ต่อให้เธอจะหนีไปไกลถึงสุดคอบโลก ฉันก็จะตามไป ต่อให้หนีแค่ไหนฉันก็จะเป็นคนตามล่าเธอกลับมา และเมื่อทันทีที่เธออยู่ในกำมือฉัน เธอจะไม่มีทางได้หนีไปไหนอีก...
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดาร์ค,Dark roman,รักโรแมนติก,มาเฟีย,Nc18+,รุนแรง,ซาดิสม์,โรคจิต,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Part 2.
[ เวลา 08:00 ]
แกร๊ก...แกร๊ก... แกร๊กๆ
เสียงกดแป้นคีย์บอร์ดส่งเสียงดังอย่างต่อเนื่อง เธอนั่งบิดตัวขี้เกียจก่อนจะหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบเล็กน้อย ก่อนจะนั่งมองกลุ่มกองเอกสารสาระพัดอย่างที่เธอจะต้องจัดการให้เสร็จภายในสองวันนี้...
"เฮ้อ..ทำไหมงานมันถึงได้เยอะขนาดนี้เงี่ย !! "
เธอบ่นออกมาอย่างอิดออด พลางไล่จดเอกสารต่างๆ ด้วยความจำทนจำใจ...
ตื้อดึ่ง!!!
ในระหว่างที่เธอกำลังนั่งจดจ่ออยู่กับงานนั่น จู่ๆก็มีเสียงกดกริ่งที่ดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน เธอพละตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้นั่งก่อนจะเดินตรงไปยังหน้าประตูบ้าน
"นั้นใครคะ ??"
เธอร้องถามบุคคลด้านนอก...แต่รออยู่นานก็ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับใดๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบกลับเธอจึงได้ทำการส่องตาแมวเพื่อส่องดูว่ามีใครอยู่ด้านนอกรึป่าว ??
แต่ ด้านนอกนั้นมันว่างเปล่า....
เธอเปิดประตูออกไป ก่อนจะพบกับช่อดอกไม้ขนาดใหญ่วางอยู่ที่หน้าประตูที่แนบโน๊ตมาพร้อมๆกัน เธอรีบหันมองไปรอบๆ ในทันทีเผื่อที่เธอจะได้เห็นว่าใครเป็นคนนำช่อดอกไม้นี้มาวางไว้ให้เธอ...
เธอหยิบช่อดอกไม้นั้นขึ้นมาเชยชมอย่างสนอกสนใจก่อนจะหยิบโน๊ตที่แนบมาด้วยขึ้นมาอ่าน ที่หน้าจั่วโน๊ตรอบนี้ไม่มีชื่อใดๆ เขียนไว้....เธอเปิดกระดาษโน๊ตขึ้นมาอ่านเนื้อหาด้านใน แต่เมื่ออ่านไปเรื่อยๆเธอก็เผเผลอหลุดขำและอมยิ้มเล็กน้อยกับกระดาษโน๊ตนี้
' ฉันค่อยเฝ้ามอง ฉันค่อยโหยหา เมื่อไรกันหน่านกน้อยของฉัน จะบินกลับรัง ' ฮ่าๆ ถึงแม้ว่าเธอนั้นจะไม่ใช่พวกเจ้าบทเจ้ากลอนมากนัก แต่ไม่รู้ว่าทำไมกลอนบทง่อยๆ นี้ที่แต่งเหมือนกับเด็กอนุบาลหัดแต่งกลอนจีบสาวนี้มันถึงทำให้เธออดไม่ได้ที่จะหุบยิ้มไม่ได้..
' แต่กลอนนี้พออ่านดีๆ เเล้วรู้สึกขนลุกแปลกๆ '
เธอหอบช่อดอกไม้นั้นเดินกลับเข้ามาในห้องด้วย ก่อนจะนำมาวางที่โต๊ะข้างๆ โต๊ะทำงานของเธอ
"เอาล่ะ ได้เวลาทำงานต่อเเล้ว"
เธอนั่งลงและจดจ่อกับกองเอกสารต่างๆ ด้วยความตั้งใจเพราะต่อให้ตอนนี้จะเป็นวันหยุดของเธอก็ตามแต่หน้าที่ ที่เรียกว่างานนั้นมันก็ยังคงเป็นหน้าที่ที่เธอต้องทำให้เสร็จ แต่จะให้ว่ายังไงดีล่ะ ? ถึงยังงั้นเธอก็รู้สึกเบื่ออยู่เล็กน้อยที่ต้องนั่งอุดอู้ทำงานอยู่แต่ในบ้านและเสียเวลาไปเที่ยวเล่นด้านนอก..
รีบทำงานดีกว่า
[ เวลา 12 : 35 นาที ]
เสียงของปากาที่ถูกขีดเขียนลงบนหน้ากระดาษเอกสารฉบับสุดท้ายนั้นเป็นเหมืนกับเสียงแห่งชัยชนะและเสียงสวรรค์
' เสร็จแล้วโว้ยย '!!!
เสียงภายในหัวของเธอร้องออกมาด้วยความดีใจอย่างขีดสุด ถ้าทุกๆ คนได้ลองเขียนเอกสาร '150' ฉบับดูก็น่าจะรู้ดีว่ามันเป็นอะไรที่ทรมารนิ้วของคุณมากๆ พอๆ กับตอนแก้' ร 'ให้กับอาจารย์ที่โรงเรียน !!!
