เมื่อเด็กสาวชนชั้นต่ำ มีพลังที่ผู้คนไม่คาดคิด พลังอำนาจที่ผู้อยากจะครอบครอง!! จึงบังเกิดความโกลาหล!!!

เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต - บทที่ 4 1 เป็น 10 ตา โดย NK29 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ข้ามเวลา,จีน,ย้อนเวลา,ย้อนยุค,ย้อนกลับมา,จีน ,จีนโบราณ,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ข้ามเวลา,จีน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ย้อนเวลา,ย้อนยุค,ย้อนกลับมา,จีน ,จีนโบราณ,ทะลุมิติ

รายละเอียด

เมื่อเด็กสาวชนชั้นต่ำ มีพลังที่ผู้คนไม่คาดคิด พลังอำนาจที่ผู้อยากจะครอบครอง!! จึงบังเกิดความโกลาหล!!!

ผู้แต่ง

NK29

เรื่องย่อ

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ เด็กผู้หญิงที่เกิดมาในสลัม ในยุคปัจจุบัน ถูกบุคคลผู้มีนำอาจนำตัวไปขัดเกลา จนเป็นนักมวย หญิงระดับโลก ด้วยวัยเพียง 20 ปีเท่านั้นเป็นแชมป์ 8 สมัยของนักมวยระดับโลก การมาของเธอทำให้ผู้คนทั้งโลกตะลึงในความเก่งกาจของเธอ ด้วยรูปร่างร่างผอมเพรียวแต่สามารถล้มชายร่างยักษ์ แชมป์มวยระดับโลกคนเก่าได้เพียงแค่ มัดเดียว แต่น่าเสียดายเธอต้องจบชีวิตลงในการขึ้น สังเวียนการชกมวยสมัยที่ 9 ของเธอ การตายปริศนาบนสังเวียน ของ “เฟยหย่า” ทำให้เธอได้ย้อนเวลา เข้ามาในร่างของ “เฟยหย่า” อีกคนที่ไม่ใช่เธอ เจ้าของร่างนีเป็นเพียงเด็กหญิงที่สิ้นใจกลางป่า ที่กินเห็ดพิษหมื่นปีเข้าไป เพราะชีวิตที่หิวโหยเด็กน้อย 1 ทารก 1 ต้องออกมาหาของป่าท่ามกลางสายฝนตกหนักที่แสนอันตราย เมื่อข้า ได้ร่างของเจ้ามาแล้ว ข้าจะใช้ ชีวิตที่เหลือของเจ้าด้วยความขอบคุณ การเริ่มต้นใหม่นี้ข้าของใช้ชีวิตแบบที่ข้าต้องการ

ตัวละคร เฟยหย่า
ในยุคปัจจุบัน : เป็นเด็กกำพร้า ถูกนักค้ามนุษย์ที่มีอำนาจ นำตัวมาขายให้คนเถื่อนใต้ดิน เพื่อทำการทดลอง หลังจากที่สามารถต่อยตีเราแย่งชิง กับพวกเด็กในสลัมแล้วชนะทำให้คนในองค์กรที่ผ่านมาแถว เห็นศักยภาพจึงได้นำตัว ไปเป็นเด็กทดลอง

ในยุคโบราณ : เด็กน้อยที่เกิดมาใน สลัมจุดดำมืด ของชนชั้นล่าง แม่สิ้นใจ พ่อติดพนันทิ้งให้อยู่กับเด็กทารกน้อยวัยเก้าเดือน

