก็รับรู้ได้ทันทีว่าพี่นายถูกยิงเพราะรับกระสุนแทนตนจึงร้องไห้ฟูมฟาย
นายค่อยๆ แกะผ้าที่บังตาและผ้ามัดปากหนึ่งออก
"ฮือๆ พี่นายอย่าเป็นอะไรนะครับ ถ้าพี่นายตายไปหนึ่งจะไปหาเมียใหม่ทันที" หนึ่งสติแตกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
"พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก พี่จะไม่ยอมให้หนึ่งมีเมียใหม่แน่นอน หนึ่งต่างหากเป็นอะไรไหม" นายพูดพร้อมกับแก้หมัดที่มือให้หนึ่ง
"แต่ว่าเมื่อกี้พี่นายถูกยิง" หนึ่งกอดพี่นายร้องไห้ยกใหญ่พลิกตัวพี่นายหาแผล
"พี่ใส่ชุดกันกระสุนไม่ได้เป็นอะไร เพราะอย่างนั้นอย่าร้องไห้เลยนะ" นายดึงตัวหนึ่งเข้ามากอด แล้วลูบหัว
"พี่นายอย่ารับกระสุนแทนหนึ่งอีกเลยนะ หนึ่งกลัวพี่นายต้องมาเป็นอะไรเพราะหนึ่ง"
"ทำไมพี่จะปกป้องคนที่พี่รักไม่ได้ ถ้าหนึ่งเป็นอะไรไปพี่คงเสียใจไม่ต่างกัน" ทั้งคู่มองตากันไปกันมา โดยไม่สนใจรอบข้างหรือสถานการณ์ตอนนี้เลย
"อะแฮ่ม ลืมพวกเราไปแล้วรึเปล่าหยุดหวานกันได้แล้ว" เอเอ่ยแซวนายกับหนึ่ง
"นั้นสิใช่ไหมครับพี่ชาย" บีหันพูดกับพี่ขุน ที่ยื่นนิ่งเพราะเห็นภาพบาดตาบาดใจ
"น้องหนึ่งกับเจ้านายไม่เป็นอะไรใช่ไหม ปลอดภัยก็ดีแล้ว รีบกลับกันเถอะ น้ารักกับพ่อเป็นห่วงน้องหนึ่งมาก" ขุนเห็นนายกับหนึ่งรักกันมากจนตายแทนกันได้ก็ยอมถอดใจ แม้จะรู้สึกเสียใจแต่เพราะยังไงทั้งคู่ก็คือน้องชายที่ตนรักอยู่ดี
"หนึ่งขอบใจทุกๆ คนมากเลยนะครับ ที่เข้ามาช่วยหนึ่งวันนี้ หนึ่งไม่รู้จะตอบแทนไงดี"
"น้องหนึ่งไม่ต้องคิดมาก มันหน้าที่ของตำรวจต้องช่วยเหลือประชาชนอยู่แล้ว พ่อพวกพี่ฝากมาบอก" เอยิ้มให้หนึ่งและนาย
"ส่วนเรื่องจะตอบแทนอะไรพวกพี่ พี่ตามหาของที่อยากได้เจอพอดี ต้องขอบใจน้องหนึ่งมาก" บีกอดแขนพี่ขุนไว้แน่น
"พี่ชายครับ ตอนนี้หนึ่งปลอดภัยแล้วให้หน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจเถอะ พวกเราสามคนไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า" เอกับบีอาศัยจังหวะชุลมุนลากพี่ขุนหนีไปก่อนทันที เจ้าขุนอยากปฏิเสธ แต่ไม่รู้ทำไมถึงพูดอะไรไม่ออกได้แต่คล้อยตามเอกับบีไป
"พี่ว่าพวกเราก็รีบกลับบ้านกันเถอะ ตอนนี้พ่อกับน้ารักเป็นห่วงพวกเราสองคนแทบแย่แล้ว" นายลูบศีรษะหนึ่ง
หนึ่งโน้มกอดคอพี่นาย และกระซิบข้างหูพี่นายว่า
"ขอบคุณมากนะครับ คุณภรรยา" นายที่ได้ฟังก็รู้สึกเขินเป็นอย่างมากหากที่ตรงนี้ไม่มีคน ตนคงอดใจไม่ได้ทำอะไรมากกว่านี้แน่นอน
