ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ดาร์ค,เรื่องสั้น,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,หลอน,หักมุม,หึงโหด,ฆาตกรรม,ฆาตกรรมหักมุม,คลั่งรัก,ขนหัวลุก,เล่นของ,จบในตอน,แรงบันดาลใจจากเรื่องจริง,อีโรติก,18+,เรื่องสั้น,ผี,ไสยศาสตร์,แก้แค้น,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จับจิตจับใจ รักใคร่ นะเมตตา นะหลงใหล นะคร่ำครวญ จงรักกู หลงกู รักกู หลงกู
ผู้แต่ง
MAEWDAMTONEDARK
เรื่องย่อ
รายชื่อตอน
รูป | หลอนพระธุดงค์
เขาว่ากันว่า..พระเดินธุดงค์นั้นเป็นคนมีบุญบารมีสูง อย่าขัดอานิสงส์
กลิ่น | ผ้าสามสีมรณะ
เขาว่ากัน..ผ้าสามสีมีไว้ผูกกับต้นไม้เก่าเพื่อบูชาเทวดา นางไม้ และผีสาง อย่าลบหลู่! {ความเชื่อ}
เสียง | เสียงเรียกซ้ำ
เขาว่ากันว่า..ถ้าได้ยินเสียงเรียกชื่อตอนกลางคืน อย่าขานรับ! {ตำนานจริง อิน จัน มั่น คง}
รส | แรงรัก 🔞+
เขาว่ากันว่า..คนเล่นของ อย่าลืมรักษากฎ {ไสยศาสตร์}
สัมผัส | ลิ้มรสรอยสวาท 🔞+
เขาว่ากันว่า..ชาวพุทธควรรักษาศีลห้า โดยเฉพาะศีลข้อสาม อย่าทำ!
#ได้รับแรงบันดาลใจจากประสบการณ์จริงจากคนรอบตัว
©️ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗
ห้ามคัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือสแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของหนังสือเรื่องนี้ไม่ว่าจะเป็นทางใดก็ตาม
รวมถึงปกนิยายและภาพประกอบทั้งหมด โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดกระทำดังกล่าวข้างต้นหรือละเมิดลิขสิทธิ์จะได้รับโทษสูงสุดตามกฎหมาย
มีอีบุ๊กแล้วนะครับ
ฝากอุดหนุนและแวะไปให้กำลังใจกันด้วยนะครับ
ช่องทางการติดตามแมวดำเจ้าป่า
Twitter @MaewDamToneDark or Click
Fanpage : MaewDamToneDark or Click
ทั้งที่เขาเปิดแอร์ในบ้านเย็นเฉียบ แต่โอ้กลับรู้สึกใจคอไม่ดีจนเหงื่อไหลเย็นซึมไปทั่วตัว
เขาตัดสินใจดึงเฮดโฟนออกจากหูด้วยความรู้สึกระแวดระวัง กลัวว่าตนเองอาจจะเผลอได้ยินเสียงปริศนานั้นอีกหากยังคงสวมใส่
..กรี๊งงง
..กริ๊งงง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ ทำเอาหัวใจของโอ้กระตุกวาบพร้อมกับความหวาดกลัวที่พรั่งพรูเข้ามา
โอ้ถอยหลังกรูดจนตัวชิดติดขอบเคาน์เตอร์ครัว ขณะที่ดวงตาทั้งสองเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึงลาน พลางจ้องมองไปที่โทรศัพท์ที่เขาพึ่งทำตกตรงพื้นหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ก่อนหน้านี้
ความหวาดกลัวเริ่มเกาะกุมแน่นในใจ โอ้เริ่มมีท่าทีวิตกกังวล กลัวว่าถ้าหากเขากดรับสายแล้วจะได้ยินเสียงปริศนานั่นอีก