รูปร่าง เส้นผมสีดำ ดวงตาสีม่วง
ยุคที่ย้อนเวลาไป เป็นโลก ของพลังและชนชั้น อำนาจ
ลักษณะของบุคคลที่มีพลัง – การเกิดของพลังในยุคนี้จะมีการเกิดพลัง ทั้งหมด 9 ขั้น โดยพลังจะแสดงออกเมื่ออายุได้ 5 ขวดเท่านั้น พลังจะแบ่งเป็น น้ำ ไฟ ไม้ ลม ดิน 5 ธาตุสายปกติ พลังสายพิเศษ น้ำแข็ง สายไฟ และ แสง พลังสายในตำนาน คือ พลังของการรักษา
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 1 สายสีเหลือง
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 2 สายสีส้ม
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 3 สายสีแดง
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 4 สายสีเขียว
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 5 สายสีม่วง
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 6 สายสีฟ้า
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 7 สายสีขาว
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 8 สายสีดำ
• ระดับของพลัง ขั้นที่ 9 ไม่มีใครเคยพบเห็นมาก่อน สายสีทอง
สัตว์วิเศษ แบ่งเป็น สัตว์ในตำนาน สัตว์วิเศษ สัตว์ทั่วไป และ สัตว์ปีศาจประกอบไปด้วยตระกูล แห่งการรักษา ไป๋ ตระกลูแห่งการต่อสู้ เฟิ่ง ตระกลูแห่งปัญญา ชิงตระกลูแห่งสัตว์ โย่ว ตระกลูแห่งการปกป้อง กู้ และตระกลูของการปกครอง เซียว
ค่าเงินในโลกนี้
แบ่งเป็น 1 ทองแดง = 10 บาทไทย
1 เหรียญเงิน = 100 บาทไทย
1 ก้อนทอง = 1,000 บาทไทย
1 หินวิญญาณม่วง = 10,0000 บาทไทย
1 หินวิญญาณเหลือง = 100,000 บาทไทย
1 หินวิญญาณแดง

สารบัญ

เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต-บทที่ 1 เฟยหย่า,เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต-บทที่ 2 คนฝืนชะตา,เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต-บทที่ 3 ดวงตาสีม่วง,เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต-บทที่ 4 1 เป็น 10 ตา,เฟยหย่า ฝืนชะตาฟ้าท้าลิขิต-บทที่ 5 ชะตากรรม

เนื้อหา

บทที่ 4 1 เป็น 10 ตา

บทที่ 4


เป็น 1 10 ตา



“ทุกคนเกิดมาพร้อมกับคำว่า “ดวงชะตา” ” เสียงชายชราสวมชุดที่ดูสะอาดตาสีขาว ก้าวเข้ามาในพื้นที่ของเฟยหย่าอย่างช้าๆ พร้อมยกยิ้มมุมปากอย่างน่าเกลียดพร้อมกล่าวกับพวกเด็กๆ ว่า

“พวกเจ้า ถือว่าโชคดีเป็นอย่างมาก หึหึ ที่ได้ลงบทเรียนในที่แห่งนี้” ชายชรากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน? กับพวกเด็กๆ

โชคดี?

“สิ่งที่พวกเจ้ากำลังจะได้เรียนรู้ต่อจากนี้นั้น คือ พรจากสรวงสวรรค์ พวกเจ้าจะได้เจอกับท่านไป๋ฮูย ท่านเทพแห่งความเมตา” เมื่อกล่าวจบชายชราคนนี้ก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เด็กทุกคนในที่นี้เมื่อได้ยินว่าสิ่งที่ตนเองจะได้เจอคือสิ่งใดก็หวาดกลัวกันสุดหัวใจ มีใครไม่รู้จักกัน “ไป๋ฮูย” ปีศาจอสูร เรื่องเล่ากล่าวว่า ไป๋ฮูยตัวใหญ่ มองได้รอบทิศทาง ฟันกรามแหลมคม ชอบกินเนื้อเด็กๆ เนื้อนุ่มลิ้น มันสามารถหลอกเหยื่อของมันได้โดยสิ่งที่ต้องการภายใต้จิตใจ ยิ่งเป็นเด็กที่จิตใจอ่อนแอมักจัดการได้โดยง่าย มันจะค่อยๆ กลืนเหยื่อของมันอย่างช้าๆ

“ไม่ต้องกลัวไปในครั้งนี้ สิ่งที่พวกเจ้าต้องทำมันก็ได้ทำยังไงก็ได้ ไปนำสิ่งของในถ้ำของ ไป๋ฮูย เท่านั้นเอง ใครที่นำออกมาได้พวกเจ้าจะได้ ก้อนทอง 10 ก้อนและอิสรภาพ ที่พวกเจ้าต้องการ หึหึหึ” ก้อนทองจำนวน 10 ก้อนเป็นเพียงเศษเงินของ หอ ซูเม่ย แต่ 10 ก้อนทองนี้สามารถดูแลคนชนชั้นล่างได้ทั้งปี เลยทีเดียว

การเอาของจากถ้ำของไป๋ฮูยไม่ใช่ว่าจะนำชีวิตของตนเองไปทิ้งงั้นหรอกรึ? เฟยหย่าเกิดความกังวลเพราะนางเองก็ไม่เคยต่อกรกับปีศาจมาก่อน จึงไม่อาจรู้เลยว่าตนเองต้องจัดการมันอย่างไร