หนึ่งและนายรีบกลับไปหาสุดที่รักกับเจ้าทัพที่คอนโด พอทันทีทั้งคู่เห็นหนึ่ง สุดที่รักก็รีบเข้ามากอดหนึ่งทันที
"น้องหนึ่งไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหมลูก"
"ผมไม่เป็นอะไรครับ ได้พี่นายใส่ชุดเกาะมารับกระสุนแทนผมไม่งั้นผมคงไม่รอด"
"หนึ่งน้าขอบใจพี่นายมากนะลูก ถ้าไม่ได้พี่นายพี่ขุนและก็เอกับบีเข้ามาช่วย น้าก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับน้องหนึ่งบ้าง น้าขอบใจหนึ่งจริงๆ" สุดที่รักดึงนายเข้ามากอดด้วย
"น้องหนึ่งไม่ต้องกังวลนะ ว่าพวกมันจะกลับมาทำกับน้องหนึ่งกับพี่นายได้อีก" เจ้าทัพลูบหัวหนึ่งกับนาย
เจ้าทัพรู้สึกโมโหมากที่พอทราบว่าคนที่ลักพาตัวหนึ่งไปคือคนที่ทำให้สุดที่รักต้องถูกอดีตสามีทำร้าย
"ขอบใจคุณมากนะที่อยู่ข้างฉันตลอด"
"ก็เราคือครอบครัวนี่นา ผมเป็นหัวหน้าครอบครัวผมจะทิ้งทุกคนได้ยังไง"
"ลุงทัพไว้ชวนพี่ขุนมากินข้าวที่บ้านเราด้วยสิ ผมว่าพี่ขุนเขาไม่ได้โกรธลุงทัพกับพี่นายหรอก ต้องให้เวลาพี่เขามาก และผมจะน้องชายที่น่ารักให้พี่ขุนใจอ่อนเอง"
"ลุงขอบใจหนึ่งมากเลยนะทั้งที่เจอเหตุการณ์ร้ายๆ เมื่อกี้ ยังเป็นห่วงลุงกับพี่นายอีก" ทั้งสี่กอดกันด้วยความรักและหวังดีซึ่งกันและกัน
หลังจากวันนั้นสุดที่รักกับเจ้าทัพก็จ้างทนายให้ดำเนินคดีกับกลุ่มโจรทั้งห้าให้หนักที่สุด รวมไปถึงรื้อคดีพ่อของหนึ่งอีกครั้ง หลังจากที่ตอนแรกสุดที่รักเลือกที่จะไม่สนใจแต่ในเมื่อมายุ่งกับลูกชายตน คนเป็นแม่ไม่ยอมปล่อยให้คนที่ทำร้ายลูกได้มีความสุขแน่นอน
สุดที่รักกับเจ้าทัพอยู่ทำตัวติดหนึ่งและนายไม่ยอมไปไหน แม้กระทั่งตอนไปเรียนก็ต้องขับรถไปรับไปส่งเอง ขนาดตอนนอนสุดที่รักก็ขอนอนกับหนึ่ง และให้เจ้าทัพนอนกับนาย
สุดที่รักกับเจ้าทัพทำแบบนี้อยู่หลายวันจนหนึ่งและนายแทบไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองเลย ได้แต่ส่งข้อความหากัน พอนั่งกินข้าวด้วยสุดที่รักกับเจ้าทัพก็นั่งอยู่ด้วย จึงทำได้เพียงมองตากันไปมา
จนในที่สุดสุดที่รักกับเจ้าทัพต้องรีบไปคุยธุรกิจต่อที่ต่างประเทศ พอหลังจากไปส่งทั้งคู่ที่สนามบิน หนึ่งและนายก็รีบขับรถกับคอนโดทันที
หนึ่งและนายพอปิดประตูเสร็จก็ไม่รอช้า จูบกันตั้งแต่หน้าประตู ไม่รอที่จะเข้าไปห้องนอน หนึ่งก็ผลักพี่นายลงที่โซฟาห้องนั่งเล่นทันที
"หนึ่งเป็นเด็กดีรึเปล่า"
"ผมทำตามที่พี่นายบอก ไม่ได้ช่วยตัวเองเลย"
"งั้นก่อนที่เด็กดีจะได้รับรางวัล พี่ขอเช็ดก่อนนะว่าหนึ่งได้ทำตามที่พูดจริงไหม" นายชันเข่าขึ้นมาถูไปมาที่แก่นกายของหนึ่ง