แต่ในอีกแง่มุมหนึ่ง..อาจจะเป็นแม่ของเขาที่โทรเข้ามาก็เป็นได้
“เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน ดีกว่าอยู่เฉย ๆ ให้ผีหลอก”
เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดจนอกขยาย ก่อนจะพ่นลมหายใจลากยาวเพื่อรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีอยู่
เขาข่มใจฝืนกลั้นความกลัว พลางลากฝีเท้าอันหนักอึ้งของตนเองรีบจ้ำเท้าเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นชื่อแม่ โอ้กลับคลี่ยิ้มบาง ๆ แสดงท่าทีดีอกดีใจปนโล่งใจออกมา ในที่สุดสวรรค์ก็ทรงโปรดให้เขาไม่ต้องรู้สึกหวาดผวาคนเดียวอีกต่อไป
“โอ้…”
“ครับแม่ ตอนนี้แม่อยู่ไหน ใกล้ถึงบ้านยังครับ”
โอ้กล่าวถามด้วยน้ำเสียงลนลานแฝงความหวาดหวั่นเอาไว้อยู่
“…”
“ฮัลโหล แม่ทำไมไม่ตอบล่ะ”
ปลายสายไร้การตอบกลับ แต่กลับมีเสียงเบา ๆ เสียงหนึ่งดังหึ่งเอื่อย ๆ อยู่ปลายสาย โอ้พยายามเงี่ยหูฟังเพราะคิดว่าสัญญาณโทรศัพท์ฝั่งของแม่คงจะไม่ค่อยดี
“โอ้…”
เสียงทุ้มเย็นเยียบเสียงหนึ่งกล่าวเรียกชื่อโอ้ออกมา โอ้รีบผงะเพราะเขานั้นคุ้นเสียงเรียกนี้ดี
อะไรกัน ทำไมเสียงนี้ถึงปรากฏเป็นชื่อแม่ของเขาได้ แล้วที่ผ่านมา เขากำลังคุยกับแม่อยู่หรือกำลังคุยกับใคร
เพราะหากไม่ใช่แม่ของเขา แปลว่า..เขาเผลอขานรับชื่ออีกครั้งไปแล้ว!!!
ขณะที่โอ้กำลังยืนนิ่งตัวแข็งทื่อหลังจากได้ยินเสียงเย็นเยียบเอ่ยเรียกชื่อเมื่อครู่
ทันใดนั้นเองกลับมีเสียงคล้ายพราหมณ์กำลังกล่าวบทสวดเพื่อทำพิธีกรรมบูชามเหศักดิ์หลักเมืองกลับดังขึ้นเอื่อย ๆ
ธุสา ธุสา ธุสาธุ
ขอความเป็นมงคลจงบังเกิดแก่บ้านเมืองในการสร้างประตูชัยครั้งนี้
อิน จงบังเกิดอำนาจบาทอุมาร
จัน จงบังเกิดความมหัศจรรย์หารเกรงกลัวทั่วทุกถิ่นฐาน
มั่นคง จงถาวรทั่วนิรันดร์กาล
อยู่ดีมีสุขสันต์ ปราศจากอุมาภัยพ่าย
ไม่กรายกล้ำรุ่มล้ำประตูชัย
โอม…
โอ้ย่นจมูกพลางรีบเอามือปิดป้องจมูกของตนเอง ครั้นเมื่อเขาได้กลิ่นดิน
กลิ่นความชื้นโอบล้อมรอบตัว กลิ่นมันคลุ้งฉุนเตะจมูกมากเสียจนเขารู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและหายใจไม่ออก
ราวกับภายในบ้านของเขามีอากาศไม่เพียงพอในการหายใจ
หัวใจของเขาเต้นระรัว ร่างหนาเริ่มสั่นสะท้านจนเขาเริ่มควบคุมตัวไม่อยู่
บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือกราวกับมีใครมาเปิดเร่งแอร์ปรับอุณหภูมิให้เย็นเฉียบ เด็กหนุ่มกวาดตามองไปโดยรอบ พลางมองหาต้นตอของเสียงสวดอย่างระแวดระวัง