เธอรีบจัดเก็บกองเอกสารทั้งหมดให้เรียบร้อยก่อนจะบิดตัวไปมาเพื่อคลายกล้ามเนื้อเล็กน้อยเพื่อบรรเทาอาการปวดกล้ามเนื้อ เห้อ..
ติ้ง !!
ในระหว่างที่เธอกำลังนั่งพักอยู่นั้นจู่ๆ ก็มีเสียงข้อความจากมือถือของเธอดังขึ้นมา...
"หื้ม..ใครส่งข้อความอะไรมากันละเนี่ย"
หวังว่าจะไม่ใช่เรื่องงานอีกนะ !?
[ แชท ]*
《Kelab》[ " ดีครับคนสวย " ]
ทันทีที่เธอเห็นว่าใครเป็นคนส่งแชทมาหาเธอ เธอก็แทบอยากจะปิดเครื่องหนีทันที !!
การที่เขาทักมาเเบบนี้มันต้องเรื่องอะไรเเน่ๆ..
《Anna》[ " มีอะไรคะ? " ]
เธอถามเขาสั้นๆ...
《Kelab》[ " วันนี้คุณว่างรึป่าว "]
《Anna》[ "ว่างค่ะ คุณมีธุระอะไรรึป่าวค่ะ?" ] ความสงสัยมากมายเริ่มแล่นเข้ามาทีลัเล็กทีละน้อย
เขาต้องการอะไร??
《Kelab》[ " ครับๆ คุณอยากไปเที่ยวกับผมไหม ??? แค่สักสองสามชั่วโมง ได้ไหมครับ !? " ]
"ห้ะ !?"
เธอถึงกับเผลอหลุดอุทานออกมาก ด้วยความแปลกใจ...และสงสัย แต่ลองดูก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรเพราะเธอเองก็กะว่าจะออกไปหาอะไรกินข้างนอกอยู่พอดี
《Anna》[ ได้ค่ะ ฉันก็ว่ากำลังจะออกไปกินข้าวข้างนอกพอดี คุณจะไปไหมละ ??]
《Kelab》[ เอาสิครับเพราะตอนนี้ก็เที่ยงวันเเล้ว...เเล้ว คุณสนใจไปเที่ยวเดินดูงานเทศกาลประจำเมืองด้วยไหมครับ ไปไหม ??]
งานเทศกาศ!?
ถึงเธอจะมาอยู่ที่เมืองนี้นานพอสมควรแล้วก็ตามแต่ เธอก็แทบจะไม่ค่อยได้ร่วมทำกิจกรรมและเข้าร่วมประเพณีหรืออื่นๆของเมืองนี้เลย..
《Anna》[ ที่เพนซิลเวเนียมีเทศกาศประจำเมืองด้วยหรอค่ะ ฉันไม่ค่อยรู้เลยค่ะ ]
《Kelab》[ มีสิครับมันจะจัดขึ้นทุกๆ หนึ่งร้อยวันน่ะครับ มันเรียกว่าเทศกาศเสี่ยงคู่นะครับ น่าสนใจไหมล่ะครับ ไม่เเน่คุณกับผมเราอาจเป็นโชคดีจับได้ของชิ้นเดียวกันก็ได้นะครับ ]
《Anna》[ ลองดูก็ไม่เสียหายค่ะ ]
《Kelab》[ เจอกันอีกชั่วโมงครึ่งนะคร้าบ~]
.....
หลังจากที่จบบทสนทนา เธอก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงพลางครุ่นคิดว่า...
"ฉันต้องบ้าไปเเล้วเเน่ๆ ที่ยอมไปกับเขา"
ในขณะที่หญิงสาวล้มตัวลงนอนอยู่กับเตียงกันนั้น เธอก็ไม่รู้เลยว่าทุกๆ การกระทำของเธอกำลังถูกจ้องมองผ่านกล้องโดยที่มีบุคคลปริศนากำลังจ้องมองอยู่...
------------------------------◇◇◇-----------------------------
...เขาจ้องมองดูทุกการกระทำของเธอผ่านกล้องวงจรปิดขนาดเล็กที่เขานั้นสั่งทำมันขึ้นมาเป็นอย่างพิเศษเพื่อใช้เฝ้ามองดูเธอ แต่ทันทีที่เขาได้เห็นถึงบทสนทนาเล็กๆ นั้นผ่านจอมือถือของเธอที่เขาได้ทำการแฮ็กระบบของเธอไว้แบบเเนบเนียน ซึ่งเขาก็จะสามารถส่องดูทุกบทสนทนาและข้อมูลต่างๆของเธอได้แบบไม่ต้องลงเเรงอะไรมาก แต่...
ไอ้เจ้าตัวปัญหานั้นมันกล้าดียังไง!!
เธอ' เป็นของฉัน ' !!!
ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน ของฉัน !!
ถ้าไอ้ตัวปัญหานั้นต้องการจะเเยกเธอไปจากเขาล่ะก็......
"แกได้ตายห่าเเน่ เคเลป" !!!
ติดตามตอนต่อไป.