“เอาละ ร้องไห้คร่ำครวญกันได้แล้ว!! พวกเจ้าก็แค่ไปเอาของแค่นั้นเอง อย่ากลัวไปเลย” ชายชรากล่าวอย่างรำคาญใจ และทำสีหน้าเบื่อหน่าย เด็กพวกนี้ก็แค่ของเล่น เท่านั้นแหละไม่มีค่าอันใดต่อเขาแม้แต่น้อย จริงแล้วๆ การตั้งเป้าหมายไปเอาสิ่งของในถ้ำก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างเพียงเท่านั้น การพนัน เป็น 1 10 ตา ก็แค่ในคนชนชั้นสูงสนุกกับการทำนายทายทักของตนเองเท่านั้นเอง ว่าเด็กหมายเลขใด จะอยู่ได้เป็นคนสุดท้าย เพราะสุดท้ายและไม่เคยมีเด็กคนใดรอดจาก ไป๋ฮูย ไปได้ ยิ่ง ไป๋ฮุยที่กำลังหิวโซเยี่ยงนี้ หุหุ

“เอาละเด็กดีทั้งหลาย ตามข้ามา” ชายชรากล่าวบอกพร้อมบอกให้ผู้คุมนำเศษผ้าหมายเลข 1-10 มาให้เด็กที่ละคน นางพอเดาได้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้เป็นอย่างไร มันไม่ต่างอะไรกันเลยกับชาติที่แล้วที่นำเด็กๆ มาแข่งขันกันเพื่อเอาชีวิตรอด แตกต่างกันที่ ปีศาจ

สถานที่พวกมันนำมานั้น เป็นวงแหวน อาณาเขตเวทมนตร์ที่เป็นเหมือนกังขังบ้างสิ่งไว้ ขนวบเด็กแต่ละคนเดินทะลุเข้าไปในวงแหวานนั้นที่ละคน เศษผ้าที่ได้มาแต่แรกนั้น สลายหายไป หมายเลขก็ปรากฏเหนือหัวของเด็กแต่ละคน เฟยหย่านิ่งอึ้งเล็กน้อย นี่สินะของวิเศษ หมายเลขของ เฟยหย่าคือ 8

“ขอให้พวกเจ้าจงโชคดี” เมื่อคำกล่าวจบ วงแหวนก็หายไปต่อหน้าเด็กทุกคน ตอนนี้ทุกคนเกิดความกลัวกันเป็นอย่างมาก บางคนพยายามเกาะติดกันไว้ เฟยหย่ามองภาพตรงนั้นอย่างนิ่งเฉย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางจะแย่งชิงชีวิตกับผู้อื่น

ในอาณาเขตวงแหวนเวทแห่งนี้มีสภาพคล้ายป่าทึบ ที่มีแต่ความแห้งแล้ง สภาพโดยรอยไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เลยแม้แต่น้อย มีช่องทางให้เราได้เลือกเดินไปทั้งหมด 3 ทางเลือก

“อิๆ เอาละพวกเจ้าพากันเดินไปได้แล้ว ถ้าไม่มีผู้ใดขยับแม้แต่น้อย ตัวพวกเจ้าจะระเบิดเป็นชิ้นๆ เสียงที่ไม่อาจรู้ว่ามาจากที่ใดกล่าวกับเด็กทุกคนในที่นี่

“ไม่ๆ!!!! ข้าอยากกลับบ้าน ท่านพ่อท่านแม่ ฮืออ!!” เด็กน้อยคนหนึ่งก้มตัวลงกริ๊ดร้องอย่างสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพร้อม จิกเส้นผมของตนเองไปด้วย การกระทำนี้ทำให้เด็กๆ คนอื่นๆ เริ่มจิตตกเช่นเดียวกัน

“ขะ ข้าต้องมีชีวิตรอด” เด็กผู้ชายร่างผอมแห้งบอกกับตนเองอย่างกล้าๆ กลัวๆ และก้าวเดินออกไปข้างหน้าไปทิศทางของถ้ำ ไป๋ฮูย

ในขณะเดียวกัน ไป๋ฮูยที่หิวโซ ได้กินเนื้อเด็กที่มันชอบ มันตื่นตัวพร้อมสูบดมกลิ่นที่ลอยมาตามอากาศ ภายในปากที่มีฟันแหลมคมเต็มไปด้วยน้ำลายมากมายที่กำลังไหลออกจากปากของมันด้วยความหิวเป็นอย่างมาก ข้าต้องกิน ข้าต้องการกิน อาหารมาแล้ว