เมื่อโอ้ตั้งใจฟังเสียงบทสวดนั้นอย่างพินิจถี่ถ้วน เขาพบว่าเสียงบทสวดที่ถูกขับร้องเป็นท่วงทำนองสำหรับการบวงสรวงพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์กลับดังกึกก้องกังวานอยู่ด้านนอกบ้าน
โอ้กลืนน้ำลายก้อนใหญ่ลงคออย่างยากลำบาก เมื่อเขาคิดว่าตนเองกำลังเผชิญหน้ากับบางสิ่งบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัว
โอ้ข่มอารมณ์ฝืนกลั้นความตื่นตระหนกในใจ ก่อนจะค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินตรงไปที่หน้าต่างฝั่งทางหน้าบ้านของตนเอง พลางเปิดผ้าม่านแง้มดูข้างนอกด้วยแววตากึ่งระแวดระวังกึ่งอยากรู้อยากเห็นทันที
ทันทีที่เปิดม่านออกดู ดวงตาทั้งสองกลับเบิกกว้างอย่างตะลึงลาน เมื่อพบเห็นหญิงสาวท้องโย้ใกล้คลอดในเครื่องแต่งกายตามมีตามเกิดของคนสมัยยุคอยุธยาตอนปลาย
หญิงสาวนุ่งโจงกระเบนเนื้อผ้าสีเข้ม ทรงผมตัดสั้นเฮี้ยนติดหัว หญิงสาวกำลังยืนจ้องมองมาที่เขาด้วยใบหน้ายิ้มแสยะและปากฉีกกว้าง ทั้งยังมีทหารอารักษ์รวมถึงเด็กชายที่สวมใส่ชุดโบราณอีกสี่คนกำลังยืนจ้องมองมาที่เขาด้วยเช่นกัน
ทุกคนล้วนมีดวงตาถลนออกมานอกเบ้า เผยให้เห็นภายในตากลวงโบ๋และมีคราบเลือดเขรอะเกาะกุม
เนื้อตัวเปียกชุ่มไปด้วยเลือด ร่างกายที่ดูบิดเบี้ยวผิดรูป เนื่องจากกระดูกหลายสัดส่วนทั้งแขน ขา หรือลำตัว ล้วนแตกละเอียดราวกับถูกของแข็ง เช่น เสาเข็มขนาดใหญ่กระทุ้งกระแทกบดร่างในคราเดียว
ทันใดนั้น เหล่าทหารอารักษ์ทั้งหมด ต่างค่อย ๆ เดินย่างกรายเข้ามาในเขตรั้วบ้านของเขา
เรือนร่างที่ถูกบดละเอียด เมื่อเคลื่อนไหวเร็วเกินไปจึงทำให้กระดูกแตกหักแล้วออกแยกจากกัน เมื่อเป็นเช่นนั้น เหล่าทหารจึงต้องค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาในบ้านของโอ้อย่างเชื่องช้าแทนทันที
“โอ้…”
เสียงทุ้มเย็นเยียบของหญิงสาวท้องโย้เอ่ยเรียกชื่อโอ้ดังขึ้นเอื่อย ๆ เข้ามาในโสตประสาทของเขาอีกครั้ง
อีกทั้งยังมีกลิ่นดินแห้ง ดินเปียกที่ปกคลุมล้อมรอบก่อนหน้านี้ มันเริ่มส่งกลิ่นเหม็นฉุนหนักข้อขึ้นกว่าเดิม
จนทำให้โอ้ถึงกับกระแอมไอออกมา เขาพบว่ามีดินเปียกปนน้ำลายกระเซ็นออกมาร่วมด้วย
โอ้เริ่มหายใจติดขัด ขณะที่หญิงสาวท้องโย้ยังคงเอ่ยเรียกชื่ออยู่เป็นระยะ หวังจะให้โอ้ขานรับตอบอีกครั้ง
โอ้ล้มตัวลงนั่งนิ่งถอยหลังหนีออกห่างจากประตูหน้าบ้านด้วยความสั่นกลัว เขารีบเปลี่ยนมือเอามาปิดที่ใบหู หวังจะให้ตนเองไม่ได้ยินเสียงใดอีก
แต่ทว่า..เสียงเอ่ยเรียกชื่อยังคงดังขึ้น
ดังมากขึ้นอีก
โดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
จนกว่าตัวเขาจะขานรับ