เฟยหย่าเริ่มก้าวเดินจากจุดเริ่มด้วยเช่นกัน นางต้องรีบจบให้เร็วที่สุดเพื่อ เฟยชิง ตามทางที่เฟยหย่าได้เดินออกมานั้นมีเศษซากกระดูก ชิ้นเล็กๆ ให้พบเห็นอยู่ตลอดทาง มีเด็ก 2-3 คนกำลังเดินทางนางอาจจะเพราะว่า เฟยหย่าเป็นเด็กคนเดียวที่ไม่ท่าทีร้องไห้ หรือ หวาดกลัวเลย เลยทำให้เด็กน้อยพวกนี้ตามนางมา เฟยหย่าก็ไม่ได้มีท่าไล่ไปแต่อย่างไร และทำการเดินนำพวกเด็กเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง!
ฮึก!!!!

เสียงสูดหายใจอย่างตกใจของ เด็กๆ กับภาพตรงหน้า เป็นภาพที่หน้า สยดสยองเป็นอย่างมาก เด็กผู้ชายที่ก้าวออกมาในตอนแรกตอนนี้เหลือเพียงแค่หัว ใบหน้าขอเขายังคงตกใจอย่างสุดขีด แต่ร่างกับไม่มีให้เห็น มันกลิ้งออกมาจากภายในถ้ำ ตรงหน้า

“ขะ ข้าไม่เอาๆ ฮือๆ ทำยังไงดี” เด็กๆ พากันกอดกันร้องไห้ แต่ละคนไม่อาจจะประครองสติของตนเองไว้ได้ ในขณะนั้นเองก็มีเด็ก ผู้หญิงในกลุ่มที่ตามเฟยหย่ามา มีอาการเหม่อลอยเดินเข้าไปในถ้ำ พร้อมกับพูดออกมาว่า

“ท่านแม่ มาพาข้ากลับไปใช่ไหมเจ้าค่ะ” เด็กน้อยคนนี้หมายเลข 6 กำลังก้าวเดินเข้าไปในถ้ำอย่างไม่ลังเลใจ เฟยหย่าพยายามหยุดไม่ให้เด็กคนนั้นเข้าไป นางกลับผลักเฟยหย่าออกและวิ่งเข้าไปในถ้ำด้วยใบหน้ามีดีใจ โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อเข้าไปแล้วจะเจอกันสิ่งใด

กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!

เสียงกรีดร้องของเด็กผู้หญิงคนเมื่อกี้ดังออกมาจากภายในถ้ำ และเงียบหายไป ทุกคนในพื้นที่นี่ต่างมีใบหน้าซีด ไร้สี หวาดกลัวต่อสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้นี้มันอะไรกัน? เด็กคนนั้นตายแล้วงั้นหรอ?

เด็กคนที่เหลือที่พากันมาถึงหน้าถ้ำเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยเช่นกัน เมื่อเห็นเช่นกันทุกคนก็พากันกรีดร้องและวิ่งหนีกันไปคนละทาง แต่ก่อนจะวิ่งหนีกันไป ก็มีเสียงเดินออกมาจากภายในถ้ำ

ตึก! ตึก!

เสียงของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ลงน้ำหนักลงขณะที่เดินออกมา มันมีรูปร่างที่ใหญ่โตไม่ต่างจากผู้ใหญ่ที่โตเต็มวัย แต่ขาของมันเหมือนข้าของปีศาจ ใบหน้าอัปลักษณ์ ปากกว้างฟันแหลมคม ดวงตาสีดำมืดสนิท ปากของมันเปื้อนไปด้วย คราบเลือดของเด็กที่มันกินเข้าไป มือของมันมีกรงเล็บขนาดใหญ่กำลังกำร่างเด็กน้อยที่วิ่งเข้าเมื่อกี้ และยกร่างนั้นขึ้นใส่เข้าไปในปากและกลื่นลงไปในคำเดียว มันหันมามองพวกเด็กๆ ที่เหลืออย่างหิวกระหาย

“อิอิ มานีสิเด็กน้อย ข้าจะพาเจ้าออกไปเอง” เสียงของมันแห้บกล่าวคำลวงเพื่อดึงดูดเด็กๆ ให้เข้าไปหามัน